Durgunluk Dönemi

Durgunluk Dönemi (Rusça: Период застоя) veya Brejnev Durgunluğu, Sovyetler Birliği'nde Leonid Brejnev (1964–1982), Yuri Andropov (1982–1984) ve Konstantin Çernenko (1984–1985) dönemini kapsayan ekonomik, politik ve sosyal anlamdaki genel durgunluğu ifade eden terim.[1]

Sovyetler Birliği siyaseti
Şu madde dizisinin bir parçasıdır: Sovyetler Birliği devlet yapısı
Liderlik Lider Başbakan Kabineler Devlet Başkanı Devlet Başkan Yardımcısı
Komünist Parti Komünist Parti Kongre Genel Sekreter Politburo Merkezi Komite Sekreterlik Orgbüro
Yasama Sovyetler Kongresi Merkezi Yürütme Komitesi Yüksek Sovyet Birlik Sovyeti Uluslar Sovyeti Prezidyum Halk Vekilleri Kongresi Başkan
Hükümet Anayasa Hükümet Halk Komiserleri Konseyi Bakanlar Konseyi Devlet Konseyi Devlet Başkanlığı Bakanlıklar
Yargı Hukuk Yüksek Mahkemesi Halk Mahkemesi Genel Savcılık Adalet Bakanlığı
Siyaset Devlet İdeolojisi Sovyet demokrasisi Marksizm-Leninizm Leninizm Stalinizm
Toplum Yaşam Demografi Eğitim Aile Sovyetizm Din Ulaşım Tatil hakkı Ekonomi Sovyet tipi ekonomik planlama Yeni Ekonomi Politikası Tarım Tüketim malları Birinci Beş Yıllık Plan Altıncı Beş Yıllık Plan Beş yıllık kalkınma planları 1956-1962 ücret reformu 1965 ekonomik reformu Bilim ve teknoloji Durgunluk Dönemi Sturmovşçina Mal denge planlaması Ulaşım Baskı Sansür İnsan hakları Büyük Temizlik Gulag Propaganda Nüfus transferi Kızıl Terör
Diğer ülkeler Atlas

Bu madde Leonid Brejnev madde dizisinin bir parçasıdır.
Brejnev Dönemi Suikast girişimi Durgunluk Dönemi Brejnev Doktrini Çekoslovakya'ya müdahale Brejnev Anayasası Afganistan'a müdahale Ölümü ve devlet töreni Etkisi

Sovyetler Birliği'nde 1970'li yıllarda ağır sanayi ve silah endüstrisine öncelik verildiğinden tüketim mallarının üretimi diğer sektörlere göre yavaş ilerledi ve büyüme oranları geriledi. "Durgunluk Dönemi" terimi, 1985 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisi önderliğinde başlayan ekonomik gelişme programı Uskoreniye'nin ilanıyla birlikte Mihail Gorbaçov tarafından ortaya atıldı.