Sömürge imparatorluğu

Sömürge imparatorluğu, ya emperyal merkeze bitişik ya da denizaşırı ülkelerde bulunan, belirli bir devletin nüfusu tarafından yerleşmiş olan ve o devlet tarafından yönetilen bölgelerden oluşan bir kolektiftir (genellikle koloniler olarak adlandırılır).

Erken modern Avrupa güçlerinin genişlemesinden önce, diğer imparatorluklar Iberia'daki Romalılar veya şu anda Güney Çin'deki Çinliler gibi toprakları fethedip sömürgeleştirdiler. Modern sömürge imparatorlukları ilk olarak 15. yüzyılda o zamanlar en gelişmiş Avrupa denizcilik güçleri Portekiz ve İspanya arasında bir keşif yarışıyla ortaya çıktı. Bu dağınık deniz imparatorluklarının ve onu izleyenlerin arkasındaki ilk dürtü, Avrupa Rönesansından çıkan yeni fikirler ve kapitalizm tarafından yönlendirilen ticaretti. 1479, 1493 ve 1494'te dünyayı aralarında bölmek için anlaşmalar da yapıldı. Avrupa emperyalizmi, 14. yüzyılda hızla yükselen ve İspanyol ve Portekiz'i zorlayan Avrupa Hıristiyanları ve Osmanlı Müslümanları arasındaki rekabetten doğdu. Hindistan'a ve daha az ölçüde Çin'e yeni ticaret yolları aramaya başladı.

Klasik antik çağda koloniler, özellikle de Akdeniz'in birçok ada ve kıyısını kuran Fenikeliler ve Eski Yunanlar arasında var olmasına rağmen, bu koloniler siyasi olarak köken aldıkları şehir devletlerinden bağımsızdı ve bu nedenle sömürge bir imparatorluk oluşturmadı.

Modern sömürge imparatorluklarının ve bunların ardıl devletlerinin (SSCB, Türkiye gibi) bölgesel evrimi