Yaratılışçılık

Paganizm dönemindeki çok sayıda tanrı yaratılışa göre küçük sayılabilecek yağmur, fırtına, bereket, koruma vb. işlerin tanrısı iken, tek tanrılı dinlere geçiş ile birlikte bütün insanüstü olaylar tek bir Tanrı'da toplanmış[2] ve yaratma bu Tanrının en büyük ve eşsiz icraatı olmuştur. (Görsel, Tanrının tarihi 27 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)

Yaratılış inancı her toplumda görülebilen geleneksel bir görüş olmakla beraber, bu inancın günümüz dünyasında görüldüğü şekliyle, Kitab-ı Mukaddes ve Kur'an anlatılarına da kaynaklık eden ilk örneklerine Sümer efsanelerinde rastlanır. Evren büyük bir su üzerinde iken içinden bir dağ çıkar, yer ve gök birbirinden ayrılır vs.[2] Adapa efsanesi insanın yaratılış inancı konusunda dikkat çekici bir metindir.

Evren'in ve insanın Yehova, Tanrı veya Allah tarafından yaratılışından Tanah'ta, Eski Ahit'te ve Kur'an'da bahsedilir. Eski Ahit hemen hemen Tanah'la aynı olduğu için Hristiyanlık ve Musevilikte yaratılış kavramı aynıdır. Tanah ve Eski Ahit'te yaratılıştan "Tekvin" (Yaratılış) kısmında bahsedilir [3] İbrani takvimi Tanah'a göre dünyanın yaratılış yılı olan 2017'ye göre 5777 yıl önce başlar.

Yeni yaratılış inançlarında, Sümer orijinli, Zerdüşt, Yahudi ve İslam kaynaklarına da değişerek geçmiş olan dini metinlerdeki 7000 yıl önce, Dünya merkezli evrenin 6 günde yaratılması, çamurdan Adem'in, O'nun kaburga kemiğinden de Havva'nın yaratılması gibi imgeler yorumlanır veya mecazi ifadeler olarak algılanır. Bu bağlamda yaratılışçılığın tıpkı dinler gibi her dönemde yeniden tasarlandığını söylemek mümkündür. Bu modelde biyolojik evrim'in reddi ve evrenin varoluş teorileri arasından bigbang teorisinin tek ve bilimsel gerçek gibi kabul edilmesi belirleyicidir.

Dünya ve üzerinde yaşayan insan dahil canlıların yaratılması birçok dini inançta farklı olaylar değildir ve eş zamanlı yaratılışlardır. Zaman için değişik tarihler verilir. MÖ 3761, 4004, 4100, 4119, 5044 gibi. Yaratılış üzerinden 1654 yıl geçtiğinde Tanrı insanları sapıttıkları gerekçesiyle Nuh tufanı ile cezalandırır.[4]

Bazı hadislere göre Dünyanın (insanlığın) toplam ömrü 7 bin yıldır ve Muhammed’in zamanına kadar bunun 5.600 yılı geçmiştir:

• Enes b. Malik'ten, "Resulullah buyurdu: Dünyanın ömrü, ahiret günlerinde yedi gündür. Allah-u Teala buyurdu ki: Rabbin katında bir gün sizin saydıklarınızdan bin yıl gibidir. Kim bir din kardeşinin Allah yolunda bir ihtiyacını görürse, Allah Teala onun için gündüzlerini oruçla, gecelerini de ibadetle geçirmişcesine şu dünyanın yedi bin yıllık ömrü müddetince sevap yazar."[5]
• Dakkak b. Zeyd-ü Cüheni'den rivayet ettiler: "Ben gördüğüm bir rüyayı Resulullah'a anlattım. Bu rüyada Peygamber yedi basamaklı bir minberin en üst basamağında idi: O buyurdu ki, Yedi basamaklı gördüğün minber şu dünyanın ömrü olan yedi bin senedir. Ben de O'nun son bininde olacağım." [6]
• Ahmet İbni Hanbel ilel'inde nakletti: "Dünyadan beş bin altı yüz yıl geçmiştir".[7]
• Bu ümmetin ömrü bin (1000) seneyi geçecek fakat bin beş yüz (1500) seneyi aşmayacaktır.[8] "Benim ümmetimin ömrü 1500 seneyi pek geçmeyecek."[9][10][11]

Olasılıkla Darwin'e bakışı özetleyen, yaratılışçılık taraftarlarının çok sık kullandığı, 1871'de Hornet (Eşekarısı) dergisinde yayımlanmış bir karikatür, Darwin'i maymun vücuduyla resmediyor.

Yaratılış kavramının en sıkı ilişki içerisinde olduğu Hristiyanlık kolu Köktenci Hristiyanlıktır. Bu kolda Tekvin'in yaşam türlerinin ortaya çıkışı hakkında mutlak gerçekleri yansıttığı görüşü hakimdir; daha kitap temelli inançlarda ek olarak evrenin ve dünyanın yaşının da yansıtıldığına inanılır. Bu görüş kiliselerde yaygın olan daha mecazî tanrıbilimsel yorumlarla karşıtlık içindedir. "Yaratılışçılık" çoğu zaman eğitim gibi konularda tanrıcı dünya görüşünün baskın çıkması için yürütülen dinî, siyasi veya toplumsal bir girişimi anarken kullanılır.

Dinsel yaratılışçı görüşlere sahip kişiler dinî metinlerle uyuşmayan bilimsel kuramları reddeder. Evrim, insanın evrimi ve ortak ata kuramları, kimi gruplar tarafından aksi iddia edilse de[12], bütün Semavi dinlerdeki yaratılış hikâyeleri ile çelişir. Hristiyan yaratılışçılar tarafından reddedilen diğer kuramlar, üzerinde bilimsel görüşbirliği olan, Dünya'nın jeolojik tarihi, Mendel genetiği, güneş sisteminin oluşumu ve evrenin kökeni gibi kuramlarıdır.[13][14][15][16]

Ayrıca insanın tarihsel gelişimini inceleyen antropoloji de yaratılışçılık inançlarındaki Adem, Havva, Nuh gibi figürlerin orijinlerini açıklayıcı çalışmalarla, dini metinlerdeki bu figürlerin insan kültürlerinde ortaya çıkış süreçlerine ışık tutmuştur.

• Yeni yaratılışçılık
• Akıllı tasarım
• Monoteizm, Tevhid
• Adem, Havva
• Sümer mitolojisi, Adapa
• İnsanın evrimi, Evrim, Ortak ata
• Evren, Evrenin yaşı
• Evrim teorisine itirazlar
• Yayguçı