İzmir-Eğirdir demiryolu

İzmir-Alsancak – Eğirdir demiryolu, Türkiye'nin güneybatısında bulunan TCDD'ya ait ana demiryolu hattıdır. Hat, İzmirAlsancak Garı'ndan IspartaBozanönü Tren İstasyonu'na kadar uzanmaktadır. Hattın Bozanönü'nden Eğirdir Garı'na uzanan 31.368 km.lik kısmı 2003 yılında kapatılmıştır. Hat üzerinde TCDD Taşımacılık tarafından işletilen bölgesel trenler ile Tire, Ödemiş, Söke, Nazilli ve Denizli'ye yolcu taşıma hizmeti verilmektedir.

İzmir-Alsancak – Eğirdir demiryolu (eski İzmir – Aydın demiryolu ve şubeleri)
Osmanlı Döneminde Anadolu'daki Demiryolları Ağları (Yeşil: İzmir-Alsancak – Eğirdir demiryolu (eski İzmir – Aydın demiryolu ve şubeleri)
İzmir-Alsancak – Eğirdir demiryolu
Genel bilgiler
Sistem TCDD
Durum İşletmede
Bölge 3. Bölge
Terminal Alsancak Garı
Bozanönü Tren İstasyonu (Günümüzde)
Eğirdir Garı (Eskiden)
İstasyonlar 81 (İşletmede)
129 (Toplam)
Rotalar 2 (Alsancak – Selçuk)
1 (Selçuk – Eğirdir)
Website http://www.tcdd.gov.tr
İşletim
Açılış 1 Temmuz 1866[1] (Alsancak – Aydın)
Sahibi TCDD
İşletmeci(ler) TCDD Taşımacılık
Depo Merkezleri Alsancak Garı
Söke Garı
Denizli
Teknik
Hat uzunluğu 470,300 km (292,2 mi) (Ana Hat)
172,886 km (107,4 mi) (Şube Hatları)
Hat açıklığı 1435 mm
Elektriklenme 25 kV AA Katener (Alsancak – Selçuk)

Tarihçe

22 Eylül 1856'da, Osmanlı İmparatorluğu tarafından İzmirAydın arasında bir demiryolu hattı inşa etmesi için bir İngiliz şirketi olan Ottoman Railway Company'ye (Türkçe: Osmanlı Demiryolu Şirketi; rapor işareti: ORC) imtiyaz verildi. ORC demiryolu hattının ilk kısmı olan AlsancakGaziemirSeydiköy arasını 1858'de hizmete açtı. Böylece Türkiye'deki ilk demiryolu hattı hizmete girmiş oldu. ORC'nin yaşadığı mali sorunlar nedeniyle demiryolu hattının kalan kısmının inşaatı ilerleyen yıllarda kısmen yavaşlasa da 1866 yılında hat tamamlandı. Açılış treni büyük bir törenle 1 Temmuz 1866'da İzmir'den Aydın'a ulaştı.[1]

ORC, 1881 yılında demiryolunu Denizli'ye uzatmak için Osmanlı hükûmetinden yeni bir imtiyaz aldı. Demiryolu hattında yeniden inşaat başladı ve aynı yıl Kuyucak'a, 1882'de ise Sarayköy'e ulaştı. İnşaat işlerindeki kısa süreli bir gecikmenin ardından demiryolu hattı 1889'da Denizli ve Dinar'a ulaştı. ORC, demiryolu hattını Alman kontrolündeki Bağdat Demiryolu'na rakip olabilmek için İç Anadolu ovasındaki Konya'ya uzatmayı planlıyordu. Bu amaçla demiryolunu daha doğuya genişletti ve 1912'de Eğirdir'e ulaştı. Ancak zayıf planlama ve I. Dünya Savaşı'nın başlaması sebebiyle tüm demiryolu inşaatları durdu. Savaş süresince demiryolu hattına Osmanlı hükûmeti tarafından el konuldu ve askeri birliklerin nakli için kullanıldı. ORC savaştan sonra demiryolu hattının kontrolünü tekrar eline aldı ve 1935'te TCDD tarafından satın alınıp feshedilinceye kadar da elinde tuttu.

ORC'nin işlettiği demiryolu hattı TCDD tarafından devralındıktan sonra hattın adı İzmir-Alsancak – Eğirdir demiryolu olarak değiştirdi ve hattın sorumluluğu 3. Bölge ve 7. Bölge müdürlüklerine verildi.

İzmir-Eğirdir Demiryolu üzerinde inşa edilen Afyonkarahisar – Karakuyu, Sütlaç – Çivril, Gümüşgün – Burdur ve Bozanönü – Isparta hatları ile Afyonkarahisar, Çivril, Isparta ve Burdur'a demiryolu bağlantısı sağlanmıştır.

Demiryolunun banliyö hizmeti verilen AlsancakGaziemir arasındaki kısmı 1970'lerde çift hatta çıkarıldı. 2001 yılında ise AlsancakCumaovası arasındaki kısım elektrifikasyon işlemi gördü. 2006 yılında bu kısım İZBAN projesinin inşaatı için kullanıma kapatıldı. 2010 yılında İZBAN projesinin tamamlanmasıyla birlikte hat tekrar kullanıma açıldı. Şu an demiryolu hattı hem TCDD Taşımacılık hem de İZBAN tarafından ortak kullanılmaktadır.

Hattın kısımları ve açılma tarihleri[22]

GüzergâhMesafeHizmete Giriş YılıTürü
İzmir-Alsancak GarıŞirinyerGaziemir13,965 km
30 Ekim 1858
Ana hat
Gaziemir – Seydiköy[17]1,400 km
30 Ekim 1858
Şube hattı
Gaziemir – Torbalı34,622 km
24 Aralık 1860
Ana hat
Torbalı – Selçuk28,477 km
15 Eylül 1862
Ana hat
Selçuk – OrtaklarAydın Garı (Planlanan hattın sonu)52,948 km
1 Temmuz 1866
Ana hat
Şirinyer – Buca[18]2,400 km
1866 – 2008
Şube hattı
Aydın – Kuyucak56,932 km
1881
Ana hat
Kuyucak – Sarayköy43,825 km
1 Temmuz 1882
Ana hat
Sarayköy – GoncalıSütlaçDinar
144,256 km
13 Ekim 1889
Ana hat
Goncalı – Denizli Garı[8]9,409 km
13 Ekim 1889
Şube hattı
Sütlaç – Çivril[7]30,225 km
29 Aralık 1889 – Temmuz 1990[23]
Ana hat
Ortaklar – Söke Garı[10]22,012 km
1 Aralık 1890
Şube hattı
Dinar – GümüşgünBozanönüEğirdir Garı95,275 km
1 Kasım 1912
Ana hat
Torbalı – ÇatalÖdemiş Garı[14]61,673 km
1912
Ana hat
Çatal – Tire Garı[15]8,657 km
1912
Şube hattı
Bozanönü – Isparta Garı[4]13,683 km
25 Mart 1936
Şube hattı
Gümüşgün – Burdur Garı[5]23,910 km
1 Ekim 1936
Şube hattı
NazilliNazilli Sümerbank Basma Fabrikası[9]2,400 km
1937
Şube hattı
Ödemiş – Ödemiş Şehir Garı[14]1,535 km
?
Şube hattı

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. "ORC History". Trains of Turkey. 31 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2017.
  2. http://www.tcdd.gov.tr/uploads/demiryoluharitasi.jpg
  3. İzmir-Alsancak – Eğirdir demiryolu
  4. Bozanönü – Isparta şube demiryolu
  5. Gümüşgün – Burdur şube demiryolu
  6. Afyonkarahisar – Karakuyu demiryolu
  7. Sütlaç – Çivril şube demiryolu
  8. Goncalı – Denizli şube demiryolu
  9. Nazilli – Sümerbank şube demiryolu
  10. Ortaklar – Söke şube demiryolu
  11. "Ortaklar – Söke Şube Demiryolu Haritası". Erişim tarihi: 22 Aralık 2015.
  12. "Selçuk – Ortaklar Demiryolu Haritası". Erişim tarihi: 22 Aralık 2015.
  13. "Çamlık Demiryolu Müzesi (Eski ve Yeni Hat) Krokisi". Erişim tarihi: 22 Aralık 2015.
  14. Torbalı – Çatal – Ödemiş demiryolu
  15. Çatal – Tire şube demiryolu
  16. Adnan Menderes Havalimanı
  17. Gaziemir – Seydiköy şube demiryolu
  18. Şirinyer – Buca şube demiryolu
  19. İzmir metrosu
  20. İzmir-Basmane – Bandırma – Afyonkarahisar demiryolu
  21. Halkapınar – Bornova şube demiryolu
  22. Robinson, ss.50-55.
  23. Robinson, s.54

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.