Mal ve hizmet

Mal, eşyalar, tuzlar, elmalar ve şapkalar gibi genellikle (her zaman değil) elle tutulan eşyalardır. Hizmetler, doktorlar, çim bakım çalışanları, diş hekimleri, berberler, garsonlar veya çevrimiçi sunucular, kitap, dijital video oyunu veya dijital film gibi diğer insanlar tarafından sağlanan faaliyetlerdir.[1] Birlikte ele alındığında, tüm ekonomik faaliyet ve ticareti temel alan mal ve hizmetlerin üretimi, dağıtımı ve tüketimidir. Ekonomik teoriye göre, işletmelerin diğer mal ve hizmetlerin üretimi sırasında mal ve hizmet de tüketimine rağmen, tüketiciye veya son kullanıcıya fayda (memnuniyet) sağladığı varsayılarak mal ve hizmet tüketiminin varsayıldığı varsayılmaktadır.

Sarf malzemelerinin hizmetlere bölünmesi bir basitleştirmedir: bunlar ayrı kategoriler değildir. İş teorisyenlerinin çoğu bir uç noktada saf hizmetle, diğerinde ise saf maddi mallarla ilgili bir süreklilik görüyor. Çoğu ürün bu iki uç uca düşer. Örneğin, bir restoran fiziksel olarak (hazır yiyecek) hazırlar, fakat aynı zamanda ambiyans, masanın düzenlenmesi ve temizlenmesi vb. gibi hizmetler de, diğer kamu hizmetleri, su hizmetleri gibi fiziksel ürünler sunar.[2] Kamu kesimi müteahhitlik amaçları için, elektrik tedariki Avrupa Birliği'ndeki hizmetler yerine mallar arasında tanımlanırken, Amerika Birleşik Devletleri federal ihale yönetmelikleri uyarınca hizmet olarak kabul edilir.

Mallar normalde yapısaldır ve hizmetler bir süre zarfında verilirken anında transfer edilebilir. Hizmet bir kez teslim edilemez ise mallar iade edilebilir. Mallar her zaman somut değildir ve sanal olabilir; Bir kitap kağıt veya elektronik olabilir.

Pazarlama teorisi, hizmet mallarının sürekliliğini, “pazarlamacıların toplam ürünlerin göreli mal / hizmet kompozisyonunu görmelerini mümkün kılan” önemli bir kavram olarak kullanır.[3]

Daha dar bir anlamda hizmet, müşteri hizmetlerinin kalitesini ifade eder: müşteriye sağlanan yardımın ve desteğin ölçülen uygunluğu. Bu özel kullanım perakendede sıkça görülür.[2]