Ermeni çeteleri
Ermeni milisleri, çeteleri, fedaileri (Ermenice: Ֆէտայի Fedayi) veya gönüllüleri (Ermenice: կամավոր Kamavor) olarak bilinen ailelerini terk ederek gerilla birlikleri oluşturan Ermeni birimler. Ermeni gönüllü savaşçılar "hayatını feda etmeye hazır" (Kamavor) kelimesiyle adlandırılmaktadır. İlk olarak Osmanlı Ermenileri Osmanlı İmparatorluğu'nda gerilla örgütleri kurarak Ermeni köylerinin talan edilmesini önlemek amacıyla birlik oluştursalar da bu güçlerin çoğu Ermeni ulusal hareketinin üyesi olarak hizmet etmişlerdir. II. Abdülhamit döneminde Kürt aşiret kuvvetleri ve Hamidiye askerlerine karşı savaşmışlardır. Ermeni nüfusun yoğun olduğu bölgelerde Osmanlı İmparatorluğu'nun faaliyetlerinine karşı savaşmışlardır. 14 Kasım 1922 tarihli New York Times gazetesi, Birinci Dünya Savaşı'nda 200.000 Ermeni'nin İtilaf Devletleri ordularında veya İtilaf Devletleri tarafında savaşan bağımsız birliklerde savaştığını yazdı.[1]
Ermeni çeteleri | |
---|---|
Armenian Fedayees 1890-1896.jpg EDF bayrağı altında savaşan bir fedai grup. Afiş, özgürlük veya ölüm anlamına geliyor. | |
Etkin | 1880'ler - 1920'ler |
Ülke |
Osmanlı İmparatorluğu Rus İmparatorluğu İran |
Bağlılık | |
Tipi | Milis |
Büyüklük | Soykırım sırasında 40.000 |
Komutanlar | |
1893 öncesi | Arabo |
1893–1899 | Ağbyur Serob |
1899–1904 | Andranik Ozanyan |
1904–1907 | Kevork Çavuş |
I. Dünya Savaşı'nın sonunda Bogus Nubar Ermenilerin cesurca Ermeni davası için mücadele ettiklerini Paris Barış Konferansı'na dile getirir.[2] Ocak, 1919, Boghos Nubar mektubunda müttefik orduları için Ermeni halkının katkısının özetini içerirken Ermeni milislerin güçlerinin 50.000 olduğunu söyler.[3]
“ | Bizim gönüllüler Ermeni Lejyonu (Fransa)'da zafer kazanıp aslanlar gibi savaştı. Bu Fransız Ermeni Lejyonu'nunda onlar 5.000 kişi olarak Suriye ve Filistin cephesinde General Allenby tarafına katıldı ve Fransız birliklerinin zaferlerinde katkıları var. Kafkasya'da, Kafkas Rus Ordusunda altında Tovmas Nazarbekian, Andranik, Nazarbekoff ve diğerleri ile İtilaf devletleri için dört yıldır savaşmışlardır, yaklaşık 50.000 Ermeni milis ve 150.000 Ermeni gönüllüsü hiç söz etmeden Rusya Devriminden sonra Kafkasya'daki tek kuvvet olarak Mütareke imzalanıncaya kadar Türklere karşı geldiler.[3] |
„ |
Ayrıca bakınız
Ermeni milisler
- Adapazarı Ermeni Komitesi
- Urfa ayaklanmasında Ermeni milisler
Kaynakça
- Armenia and the president; A Letter to Mr. Harding on the Problem of Effective Protection of Christian Minorities Under Turkish Rule 31 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., New York Times, 14 Kasım 1922 tarihli makale.
- Joan George "tüccarlar tarafından Exile: Ermeniler Manchester, İngiltere, 1835-1935", sayfa 184
- By Joan George, Merchants in Exile: The Armenians of Manchester, England, 1835-1935, page 184-185