Kandırarak tecavüz

Kayda değer vakalar

Birleşik Krallık

İngiliz hukuku, cinsel hizmetler için ödeme yapmayı reddetmenin tecavüz değil sahtekarlık olduğuna karar vererek, bu tür iddiaların temelinin "çok dar" olduğu yönünde bir karar aldı.[5] Buna göre rıza, cinsel ilişki sırasında prezervatif kullanımına bağlıysa ve bu durum kasıtlı olarak göz ardı edilmişse; cinsel eylem, daha önce kararlaştırılan bir koşulu bozacak şekilde gerçekleştirilmişse ve cinsiyet konusunda aldatma meydana geldiyse söz konusu eylem tecavüz anlamına gelebilir.

Bu sorunun ortaya çıktığı üç önemli vaka şunlardır:

  • 2011'de patlak veren Birleşik Krallık gizli polis ilişkileri skandalı, polis memurlarının kimliklerini kullanarak seks yaptıklarını ortaya çıkarmıştı. Kraliyet Savcıları, eylemin kendisinin bilgilendirilmesi ve kimlik konusunda hile yoluyla tecavüz gerekçelerinin son derece sınırlı olması nedeniyle, eylemlerin tecavüz teşkil etmeyeceği gerekçesiyle kovuşturmayı reddetti.[6][7]
  • Kasım 2015'te İngiliz Yargıç Roger Dutton, 25 yaşındaki Gayle Newland'ı, aynı yaştaki bir kadınla seks yapmak için erkekmiş gibi davrandığı gerekçesiyle sekiz yıl hapis cezasına çarptırdı. Newland, kadın kurbanını aldatma yoluyla erkek olduğuna inandırmış ve aldatmacayı onunla ondan fazla kez bir yapay penis kullanarak seks yapmak için sürdürmüştü. Newland'ın kurbanı, "erkek arkadaşının" gerçekte kadın olduğunu öğrenince şoke oldu ve Chester Crown Court'ta bir jüriye bir erkek tarafından tecavüze uğramayı tercih edeceğini ifade etti.[8][9]
  • Eylül 2019'da, seri tecavüzcü Jason Lawrance, bir kurbana seksten önce vazektomi geçirdiğini söylediği ancak daha sonra bunun doğru olmadığını itiraf ettiği için gerçekleşen mahkumiyetine itiraz etti. Aldatma yoluyla tecavüz suçundan mahkumiyetin İngiltere'de türünün ilk örneği olduğu bildirildi.[10] Temmuz 2020'de Temyiz Mahkemesi doğurganlığa ilişkin aldatmacanın cinsel ilişkiye rıza göstermeyi bozmadığına karar verdi ve Lawrance'ın mahkumiyetini bozdu.[11]

Massachusetts

2008 yılında, Marissa Lee-Fuentes adlı Massachusettsli bir kadının, erkek arkadaşının onunla uyuduğu sırada karanlık bodrum katında farkında olmadan seks yaptığı bildirildi. Massachusetts yasası tecavüzün güç kullanımını da içermesini gerektirdiği için yargılanamadı.[12][13] Massachusetts Eyalet Meclisi Temsilcisi Peter Koutoujian yanıt olarak dolandırıcılık yoluyla tecavüz yasası hazırladı,[14] ancak senatörler yasayı çok geniş buldukları için yasalaşmadı.

Kaliforniya

30 Mart 1984'te Daniel Kayton Boro, Güney San Francisco'da bir Holiday Inn'i aradı. Mariana De Bella o sabah telefona cevap veren bir otel görevlisiydi. Boro, De Bella'ya kendisinin "Dr. Stevens" olduğunu ve Peninsula Hastanesi'nde çalıştığını söyledi. Boro, "Dr. Stevens" gibi davranarak kan testinin sonuçlarını aldığını ve son derece bulaşıcı ve muhtemelen ölümcül bir hastalığa yakalandığını umumi tuvaletleri kullanmasının son derece tehlikeli olduğunu söyledi. Boro, ona hastalığı yaymaktan dava açabileceğini belirtti ve tedavi için önüne sadece iki seçenek koydu. Ona söylediği ilk seçenek, 9.000 dolara mal olacak ve sigorta kapsamında olmayan altı haftalık bir hastanede kalmayı gerektirecek, aşırı derecede ağrılı bir cerrahi prosedürdü. Boro, ikinci seçeneğin, kendisiyle cinsel ilişki yoluyla aşı yapacak isimsiz bir "bağışçı" olduğunu söyledi. Otel görevlisi sahip olduğu tek seçeneğin bu olduğuna inanarak cinsel ilişkiyi kabul etti ve bunun için 1000 dolar ödemeyi ayarladı. Boro ona bir otel odasına girmesini ve oradayken onu aramasını söyledi vr daha sonra "bağışçı" olarak odasına geldi. Ona rahatlamasını söyledi ve ardından De Bella ile cinsel ilişkiye girdi.

Boro, mağdurun amiri tarafından telefonla aranmasının ardından polisin gelmesinden kısa bir süre sonra otelde tutuklandı. Çeşitli Kaliforniya yasalarına göre tecavüz, soygun ve büyük hırsızlıkla suçlandı. Duruşmada mahkum edildi. Bununla birlikte, tecavüz suçundan mahkumiyeti daha sonra Kaliforniya Mahkemesi tarafından, Kaliforniya'nın birini hileli bir şekilde cinsel ilişkiye teşvik etmeye karşı bir yasasının olmadığı gerekçesiyle bozuldu. Büyük hırsızlık ve soygun suçlarından mahkumiyetleri, kurbanından sahtekarlıkla 1000 dolar aldığı için geri çevrilmedi.[15]

Kaliforniya Yasama Meclisi daha sonra 1986'da tecavüz yasasını değiştirerek, bir mağdur, failin cinsel eylemin gizlenmiş bir amaç biçiminde sunulması nedeniyle eylemin temel özelliklerinin (cinsel ilişki) farkında olmadığında aslında bir tecavüzün meydana geldiğini de içerecek şekilde değiştirildi.

Boro, üç yıl sonra aynı plan nedeniyle tekrar tutuklandı. Bu kez, gözden geçirilmiş Kaliforniya yasası uyarınca tecavüzden mahkum edildi. Boro'nun bu taktikle yıllar boyunca onlarca kadına tecavüz ettiğine inanılıyor.[16]

İsrail

İsrail'de cinsiyetini gizleyerek tecavüz olarak tanımlanan emsal dava, Yüksek Mahkeme tarafından 2008 yılında bir hükümet görevlisi kılığında ve devlet yardımı sözü vererek kadınları seks yapmaya ikna eden Sabbar Kaşur'un mahkumiyetiyle sonuçlandı.[17][18] Başka bir adam, Eran Ben-Avraham, onunla seks yapmadan önce bir kadına beyin cerrahı olduğunu söylediği için sahtekarlıktan mahkum edildi.

2010 yılında, değiştirilen iddianameye göre, uzun vadeli bir ilişki içinde bir erkeğin Yahudi, bekar ve partneriyle ilgilendiği konusunda yalan söyleyerek bir kadını ilk görüşmelerinden on dakika sonra sekse ikna ettiği vaka ilk aldatma yoluyla tecavüz mahkumiyeti olarak dikkat çekti.[19] Daha sonraki görüşmelerde, adam yalan söylediği iddialarını reddetti, ancak bu tür inkarlardan savunma pazarlığında bahsedilmedi.[20][21] Bununla birlikte, daha sonra suçlamanın aslında, mağdurun kimliğini korumak için yargıç tarafından kayıtların mühürlendiği, başlangıçta zorla tecavüz davasında davalı ile yapılan bir itiraz pazarlığının sonucu olduğu bildirildi ve çapraz sorgulamadan kaçındı. Cinsel ilişki, yargıçlardan birine göre rızaya dayalıydı. Kudüs'te evli ve iki çocuk babası olan İsrailli Arap Müslüman Sabbar Kaşur, bir süre hapis ve ev hapsinin ardından 2010 yılında tecavüz suçunun azaltılmasına ilişkin bir mazeret pazarlığı ve 18 ay hapis cezasını kabul etti. Daha sonra gizliliği kaldırılan ayrıntılar, ilk suçlamanın şiddet içeren tecavüz olduğunu gösterdi. Ancak savcılık, mağdurun karışık ifadesi ve başka bir mahkemeye çıkma endişesi nedeniyle tecavüz suçlamasının aldatma yoluyla azaltılmasını kabul etti. Ayrıca kadının duygusal olarak rahatsız olduğunu ve cinsel istismar geçmişi olduğunu belirtmişlerdir.[22] Mahkeme kurbanı tedavi için bir akıl hastanesine gönderdi ve Kaşur'u daha az suçtan mahkum etti.[23] Savcılar, kadının delillerini zayıflatabilecek uzun bir çapraz sorgulamadan kaçınmak için savunma pazarlığını kabul etti. Savcı, cezayı Yargıtay'a temyiz etti ve temyiz için cezayı erteledi ve Kaşur'u ev hapsinden kurtardı. 2012 yılında Yargıtay tarafından ceza 9 aya indirildi.

Kaynakça

  1. Ellin (23 Nisan 2019). "Is Sex by Deception a Form of Rape?". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. Erişim tarihi: 18 Eylül 2020.
  2. "Rape by Deception". Psychology Today (İngilizce). Erişim tarihi: 18 Eylül 2020.
  3. Mullen. "Rape by Fraud: Eluding Washington Rape Statutes". Seattle School of Law.
  4. Hayne, Vincent (2 Ekim 1996). "R v Assange, Supreme Court of Victoria, Court of Appeal". victorianreports.com.au. Victorian Reports. 11 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2018.
  5. R v Assange in this instance should not be confused with a 1996 Australian case by that name relating to unauthorized computer use.[4]
  6. "Charging decision concerning MPS Special Demonstration Squad". blog.cps.gov.uk. The Crown Prosecution Service. 21 Ağustos 2014. 11 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2018.
  7. https://web.archive.org/web/20180328124223/http://www.rjerrard.co.uk/law/cases/linekar.htm - legal analysis of when deceit can cause a case to be chargeable as rape, in English law
  8. "Woman who posed as man jailed for sex assaults". BBC News. 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2016.
  9. "Woman who posed as man guilty of sexual assault". BBC News. 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2016.
  10. Lowbridge (19 Eylül 2019). "Jason Lawrance appeals against vasectomy lie rape convictions". BBC News Online. BBC. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2020.
  11. Lowbridge (23 Temmuz 2020). "Jason Lawrance appeal: Lying about fertility is not rape, say judges". BBC News Online. BBC. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2020.
  12. "Rape 'by Deception' May Become A Crime In Massachusetts". CBS News. 29 Şubat 2008. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2011.
  13. "If Your Neighbor Poses as Your Husband, Is it Rape?". NPR. 19 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2016.
  14. McCartney (27 Temmuz 2010). "Could a pick-up artist be charged with 'rape by deception'?". NBC News. 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2020.
  15. Boro v. Superior Court, Court of Appeals of California, First District, 210 Cal.Rptr. 122 (1985)
  16. BLAU (13 Mart 1987). "Police Seek More Victims in 'Cure' Fraud : Man Charged With Getting Women to Have Sex as Treatment". Los Angeles Times. 1 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018.
  17. Heller (22 Temmuz 2010). "Israel jails Arab in 'sex through fraud' case". Reuters. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2016.
  18. "Jurists say Arab's rape conviction sets dangerous precedent". haaretz.com. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2016.
  19. "Arab man who posed as Jew to seduce woman convicted of rape". haaretz.com. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2016.
  20. Lital Grossman, From rape to racism: How and why did charges change against Arab man?, September 17, 2010
  21. Paraszczuk (27 Ocak 2012). "Court cuts Arab-Israeli rape-by-deception sentence". The Jerusalem Post. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2012.
  22. "Unravelling the Israeli Arab 'rape by deception' case". Dina Newman, September 17, 2010, BBC.
  23. "Arab rape-by-deception charge 'was result of plea bargain'". Rachel Shabi, September 8, 2010, The Guardian.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.