Jacques Dubochet

Jacques Dubochet (d. 8 Haziran 1942)[1], İsviçreli emekli biyofizikçi.[2][3] Heidelberg, Almanya'daki Avrupa Moleküler Biyoloji Laboratuvarı'nda araştırmacı olarak çalışmıştır ve şu anda İsviçre'nin Lozan Üniversitesi'nde biyofizik dalında onursal profesörlük yapmaktadır.[3][4]

Jacques Dubochet
2017 yılında Jacques Dubochet
Doğum 8 Haziran 1942 (1942-06-08)
Aigle, İsviçre
Vatandaşlık İsviçre
Eğitim École Polytechnique Fédérale de Lausanne (BS)
Cenevre Üniversitesi (MS)
Cenevre Üniversitesi (PhD) Basel Üniversitesi (PhD)
Ödüller Nobel Kimya Ödülü (2017)
Kariyeri
Dalı Yapısal biyoloji
Kriyo-elektron mikroskobu
Çalıştığı kurumlar Avrupa Moleküler Biyoloji Laboratuvarı (1978-1987)
Lozan Üniversitesi (1987'den beri)

2017 yılında "çözeltideki biyomoleküllerin yüksek çözünürlüklü yapı tayini için kriyo-elektron mikroskobunun geliştirilmesi" nedeniyle Joachim Frank ve Richard Henderson ile beraber Nobel Kimya Ödülü'nü almıştır.[5][6]

Kariyeri

Dubochet, 1962 yılında École polytechnique de l'Université de Lausanne'da (günümüzde École Polytechnique Fédérale de Lausanne) fizik öğrenmeye başladı ve 1967 yılında fizik mühendisliğinden mezun oldu.[4] 1969 yılında Cenevre Üniversitesi'nde Moleküler Biyoloji Sertifikası aldı ve daha sonra DNA elektron mikroskopisini incelemeye başladı. 1973 yılında Cenevre Üniversitesi ve Basel Üniversitesi'nde tezini tamamladı.[7]

1978 - 1987 yılları arasında o zamanlar Batı Almanya'nın bir parçası olan Heidelberg'deki Avrupa Moleküler Biyoloji Laboratuvarı'nda grup lideriydi.[4] 1987'den 2007 yılına kadar Lozan Üniversitesi'nin profesörlüğünü yaptı.[4] 2007 yılında 65 yaşındayken emekli oldu ve onursal profesörlüğe getirildi.[4]

Kariyeri boyunca Jacques Dubochet, kriyo-elektron mikroskobu, kriyo-elektron tomografisi ve vitröz bölümlerin kriyo-elektron mikroskobu teknolojilerini geliştirdi.[8][9][10][11] Bu teknolojiler protein kompleksi veya virüs partikülleri gibi bireysel biyolojik yapıları görüntülemek için kullanılıyordu.[3] Lozan'da, bilim insanlarını sosyal konular hakkında daha fazla bilinçlendirmek için girişimlerde yer aldı.[12][13]

2014 yılında Jacques Dubochet, Avrupa Moleküler Biyoloji Laboratuvarı'ndan Lennart Philipson Ödülünü kazandı.[8] EMBL'deki meslektaşı Profesör Gareth Griffiths, 2015 yılında Dubochet'nin kariyerini anlatan açıklamada şunları söyledi: "Jacques'in bir vizyonu vardı. İnce su filmlerini dondurmak için bir yol buldu, kristallerin oluşmaya vakti olmadı. [...] zamanla, teknik yaşam bilimleri araştırması için giderek daha önemli hale geldi ve bugün açık ki Nobel Ödülü'ne layık."[3]

  • Jacques Dubochet, Stockholm'deki Nobel Ödülü basın toplantısında (Aralık 2017).
  • Jacques Dubochet ve EPFL Başkanı Martin Vetterli, Bilimsel ve Eğitim Günleri 2018'de.

Kişisel yaşamı

Jacques Dubochet, evlidir ve iki çocuk sahibidir.[7] Disleksidir.[7]

1970'lerde gelecekteki eşiyle yapılan ikinci toplantı için, Kaiseraugst nükleer santral yapım projesini protesto etmeye gittiler.[14]

Dubochet, İsviçre Sosyal Demokrat Partisi'nin bir üyesi ve denetleme komitesinde yer aldığı Morges belediye meclisinin bir üyesidir.[15][16]

Daha fazla okuma
  • (Fransızca) Jacques Dubochet, Parcours, Éditions Rosso, 2018, 216 sayfa (9782940560097).

Kaynakça
  1. "Members' Directory - EMBL". www.embl.it. European Molecular Biology Laboratory. 31 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  2. Dubochet, Jacques (Şubat 2016). "A Reminiscence about Early Times of Vitreous Water in Electron Cryomicroscopy". Biophysical Journal. 110 (4). ss. 756-757. Bibcode:2016BpJ...110..756D. doi:10.1016/j.bpj.2015.07.049. PMC 4775787 $2.
  3. Wilson, Rosemary; Gristwood, Alan. "Science, society & serendipity". Avrupa Moleküler Biyoloji Laboratuvarı. 10 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  4. "Nouveaux professeurs honoraires 2007" [New Honorary Professors] (PDF) (Fransızca). Lozan Üniversitesi. s. 13. 5 Ekim 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  5. "The 2017 Nobel Prize in Chemistry - Press Release". www.nobelprize.org. 4 Ekim 2017. 15 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  6. "Nobel Prize in Chemistry Awarded for Cryo-Electron Microscopy". The New York Times. 4 Ekim 2017. 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  7. "Prof. Jacques Dubochet - Honorary Professor of biophysics [curriculum vitae]". University of Lausanne. 4 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  8. "Alumni awards". EMBL. 10 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  9. Dubochet, J.; Lepault, J.; Freeman, R.; Berriman, J. A.; Homo, J.-C. (Aralık 1982). "Electron microscopy of frozen water and aqueous solutions". Journal of Microscopy. 128 (3). ss. 219-237. doi:10.1111/j.1365-2818.1982.tb04625.x.
  10. Dubochet, J.; McDowall, A. W. (Aralık 1981). "Vitrification of pure water for electron microscopy". Journal of Microscopy. 124 (3). ss. 3-4. doi:10.1111/j.1365-2818.1981.tb02483.x.
  11. Dubochet, Jacques (Mart 2012). "Cryo-EM-the first thirty years". Journal of Microscopy. 245 (3). ss. 221-224. doi:10.1111/j.1365-2818.2011.03569.x.
  12. Dubochet, Jacques (Ocak 2008). "Citizen biologists. The Lausanne experience". EMBO Reports. 9 (1). ss. 5-9. doi:10.1038/sj.embor.7401146. PMC 2246622 $2.
  13. Dubochet, Jacques (Nisan 2003). "Teaching scientists to be citizens". EMBO Reports. 4 (4). ss. 330-332. doi:10.1038/sj.embor.embor810.
  14. (Fransızca) Muriel Raemy, "J'ai toujours voulu comprendre le monde", Moneta, journal of the Alternative Bank Switzerland, number 2 of year 2018, pages 21-22.
  15. "Jacques Dubochet, le savant atypique". Le Temps (Fransızca). 4 Ekim 2017. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.
  16. "Le CV tout en humour du prix Nobel vaudois Jacques Dubochet" [Waldensiyan Nobel Ödülü Jacques Dubochet'in mizahi özgeçmişi] (Fransızca). Radio Télévision Suisse. 4 Ekim 2017. 13 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2017.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.