Paul-Henri Spaak

Paul-Henri Charles Spaak (25 Ocak 1899 - 31 Temmuz 1972), Belçikalı devlet adamı. Avrupa Birliği'nin başlıca savunucularından olmuş, Avrupa Ekonomik Topluluğu (AET), Kuzey Atlantik Antlaşması Teşkilatı (NATO) ve Benelüks Ekonomik Birliği'nin kurulmasında önemli rol oynamıştır.

Paul-Henri Spaak

1921-1931 arasında avukat olarak çalıştıktan sonra 1932'de Sosyalist Parti'den Temsilciler Meclisi'ne girdi. Belçika Dışişleri bakanı olduğu dönemde (1936-1938) izlediği bağımsız dış politika ile Birleşik Krallık ve Fransa'nın desteğini kazandı.1938'de Belçika'nın ilk sosyalist başbakanı oldu ve bu görevini 1939'a değin sürdürdü.II. Dünya Savaşı sırasında Hubert Pierlot'nun 1940-1944 arasında Londra'da sürgüne giden hükûmetinde dışişleri bakanlığı görevinde bulundu (1939-1945). 1944'te Londra'da Benelüks Ekonomik Birliği'nin kurulmasıyla sonuçlanan görüşmelere katıldı. 1945'te Birleşmiş Milletler Antlaşması'nın hazırlık çalışmalarına katıldı ve 1946'da örgütün ilk genel kurulunun başkanlığını üstlendi.

1945-1947 arasında bir dönem dışişleri bakanlığı görevinde bulunduktan sonra, kadınlara seçme ve seçilme hakkı tanıyan (1948) ve Merkez Bankası'nı devlet denetimine alan Sosyal Hristiyan-Sosyalist koalisyon hükûmetinde başbakan oldu (1947-1950). 1948'de Birleşik Krallık, Fransa ve Benelüks ülkeleri arasında bölgesel bir savunma ittifakı kuran Brüksel Antlaşması'nı imzaladı. Ertesi yıl bu ülkelerin ABD ile birleşerek NATO'yu oluşturmalarına yardımcı oldu. 1951'de Kral III. Leopold'ün kendi isteğiyle Belçika tahtından çekilmesinde önemli rol oynadı.

1948-1952 arasında, Avrupa ülkelerinin siyasal ve ekonomik işbirliğini öngören bir dizi kuruluşa başkanlık etti. AET'nin ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu (EURATOM) temellerini atan Roma Antlaşmaları'nın (Mart 1957) görüşmelerinde önemli rol oynadı. Roma Antlaşları'nın temellerinden biri olan Spaak Raporu'nu yayınlayarak Avrupa Ekonomi Topluluğu'nun temel politikalarını oluşturdu. 1952 - 1954 yılları arasında Avrupa Parlamentosu'nun başkanlığını yapmıştır. Avrupa Parlamentosu'nun ilk başkanıdır. 1954-1957 arasında bir kez daha dışişleri bakanlığı görevinde bulunduktan sonra, NATO genel sekreterliği (1957-1961) ve Théo Lefèvre'in koalisyon hükûmetinde başbakan yardımcılığı ve dışişleri bakanlığı (1961-1966) görevlerini üstlendi. 1966'da Sosyalist Parti'den ayrılarak akademik hayata atıldı.