Ambrosius

Milano'lu Ambrosius[1] (Treviso, 340 – Milano, 4 Nisan 397) Milano piskoposu, teolog ve 4. yy’ın Kilise'ye ait en etkili figürlerinden birisidir.

Milano'lu Ambrosius
Kilise Babası - Kilise Doktoru
Doğum 340
Treviso - İtalya
Ölüm 4 Nisan 397
Milano - İtalya
Kutsayanlar Katolik Kilisesi, Doğu Ortodoks Kilisesi, Lüteryan Kilisesi, Anglikan Komünyonu
Türbe Bazilika di Sant'Ambrogio - Milano - Lombardia - İtalya
Yortu 7 Aralık (Batı Kilisesi) ve (Doğu Kilisesi)

Batı Hristiyanlığı Ambrosius’u dört geleneksel Latin Kilisesi Babaları'ndan biri olarak tanır (Augustinus, Hieronymus ve Büyük Gregorius ile birlikte). Katolik Kilisesi, Ortodoks Kilisesi, Anglikan Kilisesi ve çeşitli Lutheryan mezhepleri tarafından Aziz kabul edilir. 1295'te Papa VIII. Bonifacius tarafından Kilise Doktoru ilan etmiştir. Yortusu 7 Aralıktır.

Piskopos olan Vali[2]

Ailesi Roma yüksek aristokrasisindendi. Babası doğduğu yer olan Galya’nın valisiydi. Babasının ölümünden sonra, Ambrosius ailesinin geri kalanıyla birlikte Roma’ya geri döndü. Bir avukat olmasının sağlayan eğitimini burada gördü ve 25 yaşında babası gibi Roma İmparatorluk yönetiminin bir yüksek rütbeli memuru oldu. 370 yılında yönetimi Milano’dan yapılan Liguria-Emilie bölgesinin valisi oldu. Milano o dönemde batı Roma İmparatorluğunun başkentiydi.

Ambrosius 374 yılında beklenmedik biçimde büyük övgülerle şehrin piskoposu olarak seçildi. Başta hızla karara kendisinin göreve uygun olmadığını belirterek itiraz etti, ne vaftiz olmuştu ne de teoloji eğitimi almıştı. İmparatordan Roma’nın kutsal görevlere açıkça uygun bireyler atamasının münasipliği üzerine bir mektup aldıktan sonra, Ambrosius adaylığını kabul etti. Aynı hafta içerisinde vaftiz oldu ve episkopos olarak kutsandı ve atandı. 30 yıl boyunca da episkopos olarak kaldı.

Teolog olarak Ambrosius[3]

Bir teolog olarak ardında çok sayıda detaylı ve iyi bir latince ile yazılmış eserler bıraktı. Ariusçuluğe karşı sert bir pozisyon aldı.

Tefsir konularında Origenes ve Filon’a yakındı. Dogmalarda ise Sezarya’lı Basileios, İskenderiye'li Atanasius ve Yeruşalim’li Kiril’i takip etti.

En bilinen eseri Ruhbanların Görevi Üzerine’de kendi ruhbanları için amaçlamış ancak tüm Hristiyanlara da Hristiyan etiği öğretilerinin bir derlemesini yapmış ve üst sınıflardaki insanların açgözlülüğü ve lükse düşkünlüğünü sert bir şekilde kınamıştır.

De Virginbus (Bakireler Üzerine); De virginitate (Bakirelik Üzerine); Exhortatio Virginitatis (Bekaretin Teşviği) yazılarında Bakire Meryem’i rol modeli olarak aldığı kutsanmış bakireliğin ateşli bir taraftarıdır. Ambrosius Batı Kilisesi'nde Meryem’e bağlılığın ilk savunucularından birisidir.

Ambrosius’un Hristiyan ilahileri üzerine çalışmaları daha ünlüdür. Sayısız ilahi ona atfedilmiştir.

Ambrosius iki ana olay ile bilinmektedir:

1- Augustinus'un putperestlikten Hristiyanlığa geçişi. Ambrosius Augustinus’un üzerinde büyük bir etkisi olmuş ve 386’da onu vaftiz etmiştir.

2- Ambrosian riti. Ambrosian riti bugün dahi Roma Katolik Kilisesi içinde kullanılan bağımsız litürjilerden birisidir. Diğer ritler Latin riti (en yaygın olanı), Mozarap riti (İspanya’daki Toledo diyakozunun) ve Kongo ritidir. Her ne kadar ritin babası olmasa da, rit ona atfedilmiştir.

Kaynakça

  1. New Catholic Encyclopedia – Second Edition (İngilizce). Thomson and Gale. 2003. ss. 337-339 Cilt: 1 ISBN 0-7876-4005-0.
  2. Kilise Babalarından ve Yazarlarından Alıntılar. Hakkı Demirel, Peder Luigi İannitto... Kaya Basım Yayın Dağıtım Tic. Ltd. Şti. 1997. ss. 341-343 ISBN 975-7065-03-X.
  3. Encylopedia of Early Christianity - Second Edition. Everett Ferguson (İngilizce). Garland Publishing INC. 1998. ss. 41-43 ISBN 0-8153-3319-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.