Ostrogot Krallığı

Konstantinopolis'te Bizans sarayında bulunup yetiştirilen diğer bir Ostrogot diplomatik rehine Ostrogot kaviminin lideri olan Teodemir'in oğlu Büyük Teoderik 472'den beri Doğu Roma için devamlı büyük tehlike arzediyordu. İmparator Zeno Ostrogotların Konstantinopolis üzerine yürümelerini engel olmak için yüksek yıllık tazminat sağlamakla birlikte ona patrici olma şerefi, Magister Militum rütbesi ve hatta Roma konsülü unvanı vermişti.

481'de Ostrogotlar kavmi kralı olan Teodemir ölünce Ostrogotlar kavmi kralı olarak oğlu Teodorik seçildi.İlk işi kavmıne oturacak ve gelişecek bir arazi ve ülke aramaya başladı ve Balkan yarımadasında Doğu Roma İmparatorluğu için çok büyük tehlike kaynağı olduğu anlaşıldı. 487'de Bizans Imparatoru Zeno bu tehlikeyi önlemek için uygun bir tedbir buldu. Barbar Germen kavmi olan Herulilerin lideri Odoacer, İtalya'da Batı Roma İmparatoru Romülüs Augustus'u 476 yılında tahttan indirip Batı Roma İmparatorluğu'nu yıkıp, kendine İtalya Kralı unvanı alarak İtalya'nın tümünü yönetmeye başlamıştı. Bu kendini tüm Roma İmparatoru olarak gören Doğu Roma İmparatoru Zeno'yu tedirgin etmekteydi. 488'de Büyük Teodorik bir Bizanslı elçi olarak bir diplomatik heyet ile tarafından İtalya'ya gönderildi. Bu diplomatik heyetin amacı İtalya'da kendine İtalya Kralı unvanı verip İtalya'nın tümünü yöneten Odoacer'a gözdağı vermek ve O'nun bu görevden ayrılıp İtalya'nın yönetimini esas yönetim hakkı olan Doğu Roma İmparatorluğu'na terketmesini istemekti.

Beklendiği gibi Odoacer bu teklifi kabul etmedi ve İmparator Zeno böylece Ostrogot Kralı olan Teodorik'i Odoacer ile savaşıp İtalya'yı almasını; bu bölgeye Ostrogotların göç etmesini ve Bizans'a tabi olacak yeni bir Ostrogot Krallığı kurmaya teşvik etti. Teodorik 488'de bu hedefe erişmek için bir askeri kampanyaya başladı. Ostrogotlar önce Gepid kavmini mağlup edip Panonya'yı istila ettiler ve Padanıya'ya girdiler. Ostrogot ordusu Julian Alplerini geçip İtalya'ya girdi. 28 Ağustos 490'da ile Odoacer'in İtalya ordusuna karşı İsonzo Muharebesi'nde galip geldi. Odoacer Verona'ya kaçtı; oranın surlarını pekiştirip savunma mevzileri yaptırdı. Fakat Ostrogotlar ordusu surlar önüne geldiğinde, şehir kalesine kapanacağına, kale önüne çıkıp Ostrogotlar ordusuyla bir meydan muharebesi yapmayı tercih etti. 30 Eylül 490'da Verona Muharebesi'ne girişti ve bunda da Odoacer mağlup oldu. Odoacer başkenti Ravenna'ya kaçtı. Teodorik Ostrogot ordusu ile kuzey İtalya'ya yürüdü ve Mediolanum (Milano) ve Pavia'yi eline geçirdi. Mediolanum'da Odoacer'in İtalya ordusunun büyük bir kısmı komutanları general Tufa tarafından Teodorik'e teslim edildi. Tufa'ya inanan Teodorik teslim olan Tufa komutasında en iyi askeri birliklerini Revanna üzerine gönderdi. Fakat Tufa tam bu şehir önünde iken yine taraf değiştirdi ve emrine verilmiş en iyi Ostrogotlar birliklerine saldırıp onları elimine etti. Teodorik elindeki Ostrogot birlikleri ile Ticinum (Pavia)'a sığındı. Odoacer ise Ravenna'dan çıkıp Teodorik'i Ticnium'da kuşattı.

Teoderik ve Odoacer böylece birbirleri ile savaşmaktayken German asıllı Barbar Germen kavimlerden olan "Burgundililer" kuzey-batı İtalya'da bulunan ve savunmasız kalan Ligürya'ya akın yaparak bu arazileri tahrip edip, büyük ganimet topladılar ve resmen Romalı vatandaşı olan birçok kişiyi köle olarak esaret altına aldılar.

Ağustos 490'da Vizigot kralı II. Alarik tarihte pek nadir görülecek şekilde Ticinumda muhasara altında bulunan Ostrogotlar Kralı Teodorik'e askeri yardım birlikleri gönderdi. Bu kenti kuşatan Odoaker bunun üzerine kuşatmayı bırakmak zorunda kaldı. Teodorik ve Ostrogotlar ordusu Ticimnum'dan çıkıp Odoacer ordusu peşine düştü. İki ordu 11 Ağustos 490'da Addo Nehri Muharebesi'ne giriştiler. Bu muharebede de Teoderik galip geldi ve Odoaker Ravenna'ya çekildi. Onu takip eden Teodorik ve Ostrogotlar ordusu Revanna'yı kuşatma altına aldı. Fakat Ravenna etrafında bataklıklar ve göller bulunan ve bu nedenle ikmal ve tedariki nispeten kolaylıkla sağlanan çok koronaklı bir savunma mevkii idi. Kuşatma uzadıkça uzadı ve üç yıl kadar sürdü. Ancak 2 Şubat 493'da Ravenna Piskoposu'nun aracılığı ile iki taraf birlikte müzakerelere girip bir barış antlaşması imzaladılar. İtalya Teoderik'in Ostrogot Kralığı ve Odoaker'in İtalya Krallığı arasında ikiye bölündü ve Ravenna her iki kısmın da başkenti olacaktı.

15 Mart 493'te her iki tarafta barışı kutlamak için "Ad Laurentum" sarayında bir ziyafete gittiler. Bu ziyafet sırasında yemekler yendikten sonra şerefe kadehler kaldırıldığı zaman Toeodorik kılıcını çekip Odoaker'in boğazına saplayıp onu şahsen katletti. Aynı gün Teoderik'in verdiği emirler üzerine kan gövdeyi götüren büyük bir katliam uyguladılar. Ostrogotlar ordusu Ravenna'da bulunan tüm Odoaker ordusu askerlerini teker teker arayıp öldürdü. Odoaker'in karısı, kardeşi ve diğer akrabaları da öldürüldü.

Üç yıl süren savaştan sonra 100,000-200,000 kadar Ostrogotlar İtalya'ya göç ettirildi. Ravenna başkentli olarsk yeni Ostrogot Krallığı kuruldu.

Ostrogotla kavmı kralı olan Teoderik, İtalya merkezli Ostrogot Krallığı'na ilk kral oldu ve "Büyük Teoderik" olarak da anılmaya başlandı. Teoderik'in Ostrogot Krallığı İtalya, Sicilya, Dalmaçya ve İtalya'nın kuzeyindeki bazı arazilerde iyice yerleşmiş oldu. Teodorik Ostrogot Krallığı tebaları üzerinde tam hükmü olmakla beraber hukuken Roma vatandaşlığı taşıyan İtalyanlar için Konstantinopolis'te bulunan Doğu Roma İmparator'un naibi olarak hükûmet etmekte idi. Teoderik gerçekte tüm İtalya üzerinde mutlak hükümdar olmakla beraber hayatının sonuna kadar hukuki olarak Roma vatandaşlarına karşı hukuken bir "naiplik" görevi olduğunu devamlı ilan etmekten vazgeçmedi. Böylece Teoderik hukuken aynı topraklar üzerinde yaşayan değişik hukuki statülü, değişik hukuklu, değişik dili olan, Hristiyanlığın iki ayrı mezhebinden olan iki değişik halk kütlesi üzerinde değişik iki hukuki statü ile hüküm sürdü. Bu iki değişik statülü halk arasında nikâh huküne yasaktı. Teoderik aynı zamanda Toulouse şehrinde başkentleri olarak Galya (Fransa) ve İberik Yarımadası'nın üzerinde hükümdarlık yapan Vizigotlar Krallığı'nın da Teodeorik'in damadı olan kral II. Alarik'in ölümüyle onun yerine Vizigotlar Kralı ilan edilen Teoderik'ik torunu Amalrik için Teoderik naiplik görevini taşıyıp hukuken bu arazileri de yönetimi altında idi.

Teoderik hükûmetinin son yıllarında Franklar ve Burgundililer krallıkları ile yakın müttefiklik kurmak için bir seri diplomatik evlenmeler organize etti. Teoderik boylece tüm Germen kavminden halklar üzerinde bir tek güç olmak istemekteydi. Onun bu hedefi ona gayet önemli diplomatik güçler kazandıracak diye Bizans imparatorluğu tarafından endişe ile karşılanmaya başlandı. Bizans imparatoru, Franklar kralı olan I. Clovis ile müttefiklik görüşmelerine başladı. Bu görüşmelerden ortaya çıkan ittifak Teoderik öldükten sonra Ostrogotların İtalya'da yenilip oradan atılmalarına ufak da olsa bir etki yapmıştır.

Büyük Teodorik Ağustos 526'da öldü. Onun yerine Ostrogot Krallığı tahtına kral olarak torunu Athalarik tahta geçirildi. Fakat Athalarik daha 10 yaşında idi ve daha yetişkin olmadığı kabul edilmekte idi. Ostrogot Krallığı'nın gerçek yönetimi bir kral naibi eline bırakıldı. Athalarik'a kral naibi olarak da annesi Amalasuntha tayin edildi. Amalasuntha Büyük Teoderik'in kızı idi ve böylece Buyuk Teoderik'in kuruluş prensiplerine göre Ostrogot Krallığı devletini idareye koyuldu.

Amalasuntha babası Büyük Teoderik gibi gayet derin ve iyi bir yüksek Dogu Romalı eğitimi almıştı. İdare ettiği devletin yönetiminde uyguladığı politika stratejisi Konstantinopolis'te bulunan Doğu Roma İmparatoru ve Doğu Roma Senato'su ile daha yakınlaşma amaçlı idi. Bu stratejiye uygun olarak oğlu olan genç Kral Athalarik'e iyi bir Romalı eğitimi vermek için buyuk çabalar göstermeye başladı.[1]

Fakat Amalasuntha bu politika stratejisi ve tutumu Ostrogotlar yüksek asiller sınıfının ve devletin Ostrogotlar ileri gelenlerinin hoşuna gitmedi. Halbuki Ostrogot devlet idarecilerinin ve devlet yönetim bürokrasisinin cogu Romali vatandaşı ve özle hukuk göre Doğu Roma İmparatorluğu tebalari idi. Boylece Ostrogotluk Krallığı içindeki sistemik ikilik ortaya çıkan çelişkiler dolayısıyla devleti işlemez hale getirdi. Önce Ostrogotlara asillerin talepleri kabul edildi. Genç Kral Athalarik'e hoca olarak annesi ve taht naibi Amalasuntha tarafından tayin edile Roma vatandaşı olan hocalara görevlerinden alındı ve onların yerine Ostrogot'lar asilli hocalar tayin edildi. Böylece fazla Doğu Roma eğitimi alması önlendi. Fakat bu Ostrogot eğitimi hiç başarılı olmadı ve Ostrogotlar ileri gelenlerinin teşviki ile Kral Athalarik gayet çok alkol kullanan ve gayet sefih bir hayat yaşayan kişiye dönüştürüldü.[2]

Ostrogotlar Krallığı yönetiminin bir kadının eline geçip zayıflaması dolayısıyla Buyuk Teoderik'in Ostrogot Krallığı etrafından bulunan batıda ve kuzeydeki komsu barbar kavimler ile kurduğu müttefikler ağı sistemi bozulmaya başladı. Teoderik'in olumu ile onun Vizigotlar Krallığı kral naipliği sona erdi ve Vizigotlar Krallığı otonomi kazandı. Ostrogotlar Krallığı ile Vandal Krallığı arasındaki ilişkiler gittikçe daha düşmanca olmaya başladı. Franklar bir genişleme stratejisi uygulamaya başladılar. Buna uygun olarak Thuringinleri ve Burgundililer'leri tekrar egemenlikleri altına aldılar. Vizigotlar Krallığı'na savaş açarak Vizigotlar Krallığı'nın elinde bulunan güney Galya arazilerini çoğunu ellerine geçirip Vizigotlari hemen hemen Galya'dan attılar. Böylece Bati Avrupa'da Ostrogot Krallığı'nin diplomatik alanda güçlü durumu ortadan kalktı ve Franklar bu bölgede en önemli politik güç oldular.[3]

Ostrogot ileri gelenleri bu başarılarından cesaret alarak kralın annesi Amalasuntha'yi taht naipliğinden ve İtalya gerçek idareciliğinden uzaklaştırmak için komplolar yapmaya başladılar. Amalasuntha bu komploların oğlu ve kendinin hükûmet rejimine büyük bir tehdit oluşturduğuna karar verdi ve bu komploların onunu almak için bu Ostrogot soylularından olan komplocuların üçünü idam ettirdi. Tam bu sırada kendini pek güvenlikli hissetmeyen Amalasuntha yeni Bizans İmparatoru olan I. Justinianus bir mektup göndererek Ostrogot asilleri tarafından iktidardan ve İtalya'dan uzaklaştırılırsa Konstantinopolis'e sığınma imkânı olup olmadığını sormuştu.[2]

Gerçekten bu ihtimal ortaya çıkmadı. 2 Ekim 534'te yaşadığı sefih hayat ve alkolizm dolayısıyla kral Athalarik genç yasta oldu. .[4]

Kral Athalarik'in 534'te ölümünden sonra Amalasuntha Kraliçe-naip olarak Ostrogot Krallığı'nı ve İtalya'yı de facto olarak idare etmeye devam etti. Fakat kendi aleyhinde komplolar hazırlamakta olduklarını bildiği Ostrogot asillerine karşı kendine destek sağlamak için bir erkek ortak Ostrogotlar Kralı seçmeye karar verdi.

Bunun için kuzeni olan Theodahad'ı seçti. Theodahad o zaman yetişkin ve tecrübeli, Ostrogotlar yönetici hanedanı olan Amal sülalesi mensubu idi ve Büyük Teoderik'in kızkardeşi Amalafrida'nin oğlu idi.

Amalasuntha Theodahad'i ortak Ostrogotlar Kralı olarak 534'te tahta geçirdi. Fakat bu doğru bir tedbir olmadı; çünkü iktidar gücü kazanan Theodahad ya kendi emri ile ya da diğer asillerin komplolarına müsaade ederek Amalasuntha'yı Kraliçelikten atarak Toskana'da Bolsena Gölü üzerinde bulunan "Martana" adasına hapse gönderdi. 30 Nisan 534/535'te Amalasuntha sürgünde iken bu adada hamamda iken boğularak öldürüldü.[5]

I. Justinianus İtalya'yı tekrar Doğu Roma İmparatorluğu'na katma stratejisi uygulamak için önce Amalasuntha taht naibi iken general Belisarius komutasında Sicilya'ya donanma ve asker göndermişti. Amalasuntha Sicilya'da çok az sayıda Ostrogot asıllı vatandaş bulunduğu ve nüfusun çoğunluğu Roma vatandaşlığı statülülerden oluştuğu için imparatorluk birliklerinin Sicilya'ya çıkmasına izin vermişti. İmparatorluk birlikleri hemen hemen hiç direniş görmeden Sicilya'yı ele geçirmekte iken Theodahad karısını tutuklatmıştı. I. Justinianus bunu kınadı. Fakat 30 Nisan 534/535'da Amalasuntha öldürülünce I. Justinianus bunu bir casus belli (savaş nedeni) olarak kullanıp Belisarius'un askerlerini İtalya anakarasına geçirmesine emir verip Ostrogot Krallığı ile Doğu Roma İmparatorluğu arasında 535-554 döneminde sürecek olana uzun Gotlar Savaşı'nı başlattı.

Belisarius ordusu ile İtalya anakarasına geçip ciddi direniş görmeden ilerlemeye başladı. Napoli şehri Belisarius eline geçti. Buna karşı Kral Theodahad'ın tutumu general Vitiges komutasındaki Dogu Romalara karşı koyan Ostrogotlar ordusu tarafından korkak ve gayriaktif olarak görülmeye başlandı. Belisarius ordusu Roma'ya yaklaştıkça ve Theodahad'ın ciddi bir karşılıkta bulunmayacağı daha da açıklaşınca, Ostrogotlar ordu mensupları, Theodahad yerine, Ostrogotlar Kralı olarak kendi generalleri olan Vitiges'i kral ilan ettiler. Vitiges Theodahad'ın üzerine Roma'ya yürüdü, ama Thodahad oradan başkenti olan Ravenna'ya doğru kaçmıştı. Kaçmakta olan Theodahad "Vatreus Çayı"'nin dar vadisinde yakalanıp hemen idam edildi.