Oxford Üniversitesi
Oxford Üniversitesi (İngilizce: University of Oxford), İngiltere, Birleşik Krallık'ın Oxford kentinde bulunan bir üniversitedir. Kurulduğu tarih bilinmemesine rağmen, 1096 tarihinde bu kentte eğitim olduğuna dair belgeler[1] üniversiteyi İngilizce konuşulan dünyanın en eski üniversitesi, kuruluşundan itibaren var olmaya devam eden en eski ikinci üniversite yapmaktadır.[1][2] Üniversite 1167 yılında II. Henry'nin, İngiliz öğrencilerin Paris Üniversitesinde okumasını yasaklamasıyla hızla büyümüştür.[1] 1209 yılında Oxford halkıyla yaşanan anlaşmazlıklar sonucu bazı akademisyenler kuzeydoğudaki Cambridge kasabasına gitmiş ve burada Cambridge Üniversitesini kurmuşlardır.[3] Bugün bu iki eski üniversite Oxbridge adıyla anılır.
Oxford Üniversitesi | |
---|---|
| |
Kuruluş | Bilinmiyor ama 1096'dan beri eğitim yapıyor |
Eğitim dil(ler)i | İngilizce |
Rektör | Lord Patten |
Kayıtlı | 21.535 |
Konum | Oxford, Birleşik Krallık |
Yerleşke | - |
Web sitesi | www.ox.ac.uk |
Oxford, toplam 38 kolejden ve kendi içinde dörde ayrılan akademik bölümlerden oluşmaktadır.[4] Tüm kolejler üniversite içinde özerktir; kendi öğrencilerini seçer, yapısı ve faaliyetlerini kendileri belirler.[5] Bir kent üniversitesi olan Oxford'un ana yerleşkesi yoktur; tüm binaları ve tesisleri şehir merkezi içinde yer almaktadır. Oxford'da lisans öğrenimi kolejlerde "tutorial" adı verilen haftalık dersler ile üniversite fakülteleri ve bölümlerinin sağladığı dersler ve laboratuvar çalışmalarıyla yapılır.
Oxford, dünyanın en eski ve en prestijli burslarından olan, bir yüzyılı aşkın zamandır yüksek lisans öğrencilerini üniversiteyle buluşturan Rhodes Bursu'nun merkezidir.[6] Üniversite, dünyanın eski üniversite müzesi olan Ashmolean Müzesi'ne, dünyanın en büyük üniversite yayıncısı[7] olan Oxford University Press'e ve Birleşik Krallık'ın en büyük kütüphane sistemine ev sahipliği yapmaktadır. Oxford'un önemli mezunları arasında pek çok Nobel Ödülü sahibi, 27 Birleşik Krallık başbakanı ve pek çok yabancı devlet başkanı bulunmaktadır.[8]
Tarihçesi
Kuruluşu
Oxford Üniversitesinin kuruluş tarihi bilinmemektedir.[9] Oxford'da öğretim 1096 tarihinde mevcut olsa da, üniversitenin ne zaman kurulmuş olduğu kesin değildir.[1] İngiliz öğrencilerin Paris Üniversitesinden dönmesinin ertesinde üniversite hızla genişlemiştir.[1] Tarihçi Gerald of Wales 1188 yılında burada eğitim vermiş, ilk bilinen yabancı âlimlerden Frizyalı Emo da 1190'da Oxford'a ayak basmıştır. Rektör, 13. yüzyıldan beri "chancellor" (şansölye) unvanıyla anılır. Üniversiteye Kral III. Henry döneminde bir kraliyet imtiyaznamesi verilmiştir.[10]
1209 yılında öğrencilerin Oxford halkıyla yaşadıkları anlaşmazlığın boyutu şiddete varınca bazı öğrenciler Cambridge kasabasına kaçmış, zaman içinde burada Cambridge Üniversitesini kurmuşlardır.[3][11]
Öğrenciler erken dönemlerden itibaren kökenleri üzerinden iki "ulus"a ayrılmaktaydı: bunlardan biri Kuzey (Kuzeyliler ya da Boreales, Trent Nehri'nin kuzeyinde yaşayan İngilizler ile İskoç halkı), diğeriyse Güney (Güneyliler veya Australes, Trent Nehri'nin güneyinde yaşayan İngilizler, İrlandalılar ve Gallerliler) idi.[12][13] Kolej yapısının Oxford'a yerleşmesiyle, coğrafi köken de önemini sürdürmüştür. Bununla birlikte Dominikanlar, Fransiskanlar, Karmelitler ve Augustinusçular gibi pek çok manastır tarikatı da 13. yüzyılın ortasında Oxford'a gelmiş, söz sahibi olmuş ve öğrenciler için binalar yaptırmışlardı.[14] Aşağı yukarı aynı zamanda, hayırsever kimseler kendi kendini yöneten kolejler kurmaya başlamıştı. 1249 yılında William of Durham tarafından kurulan University Kolej,[14] bir İskoç kralının babası olacak John Balliol'un kurduğu Balliol Kolej bunlardan sayılabilir.[12] Lordlar Kamarası başkanı ve Rochester Piskoposu Walter de Merton, üniversite hayatına dair bir yönetmelik kaleme almış,[15][16] kurduğu Merton Kolej bu anlamda Oxford'daki benzer kurumlar ve Cambridge Üniversitesine örnek oluşturmuştur. Bu tarihten itibaren öğrenciler giderek manastır yönetimindeki binalardan ayrılıp kolejlerde yaşamayı tercih etmeye başlamışlardır.[14]
1333-34 yıllarında, Oxford'dan memnun olmayan bir grup akademisyenin Stamford, Lincolnshire'da bir üniversite kurma teşebbüsü, Kral III. Edward'a bir dilekçe sunan Oxford ve Cambridge üniversitelerince engellenmişti.[17] Bu tarihten itibaren, İngiltere'de, Londra da dâhil olmak üzere yeni üniversite kurulması 1820 yılına kadar yasaklanmıştı; bu nedenledir ki, Oxford ve Cambridge ülkede eğitim konusunda batı Avrupa ülkelerinde pek görülmeyen türden bir tahakküm sahibi olmuştur.[18][19]
Rönesans dönemi
Rönesans döneminin getirdiği yeni bilgiler, 15. yüzyıldan sonra Oxford'u oldukça etkilemişti. Dönemin akademisyenleri arasında Grekçe çalışmalarının yeniden rağbet görmesini sağlayan William Grocyn ve meşhur teolog John Colet bulunuyordu.
İngiliz Reformasyonu sonrası Katolik Kilisesi ile yollar ayrıldıktan sonra, mezhep değiştirmeyen Oxfordlular kıta Avrupası'na kaçarak özellikle Douai Üniversitesi'ne gitmişlerdir.[20] Oxford, Ortaçağın skolastik yöntemini terk ederek Rönesans eğitimini benimsemişse de üniversiteye bağlı kurumlar toprak ve gelir kaybına uğramıştır. Aydınlanma Çağı'na gelindiğinde Oxford bir hayli itibar kaybetmişti; yeni öğrenciler gelmiyor, eğitim ihmal ediliyordu.
1637 yılında okulun rektörü ve Canterbury Başpiskoposu olan William Laud üniversitenin mevzuatını kaleme aldı. Okulun 19. yüzyıl ortasına kadar başvurduğu yönetmelik büyük ölçüde bu olmuştur. Laud aynı zamanda üniversite yayınevi için imtiyazname çıkartılmasını sağlamış ve okulun ana kütüphanesi olan Bodleian Kütüphanesi'ne önemli bağışlarda bulunmuştur. İngiltere Kilisesi'nin kurulduğu yıllardan başlayarak 1866 yılına kadar, lisans derecesi olmak için kilise mensubu olmak zorunluydu; kilise mensubu olmayanların yüksek lisans almasına ise 1871 yılında izin verildi.[21]
İngiliz İç Savaşı sırasında (1642-1649) üniversite Kralcı partinin merkeziyken, kasaba meşruti sistemi destekliyordu.[22] 18. yüzyılın ortasından itibaren Oxford Üniversitesi'nin siyasi anlaşmazlıklarda taraf olduğu pek görülmemiştir.
1610 yılında kurulan Wadham Kolej, Sir Christopher Wren'in lisans eğitimi aldığı yerdi. 1650'lerde Wren, aralarında Robert Boyle ve Robert Hooke'un da olduğu bir grup parlak empirist bilimcinin yer aldığı Oxford Philosophical Club'a (Oxford Felsefe Kulübü) dahildi. Grup, Wadham'ın müdürü John Wilkins'in desteğiyle haftada bir toplanmış, günümüzdeki Royal Society'nin kurulmasına ön ayak olmuştur.
Modern dönem
19. yüzyıl ortasında, Kardinal Newman adıyla bilinen John Henry Newman'ın başını çektiği Oxford Hareketi (1833-1845) üniversitede çok etkili olmuştur. Edward Bouverie Pusey, Benjamin Jowett ve Max Müller gibi önemli akademisyenler yardımıyla Alman üniversitelerindeki yenilikçi model Oxford'a ulaşmıştır.
1800'lerde yapılan idari reformlar arasında sözlü sınavların yerine yazılı sınavların getirilmesi; dini ayrılıklara tahammülün artması ve kadınların okuyacağı dört kolejin kurulması sayılabilir. 20. yüzyılda Kraliyet özel meclisinin kararlarıyla (örn. zorunlu günlük ibadetin kaldırılması, Regius İbranice Profesörlüğü'nün ruhbanlık mesleğinden ayrılması, kolejlerin bıraktığı mirasların ilahiyat dışında kaynaklara aktarılması) geleneksel inanç ve ibadet arasındaki bağlantıyı gevşetme vazifesi gördü. Dahası, üniversite geleneksel olarak sadece klasik ilimi kapsıyorken, müfredat 19. yüzyıl içinde genişleyerek bilim ve tıp alanlarını da içine aldı. Üniversiteye girmek için Grekçe bilmek 1920, Latince bilmek ise 1960 yılına kadar zorunluydu.
Oxford Üniversitesi, 20. yüzyıl başında doktora vermeye başladı. Matematik alanındaki ilk Oxford DPhil derecesi 1921 tarihinde verilmiştir.[23]
1914 yılının başında üniversitede yaklaşık üç bin lisans öğrencisi ve yaklaşık yüz lisans üstü öğrenci bulunuyordu. I. Dünya Savaşı sırasında pek çok lisans öğrencisi ve kolej mensubu savaşa katıldı. 1918 yılında neredeyse tüm kolej mensupları üniformalıydı; okulun öğrenci nüfusu %12'ye düşmüştü.[24] Kayıtlara göre toplamda 14.792 üniversite üyesi savaşta yer almış, 2.716 kişi (%18,36) ölmüştür.[25] Savaş yıllarında boş kalan üniversite binaları hastane, yedek subay okulu ve askeri eğitim kampı olarak hizmet vermiştir.[24]
Yüzyıl ortasında Nazizm ve Komünizm nedeniyle ülkesini terk etmek zorunda kalan pek çok seçkin akademisyen Oxford'a gelmiştir.
Oxford Üniversitesi'nin tarih boyunca sahip olduğu seçkin mezunlar ve akademisyenlerin listesi hayli uzundur; Britanya'nın ve ülkelerinin siyaset, bilim, tıp ve edebiyatında etkili isimler olmuşlardır. 50'nin üzerinde Nobel Ödülü sahibinin ve ellinin üzerinde dünya liderinin yolu Oxford Üniversitesi'nden geçmiştir.[8]
Kadınların eğitimi
Üniversite 1875 yılında çıkardığı bir kararname ile delegelerin kadınlara lisans seviyesinde sınavlar düzenlemesini mümkün kılmıştır;[26] yüzyıl sonunda bir süre devam eden bu uygulama sayesinde "istimbot hanımları" diye adlandırılan kadınlar, Dublin Üniversitesi'nden ad eundem (bir üniversitenin başka bir üniversitenin mezununa verdiği fahri paye) dereceleri almıştır.[27] İlk dört kadın koleji, Kadınlar için Yükseköğrenimi Yayma Derneği'nin (AEW) çalışmaları sonucu açılmıştır. Lady Margaret Hall'un (1878)[28] arkasından 1879'da Somerville Kolej kurulmuştur;[29] Somerville ve Lady Margaret Hall'un ilk 21 öğrencisi derslere, Oxford'da bir fırıncı dükkânının üst katındaki odalarda girmiştir.[26] İlk iki kolejin ardından St. Hugh's (1886),[30] St. Hilda's (1893)[31] ve St. Anne's Kolej (1952) gelmiştir.[32] 20. yüzyıl başında Oxford ve Cambridge erkeklerin ayrıcalık sahibi olduğu kurumlar olsa da,[33] I. Dünya Savaşı sırasında kadınların Oxford'a entegrasyonu hızlanmıştır. 1916 yılında erkeklerle eşit sayıda kadın tıp öğrencisi kabul edilmiş, 1917 yılında üniversite kadınların sınavları için maddi sorumluluğu üstlenmiştir.[24] 7 Ekim 1920 günü kadınların üniversitenin asli üyeleri olarak kabul edilmesi ve derece alabilmesi sağlanmıştır.[34] 1927 yılında "don"ların kota uygulamasıyla kadın öğrenci sayısı erkek sayısının çeyreğine düşürülmüş, bu uygulama 1957 yılına kadar kaldırılmamıştır.[26] Ancak 1970'lere kadar Oxford kolejleri yalnız erkekleri veya kadınları kabul ettiği için, kadın öğrencilerin sayısı kolejlerin öğrenci alma kapasitesine göre belirlenmiştir. Kadın kolejlerine resmiyet 1959 yılında tanınmıştır.
1974 yılında Brasenose, Jesus, Wadham, Hertford ve St. Catherine's kolejleri kadın öğrencileri kabul eden ilk erkek kolejleri olmuştur. 2008'de St. Hilda's ilk erkek öğrencileri aldığında tüm kolejler karma eğitim vermeye başladı.[35][36]
1988 yılına gelindiğinde, Oxford'un lisans öğrencilerinin %40'ı kadındı;[37] 2012 yılı rakamlarına göre erkek lisans öğrencisi oranı %54, kadın öğrenci oranı ise %46'dır.[38]
Oxford diplomalı ilk kadınlardan Dorothy L. Sayers'ın Gaudy Night isimli dedektif romanı Oxford'daki (kurgusal) bir kadın kolejinde geçer; kadın eğitimi meselesi ele aldığı konulardan biridir.
Binaları ve tesisleri
Ana binaları
Bir "şehir üniversitesi" olduğu için Oxford'un ana yerleşkesi yoktur; kolej, akademik bölüm, yatakhane ve diğer tesisler şehir merkezi içinde yer almaktadır. Çoğu fen bölümünün yer aldığı Science Area, bir üniversite yerleşkesine en çok benzeyen bölümdür. Şehrin kuzeybatısında yer alan dört hektarlık Radcliffe Observatory Quarter hâlâ yapım aşamasındadır. Büyük kolejlerin binaları ve tesisleri de benzer büyüklüktedir.
Üniversitenin meşhur binaları arasında Radcliffe Camera, müzik konserleri, dersler ve üniversite merasimlerinin yapıldığı Sheldonian Theatre ve sınavlar ile bazı derslerin yapıldığı Examination Schools sayılabilir. St. Mary the Virgin Kilisesi, Sheldonian'ın yapılmasından önce üniversite merasimleri için kullanılmaktaydı. Christ Church Katedrali hem kolejin şapeli, hem de katedral olarak kullanılmaktadır.
2012-13 yıllarında üniversitenin Castle Mill projesine onay vermesi ve inşa edilen 4-5 katlı öğrenci yatakhanelerinin şehir merkezi manzarasının önünü kesmesi tartışmalı bir konu olmuştu.[39] Proje, "Stonehenge'in yanına bir gökdelen inşa etme"ye benzetilmiştir.[40]
Parkları
University Parks, şehrin kuzeydoğusunda 28 hektarlık bir park bölgesidir. Gündüz saatlerinde tüm Oxford halkına açıktır. Bahçelere ve egzotik bitkilere ev sahipliği yapan parkın resmi olan ve olmayan fikstürler için kullanılan spor tesisleri bulunur.
High Street üzerindeki Botanik Bahçeleri, Birleşik Krallık'ın en eski botanik bahçesidir. 1,8 hektarlık bir alanda 8.000'in üzerinde bitki türüne ev sahipliği yapmaktadır. Fazla büyük olmamasına rağmen dünyanın en çeşitli bitki koleksiyonlarından bir tanesidir ve yüksek bitki familyalarının %90'ından fazlası bahçelerde temsil edilir. Şehrin altı kilometre güneyinde yer alan 53 hektarlık Harcourt Arboretumu, doğal ormanlık alan ve 27 hektarlık bir mera alanı içerir. Üniversitenin sahibi olduğu dört km2'lik Wytham Woods, zooloji ve iklim değişikliği üzerine araştırmalarda kullanılmaktadır.
Bagley Wood ve Christ Church Meadow gibi kolej sahipliğindeki meydanlar da kamuya hizmet vermektedir.[41]
Teşkilatı
Bir kolej üniversitesi olan Oxford'un yapısı bilmeyenlere karmaşık gelebilir. Üniversite sayısı kırkı aşan kolej ve "hall"dan oluşan bir federasyondur; merkezi yönetimin başında rektör yardımcısı bulunur.
Akademik bölümler, federasyonun merkezi yapısı içinde yer alırlar, hiçbir kolejle bağlantıları yoktur. Bölümler öğrenim ve araştırma için gerekli tesisleri sunar, müfredatı ve öğrenim prensiplerini belirler, araştırma gerçekleştirir, dersler ve seminerler verir.
Lisans öğrencilerinin "tutorial" derslerini aldığı kolejlerde akademik bölümlere mensup kişiler de yer alırlar. Belirli kolejlerin belirli konulara yatkınlığı olsa da (örn. Nuffield Kolej bir sosyal bilimler merkezidir) istisnalar mevcuttur ve çoğu kolej çeşitli konulara hâkim akademisyen ve öğrencilere ev sahipliği yapmaktadır. Üniversitenin her seviyesinde kütüphane tesisleri mevcuttur: üniversitenin Bodleian Kütüphanesi, bölümlerin (örn. İngiliz Edebiyatı Fakültesi Kütüphanesi gibi) kendi kütüphaneleri ve kolejlerin işlettiği, tüm üyelerin kullanımına açık olan çok disiplinli kütüphaneler.
Merkezi yönetimi
Üniversiteyi resmi olarak yöneten "şansölye" şu an Lord Patten olsa da, pek çok Birleşik Krallık üniversitesinde olduğu gibi bu kişi pek fazla yetki sahibi değildir; üniversitenin günlük çalışmasıyla ilgilenmez. Üniversitenin tüm mezunlarının katıldığı bir meclis "şansölye"yi seçer ve bu kişi ölümüne dek görevini sürdürür.[42]
Üniversitenin de facto yöneticisi rektör yardımcısıdır ve bu görevi şu an Louise Richardson yürütmektedir.[43][44] Beş yardımcısı eğitim; araştırma; planlama ve sermaye; gelişme ve dış ilişkiler; personel ve eşit imkânlar konularıyla bizzat ilgilenir. Üniversitenin idari politikasını belirleyen kurum Üniversite Meclisi'dir; bu mecliste rektör yardımcısı, bölüm başkanları, Congregation tarafından seçilen diğer üyeler ve öğrenci birliğinin seçtiği gözlemciler yer alır. "Don parlamentosu" adı verilen Congregation üniversitenin akademik ve idari personelinin oluşturduğu 3700 kişilik bir meclistir ve yasama konusunda en büyük sorumluluğa sahip olan mercidir; meclisin teklif ettiği politikaları tartışır ve kararlaştırır.
İki kolejden dönüşümlü olarak seçilen iki üniversite "gözetmen"i, üniversitenin ve üniversiteye mensup herkesin yönetmeliklere uymasını sağlayan ombudsmanlardır. Üniversitenin profesörlerine toplu olarak "Oxford Üniversitesi'nin Nizami Profesörleri" adı verilir. Üniversitenin lisans üstü programlarında özellikle etkilidirler. Bu nizami profesörlüklere örnek olarak Chichele Profesörleri ve Drummond Siyasi İktisat Profesörü örnek verilebilir. Akademik fakülteler, bölümler ve enstitüler dört bölümde birleşirler; her birinin kendi başkanı ve seçilmiş meclisi vardır. Bunlar Beşeri Bilimler; Sosyal Bilimler; Matematik, Fizik ve Fen Bilimleri; ve Tıp bölümleridir.
Oxford Üniversitesi devletten kamu ödeneği aldığı için "devlet üniversitesi" sayıldığı gibi, tamamen özerk olduğu ve kamu ödeneğini reddederek kendini geçindirebileceği için bir "özel üniversite" de sayılır.[45]
Kolejleri
Üniversitedeki tüm öğrencilerin ve akademisyenlerin bir koleje ya da "hall"a üye olması gerekmektedir. Üniversitenin 38 kolejinin her biri özerktir ve kendi üyelerini, iç yapılarını ve faaliyetlerini kendileri belirlerler.[5] Her bölümden öğrenci almayan kolejler bulunsa da, her kolejin geniş bir ilgi alanı bulunmaktadır.
Kolejlerin alfabetik olarak isimleri şöyledir:
All Souls (1438) Balliol (1263) Brasenose (1509) Christ Church (1546) Corpus Christi (1517) Exeter (1314) Green Templeton (2008) Harris Manchester (1786) Hertford (1282) Jesus (1571) Keble (1870) Kellogg (1990) Lady Margaret Hall (1878) Linacre (1962) Lincoln (1427) Magdalen (1458) Mansfield (1886) Merton (1264) New College (1379) Nuffield (1937) Oriel (1326) Pembroke (1624) Queen's (1341) Somerville (1879) St. Anne's (1878) St. Antony's (1950) St. Catherine's (1963) St. Cross (1965) St. Edmund Hall (1226) St. Hilda's (1893) St. Hugh's (1886) St. John's (1555) St. Peter's (1929) Trinity (1554) University (1249) Wadham (1610) Wolfson (1966) Worcester (1714)
Kolejlerin öğretim üyeleri don olarak bilinseler de, bu sıfat üniversitenin kendisince çok kullanılmaz. Konaklama ve yemek tesislerinin yanı sıra, her kolej öğrencilerine sosyal ve kültürel faaliyetler sunmakla mükelleftir. Kolejler lisans öğrencilerini kabul eder ve ödeyecekleri harç miktarını belirler; lisans üstünde ise bu sorumluluk bölüme aittir.
Mali işleri
2014/15 yılında, üniversitenin geliri 1,429 milyon £ idi; bu gelirin başlıca kaynakları araştırma bursları (522,9 milyon £) ve harç ücretleridir (258,3 milyon £).[46] Kolejlerin toplam geliri 415 milyon £ idi.[47]
Üniversitenin yıllık geliri ve cari bütçesi daha büyük olsa da, kolejlere vakfedilen para çok daha fazladır (üniversite için rakam 834 milyon £, kolejler için 3,8 milyar £).[48] Üniversitenin merkezi bütçesi 2007 yılında kurulan Oxford Üniversitesi Vakıf Yönetimi bürosu tarafından yönetilmektedir.[49] Fosil yakıt yatırımları bulunan üniversite, 2014 tarihinde Amerika üniversitelerini örnek alarak bu yatırımları satmak için müzakerelere başlamıştır.[50]
Üniversite Campaign for Oxford adlı bir kampanya başlatarak Birleşik Krallık'ta halktan bağış toplayan ilk üniversitelerden biri olmuştur. 2008 Mayıs'ında başlatılan ikinci kampanyaya "Oxford Thinking – Oxford Üniversitesi Kampanyası" adı verilmiştir;[51] bu kampanyanın üç amacı bulunmaktadır: akademik mevkiler ve programların sağlanması; öğrenci desteği; binalar ve altyapı işleri.[52] 2012'nin mart ayında 1,25 milyar £ değerindeki ilk hedefi geçen kampanyanın hedefi 3 milyar £ olarak değiştirildi.[46] 2015'te rakam 2 milyar £'a ulaşmıştı.[53]
Akademik Profili
Başvuru ve kabul
Çoğu Britanya üniversitesinde olduğu gibi öğrenci adayları üniversiteye UCAS başvuru sistemi üzerinden başvurur; ancak Oxford Üniversitesi başvuruları, Cambridge Üniversitesi'nin ve tıp, diş hekimliği bölümlerinin de belirlediği erken bir tarihte, 15 Ekim günü sona erer.[54]
Öğrencilerin her iki okulu da düşünmesinin önüne geçmek için, lisans adaylarının aynı yıl Oxford ve Cambridge'e başvurmasına izin verilmemektedir. Tek istisna erganun öğrencileri[55] ve ikinci kez lisans yapacak olanlardır.[56]
Çoğu aday kolejlerden birine başvurmayı tercih eder. Kolejler ise başvuru sürecinde ortaklaşa çalışır ve öğrencilerin kolej tercihlerine rağmen üniversitede bir yer edinmesi için çalışır.[57] Son liste, elde edilen ve beklenen sınav sonuçları, okul referansları ve bazı konularda yazılı sınavlar ve teslim edilmiş metinler esas alınarak çıkarılır. Başvuru adaylarının yaklaşık %60'ı son listeye kalsa da, bu durum bölüme göre değişiklik gösterebilir. Kısa listedeki öğrencilerin büyük bölümü tek bir koleje yöneldiyse, bu öğrenciler kontenjanı dolmamış kolejlerden birine yönlendirilebilirler. Kolejler kısa listedeki adayları aralık ayında mülakat için çağırır, üç gün boyunca onlara yemek ve konaklama imkânı sunar. Adayların çoğu daha sonra birden fazla kolejden akademisyenler tarafından mülakata alınır. Avrupa'dan başvurmayan adayların mülakatları ise bazı durumlarda internet üzerinden gerçekleştirilebilir.
Teklifler ocak ayının başında gönderilir; bu teklifler genellikle bir kolejin kabulüyle birlikte gelir. Başarılı olan adayların dörtte biri, başvurmadıkları bir kolej tarafından kabul edilmektedir. Bazı bölümler ağustos ayında A Level sonuçlarını alacak olan kimi adaylara açık teklifte bulunabilir.[58][59]
Öğretim ve dereceler
Lisans öğreniminin merkezinde 1-4 öğrencinin bir akademisyenle toplanarak o haftaki çalışmalarını –bu bazen bir makale (beşeri bilimlerde, çoğu sosyal bilim bölümü, bazı matematik, fizik ve fen bilimi bölümlerinde) veya problem cetveli (genellikle fen bölümleri, bazı sosyal bilimlerde) olabilir– bir saat boyunca tartıştıkları "tutorial" adı verilen özel ders bulunmaktadır. Sınavları yapan ve diplomayı veren merci üniversitedir. Lisans öğrenimi üç akademik dönem sürer: bu dönemlere Michaelmas, Hilary ve Trinity adı verilir.[60] Her dönemde hafta pazar günü başlar ve bir sayıyla tanımlanır: ilk haftaya "birinci hafta", sonuncuyaysa "sekizinci hafta" denir; bu rakamlama dönem öncesine sarktığında "0. hafta" veya "-1. hafta" gibi kullanımlar da görülür. Lisans öğrencilerinin 0. haftanın perşembesinden itibaren konaklamaya başlaması gerekmektedir. Dönemler çoğu İngiliz üniversitesinde olduğundan daha kısadır[61] ve akademik yıl, toplamda yılın yarısından az bir zaman sürer. Ancak lisans öğrencilerinin Noel, Paskalya ve Uzun Tatil olarak bilinen üç tatil süresince çalışması beklenir.
Üniversitenin tüm bölümlerinde lisans üstü seviyede yüksek lisans ve doktora araştırma bölümleri mevcuttur.
Burs ve maddi yardım
Oxford öğrencilerinin eğitimleri sırasında maddi destek için değerlendirebilecekleri pek çok imkân mevcuttur. 2006 yılında başlatılan Oxford Opportunity Bursaries programı, tüm Britanya vatandaşı lisans öğrencilerine imkânlarına dayalı olarak burslar sağlamaktadır. 3 yıllık bir program için toplam 10.235 £ yardımda bulunan bu burs, Birleşik Krallık üniversiteleri arasındaki en cömert burstur. Bunun yanında kolejler de öğrencilerine burs ve para desteği sunabilir. Lisans üstü eğitim için mevcut burs imkânları arasında Rhodes Bursu ve yakın zamanda başlatılan Weidenfeld Bursu sayılabilir.[62] Oxford aynı zamanda her ulustan lisans üstü adayına açık olan Clarendon Bursu'nu da tanımaktadır.[63] Bu bursu öncelikle Oxford University Press tahsis eder.[64][65]
İlk sınavlarda başarılı olan öğrenciler kolejler tarafından burslar ve hibelerle ödüllendirilse de, harç sisteminin getirilmesinden beri bu meblağ daha çok sembolik hale gelmiştir. Burslu öğrenciler daha geniş bir cübbe giyerler; konaklama ve yemek için para ödeyen "avamlar" ise kısa, kolsuz bir cübbe giyer. Geçmişte "soylu avamlar" ve "beyefendi avamlar" gibi kademeler bulunsa da, bunlar 19. yüzyılda kaldırılmıştır. Belirli okullardan mezun olmak gibi şartlara bağlı olan "kapalı" burslar ise bugün ancak ismen varlığını sürdürmektedir.
Kütüphaneler
Üniversite, Birleşik Krallık'ın en büyük üniversite kütüphane sistemine sahiptir:[66] toplam 190 kilometre uzunluğunda raflarda yer alan 11 milyonu aşkın kitabıyla, Bodleian sistemi British Library'den sonra Birleşik Krallık'taki en büyük ikinci kütüphanedir. Bodleian Kütüphanesi devlet nüshası imtiyazı olan bir kütüphane olduğu için, Birleşik Krallık içerisinde yayımlanan her kitabın ücretsiz bir nüshasını isteme hakkına sahiptir. Bu sebeple kütüphanenin koleksiyonu yılda beş kilometre raf oranında büyümektedir.[67]
Üniversitenin ana araştırma kütüphanesi olarak kabul edilen Bodleian Kütüphanesi, 1598 yılında Sir Thomas Bodley'nin kurduğu ve 1602'de açılan[68] eski binadan, Radcliffe Camera, Clarendon Binası ve Yeni Bodleian Binası'ndan oluşur. Broad Caddesi altındaki bir tünel bu binaları birbirine bağlamaktadır; eski Bodleian binası ile Radcliffe Camera'yı birbirine bağlayan Gladstone Link tüneli de 2011'de okurların hizmetine açılmıştır.
Bodleian Kütüphaneleri grubu 2000 yılında kurulmuş, Bodleian Kütüphanesi ile bazı hususi kütüphaneleri bir araya getirmiştir.[69] Mevcut haliyle 28 kütüphaneden oluşan bu sistemde[70] önceden ayrı olan Sackler Kütüphanesi, Sosyal Bilimler Kütüphanesi ve Radcliffe Bilim Kitaplığı gibi koleksiyonlar da birleştirilmiştir.[69] Bu işbirlik sonucu OLIS (Oxford Kütüphane Bilgi Sistemi) adlı bir entegre kütüphane sistemi oluşturulmuştur.
Yeni Bodleian binası 2014-15 yılında tadilattan geçmiş ve Weston Library adını almıştır.[71] Tadilat sonrası geçici sergilerin yapılabileceği ve kütüphanenin mevcut hazinelerinin (Shakespeare'in ilk baskılarından biri ve bir Gutenberg İncili gibi) gösterilebileceği bir mekân oluşturulmuştur.
Bodleian, 2004 yılında Google ile ortaklaşa bir sayısallaştırma projesi yürütmüştür.[72][73]
Müzeler
Oxford Üniversitesi, ücretsiz olarak girilip gezilebilen bir dizi müze ve galeriye sahiptir. 1683 yılında kurulan Ashmolean Müzesi Birleşik Krallık'ın eski müzesi, dünyanınsa en eski üniversite müzesidir.[74] Arkeoloji ve sanat alanında önemli koleksiyonlara sahip müzede Michelangelo, Leonardo da Vinci, J. M. W. Turner ve Picasso'ya ait eserler görülebilir. "The Messiah" (Mesih) adlı, en muazzam Stradivarius örneklerinden sayılan keman da müzede bulunmaktadır.
University Museum of Natural History (Üniversite Doğa Tarihi Müzesi) üniversitenin zooloji, entomoloji ve jeoloji örneklerini neo-Gotik üslupta yapılmış büyük bir binada barındırır.[75][76] Koleksiyonda bir Tyrannosaurus rex ve Triceratops iskeleti, bir dodoya ait en eksiksiz kalıntılar da bulunabilir.
Doğa Tarihi müzesiyle ilintili 1884 tarihinde kurulmuş Pitt Rivers Müzesi'nde ise üniversitenin 500.000'i aşkın parçaya sahip olan arkeoloji ve antropoloji koleksiyonları sergilenir. Müzenin kurulmasından beri personeli Oxford'da antropoloji eğitimiyle ilgilense de, General Pitt Rivers'ın bağışıyla üniversite bir antropoloji branşı açmıştır.
Museum of the History of Science (Bilim Tarihi Müzesi) Broad Caddesi'nde bulunur ve dünyanın varlığını sürdürmekte olan en eski müze amaçlı inşa edilmiş binasıdır.[77] Antikiteden 20. yüzyıla bilim tarihinin neredeyse tüm yönlerini temsil eden 15.000 parçaya sahiptir. St. Aldate's kolejinin müzik fakültesindeki Bate Collection, ortaçağdan günümüze Batı klasik müziği enstrümanlarının sergilendiği bir koleksiyondur. Christ Church Picture Gallery (Christ Church Resim Galerisi) 200'ün üzerinde "eski usta" resmine ev sahipliği yapar.
Yayıncılık
Oxford University Press dünyanın en eski ikinci yayınevi, yayın sayısıyla da dünyanın en büyük üniversite yayıncısıdır.[7] Her yıl 6.000'in üzerinde yeni kitap yayımlanır.[78] Bunların içinde Oxford English Dictionary ve Oxford World's Classics (Dünya Klasikleri) gibi başvuru kaynakları ve akademik yayınlar da bulunmaktadır.
Sıralama ve tanınmışlık
Oxford Üniversitesi, dünyanın ilk 10 üniversite sıralamasında sürekli yer bulmaktadır. Times Good University Guide (Times İyi Üniversiteler Kılavuzu) tarafından ardı ardına on bir yıl boyunca birinci sırada yer almış,[79] tıp okulu ise THE World University Rankings'ce beş yıl boyunca ilk sırada kalmıştır.[80] THE, aynı zamanda Oxford'u World Reputation Rankings (Dünya Tanınmışlık Sıralaması) içinde dünyanın "altı süper markası"ndan biri olarak seçmiştir.[81] Saïd Business School, Financial Times'ın Küresel MBA Sıralaması'nda dünya çapında 23. olmuştur.[82]
Complete University Guide, 2017 baskısında Oxford'un sunmakta olduğu 35 bölümden 34'ü ulusal çapta ilk 10'a girmiştir; bu da Oxford'u (Cambridge, Imperial College London ve Durham ile birlikte) bölümlerinde %90'ı ilk 10'a giren dört Birleşik Krallık üniversitesinden biri yapmaktadır.[83] Sanat & Tasarım, Doğu & Güneydoğu Asya Çalışmaları, Tıp, Müzik, Felsefe ve Siyaset bölümleri kılavuzun sıralamasında Birleşik Krallık içinde birinci olmuştur.[84]
QS Dünya Üniversite Sıralamaları'na göre, Oxford Üniversitesi dört Beşeri Bilimler disiplininde dünya içinde birincidir: bunlar İngiliz Dili ve Edebiyatı, Modern Diller, Coğrafya ve Tarih'tir. Antropoloji, Arkeoloji, Hukuk, Tıp, Siyaset & Uluslararası İlişkiler ve Psikoloji alanında da dünya çapında ikincidir.[85]
Öğrenci hayatı
Gelenekleri
Sınavlar, kayıtlar, disiplin duruşmaları ve üniversite çalışanlarını ziyaret sırasında resmi akademik kıyafet giymek zorunludur. 2015 yılında Oxford öğrencilerinin gerçekleştirdiği bir referandumda %76'lık çoğunluk, kılık kıyafetin sınavlarda serbest olması lehinde oy kullanmıştır; 8671 öğrencinin katıldığı oylama %40,2'lik katılımla Birleşik Krallık'ta bir öğrenci referandumuna en yüksek katılım olmuştur.[86][87] Bu sonuç resmi kıyafet giymeyen bir azınlığı tüm öğrencilerin takip edeceği düşünülerek[88] kılık kıyafete serbestlik getirilmesi değil, resmi kıyafetin kaldırılmasına yönelik bir oy olarak algılanmıştır. Temmuz 2012'de resmi kıyafet yönetmeliği değiştirilerek trans bireyler için daha kapsayıcı hale getirilmiştir.[89]
Diğer gelenekler ve âdetler koleje göre değişiklik gösterir. Örneğin bazı kolejlerde resmi yemekler altı haftada bir gerçekleştirilirken, diğer kolejlerde çok daha nadirdir. Çoğu kolejde bu yemeklere cüppeyle gidilir ve Latince duayla başlanır.
Balolar kolejlerin düzenlediği en büyük faaliyetlerden bir tanesidir; bunların en büyüğü, üç yılda bir Trinity döneminin 9. haftasında yapılan Commemoration balosudur ve frakla iştirak edilir.
Punt adı verilen yassı sandallarla gezmek en çok yapılan yaz faaliyetlerinden biridir.
Her kolejin kendisine ait, bazısı tuhaf gelenekler mevcuttur.
Kulüpler ve dernekler
Kolej takımları arasında spor karşılaşmaları düzenlenir; bu turnuvalara "cupper" adı verilir (spor dışında yarışmalarda da bu isim kullanılır). Bunun dışında üniversite çapında takımlar da mevcuttur. Cambridge ile yapılan yıllık müsabakaların en önemlisi televizyonda her yıl beş ila on milyon izleyicinin takip ettiği kürek yarışlarıdır. Dışarıdan gösterilen bu ilgi, üniversitede kürek sporuna verilen önemi haklı çıkarır gibidir. Her dönem düzenlenen kolejlerarası kürek müsabakaları Christ Church Regatta, Torpids ve Summer Eights ilgiyle izlenir. Belli sporlarda üniversite takımında yer alanlara "blue" isimli bir ödül verilir. Oxford'da geleneksel sporların yanı sıra bir quidditch takımı da bulunmaktadır.
Üniversitenin bağımsız yayımlanan Cherwell ve OUSU (Oxford Üniversitesi Öğrenci Birliği) tarafından yayımlanan The Oxford Student olmak üzere iki adet haftalık öğrenci gazetesi mevcuttur. Isis ve The Owl Journal, Oxymoron isimli mizah dergisi ve lisans üstü öğrencilere hitap eden Oxonian Review diğer yayınlar arasındadır. Oxide Radio adında bir öğrenci radyo istasyonu bulunmaktadır. Çoğu kolejin şapeli bir koroya sahiptir. Hem kolejlerde, hem de üniversite çapında müzik, tiyatro ve diğer sanat kulüplerine katılmak mümkündür. Diğer kolej derneklerinden farklı olarak müzik orkestraları diğer kolejlerden öğrencileri tereddütsüz kabul eder.
Çoğu akademik bölümün tüm öğrencilere açık bir öğrenci kulübü bulunmaktadır. Tüm inançlara, siyasi partilere, ülkelere ve kültürlere ait gruplara rastlanabilir.
Öğrenci birliğiyle karıştırılmaması gereken Oxford Union haftada bir kez münazaralar ve ünlü isimlerin katıldığı konuşmalar düzenler. Üniversite tarihinde The Bullingdon Club gibi seçkin, yalnız davetle girilebilen kulüpler var olmuştur.
OUSU ve ortak salonlar
OUSU kısaltmasıyla bilinen Oxford University Student Union'un (Oxford Üniversitesi Öğrenci Birliği) var oluş amacı üniversitenin karar alma sürecinde öğrencileri temsil etmek, ulusal yükseköğrenim tartışmalarında öğrencilerin sesi olmak ve öğrencilere doğrudan hizmetler sunmaktır. Oxford Üniversitesi'nin kolejler bütünü yapısını yansıtan OUSU hem Oxford'un 21.000'i aşkın öğrencisini temsil eden bir dernek, hem de kolej ortak salonları ile lisans ve lisans üstü öğrenci kümelerinin oluşturduğu bir federasyondur. OUSU İdari Heyeti'nde altı adet tam zamanlı maaşlı görevli bulunur; bu kişiler genellikle final sınavlarını tamamladıktan sonraki sene göreve başlar.
Kolej hayatının ne kadar önemli olduğu lisans ve lisans üstü öğrencilerinin ayrı olarak gruplandığı ortak salonların OUSU'dan daha önemli görülmesinden anlaşılabilir. Her ortak salonun kendine ait bir heyeti vardır; her birinin başkanı ve seçilmiş öğrencileri kolejdeki arkadaşlarını kolej yetkilileri önünde temsil ederler. Kendi faaliyetlerini de düzenleyen bu heyetlerin kolejden ve bazen öğrenciler tarafından işletilen barlar gibi kaynaklardan gelen geniş bir bütçesi mevcuttur. Bu yapının istisnaları yok değildir: örneğin Wadham Kolej içindeki tüm öğrenciler tek bir öğrenci birliğince temsil edilir; yalnız lisans üstü öğrencilerin alındığı kolejlerde de yapı değişiklik gösterebilir.
Önemli Mezunlar
"Oxonian" adıyla bilinen Oxford mezunları, tarih boyunca akademi içi ve dışında adını duyurmuştur: Arabistanlı Lawrence adıyla bilinen İngiliz subayı T. E. Lawrence;[90] kâşif, saray mensubu ve edebiyatçı Sir Walter Raleigh;[91] Avusturalyalı medya patronu Rupert Murdoch[92] gibi çeşitli dönem ve meslekten kimseler bu isimler arasındadır. Üstelik 58 Nobel Ödülü sahibi isim Oxford'da okumuş ya da ders vermiş, üniversite ödülün altı branşında da temsil edilmiştir.[8]
Siyaset
27 Birleşik Krallık başbakanı Oxford mezunudur: içlerinde William Gladstone, Herbert Asquith, Clement Attlee, Harold Macmillan, Edward Heath, Harold Wilson, Margaret Thatcher, Tony Blair, David Cameron ve şu anki başbakan Theresa May bulunur. II. Dünya Savaşı sonrası başbakanlardan yalnızca Gordon Brown, Oxford dışında bir üniversitede öğrenim görmüştür. (James Callaghan ve John Major üniversiteye gitmemiştir.)[93]
100'ün üzerinde Oxford mezunu 2010'da Avam Kamarası'na seçilmiştir.[93] Bu rakama eski muhalefet lideri Ed Milliband, kabine ve gölge hükûmet üyeleri de dahildir. Lordlar Kamarası'nda da 140 Oxonian bulunmaktadır.[8]
En az 30 dünya lideri Oxford'da eğitim görmüştür.[8] Norveç Kralı V. Harald,[94] Ürdün Kralı II. Abdullah,[8] beş Avustralya başbakanı (John Gorton, Malcolm Fraser, Bob Hawke, Tony Abbott ve Malcolm Turnbull),[95][96][97] beş Pakistan başbakanı (Liyakat Ali Han, Hüseyin Şehid Sühreverdi, Sir Malik Feruz Han Nun, Zülfikar Ali Butto, Benazir Butto),[8] iki Kanada başbakanı (Lester B. Pearson ve John Turner),[8][98] iki Hindistan başbakanı (Manmohan Singh ve İndira Gandhi (üniversiteyi bitirmemiştir)),[8][99] eski Seylan başbakanı S. W. R. D. Bandanaraike, Jamaikalı devlet adamı Norman Washington Manley,[100] Trinidad ve Tobago başbakanı Eric Williams, Peru başkanı Pedro Pablo Kuczynski, eski Tayland başbakanı Abhisit Vejjajiva, Zimbabve başbakan vekili Arthur Mutambara bu sayının içindedir. 42. ABD başkanı Bill Clinton (Rhodes Bursu ile Oxford'a gelmiştir) ilk Oxonian ABD başkanı olmuştur.[8][101] Burmalı demokrasi eylemcisi ve Nobel Ödülü sahibi Ang San Su Çi de St. Hugh's Kolej'de öğrenim görmüştür.[102]
Matematik ve bilim
Üç Oxfordlu matematikçi, Michael Atiyah, Daniel Quillen ve Simon Donaldson, "matematiğin Nobel ödülü" olarak bilinen Fields madalyasını almıştır. Fermat'nın son teoremini kanıtlayan Andrew Wiles, Oxford mezunudur; bugün de Oxford'da Royal Society Araştırma Profesörlüğü yapmaktadır. Marcus du Sautoy ve Roger Penrose bugün Oxford'da matematik profesörlüğü yapmaktadır. Üniversitede kullanılan Mathematica ve Wolfram Alpha'nın baş tasarımcısı Stephen Wolfram üniversitede World Wide Web'i icat eden Tim Berners-Lee;[8][103] ilişkisel veri modelini icat eden Edgar F. Codd;[104] program dili öncüsü ve Quicksort'un mucidi Tony Hoare ile birlikte öğrenim görmüştür.
11 Nobel Kimya Ödüllü, 5 Nobel Fizik Ödüllü ve 16 Nobel Tıp Ödüllü kişinin üniversiteyle tarih içinde ilişkisi olmuştur.[105]
Oxford'da araştırma yapmış bilim insanları arasında biyokimya çalışmaları ile Nobel Kimya Ödülü'ne layık görülen Dorothy Hodgkin bulunur.[106] Richard Dawkins[107] ve Frederick Soddy[108] üniversitede okumuş ve daha sonra araştırmaları için geri dönmüşlerdir. Robert Hooke, Edwin Hubble ve Stephen Hawking Oxford mezunlarıdır.[8]
Modern kimyanın kurucusu Robert Boyle üniversitede okumamış ve akademisyenlik yapmamış olsa da şehirdeki bilim çevresine iştirak etmek için Oxford'da yaşamış, bu nedenle bir fahri dereceye layık görülmüştür.[109] Oxford'da kısa zaman geçiren bilim insanları arasında görelilik kuramını ve foton kavramını geliştiren Albert Einstein[110] ile Schrödinger denklemi ve Schrödinger'in kedisi düşünce egzersizini formülleştiren Erwin Schrödinger bulunur.
Adam Smith, Alfred Marshall ve Amartya Sen Oxford'da zaman geçirmiş iktisatçılar arasındadır.
Edebiyat, müzik ve tiyatro
Oxford ile ilişkisi olmuş edebiyatçıların listesi uzundur. John Fowles, Thomas Middleton, ilk İngilizce sözlüğünü derleyen Samuel Johnson, Christopher Hitchens, Robert Graves, Evelyn Waugh,[111] Alice Harikalar Diyarında'nın yazarı Lewis Carroll,[112] Aldous Huxley,[113] Oscar Wilde,[114] C. S. Lewis,[115] J. R. R. Tolkien,[116] Graham Greene,[117] V. S. Naipaul, Philip Pullman,[8] Joseph Heller;[118] şairler Percy Bysshe Shelley,[119] John Donne,[120] W. H. Auden,[121] T. S. Eliot ve Philip Larkin[122] bunlardan yalnızca birkaçıdır.
Besteci Andrew Lloyd Webber üniversitede öğrenim görmüştür.
Hugh Grant,[123] Kate Beckinsale,[123] Dudley Moore,[124] Monty Python üyeleri Michael Palin[8] ve Terry Jones,[125] Anna Popplewell ve Rowan Atkinson üniversite mezunu oyunculardır. Yönetmen Ken Loach da Oxford'da okumuştur.[126]
Felsefe
Oxford'un felsefe geleneği Ortaçağda Robert Grosseteste[127] ve üniversite hocaları arasında Occam'ın tıraş bıçağı ile bilinen Ockham'lı William'la[127] başlamıştır. Thomas Hobbes,[128][129] Jeremy Bentham ve empirist John Locke, Oxford'dan mezundular. En çok bilinen eserleri Oxford'dan ayrıldıktan sonra kaleme alınmışsa da, üniversitede geçirdiği on iki yıl Locke'u bir hayli etkilemişti.[127]
Felsefe her zaman Oxford'un başlıca uğraşları içinde olmuştur. 20. yüzyıldan Oxford filozofları arasında Zihin Kavramı'nın yazarı, felsefe kariyerini üniversitede geçirmiş Gilbert Ryle[127] ile kişisel kimlik ve ilgili konular üzerine uzmanlaşmış Derek Parfit sayılabilir. Üniversitede öğrenim görmüş diğer meşhur modern filozoflar arasında A. J. Ayer,[127] "What Is It Like to Be a Bat?"in (Yarasa Olmak Nasıl Bir Şeydir?) yazarı Thomas Nagel, Robert Nozick, John Rawls ve Peter Singer sayılabilir. Çin odası düşünce egzersizini bulan John Searle Oxford'da öğrenim görmüş ve akademik kariyerine başlamıştır.[130]
Keşif ve maceraperestlik
Oxford'da öğrenim görmüş en meşhur maceraperestler ve kâşifler arasında I. Elizabeth döneminin en ünlü kişilerinden Sir Walter Raleigh ile hayat hikâyesi 1962 tarihli film Arabistanlı Lawrence'a ilham kaynağı olan T. E. Lawrence sayılabilir. Fransa ve İtalya'da yaptığı seyahatlerle ve Galler Prensi Henry Frederick'in saray soytarısı olmakla bilinen Thomas Coryat, İngiliz sofralarına çatalı ve İngiliz hayatına şemsiyeyi getirmesiyle bilinir.[131]
Kâşif, arkeolog, kartoğraf ve casus Gertrude Bell de Oxford mezunuydu; T. E. Lawrence ile birlikte günümüzde Ürdün ve Irak olan topraklarda Haşimoğulları Hanedanı'nın iktidara gelmesine ve Irak modern devletinin kurulmasına yardımcı olmuştur. Richard Francis Burton, kılık değiştirerek Mekke'ye gitmiş; John Hanning Speke ile birlikte Nil'in kaynağına yolculuk ederek Afrika'nın Büyük Gölleri'ne ilk ayak basan Avrupalılardan biri olmuştur. Dağcı Tom Bourdillon, Everest Dağı'nın zirvesine yapılan ilk yolculuğa çıkan kafilede yer almıştır.
Kaynakça
- "Introduction and History" 20 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- Sager, Peter (2005). Oxford and Cambridge: An Uncommon History. s. 36.
- "Early records" 11 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Cambridge.
- "Oxford divisions" 20 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- "Colleges and Halls A-Z" 25 Ağustos 2011 tarihinde WebCite sitesinde arşivlendi. University of Oxford.
- "Applying for the Rhodes Scholarships – The Rhodes Trust" 13 Ağustos 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Rhodes House, rhodeshouse.ox.ac.uk.
- Balter, Michael (16 Şubat 1994). "400 Years Later, Oxford Press Thrives" 24 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The New York Times.
- "Famous Oxonians" 7 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford. 30 Ekim 2007.
- "Preface: Constitution and Statute-making Powers of the University" 4 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- Adolphus Ballard, James Tait. (2010) British Borough Charters 1216–1307 1 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Cambridge University Press, s. 222.
- Davies, Mark (4 Kasım 2010). "'To lick a Lord and thrash a cad': Oxford 'Town & Gown'" 4 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. BBC News. BBC.
- H. E. Salter ve Mary D. Lobel (ed.) (1954). "The University of Oxford" 16 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. A History of the County of Oxford: Volume 3: The University of Oxford. Institute of Historical Research.
- H. Rashdall, Universities of Europe, iii, 55–60.
- Christopher Brooke, Roger Highfield. Oxford and Cambridge.
- Edward France Percival. The Foundation Statutes of Merton College, Oxford.
- Henry Julian White. Merton College, Oxford.
- May McKisack, The Fourteenth Century, Oxford History of England, s. 501
- Daniel J. Boorstin. (1958.) The Americans; the Colonial Experience, Vintage, s. 171–184 24 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- Christopher Nugent Lawrence Brooke. (1988.) Oxford and Cambridge, Cambridge University Press, Cambridge, s. 56.
- "Early Modern Ireland, 1534-1691", ed.: T. W. Moody, Theodore William Moody, Francis X. Martin, Francis John Byrne, Oxford University Press (1991), s. 618, ISBN 9780198202424.
- "Universities Tests Act 1871" 1 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. UK Parliament.
- "Civil War: Surrender of Oxford" 1 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxfordshire Blue Plaques Scheme. Oxfordshire Blue Plaques Board. 2013.
- John Aldrich, "The Maths PhD in the UK: Notes on its History - Economics" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- History of the University of Oxford: Volume VIII: The Twentieth Century - Oxford Scholarship 17 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. doi:10.1093/acprof:oso/9780198229742.001.0001.
- "Oxford university roll of service : University of Oxford : Free Download & Streaming". Internet Archive.
- Frances Lannon (30 Ekim 2008). "Her Oxford" 2 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..Times Higher Education.
- "Trinity Hall's Steamboat Ladies" 12 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Trinity News. 14 Mart 2012.
- "History", Lady Margaret Hall, University of Oxford" 6 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. lmh.ox.ac.uk.
- "History", Somerville College, University of Oxford" 18 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. some.ox.ac.uk.
- "History of the College" 18 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. St Hugh's College, University of Oxford.
- "Constitutional History". St. Hilda's College. University of Oxford.
- "St Anne's History" 28 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. St Anne's College, University of Oxford.
- Joyce S. Pedersen (Mayıs 1996). "Book review (No Distinction of Sex? Women in British Universities, 1870–1939)" 17 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. H-Albion.
- Handbook to the University of Oxford. University of Oxford. 1965. s. 43.
- "Colleges mark anniversary of 'going mixed'" 28 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford University Gazzette. 29 Temmuz 1999.
- "Women at Oxford". University of Oxford.
- Jenifer Hart (1989). "Women at Oxford since the Advent of Mixed Colleges". Oxford Review of Education. s. 217.
- "Undergraduate admissions statistics: Gender" 2 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- Rayner, Gordon (6 Mart 2013). "Philip Pullman condemns Port Meadow buildings" 9 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Daily Telegraph.
- Little, Reg (7 Şubat 2013). "Historian takes university to task over 'visual disaster' of Port Meadow flats". The Oxford Times. s. 3.
- "Biological Sciences – St John's College Oxford" 18 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. sjc.ox.ac.uk.
- "THE OXFORD UNIVERSITY CALENDAR 1817" 17 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. s. 24.
- "Declaration of approval of the appointment of a new Vice-Chancellor" 30 Haziran 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford University Gazette. University of Oxford. 25 Haziran 2015. s. 659.
- "New Vice-Chancellor pledges 'innovative, creative' future for Oxford" 7 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. News and Events. University of Oxford. 2016-01-04.
- Dennis, Farrington; Palfreyman, David (21 February 2011). "OFFA and £6000–9000 tuition fees" 21 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF). OxCHEPS Occasional Paper No. 39. Oxford Centre for Higher Education Policy Studies.
- 2014/15 Financial Statements 22 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF), Oxford: University of Oxford, 2015.
- "Finance and funding" 11 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford. 31 Temmuz 2015.
- Facts and Figures 11 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Oxford: University of Oxford, 2015.
- "New investment committee at Oxford University" 2 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford. 13 Şubat 2007.
- "Oxford University urged to purge its £3.3bn fund of fossil fuel investments" 25 Nisan 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Guardian, 2 Haziran 2014.
- "Oxford Thinking" 27 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. campaign.ox.ac.uk.
- "The Campaign – University of Oxford" 24 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- "Oxford News & Events" 23 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- "UCAS Students: Important dates for your diary" 1 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 23 Kasım 2009 tarihinde erişildi.
- "Organ Awards Information for Prospective Candidates" (PDF). Faculty of Music, University of Oxford.
- "UCAS Students FAQs: Oxford or Cambridge". 23 Kasım 2009'da erişildi.
- "How do I choose a college? – Will I be interviewed only at my chosen college?" 10 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- "Open Offer Scheme" 6 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Department of Biochemistry, University of Oxford.
- "Open Offer Scheme" 7 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Department of Physics, University of Oxford.
- "Regulations on the number and length of terms" 27 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- Sastry, Tom; Bekhradnia, Bahram (25 Eylül 2007). "The Academic Experience of Students in English Universities (2007 report)" (PDF). Higher Education Policy Institute. s. dipnot 14.
- Shepherd, Jessica (22 Mart 2007). "Oxford targets bright young things of eastern Europe" 7 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Guardian.
- "Eligibility criteria, Clarendon Fund Scholarships" 13 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. clarendon.ox.ac.uk.
- "History of the Clarendon Fund, Clarendon Fund Scholarships" 13 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. clarendon.ox.ac.uk. 1 Eylül 2011.
- "Partnership awards, Clarendon Fund Scholarships" 13 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. clarendon.ox.ac.uk.
- "Libraries". University of Oxford.
- "A University Library for the Twenty-first Century" 2 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..University of Oxford. 22 Eylül 2005.
- "Sir Thomas Bodley and his Library". Oxford Today. 2002.
- "Timeline of Bodleian Libraries Events from 2000" 23 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF).
- "Bodleian Libraries". Bodleian Library.
- "New Bodleian: The Weston Library" 23 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford. 13 Mart 2009.
- "Oxford-Google Digitization Programme" 29 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Bodleian Library.
- "Library Partners" 28 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Google.
- "Support Us" 3 Mayıs 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Ashmolean.
- "Oxford University Museum of Natural History Homepage" 27 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford University Museum of Natural History.
- "Map of Museums, Libraries and Places of Interest" 27 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford. 2006.
- "About the Museum". Museum of the History of Science.
- "The Way We Work". Oxford University Press.
- "Oxford tops Times Good University Guide for 11th year" 7 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford. 14 Haziran 2012.
- "Times Higher Education Clinical, Pre-Clinical & Health" 23 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- Morgan, John. "Top Six Universities Dominate THE World Reputation Rankings" 4 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- "Global MBA Ranking 2014". Financial Times.
- "Who's Who in the Subject League Tables" 7 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Complete University Guide.
- "University of Oxford" 7 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Complete University Guide.
- "University of Oxford" 14 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Top Universities. QS Quacquarelli Symonds.
- Gillman, Ollie; Linning, Stephanie; Stanton, Jenny. "Hats on! Oxford students vote in favour of continuing 900-year-old tradition of wearing gowns, suits and mortarboards to exams" 26 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Mail Online.
- Doody and Robinson. "Students vote overwhelmingly to retain subfusc" 23 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Cherwell. OSPL.
- "End of an era: subfusc could be sent down", oxfordstudent.com.
- "Support for transgender students taking Oxford University exams" 10 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- "Lawrence of Arabia" 18 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Jesus College, Oxford.
- Nicholls, Mark; Williams, Penry (Eylül 2004, (online Ekim 2006)). "Ralegh, Sir Walter (1554–1618)" 13 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Kirkpatrick, David D. (6 Mayıs 2007). "Rupert Murdoch, Once the Outsider" 16 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The New York Times.
- The Educational Backgrounds of Members of Parliament in 2010 30 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF) (Rapor). The Sutton Trust. Mayıs 2010. s. 2.
Oxford has produced 102 MPs serving in the 2010 Parliament.
- "Norwegian Royal Family website" 11 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- "National Archives of Australia – John Gorton".
- "National Archives of Australia – Malcolm Fraser" 12 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- "University News (Appointment to Honorary Fellowship)". The Times. 8 Şubat 1984. s. 14.
- True Grit, John Allemang, The Globe and Mail, 6 Haziran 2009.
- "Mrs Indira Gandhi: strong-willed ruler of India (Obituary)". The Times. 1 Kasım 1984. s. 7.
- Sealy, T. E. "Manley, Norman Washington (1893–1969)" 6 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. ODNB.
- "Chelsea Clinton heads for Oxford" 26 Mayıs 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. BBC News. 16 Temmuz 2001.
- "Biography, Nobel Prize website" 27 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
- "Web's inventor gets a knighthood" 23 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. BBC. 31 Aralık 2003.
- C.J. Date. "A. M. Turing Award – Edgar F. ("Ted") Codd" 19 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. ACM.
- "Nobel Laureates" 2 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Oxford.
- "The Nobel Prize in Chemistry 1964" 29 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Nobel Foundation.
- "Emeritus, Honorary and Wykeham Fellows". New College, Oxford. 2007.
- "The Nobel Prize in Chemistry 1921" 28 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Nobel Foundation.
- MacIntosh, J.J. (2005). Boyle on Atheism 8 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of Toronto Press. s. 42. ISBN 9780802090188.
- Chris Koenig (28 Mart 2012). "How Einstein fled from the Nazis to an Oxford college" 16 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Oxford Times.
- Stannard, Martin (Eylül 2004) [online Mayıs 2007]. "Waugh, Evelyn Arthur St John (1903–1966)" 13 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Cohen, Morton N. (2004). "Dodgson, Charles Lutwidge (Lewis Carroll) (1832–1898)" 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Dunaway, David King (2004). "Huxley, Aldous Leonard (1894–1963)" 6 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Dudley Edwards, Owen (Eylül 2004) [online Ekim 2007]. "Wilde, Oscar Fingal O'Flahertie Wills (1854–1900)" 17 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Bennett, J. A. W.; Plaskitt, Emma (2004) [online edition October 2006]. "Lewis, Clive Staples (1898–1963)" 5 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Shippey, T. A. (September 2004) [online edition October 2006]. "Tolkien, John Ronald Reuel (1892–1973)" 6 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Shelden, Michael (Eylül 2004) [online Ocak 2006]. "Greene, (Henry) Graham (1904–1991)" 5 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- "Joseph Heller: Literary giant" 28 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. BBC News. 14 Aralık 1999.
- O'Neill, Michael (Eylül 2004) [online Mayıs 2006]. "Shelley, Percy Bysshe (1792–1822)" 17 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Colclough, David (Eylül 2004) [online Ekim 2007]. "Donne, John (1572–1631)" 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Mendelson, Edward (Eylül 2004) [online Ekim 2007]. "Auden, Wystan Hugh (1907–1973)" 21 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- Thwaite, Anthony (Eylül 2004) [online Ekim 2006]. "Larkin, Philip Arthur (1922–1985)" 13 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford Dictionary of National Biography (online). Oxford University Press.
- "A brief history". New College, Oxford. 2007.
- "Some famous alumni" 24 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Magdalen College, Oxford. 2007.
- "Famous graduates" 13 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. St Edmund Hall, Oxford. 2007.
- "Spring 2005 Newsletter" 27 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (PDF). St Peter's College, Oxford. Bahar 2005.
- Mander, W.J. (2008). "History of Philosophy at Oxford" 28 Aralık 2012 tarihinde WebCite sitesinde arşivlendi. Faculty of Philosophy, University of Oxford.
- "The Galileo Project" 27 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Galileo.rice.edu.
- Thomas Hobbes: Politics and law 8 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. books.google.co.uk.
- Faigenbaum, Gustavo (2001). Conversations with John Searle. Libros en Red. s. 29–33. ISBN 978-9871022113.
- Michael Strachan, "Coryate, Thomas (c.1577–1617)", Literature of Travel and Exploration: an Encyclopedia, 2003, Cilt 1, s. 285-87.
Dış bağlantılar
- Oxford Üniversitesi22 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: Oxford Üniversitesi resmi internet sitesi ana sayfa.