Eurovision Şarkı Yarışması'nda Fransa

Fransa, Eurovision Şarkı Yarışması'na ilk kez 1956 yılında, France Télévisions isimli kamusal yayın kuruluşunun Avrupa Yayın Birliği'nin aktif bir üyesi olmasının ardından katılmıştır. Fransa, Almanya, Belçika, Hollanda, İsviçre, İtalya ve Lüksemburg ile birlikte yarışmaya ilk katılan yedi ülkeden birisi olmuştur.

Fransa
Yayıncı

France 2

Ulusal seçim etkinliği
Katılım
Katılım 64
İlk katılım 1956
En iyi sonuç 1.: 1958, 1960, 1962, 1969, 1977
En kötü sonuç Sonuncu: 2014
Dış bağlantılar
France 2 sayfası
Resmî sitedeki Fransa sayfası

Fransa yarışmaya 1956 yılından beri altmış defa katılmış ve 1958 (André Claveau tarafından seslendirilen "Dors, mon amour" ile), 1960 (Jacqueline Boyer tarafından seslendirilen "Tom Pillibi" ile), 1962 (Isabelle Aubret tarafından seslendirilen "Un premier amour" ile), 1969 (Frida Boccara tarafından seslendirilen "Un jour, un enfant" ile) ve 1977 (Marie Myriam tarafından seslendirilen "L'oiseau et l'enfant" ile) yıllarında olmak üzere beş kez galip olmuştur. Ülkenin en kötü sonucu ise 2014 yılında Twin Twin'in seslendirdiği "Moustache" isimli şarkı ile sonuncu olmuştur. Ülke, 1974 ve 1982 yıllarında olmak üzere iki defa yarışmadan uzak kalmıştır.

Fransa, Eurovision Şarkı Yarışması'na üç kez ev sahipliği yapmıştır. Yarışma iki kez Cannes'da (1959 ve 1961), bir kez Paris'te (1978) yapılmıştır.

Organizasyon

Birkaç Fransız yayımcı Eurovision Şarkı Yarışması tarihinde Fransız yayımcılığını üstlenmiştir. Eskiden RTF (1956-64), ORTF (1965-74) ve TF1 (1975-81) kanalları üstlenmiş, 1983 yılından beri France Télévisions kanalı Fransa'nın Eurovision Şarkı Yarışması'ndaki katılımını üstlenmiştir. Final yayımcılığını France 2 (1983-98,2015) ve France 3 (1999-2014) kanalları üstlenmiş, yarı finalleri ise France 4 (2005-10) ve France Ô (2011 günümüz) kanalları üstlenmiştir. Son olarak 2015 yılından beri France 2 kanalı Fransa'nın final yayımcılığını ve temsilci seçme görevini üstlenmiştir.

Yarışma tarihi

Fransa Eurovision'un en başarılı ülkelerinden birisi olup beş kez kazanmış, dört kez ikinci ve yedi kez üçüncü olmuştur. Fransa 1960 ile 1993 yılları kazanan ülkeler arasında en fazla kazanan ülke özelliğine sahipti. Dahası 1991 yılında "C'est le dernier qui a parlé qui a raison" adlı şarkısıyla Amina kazanmaya çok yakınken hatta İsveç ile birincilik kazanmış fakat o zamanın kurallarına göre en çok on iki puanı alan kazanmasından dolayı birinciliği İsveç'e kaptırmıştır. Oysa Bugünü kurallarına göre Fransa, İsveç'ten daha fazla ülkeden puan aldığı için kazanması gerekiyordu. Bir yıl önce, Fransa "White and Black Blues" adlı şarkısıyla Joëlle Ursull yeniden kazanmaya yakındı fakat İrlanda ile ikinciliği paylaşmıştır.

Ancak, Son yıllarda Fransa'nın sonuçları biraz hayal kırıklığına yol açmıştır. 1998 yılından beri Televoting uygulaması getirilmiş, bu uygulama getirildikten sonra Fransa son 10 sırada yer almaya başlamış, 18. (2003 ve 2008), 19. (1999), 22. (2006, 2007 ve 2012), 23. (2000, 2005 ve 2013), 24. (1998) ve 25. (2013) sonuçlarını elde etmiştir. 2014 yılında ise 2 puanla sonuncu olmuş, böylece Fransa tarihinde ilk kez sonuncu olmuştur.

Fransa'nın son yıllardaki olumsuz sonuçların yanında iyi sonuç elde ettiği yıllarda vardır. Bunlar; 2001 yılında Kanadalı şarkıcı Natasha St-Pier'in seslendirdiği "Je n'ai que mon âme" adlı şarkıyla Fransa'ya 4.lük getirmiş, o yıl fanlar ve bahis şirketleri tarafından kazanmaya yakın isim olarak görmüşlerdir. İyi sonuç 2002 yılında da devam etmiş, Sandrine François'in seslendirdiği "Il faut du temps" adlı şarkı 5. olmuş, o yıl Uluslararası Marcel Bezençon Ödülleri'nde basın ödülünü almıştır. Sonunda Olumlu deneyimlerin gelmesi 2008 yılında Sébastien Tellier'in katılmasıyla devam etmiş, yarışma Fransız basını tarafından önemli bir gelişme haline gelmiş, Böylece Önemli isimlerin gelecekte Fransa'yı temsil etmelerinin önü açılmıştır. Bu sonuç Moskova'da yapılan 2009 yarışmasında ülkesini temsil eden Fransız Süperstar Patricia Kaas'ın temsil etmesiyle bu olay kanıtlanmış oldu. Patricia yarışmada 8. olmuş, Marcel Bezençon Ödülleri'nde artistlik ödülünü kazanmış, ayrıca önceki kazananların oylaması sonucunda o yıl yarışmayı kazanan isim olarak belirlenmiştir.

Devam etmediği yıllar

Fransa ilk kez katıldığı 1956 yılından bu yana 1974 ve 1982 yılları olmak üzere iki kez yarışmadan uzak kalmıştır. 1974 yılında yarışma için yarışacak şarkı ve şarkıyı seçmiş, Fransa cumhurbaşkanı Georges Pompidou yarışma haftası yaşamını yitirmesinden dolayı yarışmadan çekilmek zorunda kalmıştır.[1] Eğer Fransa katılsaydı "La vie à vingt-cinq ans" adlı şarkısıyla Dani yarışacaktı.

Kasım 1981'de, TF1 kanalı 1982 Eurovision Şarkı Yarışması'na katılmayı reddetmiş, kanalın eğlence müdürü Pierre Bouteiller; "Şarkılar hakettiği yerlerde olamıyor, yetenek yokluğu ve şarkıların sıradanlığı derece yapıyor. Eurovision anlamsızlık anıtıdır" şeklinde yorumda bulunmuştur.[2] Antenne 2 kanalı halktan gelen tepkiler üzerine TF1 kanalının çekilmesinin ardından 1983 yarışmasından sonra yarışmayı devralmıştır.

Fransa ve "Büyük Beşli"

1998 yarışmasından bu yana, yarışma için en çok finansal kaynağı sağlayan beş referans ülkesi (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İtalya ve İspanya) ön elemelere katılmadan, doğrudan finalde yarışmaktadır. 2011 yılında İtalya'nın yarışmaya geri dönüşüne dek ise dört referans ülkesinin ismi "Büyük Dörtlü" olarak biliniyordu.

Yarışmacılar

Renklerin anlamları

     Birinci
     İkinci
     Üçüncü
     Sonuncu
     Çekilme/İptal
Yıl Şarkıcı Dil Şarkı Final Puan Yarı Puan
1956 Mathé Altéry Fransızca "Le temps perdu" 2a
Bilinmiyor
Yarı final yok
Dany Dauberson Fransızca "Il est là" 2a
1957 Paule Desjardins Fransızca "La belle amour" 2 17
1958 André Claveau Fransızca "Dors, mon amour" 1 27
1959 Jacques Philippe Fransızca "Oui, oui, oui, oui" 3 15
1960 Jacqueline Boyer Fransızca "Tom Pillibi" 1 32
1961 Jean-Paul Mauric Fransızca "Printemps, avril carillonne" 4 13
1962 Isabelle Aubret Fransızca "Un premier amour" 1 26
1963 Alain Barrière Fransızca "Elle était si jolie" 5 25
1964 Rachel Fransızca "Le chant de Mallory" 4 14
1965 Guy Mardel Fransızca "N'avoue jamais" 3 22
1966 Dominique Walter Fransızca "Chez nous" 16 1
1967 Noëlle Cordier Fransızca "Il doit faire beau là-bas" 3 20
1968 Isabelle Aubret Fransızca "La source" 3 20
1969 Frida Boccara Fransızca "Un jour, un enfant" 1 18
1970 Guy Bonnet Fransızca "Marie-Blanche" 4 8
1971 Serge Lama Fransızca "Un jardin sur la terre" 10 82
1972 Betty Mars Fransızca "Comé-comédie" 10 81
1973 Martine Clemenceau Fransızca "Sans toi" 15 65
1974 Bu yarışmaya katılmadı.
1975 Nicole Rieu Fransızca "Et bonjour à toi l'artiste" 4 91
1976 Catherine Ferry Fransızca "Un, deux, trois" 2 147
1977 Marie Myriam Fransızca "L'oiseau et l'enfant" 1 136
1978 Joël Prévost Fransızca "Il y aura toujours des violons" 3 119
1979 Anne-Marie David Fransızca "Je suis l'enfant soleil" 3 106
1980 Profil Fransızca "Hé, hé M'sieurs dames" 11 45
1981 Jean Gabilou Fransızca "Humanahum" 3 125
1982 Bu yarışmaya katılmadı.
1983 Guy Bonnet Fransızca "Vivre" 8 56
1984 Annick Thoumazeau Fransızca "Autant d'amoureux que d'étoiles" 8 61
1985 Roger Bens Fransızca "Femme dans ses rêves aussi" 10 56
1986 Cocktail Chic Fransızca "Européennes" 17 13
1987 Christine Minier Fransızca "Les mots d'amour n'ont pas de dimanche" 14 44
1988 Gérard Lenorman Fransızca "Chanteur de charme" 10 64
1989 Nathalie Pâque Fransızca "J'ai volé la vie" 8 60
1990 Joëlle Ursull Fransızca "White and Black Blues" 2 132
1991 Amina Fransızca "C'est le dernier qui a parlé qui a raison" 2 146
1992 Kali Fransızca, Haiti Kreyolu "Monté la riviè" 8 73
1993 Patrick Fiori Fransızca, Korsikaca "Mama Corsica" 4 121 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Nina Morato Fransızca "Je suis un vrai garçon" 7 71 Yarı final yok
1995 Nathalie Santamaria Fransızca "Il me donne rendez-vous" 4 94
1996 Dan Ar Braz & l'Héritage des Celtes Bretonca "Diwanit Bugale" 19 18 11 55
1997 Fanny Fransızca "Sentiments songes" 7 95 Yarı final yok
1998 Marie Line Fransızca "Où aller" 24 3
1999 Nayah Fransızca "Je veux donner ma voix" 19 14
2000 Sofia Mestari Fransızca "On aura le ciel" 23 5
2001 Natasha St-Pier Fransızca, İngilizce "Je n'ai que mon âme" 4 142
2002 Sandrine François Fransızca "Il faut du temps" 5 104
2003 Louisa Baïleche Fransızca "Monts et merveilles" 18 19
2004 Jonatan Cerrada Fransızca "À chaque pas" 15 40 Referans ülkesi
2005 Ortal Fransızca "Chacun pense à soi" 23 11
2006 Virginie Pouchain Fransızca, İngilizce "Il était temps" 22 5
2007 Les Fatals Picards Fransızca, İngilizce "L'amour à la française" 22 19
2008 Sébastien Tellier Fransızca, İngilizce "Divine" 18 47
2009 Patricia Kaas Fransızca "Et s'il fallait le faire" 8 107
2010 Jessy Matador Fransızca "Allez! Ola! Olé!" 12 82
2011 Amaury Vassili Korsikaca "Sognu" 15 82
2012 Anggun Fransızca, İngilizce "Echo (You and I)" 22 21
2013 Amandine Bourgeois Fransızca "L'enfer et moi" 23 14
2014 Twin Twin Fransızca "Moustache" 26 2
2015 Lisa Angell Fransızca "N’oubliez Pas" 25 4
2016 Amir Haddad Fransızca, İngilizce "J'ai cherché" 6 257
2017 Alma Fransızca ''Requiem'' 12 135
2018 Madame Monsieur Fransızca "Mercy" 13 173
2019 Bilal Hassani Fransızca, İngilizce "Roi" 16 105
2020[lower-alpha 1] Tom Leeb Fransızca, İngilizce "The Best in Me" İptal edildi
2021 Barbara Pravi Fransızca "Voilà"
  1. 2020 yarışması 2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle iptal edildi.

Ev sahiplikleri

Yıl Şehir Yer Sunucu
1959 Cannes Palais des Festivals Jacqueline Joubert
1961
1978 Paris Palais des Congrès Denise Fabre ve Léon Zitrone

Marcel Bezençon ödülleri

Press Award

Yıl Şarkı Şarkıcı Final Sonucu Puanlar Ev Sahibi şehir
2002 "Il faut du temps" Sandrine François 5 104 Tallinn

Şarkıcı ödülü (Voted by previous winners)

Yıl Şarkı Şarkıcı Final Sonucu Puanlar Ev Sahibi şehir
2009 Patricia Kaas "Et s'il fallait le faire" 8 107 Moskova

Besteci ödülü

Yıl Şarkı Besteci(ler)
Sözyazarı (l) / Müzik (m)
Şarkıcı Final
Sonucu
Puanlar Ev Sahibi şehir
2011 "Sognu" Daniel Moyne (m), Quentin Bachelet(m)
and Jean-Pierre Marcellesi (l), Julie Miller (l)
Amaury Vassili 15 82 Düsseldorf

Yorumcu ve Oyları Okuyanlar

Yıl(lar) Büyük Final Televizyon yorumcusu Büyük Final diğer Televizyon yorumcusu Oyları Okuyanlar Yarı Final Televizyon yorumcusu Yarı Final diğer Televizyon yorumcusu
1956Michèle RebelNo Dual Television CommentatorNo SpokespersonNo Semi FinalsNo Semi Finals
1957Robert BeauvaisClaude Darget
1958Pierre Tchernia
1959Claude DargetMarianne Lecène
1960Pierre TcherniaUnknown
1961Guy Lux
1962Pierre Tchernia
1963
1964Robert Beauvais
1965Pierre Tchernia
1966François Deguelt
1967Pierre Tchernia
1968
1969
1970
1971Georges de CaunesNo spokesperson
1972Pierre Tchernia
1973
1974Did not participate
1975Georges de CaunesUnknown
1976Jean-Claude Massoulier
1977Georges de Caunes
1978Léon ZitroneDenise Fabre
1979Marc MenantNo Dual Television CommentatorFabienne Égal
1980Patrick Sabatier
1981
1982No television broadcastDid not paricipate
1983Léon ZitroneGeneviève Moll
1984Gillette Aho
1985Patrice LaffontÉlisabeth Tordjman
1986Patricia Lesieur
1987Patrick Simpson-JonesLionel Cassan
1988Lionel CassanCatherine Ceylac
1989Marie-Ange Nardi
1990Richard AdaridiValérie Maurice
1991Léon ZitroneMarie-France Brière
1992Thierry BeccaroLaurent Romejko
1993Patrice Laffont
1994
1995Olivier MinneThierry Beccaro
1996Laurent Broomhead
1997Frédéric Ferrer & Marie Myriam
1998Chris MayneLaura MayneMarie Myriam
1999Julien LepersNo Dual Television Commentator
2000
2001Marc-Olivier FogielDaveCorinne Hermès
2002Marie Myriam
2003Laurent RuquierIsabelle MergaultSandrine François
2004Elsa FayerAlex TaylorNo broadcastNo broadcast
2005Julien LepersGuy CarlierMarie MyriamPeggy OlmiNo Dual Commentator
2006Michel DruckerClaudy SiarSophie JovillardEric Jeanjean
2007Julien LepersTexVanessa DolmenYann Renoard
2008Jean-Paul GaultierCyril Hanouna
2009Cyril HanounaJulien CourbetYann Renoard
2010Stéphane BernAudrey Chauveau
2011Laurent BoyerCatherine LaraCyril FéraudAudrey ChauveauBruno Berberes
2012Cyril FéraudMireille DumasAmaury Vassili
2013Marine Vignes
2014Natasha St-Pier

Fotogaleri

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. History - Eurovision Song Contest 1974 2 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Eurovision.tv
  2. "1982 Eurovision source in French" (PDF). 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2015.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.