Zorla hamilelik

Kız kaçırma

Kız kaçırma ve zorla evlendirme uygulamaları (aslında rızaya dayalı olan tamamen sembolik "kız kaçırma" haricinde), kadını hamile bırakma niyetiyle tecavüzü içerir ve onu tecavüzcüye ve onun ailesine bağımlı bir pozisyona sokar ve tecavüze karşı kültürel tavırları nedeniyle kendi ailesine dönemez.[1] Kırgızistan'da her yıl binlerce genç kız ve kadın zorla evlendirilmek üzere kaçırılıyor. Uygulama 2013 yılında yasaklanmış olmasına rağmen, kız kaçırma toplum için yıkıcı sonuçlarla var olmaya devam ediyor. Bu, Kırgızistan'da erkeğin evlenme çağına geldiğinde yapması gereken geleneksel bir eylem olarak algılanır.[2]

Bir soykırım aracı olarak

Cenevre Sözleşmesi kapsamında tecavüz, cinsel kölelik ve zorla hamilelik gibi bunlarla ilintili eylemler insanlığa karşı suçlar ve savaş suçları olarak tanınmaktadır.[3] Özellikle 1949'dan itibaren, Dördüncü Cenevre Sözleşmesi'nin 27. Maddesi ve daha sonra da 1949 Cenevre Sözleşmelerine Ek 1977 Ek Protokolleri, savaş zamanı tecavüzü ve zorunlu fuhuşu açıkça yasaklamaktadır. Uluslararası Ceza Mahkemesinin yargı yetkisini tanımlayan Roma Statüsü Açıklayıcı Memorandum, tecavüz, cinsel kölelik, zorla fuhuş ve zorla hamileliği, yaygın veya sistematikleşmiş uygulamaları parçası olduğu takdirde insanlığa karşı suç olarak kabul eder.[4][5]

Uluslararası Ruanda Ceza Mahkemesi'ne göre tecavüz, sistematik olarak veya kitlesel ölçekte bir halka büyük zararlar vermek amacıyla kullanıldığında soykırıma varabilecek niteliktedir. Daha sonra Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesi de tecavüzü insanlığa karşı suç olarak tanımladı. 2008'de BM Güvenlik Konseyi'nin 1820 sayılı kararında bu tür eylemlerin "savaş suçları, insanlığa karşı suçlar veya ... soykırım" olabileceği tespit edildi.[6] Bu önlemlere rağmen, sistematik olsun ya da olmasın tecavüz çatışma bölgelerinde hala yaygındır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. "Footage of 'bride kidnappings' makes for truly disturbing viewing". NewsComAu. 17 Kasım 2017. 19 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2019.
  2. "Kyrgyz Republic". 2001-2009.state.gov (İngilizce). 11 Mart 2008. 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2019.
  3. "Geneva Conventions as Discussed in Rape Crime". Britannica.com. 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2012.
  4. As quoted by Guy Horton in Dying Alive – A Legal Assessment of Human Rights Violations in Burma 13 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. April 2005, co-Funded by The Netherlands Ministry for Development Co-Operation. See section "12.52 Crimes against humanity", Page 201. He references RSICC/C, Vol. 1 p. 360
  5. "Rome Statute of the International Criminal Court". legal.un.org. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2013.
  6. "Security Council Demands Immediate and Complete Halt to Acts of Sexual Violence Against Civilians in Conflict Zones, Unanimously Adopting Resolution 1820 (2008)". UN.org. 8 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.