Gökçe, Ardanuç
Gökçe, Artvin ilinin Ardanuç ilçesine bağlı bir köydür.
Gökçe | |
---|---|
![]() ![]() Gökçe Gökçe'nin Artvin'deki konumu | |
Ülke |
![]() |
İl | Artvin |
İlçe | Ardanuç |
Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
Rakım | 1.588 m (5.209 ft) |
Nüfus (2019) | |
• Toplam | 40 |
Zaman dilimi | UTC+03.00 (UDAZD) |
İl alan kodu | 0466 |
İl plaka kodu | 08 |
Posta kodu | 08300 |
Resmî site - |
Tarihçe
Eski adı Opiçala'dır. Gürcüce bir yer adı olan Opiçala (ოფიჭალა), "kara kavak deresi" anlamına gelir.[1] Türkçeye Opiçala, Obicala (اوبیجال), Hopiçala gibi farklı biçimlerde girmiştir.[2][3]
Opiçala, Gürcü idaresi altındayken 16. yüzyılın ortasında Osmanlıların eline geçti. Yeni kurulan Ardanuç livasının Ardanuç nahiyesine bağlanı. 1574 tarihli Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan adlı Osmanlı tahrir defteri köyde 21 hane kaydedilmiştir. Her hanede 5-6 kişinin yaşadığı varsayılırsa köyün nüfusunun 105-126 kişiden oluştuğu ortaya çıkar. Bu tarihte köyün tamamı Hristiyan olarak kaydedilmiştir. 1595 tarihli Defter-i Mufassal-i Liva-i Ardanuç adlı Osmanlı tahrir defteri köyün nüfusunun 11 haneye düştüğünü göstermektedir. Köyde 1 hanenin Müslüman olarak yazılmış olması, Opiçala'da köylülerin Müslümanlaştırılmaya başladığına işaret eder. Köyün eksilen 10 hanesi dinini değiştirmek istemediği için göç etmiş olabilir. Osmanlı idaresinin 1835 yılında yaptığı nüfus tespitinde Opiçala’da 15 hanede 51 erkeğin yaşadığı görülmektedir. Bu dönemde Osmanlılar sadece erkek nüfus tespit ediyordu. Opiçala'nın toplam nüfusunu bulmak için bir o kadar da kadın eklemek gerekir.Bunun sonucunda köyde 102 kişinin yaşadığı ortaya çıkar.[4]
Uzun süre Osmanlı egemenliğinde kalan Opiçala, 93 Harbi'nde Çarlık Rusyası'nın eline geçti. Rus idaresinin kaydına göre 1886 yılında köyde 162 kişi yaşıyordu. Rusların Opisçala (Описчала) olarak kaydettiği köy Artvin sancağının (okrug) Ardanuç kazasına (uçastok) bağlıydı. Bu kazaya bağlı Ança nahiyesinin dört köyünden biri olan Opiçala, nüfus açısından da bu nahiyenin en küçük köyüydü. Köyün nüfusunun tamamı Gürcülerden oluşuyordu.[5]
Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Opiçala bir süre Gürcistan'ın sınırları içinde kaldı. Kızıl Ordu'nun Gürcistan'ı işgali sırasında Sovyet Rusya ile Ankara Hükümeti arasında 16 Mart 1921'de imzalanan Moskova Antlaşması'yla köy Türkiye'ye bırakıldı.[6] Opiçala, 1922 tarihli nüfus cetveline göre Artvin vilayetinin merkez kazasına bağlı Ardanuç nahiyesinin bir köyüydü. 1925'te adı "Gökçe" olarak değiştirildi.[7] Bununla birlikte köyün eski adı yeni adıyla birlikte "Gökçe (Hopiçala)" biçiminde resmi kayıtlarda uzun süre kullanılmıştır.[3]
Opiçala'da varlığı tespit edilen tek tarihsel yapı eski bir su değirmenidir. Kabaca yontulmuş taşlarla harç kullanılarak inşa edilen değirmenden geriye yıkıntılar kalmıştır.[1][8]
Coğrafya
Artvin iline 54 km, Ardanuç ilçesine 19 km uzaklıktadır.
Nüfus
Yıllara göre köy nüfus verileri | |
---|---|
2007 | |
2000 | 121 |
1997 | 117 |
Kaynakça
- "Opiçala", Tao Klarceti - Tarih ve Kültür
- "Muvahhid Zeki, Artvin Vilayeti Hakkında Malumat-ı Umumiye, 1927, s. 114". 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2020.
- Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü (1981). "1980 Genel Nüfus Sayımı İdari Bölünüş" (PDF). kutuphane.tuik.gov.tr. 19 Şubat 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2020.
- "(Gürcüce), Mamia Pağava, Meri Tsintsadze, Maia Baramidze, Malhaz Çoharadze, Tina Şioşvili, Şota Mamuladze, Ramaz Halvaşi, Nugzar Mgeladze, Zaza Şaşikidze, Cemal Karalidze, Batum, 2016, s. 34". 9 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- ""Ardanuç kazası (1886 Yılı)" (Rusça)". 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk, İstanbul, 1934, 2. cilt, s. 41.
- "Muvahhid Zeki, Artvin Vilayeti Hakkında Malumat-ı Umumiye, 1927, s. 115". 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2020.
- "2016 Yılı Tao-Klarceti Tarihi Eserleri Araştırma Gezisi Sonuçları (Gürcüce), Tiflis, 2017, s. 41". 17 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.