Ertuğrul Osman Osmanoğlu

II. Abdülhamid'in torunu, Şehzade Mehmed Burhaneddin Efendi'nin ise oğluydu. Annesi Aliye Melek Nazlıyar Hanımefendi'ydi. 1924'te Viyana'da tahsilini sürdürürken, hilâfetin kaldırılmasının ardından Osmanlı Hanedanı'nın bütün fertleriyle birlikte Türkiye'den sürgün edildi. Bu tarihten sonra 68 yıl Türkiye'ye dönemedi.

Viyana'dan sonra Paris'e yerleşen şehzade, Paris Siyasi Bilimler Enstitüsü'nde eğitim gördü. Daha sonra 1933 yılında babası ile ABD'ye yerleşti. Babasının 1949 yılında vefatından sonra 1952 yılında Kanada merkezli bir madencilik şirketi kurdu. Burada maddi durumu iyi olarak yaşadı, ailenin diğer üyeleri gibi maddi sıkıntı çekmedi. 1991 yılında Osmanlı Hanedanı ile benzer bir akıbeti paylaşan Afgan Kraliyet Ailesinden Prens Abdulfettah Tarzi'nin ve Pakize Tarzi'nin kızı Zeynep Tarzi (d.1940) ile evlendi. 1994 yılında Mehmed Orhan Osmanoğlu'nun vefatı üzerine Osmanlı Hanedanının reisi oldu. Bu sıfatı taşıyan Osmanlı Devleti zamanında doğmuş kişi olması nedeniyle "Son Osmanlı" diye anılıyordu. Kendisine Osmanlı hanedanı protokolüne göre Devletli Necabetli Osman Ertuğrul Efendi Hazretleri olarak hitap ediliyordu. Akıcı bir şekilde Türkçe, İngilizce, Almanca ve Fransızca biliyordu ve İtalyanca'yı konuşabilir, İspanyolca'yı da anlayabiliyordu.

Ertuğrul Osmanoğlu 1974 yılında yürürlüğe konulmuş bir af kapsamında, ailenin diğer üyelerini takiben, ilk kez 1992 yılında Türkiye'ye geldi. 2004 yılında da Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığını aldı. Daha ziyade New York Manhattan'da yaşadı. 23 Eylül 2009 tarihinde İstanbul'da, böbrek yetmezliği nedeniyle tedavi gördüğü Amerikan Hastanesi'nde 97 yaşında öldü. 26 Eylül 2009 tarihinde Sultanahmet Camii'nden kaldırılan naaşı, Bakanlar Kurulu Kararı ile Çemberlitaş'taki II. Mahmud Türbesi'ne defnedildi.