Glutamin

Glutamin (Gln, Q) proteinleri oluşturan 20 aminoasitten biridir. Yan zincirinde karboksamit grubu içerir. Polar özelliktedir, ancak fizyolojik pH'da yüksüzdür.

Glutamin
Tanımlayıcılar
CAS numarası 56-85-9
PubChem 738
EC-numarası 200-292-1
SMILES
InChI
ChemSpider 718
Özellikler
Molekül formülü C5H10N2O3
Molekül kütlesi 146,15 g·mol−1
Görünüm Katı, rengsiz ve kokusuz
Erime noktası

185–186 °C

Çözünürlük (su içinde) Suda çözülür: (26 g·l−1 (18 °C) 
Tehlikeler
AB İndeksi Belirtilmemiş
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa)
Bilgi kutusu kaynakları

Diğer birçok amino asitte olduğu gibi bu amino asitinde hem L- hem de D- isomeri vardır. Aber aktiv olan diğer bir deyişle doğada var olan isomeri L Glutamin’dir. Bu yazıda ya da bilimsel makalelerde Glutamin L- ya da D olarak hiçbir ön ek almayarak sadece Glutamin diye bahsedilmişse, burada bahsi geçen L- Glutamin’dir.

Özellikleri

Pürin ve pirimidin sentezi ve amino gruplarının plazmada taşınmasında rol oynar. Böbrek tübülüs hücresinde serbest amonyak oluşturur. Bu reaksiyon glutaminaz tarafından katalizlenir ve asit-baz düzenlenmesinde yer alır. Metabolik asidozda glutaminden amonyum oluşumu artar, alkalozda azalır. Glutamin, aminoşeker sentezinde amino grubu vericisi olarak yer alır.

Rengsiz kiristal bir madde olan Glutamin Alkol, Benzen, ve Kloroform’un içinde çözülmez. Bunun yanında su içinde (100 g/l bei 40 °C) pek iyi çözülmez.

Molekül bir tam olarak ele alındığında, yüklü değildir. Bu yüzden elektiriksel alanda zivitter iyonları dolaşamazlar. Tam olarak değinecek olursak izo elektiriksel noktada (belirli bir pH-değerinde) çok düşükte olsa su içinde çözülebilmektedir. Glutaminin izo elektiriksel noktası 5,65’dir.[1]

Glutamin tozu, vücutta karbonhidratların tekrar sentezlenmesini sağlaması ve büyüme hormonu seviyelerini arttırması sebebiyle besin takviyesi olarak sporcular ve vücut geliştirme ile ilgilinen kişiler tarafından da kullanılabilmektedir.

Kaynakça

  1. . M. Hardy: The Protein Amino Acids. In: G. C. Barrett (Herausgeber): Chemistry and Biochemistry of the Amino Acids. Chapman and Hall, 1985, ISBN 0-412-23410-6, S. 9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.