Sîn-lēqi-unninni

Sîn-lēqi-unninn (Akadca: 𒁹𒀭𒌍𒋾𒀀𒅆 ^md30-TI-ER₂)[1], MÖ 1300 ile MÖ 1000 yılları arasında Mezopotamya'da yaşamış olan mašmaššu'dur. Edebi çevrelerde, Gılgamış Destanı'nın en iyi korunmuş versiyonunu derlemesiyle bilinmektedir. Adı, çivi yazısıyla yazılmış çalışmalarda pek rastlanmayacak bir şekilde metnin içerisinde yer almıştır. Yazdığı versiyon, açılışıyla bilinmektedir: "Sha naqba īmuru" ("Derinleri gören adam" ya da "Boşluğu gören kişi"). Versiyonunun önceki metinlerden ne kadar farklı olduğu bilinmiyor.

Antik Mezopotamya dini
İlkel varlıklar Apsû ile Tiamat Lahmu ile Lahamu Anshar ile Kishar Mummu
Karar veren yedi tanrı Dört birincil Anu Enlil Enki Ninhursag Üç gök tanrısı İnanna/İştar Nanna/Sin Utu/Şamaş
Diğer büyük tanrılar Adad Dumuzid Enkimdu Ereşkigal Kingu Geştinanna Lahar Marduk Nergal Ninurta
Küçük tanrılar Agasaya Anunnaki Asaruludu Ashnan Bel Enbilulu İsimud Lahar Mami/Nintu Mamitu Nabu Namtar Nanshe Nidaba Ningal Ninkasi Ninlil Ninshubur Ninsun Nuska Sarpanit Uttu
Yarı tanrılar ile kahramanlar Adapa Enkidu Enmerkar Gılgamış Lugalbanda Şamhat Siduri Atra-Hasis Apkallu (yedi bilge)
Ruhlar ile canavarlar Utukku Lamassu/Shedu Asakku Edimmu Siris Anzû Humbaba Asag Hanbi Kur Lamashtu Pazuzu Rabisu
Hikâyeler Atra-Hasis Enmerkar ile the Lord of Aratta Enûma Eliš Gılgamış Destanı
İlgili konular
Sümer mitolojisi Babil mitolojisi

Prolog, Sîn-lēqi-unninni'nin birinci kişi anlatımının tek örneğini sunmaktadır. Versiyonu, XI. tabletteki Utnapiştim'in tufan hikâyesi ile XII. tabletteki Sümer Gılgamış, Enkidu ve Ölüler Diyarı'nı içermektedir.

Sîn-lēqi-unninni'nin adı "Sîn (Ay Tanrısı), duamı kabul eden kişi" anlamına gelmektedir. Bazen -daha az olasılıkla da olsa- "Ey Sin! Duamı kabul et." anlamına gelen "Sîn-liqe-unninni" şeklinde de kopya edilir.