Sebastiano Venier

Sebastiano Venier 1496'da Venedik'te Mosè Venier ile Elena Dönà'nın oğlu olarak doğdu. Mose Venier'in asılları ve yakınları Venedikliler Mora Yarımadası kıyılarını ellerine geçirdikten sonra bu yarımadanın güney ucunda bulunan Çuha Adası (İt: Cerrigo) valileri idiler.

Sebastino Venier gayet sıhhatli ve dinç bir çocukluk ve gençlik geçirdi. Gayet yetenekli, zeki ve iyi düşünür olduğu ve bunun için bir harika deha olduğu bildirilmektedir. Fakat gayet sert, haşin ve aptallıklardan hiç hoşlanmayıp hemen kızıp kızgısını hemen açıkça gösteren bir tabiatı vardı.

İyi bir eğitim gördü. Akademik olarak doktora yapmamakla beraber gayet iyi hukuk bilgisi olduğu bildirilir. Gayet belagatlı olarak düşünceli ve iyi konuşma yapmayı bilmekteydi. Bunun için nispeten genç yaşında hukukçu avukat olarak çalışmaya başladı. Belagatı ve bilgisi ile Venedik hukukçuları arasında iyice tanındı.

Hukuk kariyerinin başlamasından dört yıl sonra Venedik Cumhuriyeti devlet yönetimi kariyerine geçti. Venedik kolonisi olan Girit adasında Hanya şehri valisi olarak atandı ve bu görevde 4 yıl kalıp 11 Ocak 1551'de bu görevden ayrıldı. 1561'de Brescia şehrini "Capitano" adı ile anılan valiliğine atandı. 1564'te Friuli bölgesinde Vendeik Cumhuriyeti devlet sınırları idarecisi oldu. 1566-1568 döneminde Verona şehri genel valisi (podesta) görevini üzerine aldı. Eylül 1562'de Venedik Cumhuriyeti'nin büyük bir şeref kurumu olan "Büyük Savio Koleji (Collegio dei Savi) (tam tercümesi ile "Akiller Koleji)" üyeliğine seçildi. Sonra Venedik Cumhuriyeti kaleler genel müfettişliği görevine atandı. 1570de Venedik Cumhuriyeti'nde doçeden sonra ikinci gelen devlet hizmeti olan "San Marko Proküratörü (Başsavcı)" görevine getirildi. Mart 1570'te Venedik kolonisi olan Korfu adası genel valisi olarak atandı.

20 Mart 1570'te Osmanlı elçisinin Venedik'te o zamanki Venedik Doçe Pietro Loredan'a sunduğu Kıbrıs adasının Venedikliler tarafından Osmanlı Devleti'ne teslim edilmesi isteğini ihtiva eden ültimatomu Doçe'nin reddetmesi ile fiilen Osmanlı-Venedik Savaşı (1570-1573) başlamıştı. 17 Haziran 1570'te Sebastino Venier resmen Venedik Cumhuriyeti Kıbrıs Genel Valisi olarak atandı. Fakat 350-400 parça gemiden oluşan büyük bir Osmanlı donanması ve taşıdığı 60-100 bin askerlik çıkartma kara birlikleri ile 27 Haziran 1570'te İstanbul'dan ayrılmış ve 3 Temmuz'da Larnaka yakınlarında karaya çıkarak başkent Lefkoşa (Nicosia)'ya doğru yürüyüşe geçmişti. Bunun üzerine Sebastino Venier Kıbrıs'a gitmeden 13 Aralık 1570'te (o zamana kadar bu özel unvanı taşımadan donanmaya komuta eden "Girolamo Zane" yerine) Venedik donanmasının başkomutanı olarak "Capitano General da Mar" unvanı ile tayin edildi.[1] Bu görevle Kıbrıs'a gidemeyince Draç kalesini kuşatmaya aldı. Aynı zamanda Venedik donanmasını Osmanlılarla bir deniz muharebesi yapmak üzere yeni gemiler ve Venedikli halktan hür olan tayfalarla takviye etmeye çaba gösterdi.

1571 İnebahtı Deniz Muharebesi'nde galip gelen Hıristiyan "Kutsal Lig" donanması komutanları: Don Juan Avusturyalı, Marcantonio Colonna, Sebastiano Venier

25 Mayıs 1571de Venedik Cumhuriyeti, Papa V. Pius'un büyük gayretleri ile Papalık Devleti, İspanya Krallığı ve buna bağlı Napoli Krallığı ve Sicilya Krallığı; Ceneviz Cumhuriyeti; Malta Şövalyeleri; Toskana Büyük Dükalığı; Savoya Dükalığı ve Urbino Dükalığı katılması ile kurulan Hristiyan denizci devletler koalisyonu olan Kutsal İttifak anlaşmasını imzaladı. Bu devletlerin gemilerinden oluşan büyük bir Kutsal İttifak Haçlılar donanması kuruldu ve bu donanmanın komutanlığına ( Kutsal Roma-Germen İmparatoru olan V.Karl (Şarlkent)'un gayrimeşru oğlu ve İspanya Kralı II. Filip'in baba bir yarım kardeşi olan) Don Juan Avusturyalı getirildi.

Bu Haçlılar donanması Mesina, Sicilya'da toplandıktan sonra Ekim 1571 başında batı Yunanistan kıyılarına yöneldi . 7 Ekim 1571'de Osmanlı donanması ile Korint Kıstağı'nda, İnebahtı yakınlarında İnebahtı Deniz Muharebesi'ne girişti. Bu Haçlılar donanması 206 kadırga ve (Venedikli deniz mühendislerinin yeni tasarımlayıp yaptıkları büyük boylu, yüksek bordalı ve büyük sayıda top taşıyabilen) 6 galeas veya mavnadan oluşmaktaydı ve bunlardan 109 kadırga ve 6 mavna Venedik Cumhuriyeti tarafından sağlanmıştı. Bu Venedik filosuna komutan ve Haçlı donanmasının yardımcı komutanı Sebastiano Venier idi. Venedik filosu komutanı olarak Sebastiano Venier Venedik komutan baştardası ile Haçlı donanması savaş düzeninin merkez cenahında ve Haçlı komutanı Juan Avusturyalı'nın komutan baştardasının solunda yer almakta idi. Bu deniz savaşında Haçlılar donanması Osmanlı donanmasına karşı büyük bir galibiyet kazandı. Fakat Haçlılar bu galibiyetlerini iyi kullanamadılar. Haçlılar donanma komutanı Don Juan Avusturyalı ile Venedik filosu komutanı olan Sebastiano Venier arasında anlaşmazlık çıktı. Ocak 1572'de Venedik Cumhuriyeti Sebastiano Venier'i Haçlı donanması Venedik filo komutanlığından uzaklaştırıp yerine İacobo Foscarini'yi atadı.

Osmanlı-Venedik Savaşı (1570-1573) 7 Mart 1573'de İstanbul'da imzalanan barış anlaşması ile sona erdikten sonra Sebastiano Venier Venedik'e döndü. Şehrin her tarafında ve her sosyal tabakası tarafından popüler br kahraman muamelesi gördü.

4 Haziran 1577'de önceki Doçe olan I. Alvise Mocenigo ölünce 41 seçmenden oluşan Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Barış yapıldıktan sonra 1577'de Sebastiano Venier Venedik'e büyük bir savaş galibi havalarında dönmüştü ve 1577'deki Doçe seçimi için en güçlü adaydı. Gerçekten de 11 Haziran 1577'de yapılan Doçe Seçmenler Konseyi oylamasında oyların hepsini alıp hiçbir rakibe oy verilmeden ekseriyetle Venedik Doçesi seçildi ve o gün Venedik Doçesi tahtına geçti.

20 Aralık 1577de Venedik Düklük Sarayı (Palazzo Ducale)'nin büyük bir kısmında gayet büyük br yangın çıktı. Bu yangının yayılmış olduğu sarayın odalarının duvarlarında bulunan eşleri bulunmaz ve kıymet bile biçilemez resim sanatının en güzel örnekleri olan tablolarından çoğunun yanıp kaybolmasına neden oldu.

Santi Giovanni e Paolo Bazilikası'nda Sebastiano Venier'in heykeli Heykeltraş:Antonio dal Zappo

Sebastiano Venier 3 Mart 1578'de yaşında iken öldü. Cenazesi Murano adasında bulunan "Santa Maria degli Angeli Kilisesi"nde defnedildi. 1907'de cenazesi Venedik anaadasındaki "Castello" mahallesinde bulunan "Santi Giovanni e Paolo Bazilikası"'na nakledildi.