Yagnobiler

Halkın geleneksel meslekleri arpa, buğday ve baklagiller gibi ürünleri yetiştirmek ve bunun yanı sıra sığır, öküz ve eşek yetiştiriciliği yapmaktır. Yagnobilerin ayrıca çoğunlukla erkekler tarafından yapılan dokumacılık dahil geleneksel el sanatları da vardı. Kadınlar geleneksel olarak çanak çömlek yapmında çalışmıştır.[9]

Yagnobilerin kökenleri Soğdlara dayanır. Soğdlar 8. yüzyılda Müslümanlara karşı yenilene kadar Soğdiana bölgesinde egemen halk olmuştur. Genişlemekten olan Arap hilafet devletlerinden Orta Çağ'da kaçmış Antik Soğdlar, Yagnob Vadisi'ne sığınmış ve yüksek vadilere yerleşmiştir. Halk bu bölgede 1820'lere kadar izolasyon içinde yaşamış ve doğrudan soylarından Yagnobi halkı meydana gelmiştir.[10][11]

Tacikistan'dan bir grup Yagnobi okul çocuğu

20. yüzyıla kadar Yagnobiler takasa dayanan bir ekonomiye sahip geleneksel bir hayat sürmüştür ve bazıları yaşadıkları bölgelerin yol ve elektrik hatlarından uzak olması gibi nedenlerden ötürü hala bu şekilde yaşamaktadır. 1930'larda Sovyetler Birliği ile ilk temas Büyük Temizlik sırasında gerçekleşmiş ve birçok Yagnobinin sürgün edilmesine neden olmuştur. Buna rağmen Yagnob tarihinde meydana gelmiş en travmatik olaylar, 1957 ve 1970'te Yagnob dağlarında yaşadıkları geleneksel yurtlarından Tacikistan'ın yarı çöl ovalarına zorla yerleştirilmeleri olmuştur.[12][13]

1970'lerde Kızıl Ordu helikopterleri, Yagnobi kışlaklarını çığ tehlikesi yüzünden tahliye etmek için vadilere gönderilmiştir. Bazı Yagnobilerin ovalara taşınırken helikopterlerde şoktan öldüğü bildirilmiştir. Birçok kişi ovalardaki pamuk tarlalarında çalışmak zorunda bırakılmış,[14][15] fazla çalışma, çevre ve yaşam tarzındaki değişimin bir sonucu olarak birkaç yüz Yagnobi hastalıktan ölmüştür.[16] Bazı Yagnobiler isyan ederek dağlara geri dönmüştür, ancak Sovyet hükûmeti boş köyleri yıkmış, Yagnob Nehri'ndeki en büyük köy olan Piskon'u da resmi haritalardan kaldırtmıştır. Yetkililer ayrıca en eskileri 600 yaşında olan Yagnobi dini kitaplarını da yok etmiştir. Yagnobi etnik grubu, Sovyet hükûmeti tarafından resmi olarak kaldırılmıştır. 1983'ten bu yana halkın bir kısmı Yagnob Vadisine dönmeye başlamıştır. Ovalarda kalanların çoğunluğu Tacik kültürüne asimile olma eğiliminde olup, çocuklarını Tacik dilindeki okullarda okutmaktadır.[17][18] Geri dönen Yagnobilerin çoğu elektrik ve yollardan yoksun geleneksel toplum yapılarında yaşamaktadır.

Tacikistan'da Yagnobi yerleşimleri. Düz kırmızı renk, Yagnob Vadisi'ni, halkın anayurdunu gösterir.

Yagnob Vadisi'nde, her biri üç ila sekiz aileden oluşan yaklaşık on yerleşim bulunmaktadır.[11][19] Başka küçük yerleşim yerleri de vardır. Üst Yagnob Nehri Vadisi, yakın zamana kadar neredeyse geçilemez bir boğaz tarafından korunmaktaydı.[20] Halk ayrıca Amu Derya, Qul ve Varzob nehirleri civarında ve Anzob kasabasında yaşamaktadır.[19]