Mavi Süvari

Der Blaue Reiter (Mavi Süvari)[1], Vassily Kandinsky ve Franz Marc'ın 1911'de Almanya'nın Münih şehrinde kurduğu ressamlar birliği.

Birliğin kurucuları Vasiliy Kandinskiy ve Franz Marc

Kandinsky ve Marc 1912'de, içinde plastik sanatlara ve müziğe yer verdikleri Der Blaue Reiter (Mavi Süvari) adında bir almanak yayınladılar ve iki sergi düzenlediler. Daha sonra Gabrielle Münter, Alexej Jawlensky, Marianne von Werefkin, Alfred Kubin, Paul Klee, Arnold Schönberg'in de katıldığı Mavi Süvari grubunun bildirgesi, dönemin entelektüel ortamında oldukça yankı uyandırdı. Sanatçılar yeni bir tinsel çağı haber verdiler. Bildirgede on dört ana makale vardı. Bu metinlerde Kandinsky ilk kez sanatçının doğayı kavraması ve saf estetik birliğe yönelmesindeki yegane aracı olarak gördüğü "içsel gereklilik"ten bahsetti.

1905'te kurulan Die Brücke (Köprü) adlı ressamlar birliği gibi, Mavi Süvari stili realizm, naturalizm ve izlenimciliğe karşıydı.

Der Blaue Reiter'in 1912'de Münchner Galerie Thannhäuser'da yaptıkları sergiden sonra kendilerini uluslararası duyurmayı başardılar. Bunun üzerine Heinrich Campendonk, Robert Delauney ve Lionel Feininger bu gruba katıldılar.

Almanak

Mavi Süvari ressamlar birliği, Kandinsky'nin 1903'te boyadığı Der Blaue Reiter resminin ismini aldı. Bu resim 1912'de çıkan almanak için de kullanıldı. Bu almanak 20. yüzyılın en önemli sanat yazısı olarak bilinir. Kandinsky'nin açıklamalarına göre Der Blaue Reiter isminin fikri Marie Marc'dan gelmiş. "Mavi süvari" anlamına gelen bu ismi, Kandinsky'nin atlıları, Franz Marc'ın atları, ve her ikisinin mavi rengi sevmesinden dolayı seçmiş.

I. Dünya Savaşı yüzünden, grup ikinci almanak tasarılarını gerçekleştiremedi.

Dışavurumculuk

Die Brücke ve Der Blaue Reiter ressam birlikleri Fransız Fovizm'ini ilham alarak Alman dışavurumculuğu oluşturmuşlardır. Bu konuda bu iki birlik fikir ayrılığına düştü. Die Brücke'nin ressamları dışavurumculukla, 19. yüzyılının güzel ve gerçekçi stiline karşı bir stil oluşturmak istemişlerdi. Amaçları, doğanın güzelliğinin ve çirkinliğinin renklerini ve şekillerini oldukça sert ve köşeli gösterip eski stili eleştirmekti. Der Blaue Reiter 'nın ressamları ise parlak, çok renkli, simetrik kompozisyonla ve dinlendirici renkler ve şekiller ile doğayı göstermek istiyorlardı.

Kaynakça
  1. Antmen, Ahu. 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar. Sel Yayıncılık, 2008. Sayfa 37.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.