Muin-i Zafer

Osmanlı filosu, 1875'in ortalarında başlayan Hersek İsyanı ve Temmuz 1876'da Sırbistan'ın Osmanlı İmparatorluğu'na savaş ilan etmesinin ardından Eylül 1876'da Rusya ile olası bir çatışma için hazırlıklara başladı. Aralık 1876'da Muin-i Zafer ve kardeşi Avnillah, bölgedeki giderek artan Rus deniz kuvvetleri etkinliği sebebiyle Batum'a transfer edildi. 93 Harbi 24 Nisan 1877'de Rusya'nın savaş ilanı ile başladı.[8] Muin-i Zafer, savaşı Osmanlı zırhlı filosunun büyük bir kısmı ile birlikte Karadeniz filosunda geçirdi.[9] Hobart tarafından yönetilen, Karadeniz'deki Osmanlı filosunun sekiz zırhlısı, Rus Karadeniz Filosundan çok daha üstündü; Rusların Karadeniz'deki zırhlı kuvveti sadece çok düşük hızları ve kontrollerinin zorluğu ile savaş alanında başarısızlıkları ortaya çıkan dairesel zırhlılar Vitse-admiral Popov ve Novgorod'dan ibaretti.[10]

Filonun varlığı Rusları iki kolordularını kıyı savunması için yedek tutmaya zorladı ancak Osmanlı genelkurmayı, özellikle Rusya'nın Balkanlar'daki ilerlemesini engellemek için deniz üstünlüğünü güçlü bir şekilde kullanamadı.[11] Hobart Paşa filoyu Doğu Karadeniz'e çekerek, burada Kafkasya'da Ruslarla savaşan Osmanlı güçlerini desteklemek için kullandı. Filo Poti'yi bombardımana tuttu ve Batum savunmasına yardım etti.[12] 14 Mayıs 1877 tarihinde Muin-i Zafer, Avnillah, Necm-i Şevket, Feth-i Bülend, Mukaddeme-i Hayr ve İclaliye'den oluşan Osmanlı filosu Karadeniz limanı Sohum etrafındaki Rus mevzilerini bombaladı ve piyade çıkartması ile Ruslara karşı yerel halkın silahlandırılarak bir ayaklanma başlatılması amacına yardımcı oldu. Osmanlılar iki gün sonra Sohum'u ele geçirdi.[13][14] Haziran ayında Muin-i Zafer, Hıfzu'r-Rahman ve Asar-ı Şevket ile birlikte Tuna'nın ağzındaki Sulina'ya transfer edildi. Burada gemilere üç sahil tahkimatını destekleme ve limana deniz yaklaşımını savunma görevi verildi.[15]

Haliç'teki Osmanlı zırhlı filosu; Muin-i Zafer mevcut gemiler arasında

1878'deki savaşın sona ermesinden sonra gemi İstanbul'da demir attı ve sonraki yirmi yıl boyunca faaliyet görmedi.[5] Bu dönemde gemi biraz modernize edildi. 1882'de Krupp tarafından üretilen bir çift 87 mm kama yükleme top ilave edildi, yeni Scotch deniz kazanları takıldı ve brigantin teçhizatı kaldırılarak yerine ağır askerî direkler takıldı.[4] Osmanlılar geminin silahlandırılmasını daha da güçlendirmek için iki 63 mm Krupp, iki 37 mm Hotchkiss revolver top, iki 25,4 mm Hotchkiss top ve bir 450 mm'lik torpido tüpü takılmasını planladı ama bu planlar uygulanmadı.[1]

Şubat 1897'de Osmanlı-Yunan Savaşı'nın başlangıcında yapılan filo teftişinde Muin-i Zafer de dâhil olmak üzere neredeyse tüm gemilerin, üç modern Hydra sınıfı zırhlıya sahip olan Yunan Donanması'na karşı savaşmaya hiçbir şekilde uygun olmadığı ortaya çıktı. Gemilerin silahları ve zırhları eskimişti, mürettebat eğitimi ise kötüydü. Osmanlı filosu, Nisan ve Mayıs ayları boyunca mürettebatın moralini yükseltmek amacıyla Ege Denizi'ne doğru birkaç sortiye çıktı; ancak Osmanlılar'ın Yunan kuvvetleriyle çatışmaya girme niyetleri yoktu. Osmanlı filosunun durumu, özellikle İngiliz Amiral Henry Felix Woods ve teftişi yöneten Alman Amiral Eugen Kalau vom Hofe gibi yabancı gözlemcilerden gizlenemedi. Filonun bir utanç kaynağı olması, Sultan II. Abdülhamid'i zırhlıların yabancı tersanelerde modernize edilmesini içeren bir donanma modernizasyon programına izin vermeye zorladı. Uzun müzakerelerin ardından Alman Krupp tersanelerinin gemileri yeniden inşa etmesine karar verildi; ancak şirket daha sonra geri çekildi. Aralık 1902'de İtalyan Gio Ansaldo & C. projeyi devraldı.[16] 1906 yılına gelindiğinde çalışmalar tamamlandı. Eski namlu yükleme silahları yeni 150 mm Krupp 40 kalibre silahlar ile değiştirildi ve altı 75 mm seri ateşli (QF) Krupp top, on 57 mm seri ateşli Krupp top ve iki 47 mm seri ateşli Krupp top monte edildi.[1]

Muin-i Zafer, 1910 yılında İzmir'de sabit bir gemi hâline getirildi,[5] silahlandırılması azaltılarak 75 mm toplardan sadece ikisi ve 57 mm toplardan dördü bırakıldı.[1] Eylül 1911'de İtalya, Osmanlı İmparatorluğu'na savaş ilan ederek Trablusgarp Savaşı'nı başlattı. Savaşın başlangıcında, Muin-i Zafer Beyrut'ta bir bekçi gemisi olarak görevlendirildi.[17] Ancak çatışmaların başlamasından kısa bir süre sonra ayrıldı ve 30 Eylül'de Süveyş Kanalı'nın kuzey ucundaki Port Said'e geldi. Orada silahsızlandırıldı ve yerel savunmaları güçlendirmek için silahları karaya çıkarıldı.[18] Ekim 1912'de Birinci Balkan Savaşı'nın başlamasıyla Muin-i Zafer, İzmir'e getirilmişti.[7] 1913'te İstanbul merkezli bir torpido eğitim gemisi oldu. Gemi, 1920 yılında İzmit'e alınarak yüzer kışlaya dönüştürüldü. 1928'de gemi Erdek'te denizaltılar için bir depo gemisine dönüştürüldü ve 1932'de hizmetten çıkartılmadan önce dört yıl boyunca bu görevi sürdürdü. 1934 yılında hurdaya ayrılarak söküldü.[5]