Fenilalanin

Fenilalanin
	IUPAC adı Phenylalanine; L-Fenilalanin (sol) D-Fenilalanin (sağ)
Tanımlayıcılar
CAS numarası	63-91-2
PubChem	6140
SMILES	OC(=O)C1CCCN1 ;
InChI	1/C9H11NO2/c10-8(9(11)12)6-7-4-2-1-3-5-7/h1-5,8H,6,10H2,(H,11,12)/t8-/m0/s1 ;
ChemSpider	5910
Özellikler
Molekül formülü	C9H11NO2
Molekül kütlesi	165,19 g·mol−1
Görünüm	Renksiz, katı, yaprak ya da çivi şeklinde.
Yoğunluk	1,35–1,38 g·cm−3 (25 °C)
Erime noktası	283–284 °C
Çözünürlük (su içinde)	Suda kötü çözülür. (27 g·l−1 bei 20 °C)
Tehlikeler
AB İndeksi	Belirtilmemiş
	Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa)
	Bilgi kutusu kaynakları

Fenilalanin (Phe, F) beslenme açısından zaruri bir alfa-aminoasittir. Fenilalanin doğada enantiomerik (moleküllerin aynada yansıması olan optik izomeri) iki formda bulunabilir, D- ve L-fenilalanin. Yan zinciri bir benzil grubundan oluşmaktadır. Bu aminoasitin fenilalanin olarak adlandırılmasının nedeni, kimyasal yapısının, alanındaki hidrojenlerden birisinin fenil grubuyla değiştirilmesiyle olusturulmasıdır. Fenil grubundan ötürü, fenil alanın aromatik bir bileşiktir. Oda sıcaklığında beyaz ve toz şeklinde bir fiziksel bir hali vardır.

Bu yazıda ya da bilimsel makalelerde Fenilalanin L- ya da D olarak hiçbir ön ek almayarak sadece Fenilalanin diye bahsedilmişse, burada bahsi geçen L- Fenilalanin’dir.[1]

Doğada Bulunuşu

Fenilalanin protein ve peptitlerin yapı taşlarından biridir ve insanlar için esansiyel (yaşamsal,zorunlu) olarak adlandırılan amino asitler grubuna girmektedirler. Bu yüzden insandaki protein biyosentezinde aksaklıkların çıkmasını engellemek için besinlerle beraber yeterli miktarda vücuda alınmalıdır.

Diyette en iyi fenilalanin kaynakları yumurta, tavuk eti, karaciğer, sığır eti, süt, ve soyadır.[2] Diğer kaynaklar ise ıspanak, yapraklı sebzeler, tofu, amarant ve acı bakladır.

Kaynakça

Wikipedianın 15.10.2015'teki veryonundan yararlanılmıştır.
Ross HM, Roth J (1 Nisan 1991). The Mood Control Diet: 21 Days to Conquering Depression and Fatigue. Simon & Schuster. s. 59. ISBN 978-0-13-590449-7.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[de.wikipedia.org-1] Wikipedianın 15.10.2015'teki veryonundan yararlanılmıştır.

[RossRoth1991-2] Ross HM, Roth J (1 Nisan 1991). The Mood Control Diet: 21 Days to Conquering Depression and Fatigue. Simon & Schuster. s. 59. ISBN 978-0-13-590449-7.