Post-rock
Post-rock'da Rock müzikte sıkça kullanılan çalgılara yer verilse de, rock müzikten farklı olarak gitarı "sesin rengini ve dokusunu yöneten" bir biçimde kullanmak ile ayırt edilir. Post-rock müzisyenleri genellikle enstrümantal müzik üretirler.[1][2]
Post-rock | |
---|---|
Müzikal kökenleri | Deneysel rock, progresif rock, krautrock, ambient, dark ambient, minimalizm, shoegaze, post-punk, sanatsal rock, frippertronics |
Kültürel kökenleri | 1980'lerin sonundan 1990'ların başlarına kadar Birleşik Krallık, Kanada ve ABD |
Önemli çalgılar | Gitar, Bas gitar, davullar, keman ve çello. Vokal veya tahta nefesli çalgılar, glockenspiel, klavye Theremin gibi çalgılar nadiren kullanılır. |
Popülerlik | Düşük orta popülerlik 1980'lerin sonundan 2000'lerin başlarına kadar, bazı gruplar 2000'lerin orta-sonlarında büyük başarılar elde etti |
Karışım tarzları | |
Post-metal | |
Bölgesel tarzlar | |
Montreal, İzlanda, Chicago, Louisville, Glasgow, Leicester ve Yeni Zelanda. | |
|
Don Caballero ve Tortoise 1990'larda göze çarpan ilk post rock grupları arasındaydı. Enstrümanlar esas olarak gitar ve bateri olsa da tarzları çok farklıydı.
Post-rock
Sözcüğün kökeni
"Post-rock" teriminin Simon Reynolds tarafından Bark Psychosis'in Hex adlı albümünün Mojo dergisinde Mart 1994'te yayınlanan eleştirisinde uydurduğuna inanılır.[3] Reynolds bu düşüncesini daha sonra The Wire dergisinin Mayıs 1994 sayısında genişletti.[1][4] Reynolds bu terimi "rock enstrümanlarını rock dışı amaçlarla kullanmak, gitarı riff veya güç akorlarından ziyade sesin rengini ve dokusunu yöneten bir biçimde kullanmak" olarak tanımladı.
Tarihsel gelişimi
İlk örnekleri
Post rock grupları 60'larda ABD'de kurulmuş olan The Velvet Underground'dan ve onların dronoloji'sinden yoğun bir etki taşır. İngiliz Public Image Ltd de ayrıca bu türün öncülerindendir ve NME gruptan "tartışmasız ilk post-rock grubu" diye bahsetmiştir.[5] İkinci albümleri olan Metal Box'ta (1979) geleneksel rock and roll yapısını neredeyse tamamen terk ederek tekrar eden dub, krautrock'tan esinlenilmiş soundscape'ler, John Lydon tarzı örtülü ve bilinç akışı sayılacak şarkı sözlere sahip bir albüm ortaya koumuşlardır. PiL basçısı Jah Wobble Metal Box yayınlanmadan bir yıl önce yaptığı bir konuşmada "rock müziğin artık geçmiş olduğunu" söylemiştir.[6] Üçüncü albümleri Flowers of Romance (1981) ise bir öncekine göre daha radikaldi ve hareketli perküsyon ve soyut musique concrète içeriyordu.
1990'larda post rock
1990'ların ilk yıllarında kurulan Slint, veya daha önce kurulan Talk Talk'un daha sonra kurulacak olan post-rock gruplarını etkilediği kabul edilir. Slint'in Spiderland'i ve Talk Talk'ın Spirit of Eden'ı[7] post rock'ın doğuşu sayılır. Bu iki grubun birbirinden oldukça farklı olmalarına rağmen, Talk talk art rock ve progresif rock'tan, Slint ise post hardcore ve math rock'tan kaynaklansa da ikisinin de 90'larda Post-rock'ın gelişimi üzerinde çok yoğun etkileri olmuştur.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- Reynolds, Simon (Mayıs 1994). "S. T." The Wire. 2 Aralık 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2007.
- "Post-Rock/Experimental". Allmusic. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2008.
- Reynolds, Simon (Mart 1994). "Bark Psychosis: Hex". Mojo. 16 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2008.
- "The Wire 20". The Wire. Kasım 2002. 17 Ağustos 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2008.
- "NME Reviews: Plastic Box". NME. 11 Ocak 1999. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2008.
- son, Simon (Kasım 2007). "Heavy Metal". Frieze Magazine. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2008.
- Jackson, Chris (15 Mayıs 2006). "Talk Talk — It's My Life review". Sputnik Music. 22 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2007.