Jean Daniélou

Jean-Guenolé-Marie Daniélou Neuilly-sur-Seine’de doğmuştur, Charles and Madeleine’in (kızlık soyadı Clamorgan) oğludur. Babası kilise karşıtı bir politikacıydı, birkaç kez bakanlık yapmıştı. Annesi ise bir eğitimci ve kadınların eğitimine yönelik açılan enstitülerin kurucusuydu. Erkek kardeşi Alain (1907–1964) meşhur bir hindoloji uzmanıdır.

Jean, Paris'deki meşhur Sorbonne Üniversitesi'nde öğrenim gördü, Gramer agregasyonu sınavını 1927’de geçmiştir.

1929 yılında İsa Cemiyeti’ne (Cizvitler) katılmış; başlangıç olarak Poitiers’deki erkekler okulunda eğitimcilik yapmıştır. Akabinde, Lyon’da teoloji öğrenimi görmüş ve 1938’de papazlık rütbesi verilmiştir.

2. Dünya Savaşı sırasında, 1939-1940 yıllarında Armée de l'Air’e (Hava Kuvvetleri) hizmette bulunmuştur. Terhis edilip sivil hayata geri dönmüştür. Teoloji doktorasını 1942’de almıştır ve din görevlisi olarak Sèvres’deki École Normale Supérieure’nun kadın bölümü olan atanmıştır. Bu sıralar, patroloji üzerine, Kilise Babaları hakkında, çalışmasına başlamıştır. Sources Chrétiennes dergisi kurucularından biridir.

1944 yılında, "Institut Catholique de Paris" Üniversitesinde Erken Dönem Hristiyanlık Tarihi Profesörü; sonrasında ise dekan oldu. 1950’lerde, İncil ve Liturji (1956) ve Tarihin Tanrısı (1958) de dâhil olmak üzere birkaç tarihi çalışma yayımladı. Bunlar Ahitsel Teoloji’nin gelişmesine (Roma Katolik) büyük hız kazandırmışlardır.

Papa 23. Yuhanna’nın isteği üzerine, İkinci Vatikan Konsili’ne mütehassıs olarak hizmet verdi ve 1969 yılında Papa 6. Pavlus tarafından kardinal yapıldı. 9 Kasım 1972’de Kardinal Eugène Tisserant’i izleyerek Académie Française’e seçildi.

1974 yılında, bir fahişenin evinde beklenmedik bir şekilde ölmesi çok çeşitli şekillerde yorumlandı. Papazlık görevlerinin bir parçası olarak ziyaret ettiği genelevin merdivenlerinde öldü. Papazlığından ötürü fakir insanların Paris’in kenar mahallelerindeki kadınların bakımlarını sağlardı.

Danéliou’ya ait yayınların listesi 55 kitap içermektedir. Asıl ilgi alanı Patroloji ve özellikle Nyssa'lı Aziz Gregorius idi.

• Platonisme et théologie mystique: essai sur la doctrine spirituelle de saint Grégoire de Nysse (Platonculuk ve mistik teolojisi: Nyssa'lı Aziz Gregorius'un ruhani doktrini üzerine) - 1944
• Origène (Origenes) - 1948
• Les Anges et leur mission d'après les Pères de l'Église (Kilise Babaları'na Göre Melekler ve Görevleri) - 1951
• La théologie biblique des sacrements et des fêtes d'après les Pères de l'Eglise (Kilise Babaları'nın Sırların ve Bayramların teolojisi) - 1951
• Philon d'Alexandrie (İskenderiye'li Filo) - 1958
• Les Symboles chrétiens primitifs (Hristiyan İlk İman Açıklamaları) - 1961
• Histoire des doctrines chrétiennes avant Nicée. 2, Message évangélique et culture hellénistique aux II^e et III^e siècles (İznik Konsilinden önceki Hristiyan doktrinlerinin tarihi. 2 ve 3. yüzyıllarda Evanjelik mesaj ve Helenistik kültür) - 1961
• Nouvelle histoire de l'Église. Des origines à saint Grégoire le Grand. (Kilise'nin tarihi üzerine yeni katkılar. Başlangıçtan Büyük Aziz Gregorius'un Dönemine kadar) - 1964
• L'être et le temps chez Grégoire de Nysse (Nyssa'lı Aziz Gregorius'un Varlık ve Zaman üzerine anlaması) - 1970