Karadağ

Karadağ (Karadağlıca: Crna Gora , Црна Гора), Balkanlarda bir ülkedir. Doğusunda Arnavutluk ve Kosova, kuzeyinde Sırbistan, batısında Hırvatistan, Bosna-Hersek, güneyinde Adriyatik Denizi yer alır. Başkenti, Podgorica'dır (eskiden Titograd). Anayasasında Karadağ, “cumhuriyet yönetimde bağımsız ve egemen bir devlettir. Karadağ hukukun üstünlüğüne dayanan, sivil, demokratik, ekolojik ve sosyal hukuk devletidir.” olarak tanımlanır.[5]

Karadağ
Црна Гора
Crna Gora

Karadağ
Millî marş
Oj, svijetla majska zoro
"Mayısın aydınlık şafağı!"
Başkent
ve en büyük şehir
Podgorica
42°47′K 19°28′D
Resmî diller Karadağca
Tanınan bölgesel diller Sırpça, Boşnakça, Arnavutça ve Hırvatça[1][2]
Etnik gruplar
Hükûmet Cumhuriyet
 Devlet Başkanı
Milo Đukanović
 Başbakan
Zdravko Krivokapić
 Meclis Başkanı
Aleksa Bečić
Tarihçe  
 Kurucu Karadağ Prensliği
1 Ocak 1852
 Osmanlı İmparatorluğu tarafından Tanıma
1878
 İlanı Birleşik Krallık
28 Ağustos 1910
 Sırbistan-Karadağ'dan Bağımsızlık
3 Haziran 2006
 Tanınma
8 Haziran 2006
Yüzölçümü
 Toplam
13.812 km2 (5.333 sq mi) (156.)
 Su (%)
1,5
Nüfus
 Temmuz 2018 tahminî
678.901[3]
 2013 sayımı
619.800
GSYİH (SAGP) 2020 tahminî
 Toplam
12,417 milyar $ (149.)
 Kişi başına
19.931 $ (63.)
GSYİH (nominal) 2020 tahminî
 Toplam
4,943 milyar $ (153.)
 Kişi başına
7.933 $ (73.)
Gini (2017) 36.7
orta
İGE (2019) 0.829[4]
çok yüksek · 48.
Para birimi Euro (€, EUR)
Zaman dilimi UTC+1 (OAZD)
 Yaz (YSU)
UTC+2 (OAYZD)
Telefon kodu +382
İnternet alan adı .me

Karadağ, eski Yugoslavya'yı oluşturan altı cumhuriyetten biriydi. Yugoslavya'nın parçalanmasından sonra Karadağ, Sırbistan'ın zorlamasıyla Yeni Yugoslavya'ya katılmıştır. Karadağ'ın çabalarıyla 2003 yılında Sırbistan-Karadağ olarak daha esnek bir federasyon çatısı oluşturulmuştur. Karadağ, 21 Mayıs 2006 Pazar günü yapılan referandumda çıkan %55,5'lik evet oyu ile ise bağımsız olma kararı almıştır. 3 Haziran 2006'da ise Karadağ Parlamentosu, referandumda çıkan sonuca dayanarak Karadağ'ın bağımsızlığını ilan etti.

NATO Dışişleri Bakanları, Rusya'nın itirazlarına karşın eski Yugoslavya'yı oluşturan altı cumhuriyetten biri olan Karadağ'ı 29. üye olarak ittifaka davet etti.[6]

Tarih

1913’te Karadağ

Karadağ'ın eski halkı Arnavutlardan oluşur. VII. yüzyılda İmparator Herakliyus zamanında, Sırplar da oraya yerleştirilmiştir. Osmanlılar, Rumeli'ye geçip fetihlere giriştikleri sıralarda Karadağ, Venedik Cumhuriyeti'nin tabiiyetinde idi. Osmanlı Devleti'nin Karadağ'daki fetihleri Sultan I. Murad dönemine rastlar. Zira ilk Osmanlı-Karadağ çatışması da I. Murat döneminde yaşanmıştır. İkinci Osmanlı-Karadağ çatışması Sultan I. Bayezid döneminde olmuştur. Bu seferde Osmanlı kuvvetleri Üsküp'ten çıkıp Zveçan ve Yeleç üzerinden Lim ve Tara nehirlerine kadar ulaşmıştır. Osmanlı Devleti'nin Karadağ'daki asıl fetihleri ise Fatih Sultan Mehmet döneminde olmuştur. Aslında Osmanlı Karadağ'ı tam olarak hakimiyetine almadı. Fatih, Karadağ'a bir nevi özerklik statüsü verdi ve bu durum Karadağlılar tarafından 1878 yılında Osmanlı'dan ayrılana kadar kullanıldı. Karadağlılar Osmanlı Devleti'nin hakimiyetine girişinden itibaren çok sayıda isyan çıkartmışlardır. Örneğin 1711, 1712, 1714 isyanlarını çıkartmışlardır. Bununla birlikte Hersek isyanına da destek vermişlerdir.[7]

1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı'nda Rusya'nın yanında yer alan Karadağ, Osmanlı ordusunun önemli bir kısmını Balkanlarda meşgul etmiş ve savaşın Rusya lehine dönmesinde büyük bir etken olmuştur. Savaş sonrası imzalanan Ayastefanos ve hemen ardından Berlin Antlaşması'yla bağımsızlığını kazanan Karadağ, böylece devletler platformunda yerini almıştır. Bağımsızlığını kazanmasının ardından onu ilk tanıyan Osmanlı Devleti olmuştur. Bağımsızlıkla birlikte Osmanlı Devleti ile diplomatik ilişkiler hız kazanmış ve çok önemli aşamalar kaydedilmiştir. Bu dönemde iki devlet ilişkilerinin iyi bir düzeye gelmesinde, hiç şüphesiz II. Abdülhamid'in Balkan politikasında sergilediği tavrın önemli bir rolü vardır. Nikola Petroviç ile yakın dostluğu, iki devletin politikalarına da yansımıştır. ıı. Abdülhamid döneminde, 30 yılı aşkın bir süre, küçük sınır çatışmalarını bir kenara bırakılırsa, iki devlet arasında barışın hakim olduğu bir süreç göze çarpmaktadır. İlki 1883 ve ikincisi 1899 yıllarında olmak üzere Karadağ Prensi Nikola, Sultan Abdülhamid'in davetlisi olarak İstanbul'a gelmiş, törenlerle karşılanarak şaşaalı gösterilerle ağırlanmıştır.[8].

II. Abdülhamid döneminde İstanbul Büyükçekmece başta olmak üzere Zonguldak Ereğli gibi yerlerde, taş işçisi, kuyucu, maden işçisi, bekçilik vb. iş kollarında çalışan Karadağlıların sayısında artış görülmüştür. Bunun yanında İstanbul'daki okullarda bizzat Abdülhamid'in bursuyla okuyan Müslüman ve Hristiyan Karadağlıların sayısı önemli bir seviyeye ulaşmıştır.[9]. Türkiye'de yaşayan Boşnakların önemli bir kısmı 1910'lu yıllarda Karadağ'dan gelmiştir. 5 Haziran 2017 tarihinde NATO'ya katıldı.

Demografi

Etnik yapı

1991 sayımına göre Sırplar, Sırbistan-Karadağ federasyonundaki toplam nüfusun % 69’unu oluşturmaktaydı. Karadağlılar ise toplam nüfusun % 5, Karadağ nüfusunun da % 62’sini oluşturuyordu. Slav olmayan Arnavut azınlık ülkedeki 2. büyük gruptu ve resmî tahminlere göre toplam nüfusa oranları % 17’ydi. Nüfus sayıları tam bilinmeyen kendi içlerine çekilmiş Türkler de demografik yapıda yer almışlardır.

1965’ten sonra Sırbistan ve Karadağ’dan gelişmiş Avrupa ülkelerine ve Kuzey Amerika’ya sürekli göç yaşanmıştır. Eski Yugoslavya’nın dağılmasını ve Hırvatistan ile Bosna-Hersek’teki savaşı takip eden yıllarda göç Sırbistan ve Karadağ’a yönelmiştir. Mülteci sayımı sonucunda 1996 yılı ortalarında 566.200’ü mülteci statüsünde olan 646.000 kişi tespit edilmiştir. 79.700 kişi ise diğer cumhuriyetlerde yaşayan Sırp ve Karadağlılar ya da Yugoslavya’ya mülteci olarak gelip Yugoslav vatandaşlığına geçmiş kişilerdir.

Önemli şehirler

Karadağ illeri

2003 Nüfus Sayımına Göre

Kültür

Eğitim

  • Okul Öncesi
  • İlkokul
  • Ortaokul
  • Lise
  • Üniversite

Lise

Karadağ’da 53 lise bulunmaktadır. Bunlardan 49'u devlet okulu, 3'ü özel okul (2 tanesi uluslararasıdır) ve 1'i de devlet - özel okuludur.

Liseler şu şekilde ayrılır:

1) Fen liseleri

2) Ekonomi liseleri

3) Bilim ve sanayi liseleri

4) Nikşiç askerî lisesi

5) ‘Gimnaziya’ liseleri

6) Sanat okulları

7) Meslek liseleri

8) Normal liseler

9) İmam hatip lisesi (‘‘Mehmed Fatih’’ Medresesi)

Her yıl 9 bin civarında birinci sınıfa kayıt yaptıran öğrenci vardır. Tüm sınıflarda her yıl 29 bin civarında öğrenci vardır. Son istatistiğe göre Karadağ’da öğrencilerin %52'si erkek, %48'i ise kadın cinsiyetinden meydana gelir. Karadağ'da lise eğitimi zorunlu değildir. Bazı liselerde Türkçe dersi seçmeli ders olarak verilmektedir.

Üniversite

Karadağ'da 3 üniversite bulunmaktadır. Bunlardan 1'i devlet, 2'si ise vakıf üniversitesidir, Tüm üniversitelerde eğitim Karadağlı dilinde verilmektedir. Karadağ Üniversitesi (Univerzitet Crne Gore), Karadağ'da bulunan tek devlet üniversitesidir. Bu, yönetim olarak herhangi bir vakıf veya özel kurumla bağlantısı bulunmayan, bütçesi de devlet tarafından karşılanan bir üniversitedir. Bu üniversite 1974 senesinde kurulmuş olup Karadağ'ın en eski yükseköğretim kurumudur. Bu üniversitede hâlen 20.000 öğrenci eğitim almaktadır. Üniversiteye bağlı olarak 19 fakülte ve 2 bilim enstitüsü faaliyet gösteriyor. 2004 senesi itibarıyla Bologna süreci uygulanmaktadır. Karadağ Üniversitesi'nin genel merkezi Podgoritsa (Podgoriça) şehrinde olmakla birlikte bazı fakülteler Nikşiş, Çetine, Kotor, Herceg Novi, Bar, Budva, Akova, Berane gibi şehirlerde eğitim vermektedir. Karadağ Üniversitesi'nin rektörlük görevini Prof. Radmila Vojvodić sürdürmektedir.

Karadağ Silahlı Kuvvetlerinin subay ihtiyacını gidermek için 2006 yılında başkent Podgoriça’da Kara Savaş Akademisi kurulmuştur. Aynı yıl Akova’da Hava Savaş Akademisi kurulmuş olup, ordunun pilot ihtiyacını karşılayacak düzeyde öğrenci almaktadır. 2007 yılında ise Bar şehrinde Deniz Savaş Akademisi kurulmuştur.

Vakıflarca kurulan iki üniversite Donja Gorica Üniversitesi ile Mediteran Üniversitesi’dir. Bunların genel merkezleri de Podgorica'da bulunmaktadır. Fakat Mediteran Üniversitesi'nin birkaç fakültesi Bar şehrinde faaliyet göstermektedir. Bu iki üniversiteden Mediteran 2006, Donja Gorica ise 2007 yıllarında kuruldu. İkisinin eğitim sistemi Bologna Süreci'ne göre uygulanmaktadır.

Spor

Karadağ'daki en popüler sporlar futbol, basketbol, su topu, voleybol ve hentboldur. Ülkedeki diğer önemli sporlar boks, atletizm, masa tenisi ve satrançtır.

Önceki dönemlerde yani Karadağ, Yugoslavya ülkesinin bir parçasıyken Karadağlı insanlar bu ülkenin millî takımlarında mücadele ediyorlardı. 24 Mart 2007 tarihinde Karadağ tarihinin ilk futbol maçını Macaristan ile Podgorica Stadında oynadı. Bu dostluk maçını Karadağ 2-1'lik skorla kazandı. Karadağ'ın en önemli iki futbol kulübü başkent Podgorica'da kurulmuş olan FK Budućnost Podgorica ve Nikşiç şehrinin FK Sutjeska Nikšić ekipleridir. Karadağ Ulusal Olimpik Komitesi 2007 yılının Haziran ayında Uluslararası Olimpiyat Komitesine üye olarak katılmıştır. Karadağ'ın bağımsız bir ülke konumunda katıldığı ilk Olimpiyat Oyunları 2008 yazında Pekin'de gerçekleştirilineni olmuştur. Ayrıca Karadağ, Sırbistan ile birlikte 2005 Avrupa Basketbol Şampiyonasına ilişkin turnuvayı sunmuştur.

Su topu genellikle ülkenin ulusal sporu olarak lanse edilir. Karadağ, 13 Temmuz 2008 tarihinde İspanya'nın Málaga kentinde düzenlenen Avrupa Şampiyonasında Sırbistan'ı 5-5 ve 6-5'lik skorlarla yenmiştir. 2009 yılında düzenlenen FINA Erkekler Su Topu Dünya Liginde altın madalya kazanmışlardır. Kotor merkezli su topu ekibi PVK Primorac, 2009 yılında LEN Şampiyonlar Ligini birinci bitirdi. Karadağ'ın bir numaralı su topu liginde altı takım yer almaktadır. Bu altı takımdan VK Primorac Kotor, VK Jadran Herceg Novi, VK Budvanska Rivijera Budva ve VK Cattaro isimlerini taşıyan dördünün bütçesi bir milyon avrodan fazladır. Karadağ'ı 2008 Olimpiyat Oyunlarında temsil eden millî su topu takımı bu Olimpiyat Oyunlarında dördüncü sırayı almıştır.

Londra'da düzenlenen 2012 Olimpiyat Oyunlarında Karadağ bayan hentbol takımı, finalde Norveç'e 26-23'lük bir skorla yenilerek gümüş madalya almıştı. Bu, Karadağ'ın ilk Olimpiyat madalyası oldu.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Karadağ Anayasası, 13. madde 31 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. WIPO (İngilizce)
  2. Karadağ Anayasası, 13. madde 12 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Karadağ Cumhuriyeti Meclisi (Karadağlıca)
  3. "Arşivlenmiş kopya". 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2019.
  4. "HDI 2004, source: Government of Montenegro" (PDF). 9 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2007.
  5. Karadağ Anayasası 12 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Karadağ Cumhuriyeti Meclisi (Karadağlıca)
  6. "Arşivlenmiş kopya". 4 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2015.
  7. Abidin Temizer, "Osmanlı-Karadağ Sınır Anlaşmazlıkları ve Çözümü (1878-1913) Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 19 Mayıs Üniversitesi, Samsun 2007"
  8. Uğur Özcan, II. Abdülhamid Dönemi Osmanlı-Karadağ Siyasi İlişkileri 27 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.,Türk Tarih Kurumu, Ankara 2013 ISBN 978-975-16-2527-4
  9. Uğur Özcan, Sultan Abdülhamid Dönemi Osmanlı Devleti'nde Yabancı İşçiler: Karadağlılar 27 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Motif Akademi Halk Bilimi Dergisi (Motif Academy Folklore Journal), Yıl: 2012, Cilt 2012, Sayı 2012-2 Balkan Özel Sayısı, s.83-106 ISSN 1308-4445

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.