Araştırma ve Çözümleme Kanadı

Araştırma ve Çözümleme Kanadının başlangıcından önce, yurtdışı istihbarat toplama öncelikle İngilizler tarafından oluşturulan İstihbarat Bürosu (IB), sorumluluğunda oldu. 1933 yılında, sonunda İkinci Dünya Savaşına yol açmış dünyada siyasi kargaşa algılama, İstihbarat Bürosu'nun sorumlulukları ile Hindistan'ın sınırları boyunca istihbarat toplama dahil olarak artmıştır.

1947 yılında, bağımsızlıktan sonra, Sanjeevi Pillai IB ilk Hint Direktörü olarak görevi devraldı. İngilizlerin çıkışından sonra eğitilmiş insan gücü tükendiği için, Pillai'nin MI5 hatları üzerinde bürosu çalıştı. 1949 yılında, Pillai küçük bir dış istihbarat operasyonu düzenledi, ancak 1962 Çin-Hint savaşında Hint fiyaskosu ile bunun etkisiz olduğu görülmüştür. 1962 Çin-Hint Savaşı sırasında yabancı istihbarat hatası ile özel bir dış istihbarat ajansı kurulması konusunda bu Başbakan Jawaharlal Nehru liderliğinde açılmıştır.[3][5] 1965 Hint-Pakistan savaşından sonra Hint Ordusu başı General Joyanto Nath Chaudhuri da daha fazla istihbarat toplanmasını emretti.[3][4] 1966 sonlarına doğru ayrı bir dış istihbarat ajansı kavramı somut olarak şekil almaya başladı.

Indira Gandhi yönetimi tam teşekküllü bir ikincil güvenlik hizmetinin gerekli olduğuna karar verdi.[11] Kao Hindistan'ın ilk dış istihbarat ajansı şefi olarak, Araştırma ve Çözümleme Kanadı'na atandı.[12] R&AW, stratejik dış istihbarat, insan yanı sıra teknik, artı Kontrol hattı (LOC) boyunca belirli bir derinliğe kadar taktik sınır ötesi askeri istihbarat ve uluslararası sınırlar konusunda Askeri İstihbarat Genel Müdürlüğü ile eş zamanlı sorumluluğa verildi.[3][5]

R&AW 250 çalışanı ile ana İstihbarat Bürosu'nun bir kanadı olarak ve ₹ 20 milyon Hint rupisi ($ 298,600.00 ABD doları) yıllık bütçesi olarak başladı. Yetmişli yılların başında, yıllık bütçe personeli birkaç bin sayılı iken ₹ 300 milyon Hint rupisine ($ 4.500.000 ABD doları) yükseldi. 1971 yılında, Kao Havacılık Araştırma Merkezi (ARC) kurmak için hükûmeti ikna etmişti. ARC işi havadan keşif oldu.[13][14] Hint Hava Kuvvetlerinin eski keşif uçağı yerini ARC ve 1970'lerin ortasından, R&AW tarafından, Çin ve Pakistan sınırları boyunca tesislerinin yüksek kalitede hava resimleri vardı. Halen, R&AW bütçesinin $ 450 milyon ABD doları [15] [16] olarak (düşük) ve $ 100 milyon ABD doları olarak yüksek olduğu iddia edilmektedir.

Böylesine Radyo Araştırma Merkezi ve Elektronik & Teknik yavaş yavaş diğer alt kuruluşları, hizmetleri 1970'ler ve 1990'larda R&AW'a eklenmiştir. 1990'larda Özel Sınır Kuvvetleri gibi gizli askerî operasyonlar için gerekli kasları sağlayarak, R&AW yarı askeri kanadı oldu.[12] 2004 yılında Hindistan Hükûmetince başka bir sinyal istihbarat teşkilatı, Ulusal Teknik Tesisleri Örgütü (NTFO) olarak adlandırılan daha sonra Ulusal Teknik Araştırma Örgütü (NTRO) olarak değiştirildi ve henüz eklendi. Bu bir dereceye kadar özerk devam etmekte olmasına rağmen, R&AW itibari kontrolü altında saptanmış olduğuna inanılmaktadır. NTRO tarafından yürütülen operasyonların tam doğası sınıflandırılmış olsa da, bunun görüntülerinin üzerinde araştırma ve çeşitli platformlar kullanılarak iletişim ile ilgilenir olduğuna inanılmaktadır.[3][4]

Kabine Sekreterliği altında Ortak İstihbarat Komitesi (JIC), R&AW, İstihbarat Bürosu ve Savunma İstihbarat Ajansı (DIA) arasındaki istihbarat faaliyetlerinin eşgüdümü ve istihbarat çözümlemesinden sorumludur. Ancak uygulamada, JIC etkinliği farklı olmuştur.[15] 1999 yılında Ulusal Güvenlik Kurulu'nun kurulmasıyla, JIC rolü UGK ile birleştirildi. Bir "Ajans" değil, Bakanlar Kurulu Sekreterliği'nin bir "kanadı" olmakla R&AW yasal statüsü, alışılmadık bir durumdur. Bu nedenle R&AW, Bilgi Edinme Hakkı Kanunu'na ulaşamayacağı herhangi bir konuda, üzerinde Hindistan Parlamentosu'na karşı sorumlu değildir.[16][17] Bu dışarıda bırakma hareketi Çizelge II ile okunan Bölüm 24 ile verildi.[18] Ancak, yolsuzluk ve insan hakları ihlalleri iddialarına ilişkin bilgi ifşa edilmelidir.[18][19]