Stonehenge

Yakın bölgede bilinen en eski yapılar dört veya beş adet çukurun içinde bulunan, üçü MÖ 8500 ile 7000 yılları arasında Mezolitik dönemde dikilmiş büyük çam totem benzeri sütunlar olarak tahmin edilmekte.[7] Bu yazıların daha sonraki Stonehenge anıtıyla nasıl bir ilişkisi olduğu ise bilinmemektedir.

Şu anda, güney İngiltere'nin büyük bir kısmı ormanlık alanla kaplıyken, Stonehenge bölgesindeki kireç yaylası alışılmadık bir şekilde açık bir alandır.[8] Bu, erken dönem Neolitik sit alanının bu bölgede bulunmasının nedeni olabilir.

Bu sit alanında, Robin Hood's Ball'daki geçitli duvar alanı, iki cursus anıtı (Greater veya Stonehenge ve Lesser Cursus) ve tümü MÖ 3500 yıllarından kalma birkaç uzun höyük bulunmaktaydı. Bu anıtların varlığı muhtemelen Stonehenge'in yeri üzerinde etkili oldu.

Heel Stone, 2009 "sağdaki yapı, zeminin erozyondan korunmasını sağlayan bir yürüme yoludur."

Heel Stone ve Kuzey Höyüğü olarak bilinen höyük gibi yapıların, Stonehenge'in ilk bileşenleri olması mümkündür,[9] ancak bilinen en eski büyük olay, M.Ö.3000 civarında iç ve dış setlere sahip dairesel bir hendek inşa edilmesidir. Bu yapılar, yaklaşık 100 metre çapında bir alanı çevrelemekte ve iki girişi vardı.[10]

Set ve hendeklerin içinde muhtemelen bazı ahşap yapılar vardı, ve ayrıca setin içinde Aubrey Delikleri olarak bilinen 56 çukur bulunmaktaydı. Bu deliklerin ne için yapıldığı hakkında pek çok tartışma olmuştur: uzun yıllardır fikir birliği, deliklerin içine dik olarak ahşap direkler koyulduğu yönündedir, ancak son zamanlarda bazılarına ahşap yerine taş koyulmuş olabileceği fikri yeniden ortaya çıkmıştır.[11]

Aubrey Deliklerinin içinde ve çevresinde insanlar cenazelerini gömmüşlerdir. Bölgede yaklaşık 64 kremasyon bulunmuştur, 150 kadar kişinin ise Stonehenge'de gömüldüğü tahmin edilmekte, ve bu da onu Britanya Adaları'ndaki en büyük Geç Neolitik mezarlık yapıyor.[12]

Stonehenge'in tahmini yapım planı, 2004

MÖ 2500'lü yıllara gelindiğinde taşlar anıtın merkezinde dikili haldeydi. Stonehenge'de büyük sarsenler ve küçük bluestone'lar olmak üzere iki tip taş kullanılmıştır. İki çift sarsen taşı karşılıklı gelecek şekilde dikey olarak, bluestone'lar ise karşılıklı iki sarsen'in üstüne gelecek şekilde dizilmiştir.[13] Muhtemelen taşlar anıtın ortasına dikilirken, girişe yakın sarsenler, çevredeki dört İstasyon Taşı ile birlikte kaldırıldı.

Yaklaşık 200 veya 300 yıl sonra, merkezi bluestone'lar bir daire ve iç oval oluşturacak şekilde yeniden düzenlendi (daha sonra yine bir at nalı şeklinde değiştirildi). Stonehenge'i Avon nehrine bağlayan toprak yolda bu sırada inşa edildi.

Stonehenge'deki son tarih öncesi faaliyetlerden biri, Y ve Z delikleri olarak adlandırılan iki eş merkezli çukur halkasının taş dekorlarının etrafını kazmaktı. Bu faaliyet, bulunan boynuzlar sayesinde radyokarbon yöntemi ile MÖ 1800 ile 1500 arasına tarihlenmiştir. Bu çukurların asla tamamlanmayan taşların yeniden düzenlenmesi için tasarlanmış olabilecekleri düşünülmektedir.[14]

Stonehenge'deki taşlar, büyük bir değişimin yaşandığı tarih öncesi bir zamanda inşa edilmişti, yeni "Beaker" tarzı çanak-çömlek stilleri ve metal işleme bilgisi ile birlikte bireylerin mezar eşyaları kıtadan gelmekteydi. Yaklaşık MÖ 2400'den itibaren Amesbury Okçusu gibi iyi döşenmiş Beaker mezarları anıt yakınlarında bulunmaktadır.[15]

Erken Tunç Çağı'nda, İngiltere'deki en büyük yuvarlak höyük topluluklarından biri Stonehenge çevresindeki alana inşa edildi. King Barrow Ridge ve Normanton Down mezarlığındaki özellikle zengin gömüler gibi pek çok el arabası grubu, Stonehenge'den görülebilen tepelerde kasıtlı olarak konumlandırılmış gibi görünmektedir.

Stonehenge'deki sarsenlerden dördü, balta başlarını ve birkaç hançeri tasvir eden yüzlerce oymayla süslenmiştir. Bunlar, MÖ 1750-1500 yıllarına tarihlenen Arreton Down tipi bronz baltalar gibi görünmektedirler. Bu baltalar, erken Tunç Çağı toplumunda bir güç veya statü sembolü veya bir şekilde yakınındaki yuvarlak höyüklerle ilişkilendirilmiş olabilirler.[16]

Stonehenge'in 14. yüzyılın ikinci çeyreğinden kalma bilinen en eski tasviri " Bir dev, Merlin'in Stonehenge'i inşa etmesine yardım etmekte"

Orta Tunç Çağı'ndan itibaren, Stonehenge gibi anıtların inşasına ve tarlalar oluşturulması gibi faaliyetlere daha az ortak çaba harcandı.[17] Demir Çağı'nda, muhtemelen MÖ 700 civarında, daha sonra Vespasian Kampı olarak bilinen büyük bir hillfort, Stonehenge'in 1¼ mil doğusunda, Avon Nehri'ne bakan bir alanda inşa edildi.[18] Ayrıca Stonehenge, Roma döneminde (MS 43'ten itibaren) sık sık ziyaret edilmiş gibi görünmekte, çünkü burada birçok Roma nesnesi bulunmuştur.[19] Son zamanlarda yapılan kazılar, Stonehenge'in Romano-İngiliz halkının ritüeller gerçekleştirdiği bir yer olma olasılığını artırdı.[20]

Küçük Amesbury kasabasının, Avon üzerinden bir geçiş noktasında, MS 6. yüzyılda kurulmuş olması muhtemeldir. Sakson döneminde ise Stonehenge'e muhtemelen başı kesilmiş suçlu bir adam gömüldü.[21] Bu andan itibaren, koyun yetiştiriciliği Stonehenge çevresindeki açık araziye hakim olmuştur.[22] Stonehenge hakkında günümüze ulaşan en eski yazılı kaynaklar Orta Çağ döneminden kalmadır. 14. yüzyıldan itibaren ise Stonehenge'e, çizimlerine ve resimlerine artan kaynaklar vardır.

1822 ila 1898 yılları arasında Stonehenge

1920 restorasyonunun bir gazete tasviri

Savunma Bakanlığı, ordu eğitim tatbikatları için Salisbury Ovası'nda geniş bir arazi parçası satın aldığında, 1897'den beri ordunun faaliyetlerinin bölge üzerinde etkisi oldu; kışla, atış sahaları, sahra hastaneleri, hava limanları ve hafif demiryolları kuruldu.[23] Bunlardan Birinci Dünya Savaşı Stonehenge Havaalanı gibi bazıları çoktan yıkıldı, ancak erken dönem askeri havacılık tarihinde önemli yeri olan Larkhill Havaalanı hangarları gibi hâlâ ayakta olan yapılar da bulunmakta.[24] Paralı yollar ve Salisbury demiryolu, Stonehenge'e çok daha fazla ziyaretçi getirdi. 1880'lerden itibaren, çeşitli taşlar ahşap direklerle desteklenmişti, ancak 1900'de bir sarsıntıyla dikey sarsen taşlarının üstündeki yatay bluestone'lar düştüğünde, ziyaretçilerin güvenliği konusundaki endişeler arttı. Bölgenin o zamanki sahibi Edmund Antrobus, Society of Antiquaries'in yardımıyla, 1901'de en yüksek trilithon'un yeniden dikilmesini organize etti. Bu, Stonehenge'i korumak ve restore etmek için bir dizi kampanyanın başlangıcıydı.[25]

Anıt, 1918 yılında yerel halktan biri olan Cecil Chubb tarafından Atrobus ailesinden satın alınana kadar özel mülkiyet idi. Chubb Stonehenge'i satın aldıktan sonra ulusa bağışladı,[26] ve bu andan itibaren Stonehenge'i koruma görevi devlete düştü. 1927'den itibaren National Trust, Stonehenge çevresindeki araziyi korumak ve otlak haline geri döndürmek için satın almaya başladı. Şu anda Stonehenge çevresindeki geniş alanlar onların mülkiyetindedir.

Taşların nasıl taşındığı hakkında bir canlandırma, Stonehenge ziyaretçi merkezi

Stonehenge'de iki tip taş kullanıldı; sarsen ve bluestone. Sarsen taşları, güney İngiltere'ye doğal olarak dağılmış halde bulunan bir tür silkret kayadır. Yıllardır arkeologların çoğu bu taşların 32 km uzaklıktaki Marlborough Downs'dan getirildiğine inanmakta. Bununla birlikte, yeni jeokimyasal yolları kullanan son araştırmalar, Marlborough Downs'un gerçekten taşların kaynağı olduğunu doğrulamakla kalmadı, aynı zamanda sarsenlerin büyük olasılıkla geldiği alanı da belirledi; Marlborough'nun güneybatısındaki West Woods olarak bilinen bölge.[27] Taşların her biri 25 ila 30 ağırlığındadır.

Bluestone, Stonehenge'deki daha küçük taşlara atıfta bulunmak için kullanılan terimdir. Mavi görünmeseler de, kırıldıklarında veya ıslandıklarında mavimsi bir ton alırlar. Mavi taşlar, çeşitli jeolojilere sahip olmalarına rağmen hepsinin güneybatı Galler'deki Preseli Tepeleri'nden getirildiği tespit edilmiştir. Taşların her biri 2 ila 5 ton ağırlığındadır.

Bazı insanlar ise, mavi taşların buzulların hareketiyle Salisbury Ovası'na getirilmiş olabileceğine inanıyor, ancak çoğu arkeolog, bunların insan çabasıyla taşındığını düşünüyor. Bu taşımanın 250 kilometreden daha uzun bir mesafede nasıl yapıldığı bilinmemektedir, ancak taşların hem su şebekeleri aracılığıyla hem de kara yolu ile taşınmış olması muhtemeldir.

Sarsen taşlarının birbirine geçirilmesi hakkında bir tasvir

Stonehenge'in kuzeyindeki alanda büyük miktarlarda sarsen ve bluestone artık malzemesi ve kırık çekiç taşları bulundu; bu alanda taşlara şekil verildiği düşünülmektedir. Stonehenge'de bulunan çeşitli boyutlarda arsen ve çakmaktaşı çekiç taşlarının daha büyük olanları, taşı kabaca yontmak ve kırmak için, daha küçük olanlar ise yüzeyleri şekillendirmek ve düzleştirmek için kullanıldı.

Taşların yakın zamanda yapılan lazer incelemesinin analizi, kullanılan farklı taş işleme yöntemlerini ortaya çıkardı ve özellikle, merkez trilithon'ların kuzeydoğu tarafı ve iç yüzleri olmak üzere anıtın bazı bölümlerinin diğerlerinden daha dikkatli işlendiğini gösterdi.