Ünal Cimit

1934 yılında Karadeniz Ereğli'de doğan sanatçı ilk ve orta öğrenimini aynı kentte, lise eğitimini Bursa Ziraat Lisesi'nde tamamladı. Güzel Sanatlar Akademisi Y. Resim Bölümü Halil Dikmen ve Bedri Rahmi Eyüboğlu atölyesinde üç yıl eğitim aldıktan sonra Almanya'ya gitti.

Ünal Cimit Ayasofya, sergisinden

Almanya'da üç dönem Offenbach am Main tatbiki Güzel Sanatlar Okuluna devam ettikten sonra Höhr-Grenzhausen Staatliche Keramische Schule'ye geçti ve 1962 yılında üstün başarı diploması ile bitirdi.[4][5] Bir süre heykeltıraş Fr. Schmit Reuter'in asistanlığını yaptı. Almanya'nın çeşitli seramik ve porselen fabrikalarında Form ve Dekor tasarımcılığı ve Bölüm Yöneticiliği yaptıktan sonra 1964 yılında Türkiye'ye döndü. Yedeksubaylığı sırasında Altınözü Enet köyünde köylüyü kalkındırmak için yaptığı seferberlik gazetelerde yer buldu.[6]

Askerlikten sonra, Eczacıbaşı Süs ve Mutfak Eşyaları Fabrika Müdürlüğü yaptı[7], 1976'da Güzel Sanatlar Akademisi Seramik Bölümü Alçı Şekillendirme atelyelerine öğretim görevlisi olarak atandı. 1982'de Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi'nde ve daha sonra Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik Ana Sanat Dalı'nda görevlendirildi. 1984 yılından itibaren her iki okuldan da ayrılarak yalnızca sanatçı olarak çalışmalarını sürdürdü. 1989 yılında Abdi İpekçi Spor Salonu Şeref Tribünü önündeki seramik panoyu hazırlayan[8] Ünal Cimit 23 Kasım 1993'te 59 yaşında ölmüştür. Anadolu'nun Taşından Toprağından Yeşermiyorsa Sevgi Tohumları Ellerinde Gelme[9] cümlesiyle hatırlanır.

Anısını yaşatmak amacıyla, doğum yeri olan Karadeniz Ereğlisi'ndeki Atatürk Kültür Merkezi'nin salonlarından bir tanesine 2006 yılında Karadeniz Ereğli Belediye Meclis kararıyla Ünal Cimit'in adı verilmiştir.[10][11]

Eserleri, Ankara Devlet Resim ve Heykel Müzesi ve Eskişehir Anadolu Üniversitesi Çağdaş Sanatlar Müzesi gibi müzelerin koleksiyonlarında sergilenmekte[12] ve hâlen uluslararası müzayedelerde el değiştirmektedir.[13]

TÜRSAB başkanı Başaran Ulusoy'un eşi koleksiyoncu Şadiye Ulusoy kendisinden eğitim almıştır.[14] Seramik Atölyesinden Türkan Elçi[15] gibi sanatçılar mezun olmuştur.

Üretmiş olduğu eserleri için kendisi şunları söylemiştir: “Seramik yapımı için gerekli tüm kil ve mineraller Anadolu topraklarında dopdolu... Özellikle boraks ve türevleri yönünden dünyanın en zengin ülkesi Türkiye’dir. Ondandır Anadolu insanı evrende seramik tutkusuna ilk tutulan insanlardanır. Böyle güzel topraklara borcumuzu, onları daha iyi değerlendirerek,daha güzel yap›tlar vererek ödemeliyiz."[16]

• 1958 Würgendorf-Heigen Genç Sanatçılar Sergisi (Başarı Ödülü).[2]
• 1961 Masallardan Yorumlar, İtalya (3,000 yapıt arasından seçildi)[17]
• 1982 Kültür ve Turizm Bakanlığı 43. Devlet Resim ve Heykel Sergisi (Seramik Dalı Başarı Ödülü).[2][18]
• 1983 Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü (Mansiyon).[2][19]
• 1985 Ser-Po-Cam (Başarı Ödülü).[2][20]
• 1992 Yılın Sanatçısı, Başarı Ödülü.[17]

• 1985 İkinci Öncü Türk Sanatından Bir Kesit Sergisi, Yıldız Üniversitesi, Amfiler Sergi Salonu ve Bahçesi, İstanbul,[21]
• 1986 Büyük Şehir Belediye Sergisi, İzmir,[6]
• 1988 Anka Turkuvaz Sanat Galerisi, İstanbul,[6]
• 1988 Ayasofya Müzesi, Seramik Heykel Sergisi, İstanbul,[6]
• 1989 Üsküdar Belediye Başkanlığı, İstanbul,[6]
• 1991 Maçka Destek Sergisi, İstanbul,[6]
• 1991 Toprağı Sevgiledim Devlet Güzel Sanatlar Galerisi, Çanakkale,[6]

Ölümünden sonra

• 1999 Türkiye İş Bankası, İstanbul Parmakkapı Sanat Galerisi,[22]
• 2000 Eskişehir Anadolu Üniversitesi Kütüphane Sergi Salonu, Toplam 61 yapıt: 11 bronz heykelcik, 8 seramik pano, 42 seramik tabak,[23]
• 2007 Türk Seramik Sanatı Sergisi, Tophane-i Amire Kültür ve Sanat Merkezi,[24]

• 
  Seramik Tabak
• 
  Seramik Tabak
• 
  Seramik Tabak

Wikimedia Commons'ta Ünal Cimit ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Ünal Cimit Hatıra sitesi
• Huma Kabakçı Koleksiyonu
• Türkiye Seramik Federasyonu Kasım Aralık 2007 Sayısı
• Ekavart Tv
• Beyaz Art