İmereti Krallığı

İmereti Krallığı (Gürcüce: იმერეთის სამეფო) 1258-1330 ve 1446-1810 yılları arasında Gürcü Krallığı dağıldığında ortaya çıkan krallıktır.

İmereti
იმერეთის სამეფო(Gürcüce)
imeretis samepo
İmereti Krallığı
1260-1810
Prens Vahuşti'nin Atlasına göre 18. yy. arması
1490 yılında İmereti Krallığı haritası
Başkent Kutaisi
Yaygın diller Gürcüce
Hükûmet Monarşi
Kral  
 1260–1293
VI. Davit Narin (ilk)
 1789–1810
II. Solomon (son)
Tarihçe  
 Kuruluşu
1260
 Gürcistan Krallığı ile yeniden birleşmesi.
1330
 Gürcistan Krallığı'ndan ayrılması
1455
1555
 Rusya İmparatorluğu vasalı
1804
 Dağılışı
1810
Öncüller
Ardıllar
Gürcistan Krallığı
Çarlık Rusya
Samegrelo Prensliği
Abhazeti Prensliği
Svaneti Prensliği
Guria Prensliği

Moğol istilasını izleyen dönem

Gürcistan ve Kafkasların Moğollar tarafından istilası döneminde Moğol boyunduruğuna başkaldıran VI. Davit Narin’in batıya çekilerek burada İlhanlı egemenliğinden bağımsız şekilde ilan ettiği krallık olarak 1258-1330 yılları arasında varolmuştur. İmereti Krallığının başkenti Kutaisi olmuştur. Bu dönemde başkent Tiflis Moğol işgali altında olmuş ve Gürcü kralları Moğollar tarafından onaylanarak atanmıştır. Moğollara karşı Gürcü halkının isyanlarına bölgeden destek verilmiştir. Krallık, V. Giorgi döneminde Moğolların ülkeden atılmasıyla yeniden Gürcü Krallığıyla birleşmiştir.[1]

İlk Dönem Hükümdarlar

  • VI. Davit Narin (1258-1293)
  • I. Konstantine (1293-1326)
  • Mikeli (1326-1329)
  • I. Bagrat (1329-1330)
  • Vacant (1330–1387)
  • I. Aleksandre (1387-1389)
  • I. Giorgi (1389-1396)
  • II. Konstantine (1396-1401)
  • I. Demetre (1401-1455), I. Aleksandre tarafından sadece Dük olarak tanındı.

İkinci Dönem hükümdarlar

  • II. Demetre (1446-1452)
  • II. Bagrat (1463–1478)
  • II. Aleksandre (1478–1510)
  • III. Bagrat (1510–1565)
  • II. Giorgi (1565–1585)
  • Levan (1585–1588)
  • Rostom (1588–1589, 1590–1605)
  • IV. Bagrat (1589–1590)
  • III. Giorgi (1605–1639)
  • III. Aleksandre (1639–1660)
  • V. Bagrat (1660–1661, 1663–1668, 1669–1678, 1679–1681)
  • Vahtang Çuçunaşvili (1661–1663)[2]
  • Arçil (1661–63, 1678–79, 1690–91, 1695–96, 1698)
  • Demetre (1663–1664)[2]
  • IV. Giorgi (1681–1683)[2]
  • IV. Aleksandre (1683–1690, 1691–1695)
  • Simon (1699–1701)
  • IV. Giorgi Goçia (1696–1698)[2]
  • Mamia (1701–02, 1711, 1713)[2]
  • VI. Giorgi (1702–1707)[2]
  • VII. Giorgi (1707–11, 1712–13, 1713–16, 1719–1720)
  • VIII. Giorgi (1716, 1720)[2]
  • V. Aleksandre (1720–1741, 1742–1752)
  • IX. Giorgi (1741)
  • I. Solomon (1752–1766, 1768–1784)
  • Teymuraz (1766–1768)
  • II. Davit (1784–1789, 1790–1791)
  • II. Solomon (1789–1790, 1792–1810)

İkinci dönem

1455 yılından sonra krallık toprakları Gürcüler, İranlılar ve Türkler arasında savaşların yoğun olarak yaşandığı bir yer haline gelmiştir. İmereti Krallığı, 1555 ile 1804 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı vasal bir devletti. 25 Nisan 1804'te İmereti Kralı II. Solomon, Rus vasallığını kabul etti ve 1810'da tahttan indirildi. İmereti'nin vasal bir devlet olduğu dönemde, Megrelya, Abhazya ve Guria prenslikleri İmereti'den bağımsızlıklarını ilan ettiler ve kendi hükümetlerini kurdular. Fars - Azeri isimlendirmesinde bölge "baş açıq" olarak biliniyordu.[3]

Kaynakça

  1. D.M.Lang - Georgia in the Reign of Giorgi the Brilliant (1314-1346), Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. 17, pp. 74-91
  2. Non-Bagrationi monarch.
  3. Vladimir Minorsky , La Perse au XV siècle entre la Turquie et Venice, Translation to Persian language , page 36
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.