Andronikos (X. Konstantinos'un oğlu)
Andronikos Dukas (Modern Yunanca: Grekçe: Ἀνδρόνικος Δούκας), Latin dillerinde yazılışı Andronicus Ducas, Bizans İmparatoru X. Konstantinos'un (h. 1059-1067) üçüncü oğlu ve Bizans İmparatoru VII. Mihail'in (h. 1071-1078) en genç kardeşi. Diğer kardeşlerinin aksine, ismi babası tarafından genç ortak imparator olarak zikredilmemiştir ve bu unvan ona Romen Diyojen (h. 1068-1071) tarafından verilmiştir. Onun dışında çok önemsizdir ve herhangi bir şekilde devlet işlerine müdahalesi olmamıştır.
| Konstantin Dukas Ἀνδρόνικος Δούκας | |
|---|---|
 Romen Diyojen'in Altın histamenon'u: bir yüzde VII. Mihail kardeşleri Andronikos ve Konstantios ile, diğer tarafta İsa, Romen Diyojen ve Eudokia Makrembolitissa'ya tac giydiriyor. | |
| Bizans İmparatoru | |
| Hüküm süresi | 1068-1070'ler |
| Hanedan | Dükas Hanedanı |
| Babası | X. Konstantinos |
| Annesi | Eudokia Makrembolitissa |
| Doğum |
yak. 1074 y. 1057 |
| Ölüm | 1081 sonrası |
Hayatı
Andronikos Dukas, X. Konstantinos ve Eudokia Makrembolitissa'nın üçüncü oğlu 1057 civarında doğdu.[1][2] Mihail Psellos'dan eğitim aldı ve çalışmalarında ona yardım etmek için dönemin önde gelen akademisyenleri tarafından derlenen birkaç eser hayatta kaldı: Psellos'un geometri üzerine bir incelemesi ve İoannis Italos'un iki felsefi makalesi. Psellos ayrıca ölümünün ardından Andronikos'a övgü dolu bir mersiye derledi.[3][4]
Hayatta kalan diğer iki kardeşinin (büyük ağabeyi, geleceğin imparatoru VII. Mihail ve Porfirogennetos genç ağabeyi Konstantios Dukas) aksine, babası tarafından ortak imparator pozisyonuna getirilmedi. Bu nedenle ve onlardan farklı olarak, 1068'de babasının ölümünü takip eden Eudokia'nın kısa naipliğine katılmadı.[5][6] Sadece Eudokia ile evlenen ve böylece X. Konstantinos'un ardılı olan Romen Diyojen, belki de Eudokia'nın isteği üzerine onu ortak imparatorluğa yükseltti, bu aynı zamanda siyasi nedenlerle de yapıldı: kısa süre sonra Eudokia'nın iki oğlunun yanına Romanos tarafından dahil eden daha çok ortak imparator, X. Konstantinos'un çocuklarının Romanos karşısında konumunu zayıflattı. Ayrıca, ortak imparator olduktan kısa bir süre sonra Doğu'daki sefer sırasındai Konstantinopolis'te yokluğunda, Romanos Andronikos'u fiilen bir rehine olarak aldı.[5][7][4]
Ağabeyi VII. Mihail'in hükümdarlığı sırasında, Andronikos ortak imparator olarak devam etti ve muhtemelen Konstantios'un üstünde öncelikli olarak yetiştirildi. Tuhaf bir şekilde, açık yetenek yoksunluğuna ve ortak imparator olarak tamamen dekoratif işlevine rağmen, Andronikos, daha sonra yapılmış Bizans imparatorları listelerinde Romen Diyojen ile VII. Mihail arasında yer alır.[5] Ne zaman öldüğü bilinmemektedir. D. Polemis 1081'den sonra olduğunu tahmin eder,[1] ama Thomas Conley 1077 başlarında öldüğünü savunur, çünkü aynı yıl gerçekleşen Nikiforos Botaneiates'in Konstantinopolis'e saldırısı sırasında adından bahsedilmez.[4]
Psellos'un mersiyesine göre, Andronikos ismi günümüze ulaşmayan bir kadınla evlendi, Andronikos'un ölümünden kısa bir süre sonra karısı da ölmüştür. Çocuğu olmamıştır.[8]
Kaynakça
- Özel
- Polemis 1968, s. 46.
- Kajdan 1991, s. 656.
- Polemis 1968, ss. 47-48.
- Conley 1998, s. 52.
- Polemis 1968, s. 47.
- Garland 1999, s. 171.
- Garland 1999, ss. 173-174, 176.
- Polemis 1968, s. 48.
- Genel
- Conley, Thomas (1998). "The Alleged 'Synopsis' of Aristotle's Rhetoric by John Italos and. Its Place in the Byzantine Reception of Aristotle.". Dahan, Gilbert; Rosier-Catach, Irène (Edl.). La rhétorique d'Aristote: traditions et commentaires de l'Antiquité au XVIIe siècle (İngilizce). Paris: Vrin. ss. 49-64. ISBN 2-7116-1307-0.
- Garland, Lynda (1999). Byzantine Empresses: Women and Power in Byzantium, AD 527–1204 (İngilizce). New York, New York and London, United Kingdom: Routledge. ISBN 978-0-415-14688-3. 7 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2018.
- Alexander Kazhdan, (Ed.) (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8.
- Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography (İngilizce). Londra, United Kingdom: The Athlone Press. OCLC 1756113. 30 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2018.
