Alzheimer hastalığı

Alzheimer hastalığı, günlük yaşamsal etkinliklerde azalma ve bilişsel yeteneklerde bozulmayla karakterize edilmiş, nöropsikiyatrik belirtilerin ve davranış değişikliklerinin eşlik ettiği nörodejeneratif bir hastalıktır. Demansın en sık görülen türüdür. Bu hastalığı ilk olarak Alois Alzheimer tanımlamıştır.

Alzheimer hastalığı
Uzmanlık	Nöroloji

Erken belirtilerden biri hafıza kaybıdır. Bu hafıza kaybı, geçmiş hafızanın korunduğu, hastalığın ilerlemesi ile birlikte sıklıkla yinelemeye başlayan küçük unutkanlıklar görülmeye başlanır. Bozukluğun ilerlemesi ile bilişsel (kognitif) yeteneklerde yitim , frontal ve temporal lob işlevleri ile ilişkili, dil alanlarında işlev yitimi (afazi), beceri gerektiren hareketlerde işlev yitimi (apraksi) ve tanıma işlevlerinde bozulmaya doğru uzanım göstermeye başlar.

Altta yatan patolojik sürecin yansıması olarak beyinde limbik sistem ile frontal ve temporal loblar arasındaki bağlantılarda kopmalar olur. Patolojik süreç temporoparietal korteksin yoğun bir şekilde tutulduğu ancak frontal lobu da etkileyen amiloid plak ve nörofibriler yumaklarla karakterize inflamatuvar yanıtın birlikteliğinde nöron kaybı ve atrofisini içerir.

65 yaş üzerindeki grubun %2-4’ünde, 85 yaş üzerinde ise %20 oranında görülmektedir

Belirtileri: Bilinç bulanıklığı, Kişinin bulunduğu ortama adapte olmakta zorlanması, Kişinin iyi bildiği yerlerde kaybolması, Konuşma ve dil becerilerine ilişkin sorunlar, Saldırganlık, aile ve arkadaşlarından olağan dışı taleplerde bulunma, Çevreye karşı şüphe duyma gibi kişilik bozukluklarının gelişimi, Halüsinasyon ve sanrılar, Motivasyon ve öz saygı düşüklüğü, Kişilerin günlük aktivitelerini yardımsız yapmakta zorluk çekmesi, Kişinin hatırlayamadığı olayları inkar etmesi, Kaygı ve depresyon,

.[1]