Sodyum bromür

Sodyum bromür
	IUPAC adı Sodyum bromür
Tanımlayıcılar
CAS numarası	7647-15-6
PubChem	253881
SMILES	[Na+].[Br-] ;
InChI	1/BrH.Na/h1H;/q;+1/p-1 ;
Özellikler
Molekül formülü	NaBr
Molekül kütlesi	102,89 g/mol
Görünüm	beyaz toz (higroskopi)
Yoğunluk	3.21 g/cm3 (susuz) 2.18 g/cm3 (dihidrat)
Erime noktası	747 oC ; (susuz); 36 °C (97 °F; 309 K); (dihidrat) ayrışır[1]
Çözünürlük (su içinde)	alkolde, sıvı azotta, piridinde, hidrazinde, kükürt dioksitte, aminlerde çözünürken asetonda ve asetonitrilde çözünmez; [2] 71.35 g/100 mL (−20 °C); 79.52 g/100 mL (0 °C); 94.32 g/100 mL (25 °C)[2]; 104.9 g/100 mL (40 °C); 116.2 g/100 mL (100 °C)[3]
	Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa)
	Bilgi kutusu kaynakları

Sodyum bromür NaBr formülüne sahip inorganik bir bileşiktir. Yüksek erime ısısına sahip beyaz kristal yapısıyla sofra tuzuna benzemektedir. Genellikle bromür iyonu kanağı olarak çeşitli alanlarda kullanılır.[4]

Üretimi, yapısı ve reaksiyonları

Kristal kübik yapısı NaCl, NaF ve NaI ile benzerdir. Susuz sodyum bromür kristalleri 50.7 °C'nin üzerinde çözünürken,[4] dihidrat tuzları(NaBr·2H₂O) 50.7 °C'nin altında suyla karışır.[5]

NaBr, sodyum hidroksitin hidrojen bromür ile tepkimesi ile elde edilir.

Sodyum bromür kimyasal bir element olan brom eldesinde kullanılır. Bu NaBr'nin sulu çözeltisinin kolin gazı ile reaksiyonu ile elde edilir:

2 NaBr + Cl₂ → Br₂ + 2 NaCl

Kullanımı

Sodyum bromür endüstride oldukça kullanışlı bir malzemedir.[4] TEMPO aracılı oksidasyon reaksiyonlarında katalizör olarak kullanılır.[6]

NaBr fotosentez yaparak kendini yeniler.

Diğer bromür bileşikleri sentezi

Sodyum Bromür geniş çapta diğer bromür bileşiklerinin organik sentezinde kullanılır. Bir brom nükleofil kaynağı olarak alkali kolinlerle reaksiyona girip alkil bromürlleri oluşturur. Bu reaksiyon Finkelstein reaksiyonu adıyla geçer ve aşağıdaki gibidir:

NaBr + RCl → RBr + NaCl (R = alkil)

Fotoğrafçılık için önemli bir malzeme olup, ışığa duyarlı gümüş bromür hazırlanmasında kullanılır.

Kaynakça

Pradyot, Patnaik (2003). Handbook of Inorganic Chemicals. The McGraw-Hill Companies, Inc. ISBN 0-07-049439-8.
"Arşivlenmiş kopya". 25 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2017.
Seidell, Atherton; Linke, William F. (1919). Solubilities of Inorganic and Organic Compounds (2nd bas.). D. Van Nostrand Company.
Michael J. Dagani, Henry J. Barda, Theodore J. Benya, David C. Sanders "Bromine Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry Wiley-VCH, Weinheim, 2000. DOI:10.1002/14356007.a04_405
Eagleson, Mary (translated by) (1994). Concise Encyclopedia Chemistry (Illustrated, revised, English language bas.). Berlin [u.a.]: Walter De Gruyter. s. 996. ISBN 9783110114515.
"Water dispersion of cellulose II nanocrystals prepared by TEMPO-mediated oxidation of mercerized cellulose at pH 4.8". Cellulose. Cilt 17. ss. 279-288. doi:10.1007/s10570-009-9381-2. 13 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2017.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[pphoic-1] Pradyot, Patnaik (2003). Handbook of Inorganic Chemicals. The McGraw-Hill Companies, Inc. ISBN 0-07-049439-8.

[chemister-2] "Arşivlenmiş kopya". 25 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2017.

[sioc-3] Seidell, Atherton; Linke, William F. (1919). Solubilities of Inorganic and Organic Compounds (2nd bas.). D. Van Nostrand Company.

[Ullmann-4] Michael J. Dagani, Henry J. Barda, Theodore J. Benya, David C. Sanders "Bromine Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry Wiley-VCH, Weinheim, 2000. DOI:10.1002/14356007.a04_405

[cec-5] Eagleson, Mary (translated by) (1994). Concise Encyclopedia Chemistry (Illustrated, revised, English language bas.). Berlin [u.a.]: Walter De Gruyter. s. 996. ISBN 9783110114515.

[6] "Water dispersion of cellulose II nanocrystals prepared by TEMPO-mediated oxidation of mercerized cellulose at pH 4.8". Cellulose. Cilt 17. ss. 279-288. doi:10.1007/s10570-009-9381-2. 13 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2017.