Mehmet Aksoy

1939'da Hatay'ın Yayladağı ilçesinin günümüzde Suriye sınırlarında kalan Kesap kasabasında doğdu. Bir Türkmen ailenin yedi çocuğundan birisidir. İlk ve orta öğrenimini Yayladağ, Hatay, Tarsus ve Antakya'da yaptı.

1960 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nin Resim bölümüne girdi. 1961’de Akademi’nin Heykel bölümüne geçerek 1967’e kadar Prof. Şadi Çalık atölyesinde öğrenim gördü. 1969’da askerlik hizmetini tamamladıktan sonra Akademi’de aynı bölümde asistanlık yaptı. 1970 yılında Milli Eğitim Bakanlığı’nın yurdışı eğitim bursu sınavını kazanarak öğrenimine devam etmek üzere Londra’ya gitti. 1972’de Berlin'e geçti, eğitimine Berlin Güzel Sanatlar Okulu’nda devam etti. Wolfang Bierde’nin demir atölyesinde bir süre çalıştıktan sonra Bernhardt Heilege’nin atölyesine devam etti.[1] Berlin’deki Türk Toplumcular Ocağı’nda sosyalizm ile tanışan sanatçı, çeşitli politik etkinliklere katıldı. Almanya’daki ilk döneminde Anlamak (1975), İşsiz (1977), Nazım Hikmet Büstü (1977), Nazim Hikmet Hapiste (1977), Nelson Mandela (1979), Köylü Başı (1979), Türkiye (1979) adlı eserleri üretti. Bu eserlerde sosyalist ideallerini ön plana çıkarttığı görülür.[1] 1977'de yüksek lisans eğitimini tamamladı.

1978'de Türkiye'ye dönen sanatçı 1980'e kadar İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde öğretim üyeliği yaptı. İdealist bir tutumla halka heykeli tanıtmak, sevdirmek amacıyla açık hava resim, heykel, fotoğraf sergileri düzenledi.[1]

12 Eylül darbesinde askerlerin evine baskın yapmasından sonra ülkeden ayrılıp Berlin’e giden sanatçı, 1989'a kadar Berlin'de serbest sanatçı olarak çalıştı. Kreuzberg’de bir atölye sahibi oldu ve Türk Toplumcular Ocağı yerine kurulan Türk Merkezi’nin başkanlığını yaptı.[1] bu dönemde yaptığı heykellerde Türkiye’deki gerilimleri, hapishanelerde işkence görenleri konu edindi.[1] Almanya’da çeşitli heykel sempozyum ve fuarlarına katılan sanatçı ülkede tanınmaya başladı; Berlin’de bazı açık alanlara heykelleri dikildi.

1980’lerin ortalarından itibaren heykellerinde daha soyut bir ifadeye yöneldi. 1987 yılında mermerden yaptığı Ayrılık heykelinde Almanya’daki Türklerin ve diğer yabancıların çıkarılan zorluklar nedeniyle çocuklarını ülkeye getirmede yaşadıkları sıkıntıyı, çocuğun ailesinden koparılışını soyut bir dille anlattı.[1] 1989'da Bonn şehrine dikilecek Asker Kaçağı heykeli için açılan yarışmayı kazandı. Alman askerini küçük düşürdüğüne dair açılan dava sonucu meydana dikilmesine izin verilmeyen heykel, uzun süre Almanya gündeminde kalmış, çeşitli eyaletlere gezdikten sonra son olarak Potsdam'a dikilmiştir.[2]

Türkiye’ye duyduğu özlem ve Berlin’de neo-Nazilerin yabancı düşmanı hareketlerinden duyduğu rahatsızlık nedeniyle Türkiye’ye döndü. Şahmeran Masalları adlı heykeli ile İstanbul Bienali’ne katıldı. Ankara ve İstanbul’da sergiler açtı. Heykellerinde Anadolu kültürüne, mitoloji ve tarihine dair konuları ele aldı. 1990’lı yıllardan itibaren Türkiye’nin çeşitli alanlarında Aksoy’un eserleri yer almaya başladı. Levent İş Kuleleri’nde Kibele Çeşmesi heykelinde ve Soyak’taki ikinci Kibele Çeşmesi heykelinde yaşamı ve yaşamın devamlılığını çağrıştırmak için suyun akışkanlığı, köpüklenmesi, tozuması, durgunluğu, ayna etkisi, meditatif halleri ve sesini kullandı.[3]

Sanatçı, çalışmalarını Polonezköy yakınındaki Cumhuriyet Köyü’nde "böcek ev" adını verdiği atölye-ev'de sürdürür.[4]

• Sanatçının web sitesi
• 50 Yıl Kataloğu