Andrey Çikatilo

Josef Stalin'in kolektifleşmesiyle başlanmış açlığın ortasında Yabloçnoye, Harkiv Oblastı'nda (şimdi Sumı Oblastı) doğdu. Çikatilo, doğduğu zaman ülke kıtlık içerisindeydi. Öyle ki bu açlık içindeki insanların, insan eti yediğinden bile bahsediliyordu. Andrey Çikatilo'ya da büyük kardeşi Stepan'ın yenildiği anlatılıyordu. Annesi tarafından sürekli azarlanıp, dayak yiyordu. Eylül 1941 yazında, Çikatilo'nun babası Sovyet Ordusu için hazırlandı ve savaşta esir düştü. Eylül, 1944 yılında okula başladı[1]. Çikatilo, tüm zorluklara rağmen öğretmenleri için mükemmel bir öğrenci oldu[2]. 1943 yılında Tatyana adlı bir kız kardeşi oldu. Fakat Andrey Çikatilo'nun babası 1941 yılında askere kabul edilmişti, çocuğu olamazdı. Muhtemelen annesi bir Alman asker tarafından tecavüze uğramıştı. 14 yaşında Okul Gazetesinin editörlüğünü yaptı[3].Çikatilo'ya zor gelen o baş ağrıları ve rahatsızlıklarına rağmen, 1954 yılında mezun oldu.[4]

Ergenliğinin başlangıç yıllarında kronik iktidarsızlıktan muzdarip olduğunu fark etti. Sosyal yönden beceriksiz olduğunu düşünüyor ve kendinden nefret etmeye başlıyordu. Çok utangaç olmaya başlamıştı. Mezuniyetinden sonra Moskova Devlet Üniversitesi'ne gitmek istedi. Aslında notları iyiydi ama kabul edilmedi. Çikatilo, bunun sebebini babasının savaşta esir düşmesine bağlıyordu. Çünkü o zamanlar savaşta esir düşüp ölmeyenler için hain damgası vuruluyordu.[5]. Daha sonra Kursk şehrine gitti ve orada işçi olarak çalıştı.[6] 1955 yılında, ilk ciddi ilişkilerine başlamıştı fakat çabalarına rağmen cinsel ilişkilerinde ereksiyon bozukluğu yaşadı ve bu yüzden ilişkileri bitti.

2 yıllık mesleki eğitimini tamamlamasının ardından Nijniy Tagil kentinde uzun vadeli bir inşaat projesinde çalıştı.[7] 1957 yılında Sovyet Ordusu için hazırlandı. 1957-1960 yılları arasında Berlin'de zorunlu askerliğini yaptı.1960 yılında görevini tamamladı. Köye döndükten sonra yeniden bir ilişkiye başladı ve yine başarısız cinsel girişimlerden muzdarip oldu.[8]. Sonuç olarak akranlarının çoğu onun iktidarsız olduğunu anladı.1993 yılında Çikatilo bir röportajında şunları söyledi;

Kızlar benim arkamdan iktidarsız olduğumu fısıldıyorlardı ve çok utanmıştım. Kendimi asmaya çalıştım ama annem ve komşular beni geri çevirdi. Oradan uzaklaşmak zorundaydım.[8]

1970 yılında, Rus edebiyatında yazışma kursunu tamamladı ve Rostov Üniversitesi'nde derecesini aldı. Kısa bir süre mezun olmadan önce, bölgesel spor aktivitelerini yönetmek ile ilgili bir iş elde etti.[9] Novoşahtinsk' de Rus dili ve edebiyatı öğretmeni olarak kariyerine başlamadan önce bir yıl bu görevde kaldı.[10]

Çikatilo bir öğretmen olarak büyük ölçüde etkisiz oldu. Sakin bir yapıya sahip olmasından dolayı derslerinde disiplini koruyamadı ve düzenli olarak öğrencileri tarafından alay konusu oldu.[11]

Çikatilo,1961 yılında Rusya'ya taşındı. Rostov-na-Donu' da iş buldu ve iş yerine yakın bir yerde küçük bir ev kiraladı. Aynı yıl kız kardeşi Tatyana okulu bitirmişti ve bir araya gelmişlerdi. Tatyana, onun kadınlar içinde fazla utangaç olduğunu fark etti ve ona bir eş bulmaya karar verdi. 1963 yılında Feodasia Ochacheva adında, kız kardeşinin tanıştırdığı kadınla evlendi.[12][13]. Bir süre sonra dışarıdan yollarla[13] 1965 yılında Lyudmila ve dört yıl sonra Yuri adında bir oğlu oldu.[12]

Şahtı'nın 33. Teknik Meslek Okulu. Burada çalışırken Çikatilo, ilk cinayetini işledi.[14]

1973 yılında ilk cinsel saldırısını 15 yaşındaki bir öğrencisi üzerinde gerçekleştirdi.[15] Aylar sonra başka bir öğrencisine daha tacizde bulundu ve öğrencileri tarafından şikayet edildi. Bunun üzerine okul müdürü Çikatilo'ya gönüllü olarak istifa etmesini ya da kovulacağını söyledi ve o istifa etmeyi seçti. Başka bir yerde öğretmen olarak çalışmaya devam etti. Mart 1981 tarihinde yine bir çocuğu taciz etti[16] ve öğretmenlik kariyerini bitirdi. Buradan sonra Rostov merkezli bir fabrikada çalıştı ve iş gereği sıkça seyahat ediyordu. Cinayetleri için bu durum işine yaramıştı.[17]

Zakotnova'nın tahminen öldürüldüğü evciğin (Şahtı, Mejevoy sokağı, 26) yıkıntısı.[18]

22 Aralık 1978 tarihinde, Yelena Zakotnova adlı 9 yaşındaki kızı öldürerek ilk cinayetini gerçekleştirdi. Çikatilo'nun belgelenmiş ilk cinayetidir. Ailesinden gizlice fahişelerle görüşmek için 1500 ruble karşılığı aldığı küçük eve kıza bir sakız vereceğini söyleyip götürdü. Ona tecavüz etmeye çalıştı. Ancak ereksiyon elde edemedi. Zakotnova onunla mücadele edip, kaçmayı deneyince, karnından 3 kez bıçaklayarak öldürdü. Bu esnada orgazm oldu. Cesedini ve okul çantasını yakındaki bir ırmak olan Gruşevka'ya attı.

Altında Zakotnova'nın cesedinin 24 Aralık 1978'de bulunduğu Gruşevski köprüsü.[18]

Çeşitli kanıtlar bu cinayetin Çikatilo ile bağlantısı olduğunu gösteriyordu. Çikatilo'nun kiraladığı evin yakınında kan bulunmuştu ve komşulara göre 22 Aralık akşamı kendisi evdeydi. Nehre attığı küçük kızın çantası da bulundu ve kızı otobüs durağında yanında bir adamla gören tanık, o kişi için Çikatilo'ya benzeyen ayrıntılı bir tarifte bulunmuştu.[19] Bu gerçeklere rağmen Alexandr Kravçenko adında benzer suç işlemiş bir işçi tutuklandı.[20] Kravçenko'nun evinde arama yapıldı, evdeki kazakta karısının kan lekeleri vardı. Bu kan Yelene Zakotnova'nın kan grubu ile uyuyordu. Halbuki cinayetin olduğu akşam Kravçenko, karısı ve bir arkadaşı evdeydiler ve arkadaşları da bunu doğruladı.[21] Ama suçu üstlenmeleri için yapılan tehditler sonrası yalan ifade verilmek zorunda kalındı ve Kravçenko'nun o gün eve çok geç döndüğü iddia edildi. Bu ifadeler sonucu zorlamalarla o da cinayeti üstlendi. 1979 yılında cinayetten yargılandı. Kravçenko daha sonra ifadesini geri aldı ve bu ifadesini zorlama ile işkence sonucu verdiğini söyledi, bu cinayeti kendisinin işlemediğini belirtti.[22] Buna rağmen cinayetten suçlu bulundu ve 1980 yılında 15 yıl hapis cezası aldı. Ancak kurban yakınlarının baskısı sonucu Kravçenko, Temmuz 1983 yılında idam cezası aldı ve idam edildi.[23]

Zakotnova cinayetinden sonra Çikatilo, sadece kadın ve çocukları bıçaklama yoluyla ereksiyon elde edebilmiş, orgazm olabilmiştir. Bu deneyimi tekrar yaşama dürtüsü onu artık seri cinayetlere yöneltmiştir. Röportajlarında verdiği bilgilere göre bu dürtüsüyle mücadele etmişti.[24]

3 Eylül 1981 tarihinde, Çikatilo Rostov şehir merkezinde, bir halk kütüphanesi yakınındaki otobüs durağında, Larisa Tkaçenko adında 17 yaşındaki bir yatılı okul öğrencisi karşılaştı. Daha sonraki itiraflarına göre, onu votka içme bahanesi ile Don Nehri yakınındaki bir ormana götürdü. Tkachenko tuzağa düşmüştü.[25] Onlar tenha bir alana ulaştığında, kurbanı önce yere attı ve elbiselerini yırttı, cinsel ilişkiye teşebbüs etti ve ereksiyon elde edemeyince, onu sopa kullanarak dövdü ve çığlıklarını bastırmak için ağzının içine zorla çamur sokarak boğarak öldürdü. Çikatilo, dişleriyle Tkaçenko'ya saldırdı, göğüs uçlarını dişleriyle kopardı.[26]

Tkaçenko'nun öldürülmesinden 9 ay sonra, 12 Haziran 1982 tarihinde, sebze satın almak için Rostov Bagayevski İlçesi'ne otobüsle gitti. Donskoi köyünde otobüs değiştirmek zorundaydı ama o yolculuğuna yaya devam etmeye karar verdi.[27] Otobüs durağına uzak bir yerde yürürken, Lyubov Biryuk adında 13 yaşındaki bir kız ile karşılaştı. İkisi birlikte çalılar önünde yürüyorlardı tanıklara göre.[28] Çikatilo, yakındaki çalıların içine onu sürükledi, Biryuk'a saldırdı ve elbisesini yırttı. Onu bıçaklayarak öldürdü. (27 Haziran tarihinde bulunduğunda 52 yerinden bıçaklanmıştı.) Baş, boyun, göğüs, ve pelvik bölgesinde 22 bıçak yarası keşfedildi.[29] Buna ek olarak, çeşitli çizgiler Biryuk'un göz çukurları üzerinde keşfedildi. Biryuk cinayeti sonrasında, Çikatilo artık cinayet çağrısına direnmeye çalıştı. Temmuz ve Eylül 1982 arasında, dokuz ve on dokuz yaşları arasında beş kurban daha öldürdü. O, yakındaki bir ormana ya da başka tenha bir alana, cazip tekliflerle kurbanlarını götürüyordu ve bıçaklayarak kurbanlarını öldürüyordu. Çocuklara, fahişelere, kaçaklara, evsizlere ve otobüs veya tren istasyonlarındaki gençlere yaklaşan bir model kurdu. Bazı kurbanları, çok sayıda bıçak yarasına ek, aynı zamanda boğularak ve dövülerek öldürüldü.[30]

Çikatilo'nun yedinci kurbanına, İrina Karabelnikova'ya ait anıt. Bu anıt kurbanın babası tarafından öldürüldüğü yerde kurulmuştur.[31]

Cesetlerin çoğunda göz yuvalarında yaralanmalar vardı. Patologlara göre katil bu yaralanmaları bıçakla yapıyordu. Kurbanlarının gözlerini oyuyordu. Sonuç olarak bu yaraların bir bıçakla yapıldığı sonucuna varıldı[32] Çikatilo, yetişkin kadın kurbanları alkol vaatleriyle, sık sık fahişe ya da evsiz kadınlara da para teklif ederek onları tuzağına düşürüp, tenha alanlara götürmeyi başarıyordu. Genellikle kurbanlarıyla ilk olarak cinsel ilişkiye girmek istiyor ama ereksiyon elde edemeyip, bunun için onları bıçaklıyordu. Kadınlar onun iktidarsızlığıyla alay ediyor, özellikle bu öfkeyle kadın kurbanlarını öldürüyordu. Bıçaklayıp kurbanlarının içine girdiğini düşünerek böyle orgazm oluyordu. Çocuk mağdurlarında her iki cinsiyette vardı;[33] Çikatilo onlara yardım teklif ederek, çocuklara şeker, fakirlere, evsizlere yiyecek, pullar, sinemaya götürme veya bozuk para gibi vaatlerle kurbanlarını kandırıyordu. Genellikle sık sık çığlıkları susturmak ve daha sonra onları öldürmek için kurbanların ağzına çamur veya balçık doldurmadan önce bir ip ile arkalarından ellerini bağlayıp, bu kurbanları yenmek istiyordu.[34][35] Sonra öldürüyordu. Olay yerini terk etmeden önce cesetlerini nadiren gizlemek için çaba harcıyordu.[36]

11 Aralık 1982 tarihinde, Çikatilo Novoşahtinsk'de bir otobüste Olga Stalmachenok adında 10 yaşındaki bir kız ile karşılaştı ve onu çeşitli vaadleriyle kandırarak otobüsten birlikte inmeye ikna etti. Otobüsteki bir tanığa göre, küçük kız orta yaşlı bir adam ile el ele otobüsten inmişti. Öldürülmeden önce, onu [37] Novoşahtinsk eteklerinde bir tarlaya götürdü. Çikatilo baş ve vücudu etrafında en az 50 kez kızı bıçakladı, göğsünü yırtarak açtı, alt bağırsak ve rahmini çıkarttı.[32]

Ocak 1983 itibarıyla, bugüne kadar öldürülen toplam dört kurbanın aynı katille bağlantısı olduğu düşünülüyordu. Binbaşı Mikhail Fetisov başkanlığındaki Moskova polis ekibi, soruşturmayı yürütmek için doğrudan Rostov-na-Donu'a gönderildi. Fetisov başkanlığındaki, Şahtı merkezi ve etrafında yürütülen soruşturmaya adli tıp uzmanı Viktor Burakov'da atandı. Nisan ayında, Olga Stalmachenok'un cesedi bulundu. Burakov, bulunan cesette yapılan incelemelerin ardından cesedin bulunduğu yere çağrıldı. Stalmaçenok'un göz çukurları üzerindeki yaralanmalar nedeniyle Burakov, bir seri katilin varlığı hakkında şüphe duydu. Çünkü cesetlerde genellikle gözler oyulmuş oluyordu. Çikatilo, Haziran 1983 yılına kadar cinayet işlemedi. Haziran 1983 yılında Laura Sarkisyan adında 15 yaşındaki bir Ermeni kızı öldürdü. Cesedi Şahtı'ya yakın işaretsiz demiryolu platformuna yakın bir yerde bulundu.[38] Eylül ayına kadar beş mağduru daha öldürdü. Bulunan organlar ve kurbanlar üzerinde yapılan yaraların benzerlikler taşıması nedeniyle bir seri katil olduğu kabul edilmeliydi ama Sovyet yetkilileri kabul etmemekte direndi. Çünkü onlara göre kendi ülkelerinde seri katile rastlanamazdı. 6 Eylül 1983 tarihinde, SSCB savcısı resmen bugüne kadar işlenen altı cinayetin aynı katil tarafından işlendiğini kabul etti.[39]

Cinayetlerin sırf vahşet ve kurbanların organlarını çıkarma durumuna göre polis, cinayetlerin şeytani bir durumla ilgili olduğunu[40], bir grup organ satıcısı tarafından veya akıl hastası biri tarafından işlendiği üzerinde duruyordu. Bu teori üzerine yoğun bir çaba ile akıl hastası, eşcinsel, sübyancı ve pedofili mahkûmları araştırıldı, psikiyatri servislerinde onlarla zaman geçirildi. Onlara göre katil, bu kişiler arasındaydı. Bu yüzden hepsi kontrol edildi.[41] Araştırılan tüm bulgular dosyalama sistemiyle kaydedildi. Ayrıca kayıtlı seks suçluları da araştırılmış ama bunlar soruşturmada elenmişti.

Eylül, 1983 yılından itibaren üzerinde yoğunlaşılan, özelikle genç bireyler sorgulandı. Bu sorgularda yapılan sık sık zorlama ve işkenceler neticesinde çoğu birey cinayetleri işlediğini söylemek zorunda kaldı. Araştırmacıların bu taktiği sonucunda bir seks suçlusu intihar etti.[42] Bu soruşturmalar neticesinde Çikatilo'nun işlediği cinayetlerden bağımsız 95 cinayet, 245 tecavüz olmak üzere 1000' den fazla suç çözülmüştür.[43][44] Şüpheliler itiraf ediyordu ama bunu ispat edemiyordu. Cesetlerin yerini dahi bilmiyorlardı. Araştırmacılara göre aranan katil değildiler. 30 Ekim 1983'te Vera Şevkun adında bir fahişenin cesedi Şahtı'da bulundu.[45] Şevkun, Ekim 27'de öldürüldü. Cesetteki bazı bulgular ayırt edilse de kurbanın gözlerinin oyulmuş olması ve bazı yaralar yine aynı katili işaret ediyordu. Bu cinayetten 2 ay sonra, Sergey Markov adında bir ceset daha bulundu.[46] Cesetteki incelemelerde boyun ve üst gövdesinde yetmişten fazla bıçak yarası olduğu keşfedildi.[47]

Ocak ve Şubat 1984 yılında Çikatilo Rostov Havacılar Parkında iki kadını öldürdü. 24 Mart'ta, Novoşahtinsk'de Dmitri Ptaşnikov adında 10 yaşındaki bir çocuğa sokulmuş onunla yürüyordu. Çocukla yürürken, araştırmacılara, katilin ayrıntılı açıklamasını veren birkaç tanık tarafından görüldü. Ptaşnikov 'un cesedi üç gün sonra bulundu.[48] Yapılan incelemede kurbanın üzerinde meni ve tükürük örnekleri ile bir ayak izi bulundu. Bu örnekler analiz için gönderildi ve katilin kan grubunun AB olduğu öğrenildi.

25 Mayıs'ta, Şahtı dışında bir ormanlık alanda Tatyana Petrosyan ve onun 10 yaşındaki kızı Svetlana adında genç bir kadını öldürdü.[49] Temmuz ayı sonunda, 13 yaşındaki bir çocuk ve 19-21 yaşları arasındaki üç kadını öldürdü. 1984 yazında, Çikatilo besleme memuru olarak görev yaptığı işten hırsızlık gerekçesiyle kovuldu.[50] 1 Ağustos günü Rostov'da memur olarak başka bir iş buldu.[51]

2 Ağustos 1984 tarihinde Havacılar Parkı Rostov'da 16 yaşındaki Natalya Golosovskaya'yı öldürdü. 7 Ağustos'ta, bir otobüs terminali için kısayol gösterme bahanesiyle Don Nehri'nin kıyısında Lyudmila Alekseyeva adında 17 yaşındaki bir kıza sokuldu. Alekseyeva'ya saldırdı ve 39 kez bıçakladı.[52] Alekseyeva cinayetinin ardından, bir iş gezisi için Özbekistan'ın başkenti Taşkent'e gitti. Orada da cinayetlerine devam etti. 15 Ağustos tarihinde Rostov'a döndü ve tanımlanamayan bir genç kadın ve 10 yaşındaki kızı öldürdü.[53] 6 Eylül 1984'te Havacılar Parkı Rostov'da İrina Luçinskaya'yı öldürdü ve gözlerini oydu.

13 Eylül 1984 tarihinde Çikatilo, Rostov otobüs durağındaki genç kadınları cezbetmek için çalışırken gizli dedektif tarafından gözlendi.[54] Bunun ardından tutuklandı. Eşyaları arandı, bir bıçak ve ip saptandı.[55] Ayrıca araştırmacılar, uzun bir süre onu içeride tutmak için çabaladı. Eski işinde de hırsızlık için soruşturma altında olduğu tespit edildi. Çikatilo en şüpheli görünen kişiydi ve Dmitri Ptaşnikov cinayetinde bir tanık Çikatilo'ya benzeyen bir adamı tarif etmişti. Çikatilo'nun kanından bir numune alındı. Meni örnekleri, 1984 ilkbahar ve yaz boyunca bilinmeyen katil tarafından öldürülen kurbanların altı tanesi üzerinde bulundu. Bu örneklere göre kan grubu AB tipiydi fakat yetersiz imkanlardan dolayı kan grubunun A tipi olduğu saptandı. Çikatilo adı araştırmacılar tarafından kullanılan kart kütüğü dosyasına eklendi; ancak, kan grubu analizi sonuçları tam olarak doğru bilinmemektedir. Çikatilo'nun tutuklanması ile, cinayetlerle ilgili olarak soruşturma 25,000 bireyi kapsayacak şekilde genişletilmiştir.[56] Çikatilo, önceki işvereninden[57]'den mülkiyet hırsızlığı ile suçlandı ve suçlu bulundu, bir yıl hapis cezasına çarptırıldı, ancak üç ay hapis yattıktan sonra 12 Aralık 1984 tarihinde serbest bırakıldı. 1960 yılından beri katıldığı Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nden çıkarılıp akümülatör aşırtısından yıl boyu ıslah işine mahkûm edildi. Çikatilo, ilk tutuklanmasından sonra 21 kişiyi daha öldürdü.

Aralık 1984 yılında hapishaneden çıktıktan sonra, Novoçerkassk'da bir lokomotif fabrikasında iş buldu. Bir iş gezisi için Moskova'ya gitti.[58] Domodedovo Havaalanı'na yakın bir demiryolu platformunda Natalya Pohlistova adında 18 yaşındaki bir kadın ile karşılaştı.[59] Pohlistova' yı ormanlık bir alanda 38 kez bıçakladı.[60] Cesedin bulunmasından sonra Moskova'ya olan uçuş kayıtları incelendi. Fakat Çikatilo, Moskova' ya trenle seyahat etmişti. Tren seyahatleri incelenmemişti. Bir ay sonra, 27 Ağustos'ta, Şahtı'da İrina Gulyaeva adlı kadını öldürdü. Natalya Pohlistova cinayetinde olduğu gibi, kurbandaki yaralar yine aynıydı ve aynı seri katili işaret ediyordu.

Novoçerkassk, Gvardeyskaya sokağı, 36. Bu evinde Çikatilo, ailesiyle birlikte tutuklanmasına kadar yaşadı.

Kasım 1985 yılında, İssa Kostoyev başkanlığında yeni bir soruşturma ekibi daha cinayetleri incelemek üzere görevlendirildi.[61] Rostov etrafında bilinen cinayetler dikkatlice yeniden incelendi ve bilinen cinsel suçluların sorgulanmasına tekrar başlanıldı. Ertesi ay, polisler, gönülllüler ile demir yolu istasyonlarında nöbet tuttu. Polis ayrıca, bir psikiyatriste danışarak yeni bir adım attı. Dr. Aleksandr Buhanovski, Sovyetler Birliği'ndeki ilk seri katil için görevlendirildi.[62] Buhanovski'ya göre katil evli, ortalama zekaya sahip, yaşı 45-50 yaşları arasında biriydi. Bu katil için 65 sayfalık bir rapor hazırladı. Ayrıca bu raporda katilin sadist olabileceği ve cinayetlerinde kurbanlarına acı çektirerek cinsel uyarılma yaşadığını belirtti. Cinayetler genel olarak birçok ulaşım merkezi yakınında ve Rostov Oblastı'nda ve hafta içi gerçekleşiyordu.[63] Buhanovski bunlara dayanarak katilin işi gereği düzenli olarak seyahat etmesi gerekli olduğunu savundu, katil büyük olasılıkla bir üretim programına bağlıydı.[64] Çikatilo haber medyasında da yer almaya başlamıştı[65] ve dürtülerini zapt etmeye çalışarak, insan avı hakkında gazete haberlerini okuyarak, dikkatle soruşturmayı izledi. İrina Gulyaeva'nın Ağustos 1985 tarihinde öldürülmesinin ardından neredeyse bir yıl içinde Rostov ve Moskova oblastlarında bulunan cesetler aynı katili işaret ediyordu. Meni örnekleri de aynı kan grubunu işaret ediyordu. Daha sonra Lyubov adında 33 yaşındaki bir kadın 23 Temmuz 1986 tarihinde bıçaklanarak öldürüldü. Cesette 20 bıçak yarası vardı ve ceset çıplaktı. Ancak bu kurban istasyonlarda veya buralara yakın bir yerde görülmemişti. Araştırmacılara göre bu cinayet farklı bir katilin işiydi. 18 Ağustos 1986 tarihinde, bir kurban Bataysk kentindeki bir çiftlikte gömülü olarak bulundu. Bu kurbandaki yaralar 1982 ve 1985 tarihleri arasında öldürülen kurbanlardaki yaralar ile benzerlik taşıyordu. Katil cesedi saklamak için ciddi çabalar sarf etmişti. 1987 yılında, Çikatilo, üç kez daha öldürdü. Rostov Oblastı uzağında bir iş gezisinde cinayetlerini işledi.[66] Mayıs ayında Oleg Makarenkov adında 13 yaşında bir çocuğu, Temmuz ayında, Ukrayna'nın kentinde İvan Bilovetski adında 12 yaşındaki bir çocuğu, 15 Eylül'de, Leningrad eteklerinde ormanlık bir alanda Yuri Tereşonok adında 16 yaşındaki meslek lisesi öğrencisi öldürdü.

1988 yılında, tanımlanamayan iki erkekle, bir kadını öldürdü. Çikatilo, trende karşılaştığı kadının arkasından ellerini bağladı ve ağzını çamurla doldurdu. Burnuna, yüzüne ve boynuna birçok yerine bıçakla saldırdı.[67] Kurbanı levha ile de dövdü. Bu kurbanın cesedi 6 Nisan'da bulundu. Müfettişler, kurbanı 1982 ve 1985 yılları arasında öldürülen insanlar ile bağlantılı buldu. Kadının beton levha ile dövülerek öldürülmesini şüpheli bulsalarda bıçak yaralarından bu cinayetin de aynı katil tarafından işlendiğini düşünüyorlardı.[68] Mayıs ayında Çikatilo, Ukrayna'nın İlovaysk kentinde, Aleksey Voronko adında 9 yaşındaki çocuğu öldürdü. Çocuğun yaralarına bakılarak bu cinayet, Çikatilo'nun cinayetlerine eklendi.[69] 14 Temmuz'da, Şahtı yakınlarındaki Donleshoz istasyonunda Yevgeni Muratov adında 15 yaşındaki bir çocuğu öldürdü. Bedeni Nisan 1989 yılına kadar[70] bulunamamasına rağmen Muratov cinayeti de, soruşturma ile bağlantılı bulundu. 28 Ağustos 1989 yılında Aleksey Hobotov'u öldürdü. Bu cinayetten başka dört kişiyi daha öldürdü.

14 Ocak 1990 tarihinde, Çikatilo, Şahtı'da bir tiyatro dışında ayakta Andrei Kravçenko adında 11 yaşındaki çocuk ile karşılaştı. Kravchenko'yu ormanın tenha bir bölümüne götürüp onu öldürdü. Cesedi bir sonraki ay bulundu. Kravçenko cinayetinden sonra, 7 Mart'ta, Çikatilo, Rostov Botanik Bahçeleri'ne yakın Rostov tren istasyonunda Yaroslav Makarov adında 10 yaşındaki bir çocuğa sokuldu. Parçalanmış ceset ertesi gün bulundu.[71]

11 Mart günü, Mihail Fetisov başkanlığındaki soruşturma liderleri, katilin ilerlemesini görüşmek üzere bir toplantı düzenledi.[72] Cinayetlerin çözülmesi için Fetisov; halk, basın ve İçişleri Bakanlığının yoğun baskısı altındaydı. Fetisov da soruşturmada bu katilin insanlar için ateş olacağını belirtmişti.[73]

Çikatilo, 4 Nisan'da Lyubov Zuyeva adında 31 yaşındaki bir kadına sokuldu ve Donleshoz istasyonu yakınındaki ormanlık alanda kurbanı öldürdü.[74] 28 Temmuz tarihinde, 13 yaşındaki Viktor Petrov' a Rostov tren istasyonunda sokuldu ve onu öldürdü.[75] 14 Ağustos tarihinde, Novoçerkassk sahiline yakın bir yerde İvan Fomin adında 11 yaşındaki bir çocuğu öldürdü.

Daha fazla kişinin mağdur olmaması için polis tarafından geniş çaplı bir operasyon başlatıldı. Kurbanlar Rostov Oblastı boyunca bir demiryolu güzergâhı üzerindeki istasyonlarda bulunmuştu, Viktor Burakov da soruşturmaya atandığından beri katilin bu istasyonlarda dolandığını ve kurbanlarını bu istasyonlardan seçtiğini saptamıştı.[76] Rostov Oblastındaki tümü büyük istasyonlar için bir plan önerdi. Buralarda yer alacak üniformalı polis varlığı ile katil korkutulup cinayetlerine engel olunmaya çalışılacaktı. Gizli ajanlar içinde katilin faaliyetlerini farketme olasılığı daha yüksek olacaktı. Küçük ve daha az yoğun istasyonlar içinde devriyeler olacaktı. Plan kabul edildi ve istasyonlara gelen ve gidenlerin kayıt altına alınması sağlanmak istendi.[77] Polis 360 görevliyi Rostov Oblastı İstasyonlarında konuşlandırdı, ancak gizli subaylar katilin en sık geldiği istasyonlarda görev aldı. Kirpiçnaya, Donleshoz ve Lesostep[78] istasyonlarında katili yakalamak için daha büyük çaba sarf edildi. Operasyon 27 Ekim 1990'da: hayata geçirildi.[79]

30 Ekim günü Vadim Gromov adlı 16 yaşındaki bir çocuğun cesedi bulundu. Gromov'un cesedinin üzerinde saptanan yaralar incelenilerek seri cinayetlere eklendi. Boğularak ve 27 kez bıçaklanarak öldürülmüş, dili kopartılmış ve gözleri yaralanmıştı.[79] Gromov, katili yakalama girişimlerinden 10 gün önce 17 Ekim'de öldürülmüştü. Çikatilo, Viktor Tişçenko adında bir çocuğu daha öldürdü. Gözetim altında olmasına rağmen istasyonların, Çikatilo çocuğa sokuldu ve yakındaki bir ormana götürerek onu öldürdü. Tişçenko' nun vücudunda 40 ayrı bıçak yarası vardı ve 3 Kasım tarihinde cesedi bulundu.[80]

6 Kasım 1990 tarihinde Çikatilo, Donleshoz istasyonu yakınındaki ormanlık alanda Svetlana Korostik adında 22 yaşındaki bir kadını öldürdü.[81] Suç mahallini terk ederken, gizli bir görevli tarafından gözlendi.[82] Ellerini ve yüzünü yıkadı. İstasyona yaklaşırken[82], gizli subay Çikatilo'nun ceket ve dirseğinde çim ve toprak lekeleri olduğunu kaydetti. Aynı zamanda yanağında küçük kırmızı bir leke vardı.[83] Subay için, o şüpheli görünüyordu. Yılın bu zamanlarında ormanlık alanda olmanın tek nedeni yabani mantar (Rusya'da popüler bir eğlence) toplamaktı, ama Çikatilo, bu iş için uygun görünmüyordu; daha resmi kıyafetler giymişti. Ayrıca, bir naylon spor çantası vardı. Polis onu durdurdu ve sorguladı, tutuklamak için ise bir nedeni yoktu. Gözetimden sonra ise istasyon ve yakınındaki kişilerin adını içeren rutin raporlar hazırlandı.[77]

13 Kasım günü, Korostik'in cesedi bulundu; seri cinayetlerle bağlantılı otuz altıncı bilinen kurban oldu. Polis, Donleshoz istasyonunun gözetiminden sorumlu subayı çağırdı ve tüm raporları inceledi.[84] Çikatilo adı bu raporlar arasındaydı, olaya dahil birçok subay için tanıdıktı, çünkü 1984 yılında sorgulanmıştı ve şüpheli listesindeydi.[85][86] Çikatilo'nun o sıralar ve önceki zamanlardaki işverenleri, öğretmenlik mesleğini sürdürürken ki tanıdıkları, meslektaşları araştırıldı. Cinayetler farklı yerlerde işleniyordu ve Çikatilo işinden dolayı sürekli iş seyahatlerine çıkıyordu. Ayrıca birkaç öğrenci cinsel saldırı nedenleri ile Çikatilo'yu şikayet etmişlerdi ve o da istifa etmek zorunda kalmıştı. Araştırmacılar uğraşlar sonucu bu bilgilere ulaştı.[87][88]

Polis, 14 Kasım tarihinde Çikatilo'yu evi yakınlarında, her hareketi için gözetim altına aldı. Gizli görevliler yerleştirildi. Özellikle tren ya da otobüslerde yalnız genç kadınlar ya da çocuklara yaklaşımı gözlendi ve onlarla konuştuğu saptandı. Kadın veya çocuk konuşmayı kestiğinde ise birkaç dakika bekleyip daha sonra başka bir konuşma ortağı aradığı da saptandı.[89] 20 Kasım tarihinde, gözetimden altı gün sonra, Çikatilo büyük bir kavanoz ile bira almak için evinden çıktı. Önce gezinmeye başladı ve parkta[90], yolda tanıştığı çocuklarla temas kurmaya çalıştı. Bir kafeden çıktıktan sonra, dört sivil polis memuru tarafından tutuklandı.[91]

Tutuklanması üzerine Çikatilo polise, tutuklanmasının yanlış olduğunu iddia eden bir ifade verdi ve 1984 yılında olduğu gibi yine sıradan bir vatandaş olduğunu, bu cinayetlerle ilgisi olamayacağını söyledi.[92] Ancak güçlü bir delil vardı. Çikatilo'nun parmaklarında bir yara vardı. İncelemeler sonucu yaranın bir insanın ısırması olduğu sonucuna varıldı. Ayrıca en sondan bir önceki kurbanı fiziksel olarak güçlü 16 yaşındaki bir kurbandı. Olay yerinde, mağdur ve katil arasında vahşi bir fiziksel mücadelenin varlığını kanıtlayan sayısız işaretler bulunmuştu. Bir parmağında ise kırık tespit edildi ama o tıbbi bir yardıma gerek duymamıştı.[93]

Çikatilo'nun eşyaları da arandı ve bıçak ile halat bulundu. Kanından bir örnek alındı.[94] Ardından Rostov'da bir hücreye konuldu.[95] 21 Kasım tarihinde resmi sorgulama başladı. Sorgulama Issa Kostoyev ile gerçekleştirildi. Cinayetleri itiraf etmesi için polis tarafından çeşitli stratejiler uygulandı. Çikatilo ise tıbbi yardıma ihtiyacı olan hasta bir adam olduğunu söylüyordu. Sorgulama ile ilgili polisler, araştırmacılar Çikatilo'nun aradıkları katil olduğunu düşünüyorlardı ve birçok emare vardı ama Sovyet hukuk çerçevesinde, şüpheli en fazla 10 gün tutulabiliyordu.

Sorgulama İssa Kostoyev ile başladı.Çikatilo, 10 gün boyunca cinayetlerini inkar etti. 29 Kasım günü, Burakov ve Fetisov, 1985 yılında katil için 65 sayfalık bir rapor yazan Dr. Alexander Buhanovski’ yi sorguya girmesi için davet etti. Çikatilo için yaptığı 65 sayfalık psikolojik çalışmasından alıntılar okudu.[96] Suçlamaları kabul etmeyen Çikatilo, farklı bir yol denenilerek Dr. Aleksandr Buhanovski eşliğinde cinayetlerini itiraf etti.

30 Kasım tarihinde Çikatilo, Haziran 1982 ve Kasım 1990 yılları arasında bilinen 34 cinayetini itiraf etti. Ayrıca bilinmeyen 22 cinayetini de itiraf etti. Üç cesete ulaşılamadı.[97]

Çikatilo işlediği her cinayetle ilgili tutarlı açıklamalar yaptı. Sorulduğunda bütün cinayetleri nasıl işlediğini anlatıyordu. Cinayetlerini itiraf ederken, kurbanlarını önce çeşitli vaadleriyle kandırarak tenha alanlara götürdüğünü söyledi. Birçok durumda, özellikle erkek kurbanlarını öldürmek için bir ip ile arkalarından kurbanların ellerini bağladığını belirtti. İlk olarak kurbanlara bıçakla saldırdığını, önce göğüs bölgesine[67] saldırdığını itiraf etti. Fazla kan dökmeden cinayetlerini işleyebildiğini belirtti.[98] Ayrıca "Kurbanların çığlıkları, kanları ve acıları bana gevşeme ile zevk verdi" dedi.[99] Kurbanların çoğunun gözlerini oyması içinde başlangıçta eski batıl bir inanışa inanmış olduğunu belirtti. Çikatilo başlangıçta kurbanlarının gözlerini oyuyordu ama zamanla artık bunu yapmaması içinde bir koca karı masalı olduğuna ikna olduğunu söyledi. Bu inanışa göre kurbanlarının gözlerinde görüntüsünün kaldığına inanıyordu.[100]

Çikatilo ayrıca sık sık, kurbanların kanının tadına vardı.[101] İfadesinde "Cinayetlerini işlerken titreme hissettim” dedi. Ayrıca kurbanların genital bölge, dudak, meme ve dillerini dişleriyle yaraladığını itiraf etti.[102] Kadın kurbanlarınının rahim, erkek kurbanlarının ise testislerini çiğnediğini itiraf etti.[103]

Yelena Zakotnova cinayetini de kendisinin işlediğini itiraf etti. Bu suç için ise Aleksandr Kravçenko adında masum bir adam idam edilmişti (Aleksandr Kravçenko, Yelena Zakotnova cinayeti için idamından sonra af aldı). Aydınlatılamayan bazı cinayetlerini ayrıntıları ile açıkladı. 14 yaşındaki Lyubov Volobuyeva adlı kurbanı, 25 Temmuz 1982 tarihinde Krasnodar Havaalanı yakınında bir alanda öldürdüğünü anlattı. Krasnodar Havaalanı'nda bekleme odalarında otururken Volobuyeva ona yaklaştı. Daha sonra kurbanı öldürdü.[104]

1990 yılının Aralık ayında Çikatilo, Aleksey Hobotov cinayetini itiraf etti ve polislere yerini gösterdi.[105]Şahtı mezarlığının yakınındaki ormanlık alanda gömülü olduğunu itiraf etti. İtiraf ettiği üç cinayetin kurbanlarına da ulaşılamadı. Çikatilo, bu süre içinde hep hücrede tutuklu kaldı. 1978 ve 1990 yılları arasında 53 kadın ve çocuğu öldürmekten suçlu bulundu.[106]

Her suç mahallinde tüm cinayetlerin yeniden araştırılmasından ve sorgulamanın tamamlanmasının ardından 20 Ağustos 1991 tarihinde [107][108] Çikatilo'nun yargılanabilir olup olmadığına dair 60 günlük psikiyatrik değerlendirme için Moskova'da Serbski Enstitüsü'ne transfer oldu. Çikatilo bir psikiyatri uzmanı tarafından analiz edildi. 18 Ekim tarihinde Dr. Andrey Tkaçenko imzalı raporda katilin sadist özelliklere sahip kişilik bozukluğundan muzdarip olduğunu[109] fakat akli dengesinin yerinde olduğunu belirtti.[110] Aralık 1991'de Çikatilo'nun tutuklanması ve suçlarının kısa bir özeti Rus Basını için serbest bırakıldı.[111]

Çikatilo, öğretmenlik yaptığı zaman işlediği cinsel saldırı suçları da dahil 53 cinayetten yargılanmak üzere 14 Nisan 1992 tarihinde Rostov Mahkemesine getirildi.[112] Yargıç Leonid Akubjanov’du.[113] Bu duruşma Sovyet Rusya’nın ilk büyük medya olayı idi. Çikatilo, duruşmaya demir kafes içerisinde getirildi. Kurban yakınlarının öfkelerinden ve saldırılarından onu korumak için böyle bir yol seçtiler. Davanın açıldığı haftalarda basın, Çikatilo için yamyam, manyak kelimelerini kullanarak ve tıraş edilmiş kafasına (bitlerin yayılmasını önlemek için standart bir cezaevi prosedürü) atıfta bulunup onu bir iblise benzeterek haber yaptılar. Ayrıca cinayetler için fazla abartılı kelimeler ve sansasyonel başlıklar da kullanıldı.[114]

Davanın ilk iki günü Yargıç Leonid Akubjanov tarafından iddianame okundu. Her cinayet ayrıntıları ile tartışıldı, mahkeme salonunda bulunan kurban yakınları gözyaşlarına boğuldu ya da bayıldı.[115] İddianamenin okunmasından sonra Yargıç Akubjanov mahkeme salonunda bulunan gazetecilere bu davanın bir ilk olduğunu ve bir şeyler öğrettiğini söyledi.[116] Daha sonra Yargıç, Çikatilo’ dan kendini tanımlamasını, doğum tarihi ve doğum yerini duymak istedi.[117]

Çikatilo, her suç için detaylıca sorgulandı. Kurbanlarını hangi bahanelerle götürdüğünü, nasıl öldürdüğünü anlattı. Ayrıca kurbanların kişisel eşyalarını çalmakla da suçlandı. Öldürdüğü kurbanların yaşam tarzı ve cinsiyetlerindeki kayıtsızlık için de sorulan soruyu şöyle cevapladı: “…Attığım her adımda onlar vardı, aramaya gerek yoktu”[118] Duruşma esnasında verdiği cevaplar ve sergilediği hareketler neticesinde Yargıç Akubjanov Çikatilo’yu “kapa çeneni”, “sen deli değilsin” diyerek azarladı. Çikatilo, sorulan sorulara karşın başka konulara saptı. Ailesinden, gördüğü baskıdan, çocukluğunda çektiği sıkıntılardan bahsederek suçlamaların yanlış olduğunu belirtti. Mahkeme düzeni bozulunca Çikatilo hücresine iade edilerek davaya devam ediliyordu. 21 Nisan'da, Çikatilo’nun savunma avukatı, Dr. Buhanovski’nin onun üzerinde etkisi olduğunu dile getirdi. Buhanovski, Çikatilo için hazırladığı çalışmaya, duruşma salonunda müsaade edilmesi için izin istedi fakat bu isteği reddedildi.[119] Aynı gün Çikatilo, savunma avukatı sorulan sorulara cevap vermemeye başladı.[120] Üç gün üst üste ifade verilmeyerek, masumiyetin yargıç tarafından ihlal edildiğini ve başka bir ifade vermek üzere olacaklarını dile getirdiler.[121] Ertesi gün dava iki hafta süreyle ertelendi.

Davanın başlamasından sonra savunma avukatı müvekkilinin tekrar bir psikiyatrik değerlendirmeye tabi olmasını istedi. Bu istek reddedildi. Bunun sonrasında savunma avukatı oturduğu yerden yükselerek yargıcın değişmesi gerektiğini, aksi halde davaya devam edilemeyeceğini söyledi. Savcı Nikolay Gerasimenko, yargıcın masumiyet karinesini ihlal ettiğini belirterek yargıç değişimini talep etti.[122][123] Zaten basının yaptığı haberlerden önyargı oluşturulduğunu belirtti. Çikatilo mahkeme salonundaki ve hücresindeki davranışları göz önüne alınarak (duruşma esnasında pantolon ve iç çamaşırını indirdi) yeniden incelenmeye alındı. İnceleme sonunda bunu bilerek yaptığını, akıl sağlığının yerinde olmadığını göstererek beraat etmeye çalıştığını açıkladılar. 14 Ekim tarihinde cinayetlerin listesi okundu.[124] 15 Ekim günü, Chikatilo 53 cinayet ile yargılandığı davadan 52 tanesinde suçlu bulundu ve her suç için ölüm cezasına çarptırdı. 1970'lerde öğretmen olarak çalıştığı yıllarda işlediği cinsel saldırılarından da suçlu bulundu. Çikatilo, kararı duyunca kafesi tekmeledi ve bağırmaya başladı. Karara cevaben konuşma yapmak için fırsat verildiğinde ise sessiz kaldı.[125]

Çikatilo, Rus Anayasa Mahkemesi'ne mahkûmiyet kararı için itiraz etti ama bu itiraz 1993 yılında reddedildi.[126]

4 Ocak 1994 tarihinde Rusya Devlet Başkanı Boris Yeltsin, merhamet için yapılan temyizi reddetti.[127]

14 Şubat günü Çikatilo, Novoçerkassk cezaevindeki hücresinden alındı ve ses geçirmeyen odada sağ kulağının arkasından bir kez silahla ateş edilerek idam edildi.[128][129]

• Citizen X, doğrudan Çikatilo'nun cinayetlerini anlatır. Robert Cullen tarafından yazılan The Killer Department kitabından yararlanılmıştır. Andrey Çikatilo karakterini Jeffrey DeMunn, Viktor Burakov karakterini Stephen Rea, Albay Mikhail Fetisov karakterini Donald Sutherland, Dr. Alexandr Bukhanovsky karakterini ise Max Von Sydow canlandırmıştır.
• 2004 yapımı Evilenko filmi, Andrey Çikatilo'nun cinayetleri üzerine kuruludur.
• 2015 yapımı Child 44 filmi, İngiliz yazar Tom Rob Smith'in Andrey Çikatilo'dan esinlenerek yazmış olduğu Child 44 adlı kurgusal kitabına dayanılarak beyaz perdeye aktarılmıştır. Gary Oldman ,Tom Hardy ,Vincent Cassel, Noomi Rapace, Jason Clarke oyuncular arasındadır.

• Conradi, Peter(1992). The Red Ripper. ISBN 0-86369-618-X.
• Cullen, Robert (1993). The Killer Department. ISBN 1-85797-210-4.
• Krivich, Mikhail & Olgin, Olgert (1993). Comrade Chikatilo. ISBN 0-942-63790-9.
• Lourie, Richard (1993). Hunting The Devil. ISBN 0-586-21846-7.

• Tom Rob Smith'in Child 44(2008) isimli kitabı, Andrey Çikatilo'dan esinlenilerek yazılmıştır.