Cemevi
Cemevi; Alevilikteki başlıca ibadet mekanı. Alevilerin zikir yaptıkları, hak ile batıl alanı ayırdıkları, ölmeden önce öldükleri, sorguya çekilip soruldukları ya da bağlama çalarak, karşılama ya da semah döndükleri ibadethâne. Cemevine girmenin her ibadet mekânı gibi bir adabı vardır. Kul hakkı yiyen, hak sahibi ile helalleşmeden cemevine giremez. Zulmedenler ve birbirinden razı olmayanlar da cemevine giremez. Yapılan en büyük ibadetlerden biri Allah-Muhammed-Ali ve On iki İmamların adlarının anıldığı "duaz-ı imam" adı verilen nefeslerin okunmasıdır. Cem'de kıyam, rüku ve secde niyazla birleştirilmiştir.
Nizârî Bâtınî-İsmâ‘îl’îyye, Hurûf’îyye, Keysân’îyye ve İmâm’îyye-i İsnâ‘aşer’îyye Şîʿîliğiyle ilgilidir. |
Alevîlikte Önderler
Alevîlikte etkin kişiler
Diğer etkileşim grupları
|
İbadethane
İbadet mekânları İran, Irak, Azerbaycan, Lübnan Şiîlerinde cami iken Anadolu Aleviliğinde Cemevidir.
Türkiye'de cemevi tartışmaları
Cemevlerinin tanınması tartışması yılllardır sürmektedir. Cami ve cem sözcükleri aynı kökten gelir. Cem Arapça'da "toplantı" demek, camii de "toplanılan yer" demektir. Cemleri özgün haliyle yaşayan yol-erkan sürdüren ocaklardır.