Ilya Prigogine
Ilya Prigogine (Rus: Илья́ Рома́нович Приго́жин İlya Romanoviç Prigojin, 25 Ocak 1917, Moskova - 28 Mayıs 2003, Brüksel), Belçikalı kimyager, fizikçi.
Ilya Prigogine | |
---|---|
Doğum |
İlya Romanoviç Prigojin 25 Ocak 1917 Moskova, Rus İmparatorluğu |
Ölüm |
28 Mayıs 2003 (86 yaşında) Brüksel, Belçika |
Milliyet | Rusya Yahudisi |
Vatandaşlık | Belçika |
Mezun olduğu okul(lar) | Université libre de Bruxelles |
Ödüller | Nobel Kimya Ödülü (1977) |
Kariyeri | |
Dalı |
Kimya Fizik |
Çalıştığı kurumlar |
Université libre de Bruxelles Uluslararası Solvay Enstitüsü Teksas Üniversitesi, Austin |
Doktora danışmanı | Théophile de Donder |
Doktora öğrencileri |
Adi Bulsara Radu Bălescu Dilip Kondepudi Zili Zhang |
Denge dışı termodinamikler ile ilgili çalışmaları ve tüketimli yapılar teorisi dolayısıyla 1977 yılında Nobel Kimya Ödülüne layık görülmüştür.[1] Prigogine'in bilimsel çalışması, sanat ve felsefe ile iç içedir. Keşifleri ölü maddeden canlı maddeye geçişi tanımlamayı sağlayan temelleri atmıştır. Otomobil trafiği, böcek toplulukları, kanserli hücrelerin büyümesi, toplumsal sistemlerin analizi gibi çeşitli alanlarda görülmemiş uygulamalarda bulundu. Zamanın yeniden keşfine odaklanmak istemiştir. Bunu da Newton ve Einstein'a dayandırır. Onlar zaman boyutunun insan zihninin dışında var olmadığı görüşündedir. Prigogine ise zaman oku fikriyle açıklama getirir. Zaman oku düşüncesine göre: "zaman, olasılıklardan biri olan gerçeği yapma rolü oynar.[2]
Ayrıca Bakınız
Kaynakça
- "The Nobel Prize in Chemistry 1977 Ilya Prigogine" (İngilizce). Nobelprize.org. 26 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2013.
- http://marksist.net/kitaplik/onlineKitap/AI/bolum8.htm