İnsan kas-iskelet sistemi

İskelet sistemi birçok önemli fonksiyona hizmet eder; Vücudun şeklini ve şeklini sağlar, destek ve koruma, bedensel harekete izin verir, vücut için kan üretir ve mineral depolar.[5] İnsan iskelet sistemindeki kemiklerin sayısı tartışmalı bir konudur. İnsanlar 300'den fazla kemikle doğar; ancak, birçok kemik doğum ve olgunluk arasında birleşir. Sonuç olarak, ortalama bir yetişkin iskeleti 206 kemikten oluşur. Kemik sayısı, sayımı türetmek için kullanılan yönteme göre değişir. Bazıları belli yapıları çoklu parçalara sahip tek bir kemik olarak görürken, diğerleri onu birden fazla kemik içeren tek bir parça olarak görebilir.[6] Kemiklerin beş genel sınıflandırması vardır. Bunlar uzun kemikler, kısa kemikler, yassı kemikler, düzensiz kemikler ve susamsı kemiklerdir. İnsan iskeleti, bağlar, tendonlar, kaslar ve kıkırdak tarafından desteklenen hem kaynaşık hem de ayrı ayrı kemiklerden oluşur. Omurgayı kapsayan aksiyel iskelet ve apendiküler iskelet kemiklerinden oluşan karmaşık bir yapıdır.[7]

İskelet sistemi, doku ve organların kendilerini bağladığı bir çerçeve görevi görür. Bu sistem hayati organlar için koruyucu bir yapı görevi görür. Bunun ana örnekleri beynin kafatası tarafından korunması ve akciğerlerin göğüs kafesi tarafından korunmasıdır.

Uzun kemiklerde bulunan kemik iliğinin iki farklı özelli vardır (sarı ve kırmızı). Sarı iliğin yağlı bağ dokusu vardır ve ilik boşluğunda bulunur. Açlık sırasında vücut, enerji için sarı ilikteki yağı kullanır.[8] bazı kemiklerin kırmızı iliği, karaciğer tarafından parçalanan mevcut hücrelerin yerini almak için yaklaşık 2,6 milyon kırmızı kan hücresi olan kan hücresi üretimi için önemli bir bölgedir.[5] Burada tüm eritrositler, trombositler ve çoğu lökosit yetişkinlerde oluşur. Kırmızı ilikten eritrositler, trombositler ve lökositler özel görevlerini yapmak için kana göç eder.

Kemiklerin bir başka işlevi de belirli minerallerin depolanmasıdır. Kalsiyum ve fosfor depolanan ana mineraller arasındadır. Bu depolama "cihazı"nın önemi, kan dolaşımındaki mineral dengesini düzenlemeye yardımcı olur. Minerallerin dalgalanması yüksek olduğunda, bu mineraller kemikte depolanır; düşük olduğunda kemikten çekilir.

Vücudun üç tür kas dokusu var: (a) iskelet kası, (b) düz kas ve (c) kalp kası.

Yukarıdaki kas sisteminin ön ve arka görünümlerinde, yüzeysel kaslar (yüzeydekiler) vücudun sağ tarafında, derin kaslar (yüzeysel kasların altındakiler) vücudun sol yarısında gösterilir. Bacaklar için yüzeysel kaslar ön görünümde gösterilirken, arka görünüm hem yüzeysel hem de derin kasları gösterir.

Kalp, iskelet ve düz kas olmak üzere üç tür kas vardır. Düz kaslar, içi boş organların lümenlerinin içindeki maddelerin akışını kontrol etmek için kullanılır ve bilinçli olarak kontrol edilmezler. İskelet ve kalp kası, hücrelerinin içindeki bileşenlerden dolayı mikroskop altında görülebilen şeritlere sahiptir.Sadece iskelet ve düz kaslar, kas-iskelet sisteminin bir parçasıdır ve sadece iskelet kasları vücudu hareket ettirebilir. Kalp kasları kalpte bulunur ve sadece kan dolaşımında kullanılır. Düz kaslarda olduğu gibi kalp kasları da bilinçli olarak kontrol edilmez. İskelet kasları kemiğe tutturulur ve eklem çevresindeki karşılıklı gruplarda düzenlenir.[9] Kaslar, sinir enerjisini merkezî sinir sisteminden elektrik akımları ileten ve kasların büzülmesine neden olan sinirlere iletmek üzere bağlanır.[10][11]

Memelilerde kas kasıldığında bir dizi reaksiyon meydana gelir. Kas kasılması, somatik sinir sisteminden kaslara bir mesaj yollayan motor nöron tarafından uyarılır. Motor nöronun depolarizasyonu, nörotransmitterlerin sinir terminalinden salınmasına neden olur. Sinir terminali ile kas hücresi arasındaki boşluğa nöromüsküler kavşak denir. Bu nörotransmiterler, sinaps boyunca yayılır ve kas lifi hücre zarındaki spesifik reseptör bölgelerine bağlanır. Yeterli sayıda reseptör uyarıldığında, bir aksiyon potansiyeli üretilir ve sarkomanın geçirgenliği değiştirilir. Bu süreç inisiyasyon olarak bilinir.[12]

Tendon, kasları kemiklere bağlayan sert ve esnek bir fibröz bağ dokusu grubudur.[13] Kas lifleri arasındaki ekstra hücresel bağ dokusu, distal ve proksimal uçlardaki tendonlara bağlanır ve tendon, kasın kökenindeki ve sokulmasındaki münferit kemiklerin periostuna bağlanır. Kaslar kasıldıkça, tendonlar kuvvetleri nispeten sert kemiklere iletir, onları çeker ve harekete neden olur. Tendonlar, hareket halindeyken yaylar olarak işlev görmelerine izin vererek enerji tasarrufu sağlar ve esasen gerilebilir.

İnsan sinovyal eklem bileşimi

Eklemler tek tek kemikleri birbirine bağlayan ve harekete neden olmak için kemiklerin birbirine karşı hareket etmesine izin verebilecek yapılardır. Üç eklem bölümü vardır, iki veya daha fazla eklem kafası arasında geniş hareketliliğe izin veren diartroz; harekete biraz izin veren amfiarthroz ve taşınmaz olan, çok az harekete izin veren, ağırlıklı olarak lifli olan sinartroz. Doğrudan birleştirilmeyen eklemler olan sinoviyal eklemler, sinoviyal membranlar tarafından üretilen sinoviyal sıvı adı verilen bir çözelti ile yağlanır. Bu sıvı, eklem yüzeyleri arasındaki sürtünmeyi azaltır ve eklemi gergin dokusu ile birleştirerek eklem kapsülü içinde tutar.[7]

Bağ; yoğun, beyaz, lifli elastik dokudan oluşan küçük bir banttır.[7] Bağlar eklem oluşturmak için kemik uçlarını birbirine bağlar. Çoğu bağ, yer değiştirmeyi sınırlandırır veya kırılmaya neden olabilecek belirli hareketleri önler. Esnek olduklarından basınç altındayken gittikçe uzarlar. Bu olduğunda, bağ dengesiz bir eklemle sonuçlanan kırılmaya yatkın olabilir.

bağlar ayrıca bazı hareketleri kısıtlayabilir: hiper ekstansiyon ve hiper fleksiyon gibi hareketler bağlar tarafından bir dereceye kadar sınırlandırılır. Ayrıca bağlar belirli yön hareketlerini önler.[14]

Bursa, beyaz lifli dokudan yapılmış ve sinoviyal membranla kaplı küçük, sıvı dolu bir kesedir. Bursa ayrıca eklem kapsülünün dışına uzanan sinoviyal bir membran ile de oluşturulabilir.[8] Eklem çevresindeki kemikler ve tendonlar ve / veya kaslar arasında bir tampon sağlayan bursa, sinoviyal sıvı ile doldurulur ve vücudun hemen hemen her ana ekleminde bulunur.