Reis-ül küttâb

Reis-ül Küttab, (Osmanlıca:رئيس الكتاب) Osmanlı Devletinde Hariciye Nazırlığı'nın (Dışişleri Bakanlığı) kurulmasından önceki dönemde dışişlerinden sorumlu devlet görevlisiydi.

Babıali Tercümanı (Tercüman)
Avrupalı Sefir (Elçi)
Reis-ül Küttab
Buhara Sefiri
İç Ağası (Sadaret Dairesi Memuru)

Reis-ül Küttablık görevi Osmanlı Devletinde ilk defa 1453 yılında İstanbul'un fethi sonrasında oluşturuldu. Osmanlı Devleti'nin yükselme döneminde Reis-ül Küttablık henüz Divan-ı Hümayun düzeyinde bir görev değildi. Reis-ül Küttablar o dönemde Nişancıların emrinde çalışırlar, yurt dışıyla yapılan yazışmaları kaleme alırlardı. 1650 yılından sonra Reis-ül Küttablar protokolde Nişancıdan sonra gelmekle beraber, dış siyasete ait işlerden tek başına sorumlu hale geldiler. Nişancılar bu tarihten sonra yalnız diğer kanuni işlerle uğraşır hale geldiler.[1] Giderek önemi artan Reis-ül Küttablık kurumu 1836 yılında yerini Hariciye Nazırlığı'na bıraktı.

Bazı Reis-ül Küttablar

Kaynakça

  1. "Osmanlı Hariciye Nezaretinin Kuruluşu, Banu El". 7 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009.
  2. "Acem Bekir Efendi". 7 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009.
  3. "OSMANLI'DA DEVLET ADAMLIĞININ İLK ŞARTI, UZUN BOYLU OLMAKTI, 16 Ekim 2004, Hürriyet Gazetesi". 7 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2009.

Ayrıca bakınız

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.