Hiperseksüalite

Hiperseksüalite, cinsel dürtüleri çok artmış ya da cinsel aktivitesi son derece sık veya aniden beliren kişiler için kullanılan terimdir. Hiperseksüaliteye bazı tıbbi durum ve uygulamalar neden olabilmesine rağmen, çoğu durumda nedeni bilinmemektedir. Bipolar bozukluklar gibi ruhsal sağlık sorunları hiperseksüalitenin ortaya çıkmasına neden olabilmektedir.[1] Ayrıca alkol ve bazı ilaçlar kişilerdeki sosyal ve cinsel çekingenlikleri etkileyebilir. Bir dizi hiperseksüaliteyi açıklamak veya tedavi etmek amacıyla bazı teorik modeller kullanılmıştır. Özellikle popüler medyada en yaygın olan kanı, bu kişilerin cinsel bağımlı olduklarına dair yaklaşmdır fakat bu kanı üzerinde seksolojistler herhangi bir görüş birliğinde bulunmamaktadır. Bu durum için yapılan açıklamalar genel olarak, eylemin kompulsif davranışlar ve dürtüsel davranış modelleri olduğu yönündeki teorileri içerir.

"Adam delisi", "Nemfoman", "Nemfomani" ve "Cinsel bağımlı" bu sayfaya yönlendirilmiştir. 1997 ABD romanı için, Man Crazy sayfasına bakınız. Armand Van Helden albümü için, Nympho (albüm) sayfasına bakınız. 2013 yapımı film için, İtiraf (film, 2013) sayfasına bakınız. 2003 yapımı film için ise Sexual Dependency (film) sayfasına bakınız.

Dünya Sağlık Örgütü, Hastalıkların Uluslararası Sınıflamasında (ICD-10) "Aşırı Cinsel Tahrik" (F52.7 koduyla)[2] —erkeklerde aşırı cinsel istek, kadınlarda ise nemfomani olarak ayrılmıştır— ve "Aşırı Mastürbasyon" (F98.8 koduyla) olarak belirtmiştir.[3] Herhangi bir özel teori ima edilmeden, teşhis edilmesi için Hiperseksüal bozukluğu isim önerisinde bulunulmuş fakat resmî tanılar listesinde bu ada yer verilmemiş ve DSM kitabına eklenmesi belirtilmiştir.[4]

Amerikan Psikiyatri Birliği (APA) Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabında psikiyatrik bozukluklar listesine cinsel bağımlılık olarak eklenmesi önerisini reddetmiştir. Bazı yazarlar, aşırı cinsel dürtüler teriminin insanları etiketlediğini savunarak, bunun insanların kendi kültür veya akran grubu normlarına uymayacağını ve tüm bunların hiperseksüalite için tartışılmasının mantıklı olmadığını sorgulamışlardır.[5]

Epidemiyoloji

Hiperseksüel ya hiperseksüel olduğuna inanılan insanların sayısının ne kadar olduğu bilinmemektedir. Bunun ile ilgili bazı tahmin çalışmaları yapılmış olsa da; yapılan bu çalışmaların hangi bazda olduğu bilinmemektedir.[6] Çalışmalardaki tahminlere göre ABD nüfusunun %3-6 kadarı hiperseksüeldir.[6]

Hiperseksüalite için kullanılan birçok terim, kültürel veya arkadaş grubu normlarına göre değişiklik göstermektedir. Anket çalışmaları olasılıksız örneklemelerinde erkeklerin %3-5'inin günlük bazda mastürbasyon yaptığını söylerken,[7] Kinsey çalışmalarında, erkeklerin %7,6'sının günlük olarak ya da daha fazla günde önde gelen bazı cinsel davranışlardan (mastürbasyon, cinsel ilişki, oral seks vb.) orgazm olduklarını belirtmektedir.[8] Laumann ise çalışmalarında (cinsel davranışlar hakkında büyük ölçekli temsilcisi anket) [9] 18 ile 59 yaş arasındaki erkeklerin %1,9'nun günde bir defa, %1,2'sinin ise günde bir defadan daha fazla mastürbasyon yaptığını tespit etmiştir.[10]

Kaynakça
  1. "About.com Bipolar Disorders". Bipolar.about.com. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012.
  2. "2012 ICD-10 Diagnosis Code F52.7 : Excessive sexual drive" (İngilizce). 27 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2013.
  3. "2012 ICD-10-CM Diagnosis Code F98.8 : Other specified behavioral and emotional disorders with onset usually occurring in childhood and adolescence" (İngilizce). Icd10data.com. 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012.
  4. "DSM-5 Development Page for Sexual Dysfunctions" (İngilizce). Dsm5.org. 6 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012.
  5. Levine, M. P; Troiden, R. R. (1988). "The Myth of Sexual Compulsivity". Journal of Sex Research. 25 (3). ss. 347-363. doi:10.1080/00224498809551467. 2 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2014.
  6. Kaplan, M. S.; Krueger, R. B. (2010). "Diagnosis, Assessment, and Treatment of Hypersexuality" (PDF). Journal of Sex Research. 47 (2–3). ss. 181-198. doi:10.1080/00224491003592863. PMID 20358460. 18 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2014.
  7. Atwood, J. D.; Gagnon, J. (1987). "Masturbatory Behavior in College Youth". Journal of Sex Education and Therapy. Cilt 13. ss. 35-42.
  8. Kinsey, A. C.; Pomeroy, W. B.; Martin, C. E. (1948). Sexual behavior in the human male. Philadelphia: W. B. Saunders.
  9. Laumann, E. O.; Gagnon, J. H.; Michael, R. T.; Michaels, S. (1994). The social Organization of Sexuality: Sexual Practices in the United States. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-46957-3.
  10. Kafka, M. P. (2010). Hypersexual Disorder: A proposed diagnosis for DSM-V 14 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Archives of Sexual Behavior, 39, 377–400.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.