I. Leo

Papa I. Leo veya Papa Aziz Leo Magno veya Papa Büyük Leo[1] (d. yak 400 Toskana, Batı Roma İmparatorluğu, (günümüzde İtalya) - ö. 10 Kasım 461 Roma Batı Roma İmparatorluğu, (günümüzde İtalya). 29 Eylül 440 - 10 Kasım 461 döneminde papalık yapmıştır. 1754'te Papa XIV Benediktus tarafından Kilise Doktoru ilan edilmiştir. Leo’nun yortusu 10 Kasımdır.

Papa Aziz
I. Leo Magno
Doğum Yak. 400
Toskana, Batı Roma İmparatorluğu, (günümüzde İtalya)
Ölüm 10 Kasım 461
Roma Batı Roma İmparatorluğu, (günümüzde İtalya)
Etkin yıllar 29 Eylül 440 - 10 Kasım 461
Yerine geldiği III. Sixtus
Yerine gelen Hilarius
Din Hristiyanlık (Katolik)
Papalık arması

Papa I. Leo, papa olan ilk İtalyan aristokrattır.

452 tarihinde Papa I. Leo, Hun imparatoru Attila'yı Doğu Avrupa'yı işgal etmemesi için ikna etmiştir. Ancak, bunun karşılığında Hunlara çok fazla değerli eşya vermiştir. Attila, bu hazineleri Hun himayesindeki evlenen genç kızlara çeyiz olarak hediye verildiğine dair belgeler vardır.

Gençliği ve Papa oluşu

Toskana'da bir yerli olarak doğdu. 431 senesinde, papaz oldu. Bunun nedeni ise, ailesinin etkisi olarak düşünülüyor. Ancak, Kudüs karşıtı olarak düşünüldüğü iddiaları ortaya atıldı. Hakkında tez yapıldı ve bunlar asılsız çıktı. Bu süre içerisinde anlaşmazlıklar papalıkta sürüyordu. O, bunları iyileştirmek için arabuluculuk yaptı ve başarılı oldu.

440 senesinde, eski başarıları ve insanlar arasındaki iyi tanınmışlığı sayesinde, oy birliğiyle "Papa" seçildi. Büyük bir kesime göre; onun papa olmasının nedenlerinden biri de Batı Roma Hükûmeti üzerindeki etkisidir.

Siyaset üzerindeki etkisi

Papa I. Leo, İtalya'daki siyaset meclislerine sık sık katılırdı

Leo’nın Eserleri

Leo’dan Kilise hayatı ve papalık üzerine 173 mektup kalmıştır. Çoğunlukla Litürjik takvimdeki büyük yortulara ya da özel günlere denk gelen 97 vaazı’da bugüne ulaşmıştır. Oldukça basit, sade ve genelde kısa olan vaazları Mesih’in gizemi, oruç, cömertlik ve Kalkedon Konsilinde açıklandığı şekliyle Enkarnasyon dogması üzerinedir.

Leo’nun teolojik olarak en bilindiği nokta Flavien’e Kitap tebliğidir (Flavien Konstantinopolis episkoposuydu). Bu belge 451 yılında başlayacak ve çoğu Kristoloji tartışmalarını sonlandıracak Ekümenik Kalkedon Konsili’ndeki tartışmaların en büyük temellerinden birisi olmuştur.

Kalkedon Konsili, dördüncü ekümenik konsüldür, ağırlıklı olarak Kristoloji üzerine odaklanmıştır, Mesih’in varlığının tanımını ve iki doğasının ‘hypostatic’ birliğini, ilahi ve insan, “karışıklık ve ayrışma olmadan” tek bir kişide birleşmiş olduğunu izah etmiştir.

Bir çok önemli vaazında O’na göre otoritesini İsa ve ardından Petrus’tan ve onun varislerinden alan mutlak papalığın rolünü açıklamıştır. Petrus, Leo’ya göre Kilise’de daima bulunmaktadır. Bu nedenle sadece havarisel makam, Havarinin koltuğu, ki Roma’dadır; evrensel kiliseye önderlik etme görevini almıştır.

Leo daima Roma’nın geçmişteki gücü ve yüceliğini aşmak için Havari Petrus ve Pavlus’un tevazusunu takip etmesi gerektiğini söylemiştir.

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. Encyclopedia of Early Christianity - Second Edition. Everett Ferguson (İngilizce). Garland Publishing INC. 1998. ss. 674-675 ISBN 0-8153-3319-6.
Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen:
Papa III. Siztus

Papa

29 Eylül 440 - 10 Kasım 461
Sonra gelen:
Papa Hilarius
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.