Megadeth

Grubun kuruluşu 1983'e uzanmaktadır. O tarihte Metallica'da gitaristlik yapan Dave Mustaine'in grup üyeleriyle arasında sorunlar bulunmaktaydı. Alkol ve uyuşturucu bağımlılığının olması ve saldırgan tavırları,[1] Mustaine'in gruptan kovulmasına neden oldu.[2] Yerine Exodus gitaristi Kirk Hammett getirildi.[3]

Mustaine, Metallica'dan kovulduktan sonra David Ellefson ile tanıştı. Mustaine ve Ellefson'ın yanına gitarist Greg Handevidt ve baterist Dijon Carruthers katıldı ve bu kadroyla grup resmî olarak kuruldu.[1] Grubun kaydettiği ilk şarkı, Mustaine'in Metallica'da yazdığı "The Mechanix"in daha hızlı çalınmış hali olan "Mechanix" idi.[4] Carruthers birkaç konserde[5] grupla birlikte çaldı ancak daha sonra yerine Lee Rausch gruba dahil oldu. Bu kadroyla 3 şarkılık Last Rites isimli demo kaydedildi. Demodan sonra Greg Handevidt gruptan ayrıldı ve yerine Slayer gitaristi Kerry King getirildi. Fakat King, grubun kalıcı üyesi olmadı, sadece konserlerde grupla beraber yer aldı.[1]

Daha sonra Lee Rausch da gruptan ayrıldı ve yerine Gar Samuelson getirildi.[6] Kerry King'in yerine ise Chris Poland getirildi.[1] Ardından bağımsız bir plak şirketi olan Combat Records ile anlaşma sağlayan[6] grup, ilk albümlerinin hazırlığına başladı. Haziran 1985'te, grubun ilk albümü Killing Is My Business... And Business Is Good! piyasaya sürüldü. Thrash metal dinleyicilerinden olumlu tepkiler aldığı ileri sürülen albümün,[1] buna rağmen özellikle de bağımsız bir plak şirketinden çıktığı için liste başarısı gösteremediği söylenmiştir.[7]

Genel olarak, gençlik, hızlı yaşam, ölüm ve şiddet üzerine yazılan şarkılar barındıran albümün, eleştirmenlerden olumlu yorumlar aldığı ve plak şirketlerinin de dikkatini çektiği belirtilmiştir.[1] Diğer thrash gruplarının ilk albümlerine benzer nitelikte, karanlık ve sert, teknik gerektiren bir albüm olduğu yönünde yorumlar almıştır.[8] Albümdeki "Mechanix" isimli şarkı, Mustaine'in Metallica'da iken yazdığı "The Four Horsemen"'in ilk hâlidir. Asıl ismi "The Mechanix" olan şarkı, ilk olarak Metallica'nın No Life 'Till Leather isimli demosunda yer almıştır. Mustaine Metallica'dan ayrıldıktan sonra, grup şarkıda çeşitli değişiklikler yaparak "The Four Horsemen" ismiyle ilk albümleri Kill 'Em All'a koymuştur.[9] Ayrıca Nancy Sinatra'nın şarkısı "These Boots Are Made for Walkin'" de orijinalinden daha hızlı bir tempoyla ve değiştirilmiş sözleriyle albümde yer aldı.

Grup, 1985 yılı ortalarında Kanadalı speed metal grubu Exciter ile ilk Kuzey Amerika turnesine çıktı. Bu turnede Mike Albert, uyuşturucu bağımlılığıyla mücadele eden[10] Chris Poland'ın yerine gruba eşlik etmiştir.[2] Poland, kısa bir süre sonra gruba tekrar geri dönmüştür.[11]

Grubun kurucusu Dave Mustaine, gruptan ayrılmayan tek üyedir. Kolundaki sakatlık nedeniyle 2002 yılında dağıttığı grubu 2004 yılında iyileşmesi üzerine tekrar bir araya getirmiştir.

1985 sonlarına doğru yeni albüm kayıtlarına başlayan grup, plak şirketinin yeterli bütçe ayıramaması nedeniyle istediği sesi yakalayamadığını düşünüyordu. Bu nedenle grup, eski plak şirketi Combat Records ile olan anlaşmalarını sonlandırıp Capitol Records ile anlaşmıştır.[12][4]. 19 Eylül 1986'da grubun ikinci albümü Peace Sells... But Who's Buying? piyasaya sürüldü.[13] İlk albüme nazaran, bu albümün daha temiz bir prodüksiyona ve daha komplike şarkılara sahip olduğu yorumu yapıldı.[12] Mustaine, dönemdaşı grupların yazdıkları "kişisel zevkler" üzerine şarkıların aksine, sosyal konulara daha duyarlı şarkılar yazmak istediğini dile getirmiştir.[14] Bu duruşun eleştirmenlerin de dikkatini çektiği, ayrıca grubun hayran kitlesinin de genişlemesine katkıda bulunduğu yönünde değerlendirmeler yapıldı.[15][12]

Şubat 1987'de grup Alice Cooper'ın turnesine katıldı.[16] Ardından Birleşik Krallık'ta ilk kez kendi turnesine çıktı. ABD'de de düzenlenen bu turnede gruba Overkill ve Necros eşlik etti.[17] Turne sırasında Gar Samuelson ve Chris Poland, Dave Mustaine tarafından gruptan kovuldu. Mustaine ve Ellefson ikiliyi gruptan kovma kararını ikilinin uyuşturucu bağımlılığı, özellikle de Poland'ın uyuşturucu temin edebilmek için grubun ekipmanlarını satmaya teşebbüs etmesi nedeniyle aldı.[18] Samuelson'ın yerine, davul teknisyenliğini yapan Chuck Behler gruba dahil edildi.[2] Başlangıçta yalnızca turnede grupla sahne alması düşünülen Behler, sonradan grubun kalıcı üyesi oldu. Chris Poland'ın yerine ise Malice grubundan Jay Reynolds getirildi. Reynolds'a Poland'ın gitar partisyonlarını öğretmesi için gitar öğretmeni Jeff Young görevlendirildi. Fakat Young'ın bu partisyonları kısa sürede öğrenmesi ve notası notasına çalması üzerine Reynolds yerine Young ile anlaşma sağlandı.[2]

Yaşanan bu üye değişikliklerinden sonra, grup üçüncü albüm hazırlıklarına başladı. Başlangıçta grup, prodüktör Paul Lani ile çalışsa da, Lani ile Dave Mustaine ile arasındaki anlaşmazlıklar nedeniyle prodüksiyonu bizzat grup yaparken miksajı ise Michael Wagener gerçekleştirdi.[4] Üçüncü albüm So Far, So Good... So What! 1988'de piyasaya çıktı. Albümdeki "Set the World Afire" isimli şarkı, Dave Mustaine'in Metallica'dan kovulduktan sonra Megadeth için yazdığı ilk şarkıydı.[19] "In My Darkest Hour" ise Mustaine'nin, Metallica'da bir dönem beraber çalıştığı, bir trafik kazasında hayatını kaybeden bas gitarist Cliff Burton'a yazdığı iddia edilen, yalnızlık temalı bir şarkıdır.[20] Grup, albümde ayrıca Sex Pistols'ın "Anarchy in the U.K." adlı şarkısını da yeniden yorumlamıştır. Şarkının gitar bölümlerini Sex Pistols'ın gitaristi Steve Jones çalmıştır.[21]

Albümün çıkışını takiben, grup albümle aynı adı taşıyan dünya turnesine çıktı. ABD'de Dio ve Iron Maiden'ın turnelerinde Savatage ile beraber yer aldı. Ayrıca Kuzey Amerika'da Warlock ve Sanctuary, Avrupa'da ise Testament, Nuclear Assault, Flotsam and Jetsam ve Sanctuary ile konserler verdi.[22] Grup, Haziran 1988'de The Decline of Western Civilization Part II: The Metal Years isimli bir belgeselde yer aldı.[23] Ağustos ayında Monsters of Rock festivalinde sahne aldılar ve yüz binden fazla kişiye konser verdiler. Ardından da aynı isimli turnenin Avrupa ayağına dahil edildiler fakat David Ellefson'ın uyuşturucu problemleri[24] nedeniyle ilk konserin ardından grubun yerini Testament aldı.[25]

1989 yılında baterist Chuck Behler'ın provalara geç gelmesi ve grup üyeleriyle yaşadığı anlaşmazlıklar nedeniyle, kendisinin yerine davul teknisyenliğini yapan Nick Menza getirildi.[2] Jeff Young'ın da Mustaine ile arasındaki kişisel husumet[lower-alpha 1] nedeniyle gruptan ayrılması üzerine bir süre ikinci bir gitarist bulamayan grup, bu sırada Alice Cooper'ın "No More Mr. Nice Guy" şarkısını yeniden yorumladı.[2] Sürecin sonunda ikinci gitarist olarak Jason Becker ile birlikte Cacophony'de bulunan Marty Friedman gruba dahil oldu.[2] Bu kadroyla grubun dördüncü albümü Rust in Peace, 1990 yılında piyasaya sürüldü. Mike Clink'in prodüktörlüğünü yaptığı albüm, Amerika listelerinde yirmi ikinci sıraya, İngiltere listelerinde ise sekizinciliğe kadar yükseldi.[4] Oldukça zor ve karmaşık olarak tanımlanan gitar partisyonlarının, Marty Friedman'ın soloları ve Nick Menza'nın davul tekniğinin de albümün başarısında pay sahibi olduğu iddia edildi.[27]

Albümden "Holy Wars... The Punishment Due" ve "Hangar 18" teklilerini çıkaran grubun bu şarkılara çektikleri kliplerle de dikkat çektiği söylenmektedir.[27] 1991 yılında; Slayer, Testament ve Suicidal Tendencies ile birlikte Clash of the Titans adlı turneye çıkan dörtlü, aynı zamanda Judas Priest ve çeşitli thrash metal grupları ile birlikte konserler de verdi.[28] Aynı sene, içinde video klipler ve grupla yapılan bir röportajı barındıran Rusted Pieces piyasaya sürüldü.[29] Ayrıca grup bu albümle beraber "En İyi Metal Performansı" dalında Grammy ödüllerine aday gösterildi.[30] Bill And Ted’s Bogus Journey adlı filmin soundtrack albümüne "Go To Hell" adlı parçayla katılan grup,[31] ayrıca Super Mario Bros filminin soundtrack albümünde de "Breakpoint" adlı parçasıyla yer aldı.[32]

Rust in Peace'ten iki sene sonra yeni bir albüm için stüdyoya giren Megadeth, 1992 yılında Countdown to Extinction isimli beşinci stüdyo albümünü çıkardı. Albüm, kimilerince ticari olarak grubun en başarılı işi olarak görülmekteydi.[33] David Ellefson, otobiyografisinde grubun bu albümde farklı bir tarz denediğini söylemiştir.[34] Şarkılarda siyasi ve askerî eleştirilerin yanı sıra, doğal çevrenin yok oluşuna değinildiği gibi, kişisel konulardan da bahsedilmekteydi.[35]

Countdown to Extinction, çıkışıyla birlikte ödüller de aldı. Billboard 200'e ikinci sıradan giren albüm Amerika'da üç kez platin plak kazandı.[lower-alpha 2] Albüm ayrıca 1993 Grammy Ödüllerinde "En İyi Metal Performansı" alanında aday gösterildi.[37] Aynı yıl albüme ismini veren şarkı, hayvan haklarıyla ilgili farkındalık oluşturduğu için The Humane Society of the United States tarafından verilen Genesis Ödülüne layık görüldü.[38]

Grup, albüm için turneye 1992'nin sonlarına doğru çıktı.[39] 1993'ün başlarında turnenin Kuzey Amerika ayağında gruba Stone Temple Pilots eşlik etti. Yılın ortalarına doğru ise grup Milton Keys Bowl’da Metallica ve Diamond Head'le aynı sahneyi paylaştı.[24] Ayrıca Iron Maiden'ın Avrupa turnesinin bir kısmında ön grup olarak yer aldı ve Aerosmith’in Get A Grip turnesine katıldı. Ama kısa bir süre sonra bu turneden kovuldular.[40] Ardından Pantera ile birlikte kendi turnelerine çıktılar.[39] Bu sırada Last Action Hero filmi için "Angry Again", The Beavis And Butthead Experience filmi için de "99 Ways to Die" parçalarını yaptılar.[41] "Angry Again" 1994,[42] "99 Ways to Die" ise 1995 Grammy Ödülleri'nde aday gösterildi.[43]

Grubun logosu. İkinci albümden itibaren kullanılmaya başlayan logo, bazı albümlerin ilk baskılarında yer almasa da, sonraki baskılarda kendisine yer bulmuştur.

Rust in Peace ve Countdown to Extinction gibi iki başarılı olarak değerlendirilen[33][27] albümden sonra, grup 1994 yılında yeni bir albüm için stüdyoya girdi. 1 Kasım 1994'te grubun altıncı stüdyo albümü Youthanasia piyasaya çıktı.[44] Billboard 200'e dördüncü sıradan giren albüm, çeşitli Avrupa ülkelerinin listelerinde de yer aldı.[45] Kanada'da çıktığı gün altın plak kazanırken,[46] ABD'de ise iki ay sonra platin plak kazandı.[47] Albüm, bir kısım dinleyici tarafından sevilirken, bir kısım tarafından da müzikal açıdan bir yavaşlama olduğu gerekçesiyle olumsuz tepkiler aldı.[48] Albüm, önceki albümlere göre daha yavaş, daha melodik şarkılar içeriyordu.[48] Bazı eleştirmenlere göre, grup önceki albümlerdeki progresif yaklaşımını terk ederek daha güçlü vokal melodilerine ve daha basit, radyolarda çalınabilecek türde şarkılar yapmaya yönelmişti.[49]

Fransızca nakaratlı "A Tout le Monde", bir insanının yaşamının son anlarının anlatıldığı bir parçadır.[50] Bunun dışında diğer sosyal sorunlarla ilgili parçalar da albümde yer almaktadır. Tecavüz ve ensest ("Family Tree"),[51] savaş ("Blood of Heroes"[52]), ölüm ve tahribat ("Black Curtains"[53]) ve kumar ("Train of Consequences"[54]), albümde işlenen sorunlardan bazılarıydı. Albümün son parçası "Victory" ise, grubun daha önceki şarkılarının isimlerinden oluşturulmuştur.[55] Albümün kayıt süreci filme alındı ve 1995 yılında Evolver: The Making of Youthanasia ismiyle yayınlandı.[56]

Albüm piyasaya sürüldükten sonra grup konserlere başladı. Corrosion of Conformity ile Avrupa’da, ertesinde de Flotsam and Jetsam, Korn ve Fear Factory ile Amerika’da konserler verdi.[57] Bu konserler sonrasında Brezilya’ya geçerek Alice Cooper ve Ozzy Osbourne ile aynı sahneyi paylaşan grup, 1995 senesinde Tales From The Crypt Presents: Demon Knight adlı film için "Diadems" şarkısını yazdı[58] ve Black Sabbath için yapılan saygı albümü Nativity in Black'e grubun "Paranoid" parçasını yeniden yorumlayarak katıldı. "Paranoid" ile, Megadeth 1996 Grammy Ödüllerine bir kez daha aday oldu ama kazanamadı.[59]

Öte yandan, grup albümünü tanıtmak için televizyon programlarına da katıldı. Late Show with David Letterman'a iki kez katılan grup, ilkinde "Train of Consequences"ı, ikincisinde ise "A Tout le Monde"u canlı çaldı.[60][61] Ayrıca Cadılar Bayramında New York'ta verdikleri konser, Night of the Living Megadeth adıyla MTV'de canlı yayınlandı.[48]

1995 yılında ise Hidden Treasures isimli derleme albüm piyasaya sürüldü. Filmler için ve diğer derleme albümler için yaptıkları şarkıları[62] bulunduran albümde ayrıca Sex Pistols parçası "Problems" da yeniden yorumlandı. Albüm, sene sonunda EP olarak Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya'da satışa sunuldu.[4]

Megadeth'in dünya turnesi sonrasında Dave Mustaine, MD.45 adlı yan projesine yöneldi. Lee Ving ile birlikte oluşturduğu bu grupta, Megadeth'e sonradan katılacak olan, Alice Cooper ile de çalışmış olan Jimmy DeGrasso bulunuyordu.[63] Marty Friedman da bu sırada Phoenix'teki yeni evinde bir stüdyo inşa ederek burada dördüncü solo albümü üzerinde çalışmaya başladı. Friedman bu albümünü 1996 yılı Nisan ayında piyasaya sürdü.[64] Ardından gelen süreçte, grup Londra'da bir araya gelerek yeni albüm için şarkı yazımına başladı. Grubun yeni menajeri Bud Prager, grubun şarkı yazım sürecine fikirleriyle katkıda bulundu. Onun isteği üzerine bazı sözler ve şarkı isimleri değiştirildi.[65]

Marty Friedman, 1990-2000 yılları arasında grupta yer alırken, grupla müzikal açıdan yaşadığı anlaşmazlıklar nedeniyle gruptan ayrılmıştır. Kendisinin yerine ise Al Pitrelli getirilmiştir.

1997 yılı Haziran ayında grubun yedinci albümü Cryptic Writings, country pop prodüktörü Dann Huff ile birlikte piyasaya çıktı. Billboard 200'e onuncu sıradan giren albüm,[66] Amerika'da altın plak kazandı. Çıkış parçası "Trust", grubun Mainstream Rock Tracks'ta en iyi derecesi olan beşinciliği gördü.[67] 1998 Grammy Ödülleri'ne de aday olan şarkı ödül kazanamadı.[68] Albümden çıkan dört teklinin dördü de Billboard'ın Mainstream Rock Tracks Top 20 listesine girmişti; ancak albüme gelen tepkiler karışıktı.[69] Şarkılar, grubun klasik tarzı ile deneysellik arasında "gidip gelen bir dengede" görülüyordu.[70] Mustaine ise bir röportajında albümün üç kısımdan oluştuğunu belirtmiştir; ilk kısımda daha hızlı ve agresif, ikinci kısımda Youthanasia tarzı radyolarda çalınmaya daha uygun, üçüncü kısımda ise daha melodik şarkılar bulunuyordu.[64]

Yaklaşık bir yıllık aranın ardından grup, Haziran 1997'de Misfits ile dünya turnesine çıkarken Amerika Birleşik Devletleri'nde ise Life of Agony ve Coal Chamber ile konserler verdi.[71] Bu konserlerin ertesinde 1998 senesinde Ozzfest’e dahil olan topluluk, baterist Nick Menza’nın dizinde tümör olması sebebiyle[72] turneyi Suicidal Tendencies bateristi ve Mustaine ile daha önce MD.45'te birlikte çalışan Jimmy DeGrasso ile tamamladı.[73] DeGrasso, daha sonradan grubun kalıcı üyesi oldu. Dave Mustaine, bir röportajında Menza'nın "dizindeki rahatsızlık ile ilgili yalan söylediği" gerekçesiyle gruptan kovulduğunu belirtmiştir.[74] Grup, sene içerisinde Duke Nukem adlı bilgisayar oyunun müziklerinde "Grabbag" ve "New World Order" adlı parçalarla yer aldı.[75]

Cryptic Writings'in radyolarda sık çalınması üzerine, grup sıradaki albümü için Dann Huff ile çalışmaya devam etme kararı aldı. 1999 yılı başlarında başlayan albümün yazım sürecinde, grubun menajeri Prager de etkin rol aldı. "Trust"ın liste performansı nedeniyle, Prager Mustaine'e Huff'ı prodüksiyon konusunda biraz daha serbest bırakmasını tavsiye etti.[76] Aynı yıl içerisinde, grubun sekizinci albümü Risk piyasaya sürüldü. Grup, bu albümde tarz değişikliğine gitmiş, kimilerine göre eski tarzından uzaklaşarak "risk" almıştır.[77] Bu durumda, Metallica bateristi Lars Ulrich'in grup ile ilgili "müziklerinde biraz daha risk almaları gerektiği" yorumunun da etkili olduğu söylenmektedir.[78] Yine de, albüm Amerika'da altın plak kazandı.[79] "Crush 'Em", Evrenin Askerleri: Geri Dönüş (Universal Soldier: The Return) filminde kullanılan parçalar arasında yer aldı.[71]

14 Temmuz 1999 tarihinde, grubun eski bateristlerinden Gar Samuelson karaciğer yetmezliği nedeniyle 41 yaşında öldü.[80] Üç gün sonra, o seneki Woodstock Festivali'nde sahne alan grup, "Peace Sells" şarkısını Samuelson'a adadı. Aynı ay içerisinde, Black Sabbath anısına ikinci kez çıkarılan saygı albümü Nativity in Black için grubun "Never Say Die" şarkısını yeniden yorumladı. Albüm için dünya turnesine çıkan grup, turnenin Avrupa ayağında Iron Maiden ile birlikte yer aldı.[81] Üç ay sonra ise, 9 yıldır grupta yer alan gitarist Marty Friedman, müzikal farklılıklar nedeniyle gruptan ayrılma kararı aldığını açıkladı.[82][83] 2000 yılı Ocak ayında, bir dönem Savatage'da yer alan Trans-Siberian Orchestra gitaristi Al Pitrelli'nin gruba katıldığı açıklandı.[84]

Nisan ayında, grup yeni albümleri için stüdyoya girdi, fakat bir süre sonra Anthrax ve Mötley Crüe ile birlikte Maximum Rock adlı bir turneye katılması için teklif aldı. Grup bunun üzerine kayıtlara ara vererek turneye katıldı.[71] Bir süre sonra Anthrax'ın turneden çekilmesi ile daha uzun konser süresi imkânına sahip oldu.[85] David Ellefson, otobiyografisinde bu konser için az bilet satışı gerçekleştiğini ifade etti.[86]

2000 yılında, grup yıllardır birlikte çalıştığı Capitol Records ile sözleşmesini sona erdirdi. Mustaine, bunun sebebi olarak şirket yönetimiyle yaşanan husumetleri gösterdi.[87] Bu sırada Capitol Punishment: The Megadeth Years adını taşıyan toplama albüm yayınlandı. Yeni yazılan şarkılar "Kill the King" ve "Dread and the Fugitive Mind" da albümde yer aldı.[88] Yeni albüm öncesinde Sanctuary Records ile anlaşma sağlandı.[89] 2001 yılında da, dokuzuncu albüm The World Needs a Hero piyasaya çıktı.[4] Risk'te alınan olumsuz yorumlar nedeniyle, Mustaine albüm öncesinde menajerleri Bud Prager ile yolları ayırarak albümün prodüksiyonunu bizzat kendisi yaptı.[90] Albümdeki tüm şarkılar Dave Mustaine tarafından yazılmıştır, yalnızca "Promises"te yeni üye Al Pitrelli'nin katkıları vardır.[91] Grubun bu albümde eski, alışıldık tarzına geri döndüğü söylense de,[91] beklentileri tam anlamıyla karşılayamadığı dile getirildi.[92] Billboard 200'e 16. sıradan giren albümdeki tek tekli olan "Moto Psycho", Billboard Mainstream Rock listelerinde 22. sıraya kadar yükseldi.[93]

Grup daha sonra albüm turnesine çıktı. Yılın ortalarında AC/DC ile Avrupa turnesine çıktılar, bunu Eylül ayında Iced Earth ve Endo ile birlikte çıktıkları Amerika turnesi izledi.[94] Turne 11 Eylül saldırıları nedeniyle yarıda kaldı. Bu nedenle grup 16 ve 17 Kasım'da Arizona'da verdikleri konserleri Rude Awakening adıyla piyasaya sürdü.[95] Bu albüm aynı zamanda grubun ilk canlı konser albümüydü. Aynı yıl içerisinde, ilk albümleri Killing Is My Business... And Business Is Good!'u yeniden düzenlenerek kaydedilmiş hâliyle tekrar yayınladılar. Bu albümde, orijinal albüm kapağı değiştirilmiş ve birkaç bonus şarkı eklenmişti.[96]

David Ellefson, grubun kuruluşundan 2002 yılındaki dağılışına kadar grupta bas gitaristlik yapmıştır. Daha sonra Dave Mustaine ile arası açılmış ve mahkemelik olmuşlardır. 2010 yılında ise Shawn Drover'ın davetiyle gruba tekrar geri dönmüştür.

2002 Ocak ayında, Dave Mustaine böbrek taşı aldırma ve uyuşturucu bağımlılığını nüksettiren ağrı kesici ilaçların yan etkileri nedeniyle hastaneye yatırıldı. Tedavisi sırasında Teksas'taki bir tedavi merkezine gitti; burada sol kolu oturduğu sandalyenin arkasındayken uyuyakaldı ve kolundaki sinirler sıkıştı. Kendisine radyal nöropati teşhisi kondu ve tedavisine başlandı. Mustaine, sakatlığı nedeniyle sol elini sıkamaz hâle geldi.[97][98]

Mustaine, 3 Nisan'da düzenlenen bir basın toplantısında gitar çalamayacak durumda olduğunu belirterek Megadeth'i dağıtma kararı aldığını açıkladı.[99] Takip eden dört ay boyunca haftada beş gün fizik terapi gördü ve bu süreçte sol elini yavaş yavaş kullanabilmeye başladı.[100] Plak şirketi Sanctuary ile sözleşmelerine uyabilmek için bu süreçte Still, Alive... And Well? adıyla bir toplama albüm çıkarıldı. Albümün ilk yarısı konser kayıtlarından oluşurken ikinci yarısı ise son albümleri The World Needs A Hero şarkılarından oluşuyordu.[101]

Yaklaşık bir yıl süren fizik ve elektro şok tedavilerinin ardından, Mustaine ilk solo albümü için çalışmalara başladı. Vinnie Colaiuta ve Jimmy Sloas ile çalışmalar yaptı.[102] Mustaine, Megadeth'in önceki sekiz albümünü Capitol[103] ile birlikte yeniden düzenlemek ve orijinal miksaj sırasında çıkarılan ya da değiştirilen kısımları tekrar kaydetmek için çalışmayı kabul ettiğinden, solo albüm çalışmalarını bir süreliğine askıya aldı.[104] Mayıs 2004 itibarıyla ise bu çalışmasına geri döndü. Ancak grubun EMI ile olan sözleşmesi gereği, Mustaine Megadeth adına bağlı olduğundan çalışmalarını grubun adıyla yayımlamak zorunda kaldı.[105]

Bu aşamada, Rust in Peace kadrosunu bir araya getirmek isteyen Mustaine, baterist Nick Menza'dan olumlu yanıt alsa da, Marty Friedman ve David Ellefson bu teklife yanaşmadı.[106] Menza da, provaların başlamasına kısa bir süre sonra Mustaine tarafından "yeterince hazır olmadığı" gerekçesiyle kadrodan çıkarıldı.[107] Grubun ilk iki albümünde yer alan Chris Poland, Mustaine tarafından albüme katkıda bulunması için davet edildi. Fakat Poland, kendi projelerine odaklanmak istediği için yalnızca stüdyo kayıtlarında yer almayı kabul etti.[108]

Poland'la birlikte albümü tamamlayan Mustaine, Eylül 2004'te Megadeth adıyla The System Has Failed albümünü yayınladı. Revolver, albüm için "1992 tarihli Countdown to Extinction'dan bu yana çıkan en hınçlı, şiddetli ve müzikal olarak kompleks Megadeth albümü" yorumunu yaptı.[109] Gazeteci Amy Sciarretto da albümün "iğneleyici, siyasi olarak dolu dolu sözlerle bezeli neo-thrash riffleri" içerdiğini belirtmiştir.[110] Albüm Billboard 200'e 18. sıradan giriş yaptı.[111] "Die Dead Enough" ise Amerikan müzik listelerinde 21. sıraya kadar yükseldi.[112] Mustaine, bu albümün grubun son albümü olabileceğini bunu takiben grubun bir veda turnesi yaparak dağılabileceğini sonraki süreçte de solo kariyerine odaklanabileceğini açıkladı.[113]

Turne hazırlıklarına başlayan gruba; gitarist olarak Eidolon ve King Diamond gibi gruplarda yer alan Glen Drover, bas gitarist olarak da Iced Earth'ten James MacDonough dahil oldu. Baterist olarak ilk önce Nick Menza değerlendirilse de, Menza'nın hazır olmadığını düşünen grup, onun yerine Glen Drover'ın ağabeyi Shawn Drover'ı gruba kattı ve bu kadroyla turneye çıktı.[114] Drover, sonradan grubun kalıcı üyesi oldu. Grup Amerika'da Exodus, Avrupa'da ise Diamond Head ve Dungeon ile konserler verdi.[4][71][115][116]

Bu sırada Dave Mustaine ile David Ellefson arasında, Megadeth ismi ve diğer unsurlarla ilgili telif vb. haklardan kaynaklanan bir uyuşmazlık yaşandı ve bu sorun mahkemeye taşındı. Davayı Dave Mustaine kazandı.[117] Mustaine, aralarındaki sorunları çözmek için 2005 yılı Noel civarlarında Ellefson ile bir akşam yemeği yemeyi kabul etti, fakat sonradan yaptığı bir açıklamada bunun yerine birkaç kez telefonla görüştüklerini ifade etti.[118]

Grup, 2005 yılında ilk defa Dave Mustaine'in organize ettiği Gigantour'da Dream Theater, Anthrax, Fear Factory, Dillinger Escape Plan, Nevermore, Life of Agony, Symphony X, Dry Kill Logic ve Bobaflex ile sahne aldı. Grubun Montreal ve Vancouver'da verdiği konserler kaydedilerek 2006 yılında piyasaya çıkarıldı.[119] Aynı sene Greatest Hits: Back to the Start adlı derleme albümü piyasaya sürüldü.[4][120] James MacDonough, 2006 Şubatında "kişisel farklılıklar" nedeniyle gruptan ayrıldı[121] ve yerine Black Label Society'den James LoMenzo geldi.[122] 2007 yılında yılında ise grubun 2005'te albüm turnesi sırasında Arjantin'de verdiği bir konser That One Night: Live in Buenos Aires adıyla piyasaya sürüldü.[123] LoMenzo ile grup ilk konserini Birleşik Arap Emirliklerinde Testament ile çıktıkları bir festivalde verdi.[124] Mart 2006'da ise, Arsenal of Megadeth DVD'si yayınlandı. Eski görüntüler, röportajlar, canlı performanslar ve grubun kliplerinden oluşan albümde, telif sorunları nedeniyle telif hakkı Capitol'e ait olmayan içeriklere yer verilmedi.[125] Bu sene içerisinde ikinci Gigantour etkinliği de düzenlendi. Bu sefer gruba Lamb of God, Opeth, Arch Enemy ve Overkill da eşlik etti.[126] 2006 turnesinde grup Avustralya'da üç konser verdi, bu konserlerde gruba Soulfly, Arch Enemy ve Caliban eşlik etti.[127]

2006 Mayısında, Mustaine grubun yeni albümünün bitmek üzere olduğunu açıkladı. Albümün yayımlanma tarihi Ekim ayı olarak belirlendi fakat daha sonra çıkışın "son dokunuşları yapmak" için ertesi senenin mayıs ayına ertelendiği belirtildi.[128] Grup yeni albüm öncesinde Sanctuary Records ile olan anlaşmalarını sonlandırarak Roadrunner Records ile anlaşma imzaladı.[129] Grubun on birinci stüdyo albümü United Abominations (Türkçesi: Birleşmiş İğrençlikler), planlandığı gibi 2007 Mayısında piyasaya çıkarıldı.[130] Albümde yer alan şarkılarda, daha çok siyasi konulardan bahsedilmiştir.[131] Albümün ismi de, Birleşmiş Milletler'e (United Nations) bir gönderme yapmaktadır.[132] Youthanasia'da da yer alan "A Tout le Monde", Lacuna Coil vokalisti Cristina Scabbia düeti ile beraber albümde yer almıştır. Şarkı, orijinalinden biraz daha hızlı bir tempoda olup, solosuna da ufak bir ekleme yapılmıştır.[133] Ayrıca albümün Japonya baskısında Led Zeppelin şarkısı "Out on the Tiles" da yeniden yorumlanmış hâliyle yer almıştır.[134]

Chris Broderick, Glen Drover'ın yerine 2008 yılında gruba dahil oldu. Broderick, grubun o tarihten beri çıkardığı üç albümde yer aldı. 25 Kasım 2014'te internet sitesi üzerinden gruptan ayrıldığını açıkladı. Yerini Kiko Loureiro aldı.

Albüm Billboard 200'e sekizinci sıradan giriş yaptı ve ilk haftasında 54.000 kopya sattı.[135] Mart ayında, o dönemde yeni kurulan Heaven&Hell grubu için Kuzey Amerika'da turneye çıkan Megadeth, Kanada'da Down ile, Amerika'da ise Machine Head ile birlikte çaldı.[136] Yazı Avrupa'da turlayarak geçiren grup, senenin sonuna doğru ABD'de Tour of Duty isimli kendi turnesini düzenledi.[137] Kasım ayında ise Avustralya'da Gigantour düzenlendi, gruba Static-X, DevilDriver ve Lacuna Coil eşlik etti.[138]

2008 yılında, gitarist Glen Drover, grubun temposundan yorulduğunu, ailesine daha çok vakit ayırmak istediğini ve ayrıca grup üyeleriyle arasında kişisel sorunlar olduğunu belirterek gruptan ayrılma kararı aldı.[139] Drover'ın yerine, ağabeyi Shawn Drover tarafından Nevermore ve Jag Panzer gibi gruplarda yer almış bir isim olan Chris Broderick tavsiye edilmiş, Dave Mustaine'in de onay vermesiyle Broderick gruba katılmıştır.[140] Mustaine, Broderick'i takdir ederek onun için "şimdiye kadar çalıştığım en iyi gitarist" yorumunu yapmıştır.[141] Grup bu kadrosuyla ilk konserini Helsinki'de verdi.[142] Hemen ardından 2008 yılı Gigantour konserleri Kuzey Amerika'da başladı.[143] Bu turnede gruba, In Flames, Children of Bodom, Job For a Cowboy ve High on Fire eşlik etti.[144] Grup Mayıs ve Haziran aylarında turneye Güney Amerika ve Meksika'da devam etti. Eylül 2008'de ise Anthology: Set the World Afire isimli derleme albüm piyasaya sürüldü.[145]

Şubat 2009'da Megadeth ve Testament, Judas Priest'in Avrupa turnesine dahil oldu.[146] Bu sırada Metallica Rock and Roll Hall of Fame'e dahil edildi, grup Mustaine'e de törene katılması için davetiye gönderdi. Mustaine, bu unvanın yalnızca grubun albümlerinde besteci ya da söz yazarı olarak adı geçen isimlere verilecek olması nedeniyle bu unvana layık görülemeyeceği hakkında önceden bilgilendirildi.[147] Mustaine grubu tebrik etti ve Judas Priest ile Avrupa turnesine devam etti.[148] Nisan ayında, grup Slayer ile birlikte Kanada'da turneye çıktı. Haziranda verilen dört konserde Machine Head ve Suicide Silence de sahne aldı.[149]

2009 yılı Mayıs ayında on ikinci stüdyo albümleri Endgame piyasaya sürüldü.[150] Albüm kimi eleştirmenlerden olumlu yorumlar almıştır.[151][152][153] Albümün turnesi ekim ayında başlayıp aralık ayında sona erdi. Bu turnede gruba Machine Head ve Suicide Silence ile birlikte Warbringer da eşlik etti.[154]

Grup, Ocak 2010'da Slayer ve Testament ile Amerika turnesine çıkmayı planlıyordu, fakat turne Slayer vokalisti Tom Araya'nın sırtından geçirdiği operasyon nedeniyle ertelendi.[155] Birkaç hafta sonra, son albümde yer alan "Head Crusher", 2010 Grammy Ödüllerine aday gösterildi. Bu grubun sekizinci adaylığı oldu.[156]

Mart ayında ise grup 1990 çıkışlı albümleri Rust in Peace'in 20. yılı şerefine Kuzey Amerika'da turneye çıktı, turnede gruba Testament ve Exodus da eşlik etti. Grup, bu turnede albümü baştan sona çaldı.[157] Bu turne başlamadan hemen önce, David Ellefson sekiz yıllık aradan sonra gruba geri döndü. Ellefson, Classic Rock dergisi için verdiği bir röportajda Shawn Drover'ın kendisiyle irtibata geçerek James LoMenzo'nun gruptan ayrılacağını ilettiğini ve "Eğer Dave (Mustaine) ile konuşmak için zaman gerekiyorsa, o zaman bu zaman." dediğini belirtti.[158] Mustaine ve Ellefson, geçmişte yaşadıkları sorunları geçmişte bırakarak yola birlikte devam etme kararı aldılar. Ellefson, bununla ilgili olarak, "Geçen zaman bize şunu fark ettirdi ki; ikimiz de bireysel olarak üretken olmakla birlikte, birlikte olduğumuz zaman Megadeth kesinlikle çok daha güçlü" yorumunu yapmıştır.[159]

2010 yılı ortalarında Megadeth, Metallica, Slayer ve Anthrax birlikte konserler vermek konusunda anlaştılar. Bu konserler Sonisphere Festivali kapsamında çeşitli Avrupa ülkelerinde gerçekleştirildi.[160] Sofya'da verilen konser kaydedildi ve The Big 4: Live from Sofia, Bulgaria ismiyle piyasaya sürüldü.[161] Ertesi sene bu konserler Amerika'da da yapıldı. İlki Kaliforniya'da,[162] ikincisi ise ilkinden kısa bir süre sonra New York'ta gerçekleştirildi.[163] Yılın sonlarına doğru Megadeth ile Slayer, Anthrax ile birlikte Jägermeister Music Tour etkinliklerine katıldı. Bu etkinliklerin son konserinde, Slayer'dan Kerry King Megadeth ile sahneye çıkarak "Rattlehead" şarkısını çaldı.[164]

Eylül ayında, grubun Rust in Peace'in 20. yılı şerefine Los Angeles'ta verdiği konser Rust in Peace Live adıyla DVD olarak yayınlandı.[165] Ertesi yıl grubun on üçüncü stüdyo albümü TH1RT3EN piyasaya sürüldü. Albümde yeni şarkıların yanı sıra eski şarkılar da bulunmaktadır.[166] 2010 çıkışlı video oyunu Guitar Hero: Warriors of Rock için yazılan "Sudden Death",[167] 2011 Grammy Ödülleri'ne aday oldu.[168] "Never Dead", aynı isimli oyun için yapılmış bir şarkıydı.[169] Youthanasia'nin 2004 kaydında bonus olarak yer alan "New World Order",[170] yine bonus olarak olarak yer alan "Millenium of the Blind"[171] ve United Abominations'ta bonus olarak yer alan "Black Swan",[172] grubun önceden yazdığı şarkılardır. Grup, albümden "Public Enemy No. 1" ve "Whose Life (Is It Anyways?)" isimli iki tekli çıkardı. Albüm, Billboard 200'e 11. sıradan girdi.[173] "Public Enemy No. 1",[174] "Whose Life (Is It Anyways?)"[175] ve "Sudden Death",[176] Grammy ödüllerine aday gösterildi ancak ödül kazanamadılar.

2012 sonbaharında, Countdown to Extinction'ın 20. yılı şerefine albümün yeniden yayımlanacağı duyuruldu. Grup da albümü baştan sona çaldığı bir turneye çıktı.[177] Los Angeles'ta, Pomona şehrinde verdikleri konseri kaydeden grup, bunu Countdown to Extinction: Live adıyla yayınladı.[178] 2013 itibarıyla yeni albüm çalışmalarına başladılar. Roadrunner ile biten anlaşmalarını yenilemeyen grup, yeni albümleri Super Collider'i Universal bünyesinde bulunan, Dave Mustaine'nin kendi plak şirketi olan Tradecraft ile çıkarma kararı aldı.[179][180] Grup, albüm kayıtları esnasında çekilen videoları YouTube hesapları üzerinden yayınlamış, ayrıca "Kingmaker" ve albümle aynı ismi taşıyan "Super Collider" isimli şarkıları da albümü piyasaya sürmeden önce hayranlarıyla buluşturmuştur.[181][182] 4 Haziran'da piyasaya sürülen albüm, Billboard 200'e 6 numaradan giriş yapmıştır.[183] Fakat bazı eleştirmenler bu albümü beğenmemiş, albüme olumsuz eleştiriler yapmıştır.[184] Müzikal anlamdaki değişim nedeniyle, albümü Risk ile karşılaştıranlar da olmuştur.[185][186] Disturbed ve Device vokalisti David Draiman, "Dance in the Rain" isimli şarkıda konuk vokalist olarak yer almıştır.[187] Ayrıca, Thin Lizzy şarkısı "Cold Sweat" de albümde yeniden yorumlanmıştır.[188] Grup daha sonra albümün turnesine çıkmıştır. Dave Mustaine, grubun sonraki albümleri için 2015 Ocak ayında stüdyoya gireceğini belirtmiştir.[189]

2014'te açıklanan Nielsen SoundScan verilerine göre, grup 1991 ve 2014 yılları arasında sadece ABD'de 9,2 milyon albüm satışı yapmıştır.[190] 2014 itibarıyla dünya genelinde ise 50 milyonu aşkın satış rakamları yakaladığı açıklanmıştır.[191]

Kiko Loureiro, 2014 yılında gruptan ayrılan Chris Broderick'in yerini aldı. 2016 yılında çıkarılan Dystopia albümü ile grup hayranlarının beğenisini kazanan Loureiro, Mustaine tarafından da onurlandırılmış, "birlikte çalıştığı en iyi gitarist" olarak değerlendirilmiştir.[192]

25 Kasım 2014'te Chris Broderick ve Shawn Drover, yaptıkları açıklamalarla gruptan ayrıldıklarını bildirmişlerdir. Broderick, "artistik ve müzikal farklılıklar",[193][194][195] Drover ise "kendi müzikal yönelimlerinin peşinden gitmek için"[193][196][197] gruptan ayrıldıklarını açıklamışlardır. İkili, Act of Defiance adıyla kendi gruplarını kurdular.[198][199] Bu ikilinin yerine kimlerin geleceği resmî olarak açıklanmadan önce, grubun yeni albüm kayıtları için Lamb of God bateristi Chris Adler ve Angra gitaristi Kiko Loureiro ile çalışacağı söylenmekteydi.[200][201][202] 29 Mart'ta, Adler'ın sadece albüm kayıtlarında konuk baterist olarak yer alacağı açıklandı.[203][204][205] 2 Nisan'da ise, Loureiro'nun grubun yeni gitaristi olduğu duyuruldu.[201][206][207] İlerleyen aylarda, Adler'ın gruba Kuzey Amerika turnesinde de eşlik edeceği duyurulmuş[208] böylece grubun kadrosu netleşmiştir.[209]

Bu kadroyla yeni albüm çalışmalarına devam eden grup, 22 Ocak 2016 tarihinde Dystopia isimli albümü piyasaya sürdü. Grubun hayranlarınca beğenildiği belirtilen eski tarzına dönüş yaptığı belirtilen albüm, olumlu tepkiler aldı.[210][211][212] Albümün turnesine çıkan grup, turnenin Kuzey Amerika ayağında Suicidal Tendencies, Children of Bodom ve Havok ile birlikte sahne aldı.[213] Daha sonra Lamb of God ile turneye çıkacağı için yerine geçici olarak Dirk Verbeuren'i[214] öneren Chris Adler'ın gruptan tamamen ayrıldığı, yerine geçici olarak alınan Verbeuren'in ise tam zamanlı olarak gruba katıldığı açıklandı.[214][215]

Bu değişikliğin ardından yoluna devam eden grup, aynı yılın Eylül ve Ekim aylarında bir Amerika turnesi daha ayarladı. Suicidal Tendencies, Amon Amarth, Metal Church[216] ve Butcher Babies[217] bu turnede gruba eşlik etti.

2017 yılında grup, son albümleriyle aynı adı taşıyan şarkıları "Dystopia" ile Grammy ödüllerinde En İyi Metal Performansı kategorisinde Grammy ödülü aldı. Bu grubun on üçüncü adaylığı idi ve ilk kez kazanmış oldular.[30] Grup güncel kadrosu ile ödül gecesine katılırken, stüdyo kayıtlarında grupla yer alan Chris Adler ise gecede yer almadı. Ödüller sırasında performans sergileyen grup, Megadeth sahneye çıkarken Metallica'nın "Master of Puppets" şarkısını çaldı.[218] Dave Mustaine, sonradan yaptığı bir açıklamada bu durumu başlangıçta fark etmediğini, sonradan anladığında ise şaşırdığını ifade etmiştir.[219]

Grup, 2017 sonbaharında Scorpions'ın turnesine eşlik etti.[220]

Bu turnenin öncesinde, Mustaine bir röportajında, grubun 2017'nin sonlarına doğru tekrardan stüdyoya gireceğini ve yeni albümle ilgili çalışmalar yapacaklarını açıkladı.[221] Bir süre sonra ise kişisel Twitter hesabından, yeni albümle ilgili fikirler toplamaya çalıştığını ama stüdyoya 2018 ortalarında girip albümü de 2019'da çıkarmayı düşündüğünü belirtti.[222]

6 Nisan 2018 tarihinde, grup ilk albümleri Killing Is My Business... and Business Is Good!'u yeniden yayınlanacağını duyurdu.[223] Albümde şarkıların yeniden kaydedilmiş versiyonları, "These Boots" şarkısının sözlerinin Lee Hazlewood'a göre uyarlanmış yeni bir versiyonu ve bununla birlikte grubun Alice Cooper ile turnedeyken kaydedilmiş bazı canlı performansların da yer aldığı bonus disklerin olacağı açıklandı.[224] Albüm, Killing Is My Business... and Business Is Good! - The Final Kill adıyla 8 Haziran 2018 tarihinde yayınlandı.

2018'in sonlarına doğru, grup 2019 yılında yapacakları MegaCruise adlı bir etkinliği duyurdu. Pasifik Okyanusunda bir gemide çeşitli grupların da katılıp konserler vereceği bu etkinlik Ekim ayı için planlandı. Burada sahne alacak gruplar arasında; Anthrax, Testament, Overkill, Corrosion of Conformity, Queensrÿche, Armored Saint, Metal Church, Suicidal Tendencies, DragonForce, Doro, John 5, Sacred Reich, Death Angel ve Toothgrinder de bulunuyordu.[225][226][227] Mustaine sağlık problemleri nedeniyle etkinliğe katılamadı, bu nedenle Megadeth de sahneye çıkamadı.[228]

Kısa bir süre sonra, Mustaine kişisel Instagram hesabından bir video paylaşarak yeni albüm haberini verdi.[229] Yeni albümden bir teaser paylaşan grup, albümü 2019 için çıkarmayı düşünüyordu. Albüm için Dystopia'nın da prodüktörlüğünü yapan Chris Rakestraw ile çalışmalara başladı.[230] Fakat bu planlar, Mustaine'in yakalandığı gırtlak kanseri[231] nedeniyle ertelenmek zorunda kaldı. Grup Ozzy Osbourne ile turneye çıkmayı düşünüyordu fakat Mustaine'in sağlık durumu nedeniyle önce turne ertelendi, ardından da grubun yerini Marilyn Manson'ın alacağı açıklandı.[232] Mustaine, birkaç ay sonra kanseri tamamen atlattığını açıkladı.[233]

Ağustos 2019'da, grubun Five Finger Death Punch ile 2020 başında Avrupa turnesine çıkacağı açıklandı.[234] Ayrıca yazın da Lamb of God ile birlikte, Trivium ve In Flames'in de katılacağı bir Kuzey Amerika turnesine çıkacakları duyuruldu.[235] Dave Mustaine'in iyileşmesinin ardından 2020 başında konserlere tekrar başlayan grup, Şubat ayında konserlerini sonlandırarak yeni albüm çalışmalarına başladı.[236] Meksika'da bir festivalde sahne alacakları duyurulsa[237] da, Çin'de başlayan koronavirüs pandemisi nedeniyle grup konseri iptal etme kararı aldı.[238]

Pandemi nedeniyle konserlere çıkamayan grup yeni albüm çalışmalarına yöneldi ve zaman zaman gidişatla ilgili açıklamalar yaptı. Bu arada, 8 Eylül 2020'de Dave Mustaine'in Rust in Peace albümünün yazılıp kaydedildiği süreci anlattığı Rust in Peace: The Inside Story of the Megadeth Masterpiece isimli kitabı piyasaya sürüldü. Kitapta Slash tarafından yazılmış bir önsöz vardır.[239] Dave Mustaine, bir röportajında yeni albüm için vokal kayıtlarını yapacağını ve albümün yayımlanma tarihini belirlediklerini,[240] başka bir röportajında da cover şarkılar da dahil 18 şarkılık bir albüm çıkaracaklarını açıklamıştır.[241] David Ellefson da bir röportajında yeni albümün Rust in Peace gibi, grubun diğer şarkılarından daha karmaşık ve kompleks öğeler içerdiğini, grubun yeni albümü 2021 yılının ortalarında yayımlamayı düşündüğünü belirtmiştir.[242] Bir başka röportajında da şarkıların temel hâlinin hazır olduğunu, üstüne eklenecek detayların kaldığını belirtmiştir.[243] Konser takvimi ile ilgili de konuşan Ellefson; Lamb of God, Trivium ve In Flames gibi gruplarla birlikte yaz ayları için bir turne plandıklarını açıklamıştır.[244]

Screaming Butterfly Entertainment isimli bir film şirketi, grubun eski bateristi Nick Menza'nın hayatının anlatılacağı, grubun "This Was My Life" isimli şarkısıyla aynı adı taşıyan bir belgesel üzerinde çalıştığını açıklamıştır.[245]

Dave Mustaine, Reddit'te yaptığı bir canlı soru cevap etkinliğinde, grubun yeni albümünün adının şimdilik The Sick, the Dying and the Dead olarak düşünüldüğünü açıklamış ve albümden kısa bir kesit paylaşmıştır.[246]