Dmitri Ustinov

Dmitri Fyodoroviç Ustinov 30 Ekim 1908 tarihinde Samara kentinde işçi bir ailede dünyaya geldi. Babası Fedor Sisoeviç annesi ise Yevrosinya Martinovna'dır. Babası gönüllü olarak Kızıl Ordu'ya katıldı ve 1922'de Semerkant'ta Basmacılara karşı savaşırken öldü.

Dmitri,1923 yılında Kostroma'da Makaryev meslek okulunda okudu. Kasım 1927'de okuldan mezun oldu ve Rusya Komünist Partisi (Bolşevik)'ne katıldı.

1927-1929 yıllarında İvanovo - Voznesensk'te Balahna kâğıt fabrikasında tesisatçı olarak çalıştı.

1929 yılında İvanovo - Voznesensk Politeknik Enstitüsü'nün Mekanik bölümü öğrencisi oldu. İvanovo - Voznesensk Politeknik Enstitüsü'nün parti bürosu üyesi seçildi ve Komsomol bölge örgüt sekreteri oldu. Mart 1932'de Moskova Bauman Yüksek Teknik Okulu'na nakledildi. 1934 yılında bu okuldan mezun olarak Leningrad Askeri Makine Mühendisliği Enstitüsü'ne girdi ve Leningrad Deniz Araştırma Enstitüsü'nde mühendis olarak çalıştı. 1937 yılında "Bolşevik" Silah Fabrikası'nda mühendis olarak görevlendirildi. Bir süre sonra fabrika müdürü oldu.

Haziran 1941'de henüz 33 yaşındayken Stalin tarafından Silahlanma Halk Komiseri olarak atandı. Bu görevdeyken Leningrad kuşatması sırasında savunma sanayinin Ural Dağları'nın doğusuna nakledilmesi görevini üstlendi. 80'den fazla askeri sanayi tesisi, 600.000 işçi, teknisyen, mühendis şehirden tahliye edildi. Savaş sırasında emrindeki yetenekli mühendisler ile birlikte askeri-endüstriyel sanayide silah üretimi konusunda büyük çaba sarf etti. Stalin daha sonra bu görevindeki başarılarından dolayı Ustinov'u Sosyalist Emek Kahramanlığı (1942) ile ödüllendirdi.

1945 yılında füze sanayisi oluşturma girişimlerine başladı. 15 Mart 1946-15 Mart 1953 tarihleri arasında Sovyet Silah Sanayi Bakanı olarak görev yaptı[1]. 1952 yılında Komünist Parti Merkez Komitesi üyesi oldu. 19 Mart 1953-14 Aralık 1957 arasında yeni adıyla Sovyetler Birliği Savunma Sanayi Bakanı olarak görevlendirildi. 1957'de Askeri-Endüstri Komisyon başkanı oldu. Savunma Bakanlığı 7.Genel Müdürlüğü'ne bağlı füze projelerinin yapımında Ustinov'un büyük katkıları oldu.

14 Aralık 1957-13 Mart 1963 arasında SSCB Bakanlar Kurulu Başkan Yardımcısı olarak görev aldı ve Bakanlar Kurulu'na bağlı Askeri-Sanayi Komisyonu başkanlığını üstlendi. 1961'de uzaya ilk insanlı uçuşun hazırlanması sırasında füze teknolojisindeki katkılarından dolayı ikinci kez Sosyalist Emek Kahramanı ile ödüllendirildi.

13 Mart 1963 - 26 Mart 1965 arasında SSCB Bakanlar Kurulu'na bağlı Ulusal Ekonomi Yüksek Konseyi Birinci Başkan Yardımcısı olarak görevlendirildi. 26 Mart 1965-26 Ekim 1976 tarihleri arasında Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi Sekreteri oldu.

26 Nisan 1976'da Sovyetler Birliği Savunma Bakanlığı'na getirildi ve ölümüne dek bu görevde kaldı. 1977 yılında Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Leonid Brejnev'in partide ve yönetimde yaptığı büyük değişikliklerle birlikte Politbüro'da kalan az sayıda liderden biri oldu. Ustinov, Brejnev, KGB Başkanı Andropov, Dışişleri Bakanı Gromıko, Çernenko ve Komünist Parti İdeologu Suslov ile birlikte SSCB yönetiminin önemli isimlerinden biri haline geldi. Afganistan Demokratik Halk Cumhuriyeti'nde ABD tarafından desteklenen Taliban terörüne karşı başlatılan mücadeleye destek olmak amacıyla Afganistan'a asker gönderilmesini onaylayanlar arasında yer aldı. 10 Kasım 1982'de Brejnev'in ölümünün ardından Yuri Andropov'un genel sekreter olarak seçilmesini destekledi. Dmitri Ustinov 20 Aralık 1984 tarihinde şiddetli zatürre hastalığından öldü.

Ustinov 1976 yılında Savunma Bakanı olduktan sonra uluslararası askeri politikada kendi adıyla adlandırılacak olan Ustinov doktinini uygulamaya koydu. Uzak Doğu ve Orta Avrupa'da nükleer silahlardan arındırılmış güçlü zırhlı birliklerinden oluşan savunma hattının oluşturulmasını önerdi. Ancak Çekoslovakya ve Almanya Demokratik Cumhuriyeti'nde NATO ve ABD tehditlerine karşı konuşlandırılan füze savunma sistemlerini onaylaması batıya karşı sert tedbirler alınmasını savunduğunu da kanıtladı.[2][3].