Thierry Henry

Thierry Daniel Henry (d. 17 Ağustos 1977[1], Essonne), Antiller asıllı Fransız eski futbolcudur.

Thierry Henry
Kişisel bilgileri
Tam adı Thierry Daniel Henry
Doğum tarihi 17 Ağustos 1977 (1977-08-17)
Doğum yeri Essonne, Fransa
Boyu 1,88 m (6 ft 2 in)
Mevkii Forvet
Altyapı kariyeri
1983-1989 Les Ulis
1989-1990 Palaiseau
1990-1992 Viry-Châtillon
1992 Clairefontaine
1992-1994 Monaco
Profesyonel kariyeri*
Yıllar Takım Maç (Gol)
1994-1999 Monaco 105 (20)
1999 Juventus 16 (3)
1999-2007 Arsenal 254 (174)
2007-2010 Barcelona 80 (35)
2010-2014 New York Red Bulls 122 (51)
2012 → Arsenal (kiralık) 4 (1)
Toplam 581 (284)
Millî takım kariyeri
1997  Fransa U-21 5 (3)
1997-2010  Fransa 123 (51)
Teknik direktörlük kariyeri
2016-2018 Belçika (yardımcı antrenör)
2018-2019 Monaco
2019- Montreal Impact

* Yalnızca lig maçları ve gollerini içerir.


Henry, gençlik yıllarında yerel takımında oynadığı ve büyük umut vadeden bir futbolcu olduğunu gösterdiği Paris'in varoş semtlerinden olan Les Ulis, Essonne'da doğdu ve yetişti. AS Monaco tarafından yetenekleri fark edilen Henry'le hemen sözleşme imzalandı ve Henry profesyonel anlamda sahalara ilk olarak 1994'te adım attı. Sergilediği güzel grafik onu İtalya şampiyonu Juventus'a transfer olmadan önce Fransa millî futbol takımına kadar yükseltti. Arsenal'e 10,5 milyon £'e transfer olmadan önce kanatta sergilediği performansla düş kırıklığı yaratan bir sezon geçirdi.

Henry, Arsenal'da iken adını dünya çapında bir üne kavuşturdu. İlk başlarda Premier League'de güçlük çekmesine karşın Henry hemen hemen her sezon Arsenal’ın en golcü oyuncusu olmayı başardı. Danışmanı ve koçu Arsène Wenger'in uzun süreli yönlendirmeleri sonucunda Henry çok üretken bir futbolcu haline geldi ve Arsenal'ın boy gösterdiği tüm turnuvalarda ve Premier Lig'de toplam 226 golle en önemli golcüsü oldu. Fransız golcü diğer takım arkadaşlarıyla iki Premier League şampiyonluğu ve üç de FA Kupası kazandı. İki kez FIFA Dünya'da Yılın Oyuncusu Ödülü'ne aday olarak gösterilen Henry iki kez İngiltere'de Yılın Futbolcusu Ödülü ve üç kez de Futbol Yazarları Derneği Yılın Futbolcusu Ödülü'nü kazanma başarısını gösterdi. Henry Arsenal'daki son 2 yılını kaptan olarak geçirdi ve takımını 2006 UEFA Şampiyonlar Ligi Finali'ne sırtladı. Haziran 2007'de Arsenal'la geçirdiği 8 yıldan sonra Barcelona'ya 24 milyon €'ya transferi gerçekleşti. Katalan ekibiyle ilk başarısını 2008-2009 sezonunda ligi, kupayı ve Şampiyonlar Ligi'ni kazanarak üçlü bir zafer şeklinde elde etti. Temmuz 2010'da ise New York Red Bulls'la sözleşme imzaladı. Henry, Red Bulls'ta oynadığı bir dönem Arsenal'de kiralık olarak forma giymiştir.

Henry, Fransa millî futbol takımı bünyesi altında FIFA '98 ve Euro 2000'i kazanarak benzer başarılara imza attı. Ekim 2007'de, Michel Platini'nin Fransa'nın en golcü oyuncusu olma rekorunu elinden aldı. Kendi deneyimlerinden ötürü Henry, futbolda ırkçılıkla mücadele eden bir birey konumundadır. Henry Nike, Reebok, Pepsi, Renault, Gillette gibi kuruluşların reklamlarında yer almıştır.

İlk yılları

Henry Antiller kökenli bir oyuncudur.[2] Babası Antoine, Guadeloupe ve annesi Maryse de Martiniklidir. Henry, zorluklarına karşın iyi futbol olanaklarının bulunduğu Paris'in aşırı kentleşmiş ve ağır bir çevreye sahip Les Ulis ilçesinde doğdu ve burada yetişti.[3] Sporcu, altı yaşında bir çocuk olarak iyi bir potansiyeli olduğunu gösterdi ve bu potansiyeli onu, Claude Chezelle'in girişimiyle yerel bir takım olan CO Les Ulis'e alınmasını sağladı.[4] Babası Henry'ye takımla çalışmalara katılması için baskı yaptı, tüm bunlara karşın genç yetenek futbolla iç içe görünmüyordu.[4] Henry 1989'da US Palaiseau takımına girdi, ama bir yıl sonra babası kulüple bozuşunca Henry de iki yıllığına ES Viry-Châtillon kulübüyle anlaştı.[2] US Palaiseau çalıştırıcısı, Henry'nin gelecekteki akıl hocası Jean-Marie Panza, onu yakından izlemeye aldı.[3]

Kulüp kariyeri

Monaco (1992-1999) ve Juventus (1999)

1990'da Monaco, Henry'yi bir karşılaşmada izlemesi için Arnold Catalano adlı gözlemcisini gönderdi. Henry takımının 6-0 kazandığı karşılaşmada gollerin tümünü kendi attı. Catalano Henry'ye seçmelere bile girmeden Monaco'ya katılması için teklifte bulundu. Catalano ayrıca Henry'nin Fransa'nın en seçkin futbol yüksek okullarından biri olan Clairefontaine'i bitirmesini istedi. Okul notlarının düşük olmasından dolayı yöneticide güvensizlik oluştu ve onu almak istemedi. Bunca olumsuzluklara rağmen Henry'nin akademiyi bitirmesine izin verildi ve Arsène Wenger'in Monacosu'na genç oyuncu olarak girdi.[4] Daha sonra Henry profesyonel olarak Monaco'yla sözleşme imzaladı ve sahalara ilk kez 1994'te adım attı. Wenger, Henry'yi sol kanata koydu; çünkü Henry'nin top sürüşüyle, kendine özgü top kontrolü ve becerisiyle kanattaki defans oyuncularına karşı ortadaki defans oyuncularından daha etkili olacağına inanıyordu. Monaco'yla ilk sezonunda Henry 18 karşılaşmada ağları üç kez havalandırabildi.[2]

Wenger, Henry için en iyi yeri aramayı sürdürdü. Teknik direktör, Henry'nin kanatta oynaması yerine forvette oynamasının daha doğru olacağından tam olarak emin değildi.[2] Çalıştırıcısının eğitmenliğinde Henry, 1996 yılında Fransa'da Yılın Genç Futbolcusu Ödülü'nü aldı. Henry'nin olağanüstü çabaları kulübü Monaco'nun 1996-97 sezonunu birinci bitirerek şampiyon olmasına yardımcı oldu.[4][5] 1997-98 sezonu'nda kulübünün UEFA Şampiyonlar Ligi yarı finali'ne kalmasında pay sahibi oldu ve turnuvada yedi gol atarak bir Şampiyonlar Ligi sezonunda en çok gol atan Fransız oyuncu olmayı başardı.[2][6] Üçüncü sezonuyla birlikte Henry, Fransa millî futbol takımı tarafından ilk defa kadroya çağrıldı ve Fransa'nın 1998 FIFA Dünya Kupası'nı kazandığı yıl takımın bir parçası oldu.[2] Henry Monaco'da geçirdiği sezonlarla herkesi etkilemeye devam etti. Fransız genç kanat oyuncusu Monaco'yla geçirdiği beş sezonda 105 karşılaşmaya çıkıp 20 gol attı.[5]

Ocak 1999'da Henry, dostu ve takım arkadaşı David Trézéguet'den bir yıl önce Monaco'dan ayrıldı ve 10.5 milyon £ karşılığında Serie A kulübü Juventus'a transfer oldu.[4] Kanatta oynadı,[7] ama Serie A'nın Henry'ye göre olmayan katı defans anlayışı ve disiplinli savunma kurgusu onu maçlarda etkisiz kıldı. Henry 16 karşılaşmada sadece üç gol atabildi.[8]

Arsenal (1999-2007)
Henry, Patrick Vieira'nın Juventus'a 2005'te transfer olmasıyla kaptanlık pazubandını takmaya başladı.

Henry, Ağustos 1999'da Juventus'tan Arsenal'e 10 milyon £ karşılığında anlaştı ve eski teknik direktörü Arsène Wenger'le yeniden aynı çatı altına geldi.[9] Futbolcu, Arsenal'da zamanla uluslararası bir yıldız konumuna yükselecekti.[10] Transferi Arsenal'da herhangi bir tartışmaya yol açmadı. Henry'nin yeteneklerine o daha çocukken şahit olan Wenger,[11] onun transfer ücreti değerinde bir futbolcu olduğunu bildiği için transfer konusunda ikna olmuştu.[2] Kendisi, Real Madrid'e transfer olan Nicolas Anelka'nın yerine, onunla eş değer bir futbolcu olarak, transfer edilmişti. Monaco forması giydiğinde kanatta oynayan futbolcu, hocasının onu hücum hattına koymasıyla kendini göstermeye başladı[11] ve kısa sürede Wenger'e ayak uydurdu. Buna rağmen, hızlı ve fiziksel açıdan sert olan İngiltere futbolu karşısında, yeteneklerini sergilerken ilk sekiz maçında uyum sağlayamayacağına dair birtakım kuşkular uyandırsa da,[3] İngiltere'deki birkaç farklı bir şekilde geçen aydan sonra Henry, iyi bir forvet olmak için çalışmıştır.[3] Hakkındaki bu şüpheleri, ilk sezonu olan 1999-2000 sezonundaki maçlarda etkili olup toplamda 26 gol atarak dağıttı.[12] Arsenal, sezonu Manchester United'ın arkasında ikinci olarak bitirdi ve 2000 UEFA Kupası Finali'nde Galatasaray'a kaybetti.[2]

Uluslararası kariyerinde zaferle sonuçlanan Euro 2000 mücadelesi sonrasında Henry, 2000-01 sezonu için hazır olmasına rağmen gol ve asist bakımından ilk sezonununun gerisinde kaldı. Buna rağmen Henry, Arsenal'daki ikinci sezonunda kendini geliştirerek gol kralı oldu.[9] O yıl Arsenal, Manchester United'a Premier League şampiyonluğu için sürekli kafa tuttu. Henry bu sezonda takımıyla bir başarı kazanamamasına rağmen Arsenal'i güçlü bir kulüp yapmak istediğini söylüyordu.[2]

Başarılı geçen 2001-02 sezonunda Arsenal sezonu, en yakın takipçisi olan Liverpool'un 7 puan önünde bitirerek şampiyon oldu ve Chelsea'yi 2002 FA Kupası Finali'nde 2-0'lık skorla geçerek FA Kupası'nın yeni sahibi oldu.[2] Henry, o sezon attığı 32 golle ligin gol kralı oldu.[4][9] Bu durum, Henry'li Fransa'nın 2002 FIFA Dünya Kupası'nda geçen kupadaki başarısını tekrarlayacağına dair güçlü bir beklenti yaratsa da Fransa, turnuva boyunca beklenmedik sürpriz futbolunu grupta 3 maç oynayıp elenene kadar sürdürdü.[2]

Premier Lig'in 2002-03 sezonu, Henry'nin 32 gol atıp 23 asist yapmasıyla dikkate değer bir forvet olarak kendini bir kez daha ispatlamasına sahne oldu.[9] Bunu yaparken, Arsenal tekrar bir FA Cup zaferi yaşamasına rağmen, bu şampiyonluk tahtını korumada başarısız oldu.[13] Sezon boyunca, Manchester United'lı Ruud van Nistelrooy'la gol krallığı için mücadele etti ve Nistelrooy'dan farkını ortaya koyan Henry, bu mücadeleyi kazanan isim oldu.[2] Bununla beraber Henry, İngiltere'de Yılın Futbolcusu Ödülü ve Futbol Yazarları Derneği Yılın Futbolcusu Ödülü'nü kazandı.[14][15] Henry'nin yükselen kariyeri, Dünya'nın en iyi futbolcularından biri olduğunu onaylattı. Ayrıca, 2003 FIFA Dünya'da Yılın Oyuncusu Ödülü'nde ikinci oldu.[10]

Henry 2006'da, Charlton Athletic karşısında

Arsenal 2003-04 sezonunun başlangıcında, Premier Lig şampiyonluğuna talip olmaya karar verdiğini gösterdi. Henry tekrar takımının önceki başarılı sezonunun üstünde, etkili bir performans sergileyerek; Dennis Bergkamp, Patrick Vieira ve Robert Pirès'le uyumlu bir şekilde takımıyla mücadele etti. Arsenal'ın the Gunners adını, takımının daha önceki yüzyılda olmadığı kadar başarılı olmasına katkı sağlayan isimlerden biri olarak emniyete aldı.[16] İngiltere'de Yılın Futbolcusu Ödülü ve Futbol Yazarları Derneği Yılın Futbolcusu Ödülü başarılarının yanında,[14][15] Henry, 2004 FIFA Dünya'da Yılın Oyuncusu Ödülü'nde de kendini gösterdi.[10] Oynadığı maçlarda attığı 39 golle Avrupa'da en çok gol atan futbolcu olarak Avrupa Altın Ayakkabı Ödülü'nü kazandı.[4][17] Aldığı bu ödüllere rağmen, 2002'den Euro 2004'e kadar devam eden süreçte uluslararası arenada önemli bir başarı yakalayamadı.[2]

İstikrarlı bir çizgi sürdürmesine rağmen küçük bir düşüş yaşayan Arsenal, 2004-05 sezonunun lig maçlarında istikrarsız bir çizgi sürdürdü ve bu çizgisini son haftalara doğru şiddetlendirerek liderliğini koruyamadı ve şampiyonluğu Chelsea'ye kaptırdı. Kulübünün FA Kupası'nı Henry'nin sakatlığıdan dolayı final maçını kaçırdığı maçta kazanmasına rağmen[5] Henry, Avrupa'nın en çok korkulan golcülerinden biri olma şöhretini[4] sezon içerisinde attığı 31 golle korudu.[18]Diego Forlán'la beraber Avrupa Altın Ayakkabı Ödülü'nü aldı[19] ve böylece halihazırda bu ödülü 2 sezon üst üste resmi olarak kazanan ilk ve tek futbolcu oldu (Aynı başarıyı ödülün resmi olarak verilmediği yıllarda bazı futbolcular da yakalamıştı)[17] Vatandaşı Vieira'nın 2005'in ortalarındaki beklenmedik ayrılışıyla Henry, takımının kaptanlık pazubandını taktı ve takımda farklı bir rol de taşımaya başlamış olmasının ona göre olmadığını belirtip, kaptanlığın genellikle oyunu iyi okuyabilen defans veya orta saha oyuncularına verildiği gerekçesiyle rahatsız olduğunu dile getirmiştir.[4] Kaptan golcü oyuncu olmasının yanında aldığı sorumluluklardan biri de takımda bulunan birçok genç oyuncuya yol gösterici olmaktı.[20]

Dennis Bergkamp'ın futbolu bırakmasından sonra, Henry düzenli olarak Robin van Persie'yle Arsenal'ın ileri ikilisi oldu.

2005-06 sezonunda 17 Ekim 2005 tarihinde Henry, takımının tüm zamanların en çok gol atan futbolcusu olma unvanını elde ederek dikkat çekmiştir.[21] Sparta Prag'a Şampiyonlar Ligi'nde attığı 2 gol ise Ian Wright'ın 185 gollük rekorunu kırdı[22] ve Guinness Rekorlar Kitabı'na da ismini yazdırdı.[11] 1 Şubat 2006'da ise West Ham'a attığı gol, ona 151 golle Arsenal'ın efsane oyuncularından biri olan Cliff Bastin'in ligde attığı 150 gol rekorunu kırmasını sağladı.[23] Henry, Premier Lig'deki 100. golünü ise Highbury'de atarak adını Arsenal tarihine yazdırdı.[24] Kariyerinde 3. kez ligin gol kralı oldu[4] ve Futbol Yazarları Derneği Yılın Futbolcusu Ödülü'nü kazandı.[5]

Bununla birlikte, Arsenal lig şampiyonluğunda tekrar başarısızlığa uğradı ancak; 2006 UEFA Şampiyonlar Ligi Finali'ne kadar kalabildi. “The Gunners” (Topçular) sonuçta 2-1'lik skorla Barcelona'ya kaybetti. Arsenal'ın Premier Lig şampiyonluğu için yeterli olamayışı birbirini izleyen 2 sezon boyunca Arsenal'in kadrosundaki genç oyuncuları kaynaştırma çabasının yarattığı karmaşa birçok söylentiye yol açtı ve bu, Henry'de başka bir kulübe gitme isteği doğurdu. Ne var ki, kulübüne olan sevgisi nedeniyle sözleşmesini 4 yıl daha uzattı[15] ve futbol kariyeri boyunca Arsenal'da kalmak istediğini söyledi.[25] Arsenal başkan vekili David Dein sonradan, Henry'nin yeni sözleşmeyi imzalamadan önce bir İspanyol kulübünden 50 milyon £'lik teklif aldığını açıklamıştır.[26] Eğer bu transfer gerçekleştirilmiş olsaydı, Zinédine Zidane'ın o zamanki en yüksek transfer ücreti olan 47 milyon £'i geçerek rekor kıracaktı.[26]

Henry'nin 2006-07 sezonuna yaşadığı sakatlıklar gölge düşürdü.[27] Sezonu şubat ayında kapatmasına rağmen, Arsenal'da oynadığı 17 yerli maçta 10 gol attı. Beklenmeyen ayak ve sırt sakatlıklarıyla birçok maçı kaçıran Henry, yeterince hazır olmadığını sonradan oyuna dahil olduğu Şampiyonlar Ligi'ndeki PSV maçında gösterdi.[28] Birbirini izleyen birkaç günde ortaya çıkan ve doktorlar tarafından iyileşmesi için en az 3 aylık süre verilen yeni kasık ve karın sakatlıkları, Henry'nin 2006-07 sezonunu tamamen kapatmasına yol açtı.[29] Wenger, Henry'nin sakatlıklarını uzayan 2005-06 sezonundaki maçlara dayandırdı ve Henry'nin 2007-08 sezonunda da takımın yeniden inşası için kalacağını yineledi.[27]

Barcelona (2007-2010)
Thierry Henry, adı söylenirken Camp Nou'daki taraftarları selamlıyor.

25 Haziran 2007’de, beklenmeyen bir biçimde Henry 24 milyon € karşılığında Barcelona’ya transfer oldu. Yıllık 6.8 milyon € (4.6 milyon £) karşılığında dört yıllık sözleşme imzaladı.[30] Sözleşmenin, Henry'nin serbest kalabilmesi için 125 milyon € (84.9 milyon £)’luk bir rakam belirlenen serbest kalma maddesinin bulunduğu ortaya çıktı.[31] Henry, kararsız bir tavırla Arsenal'dan ayrılmak ve Wenger'in gelecekteki planları içerisinde yer almak istemediğini belirtti[32][33] ve “Eğer bir gün Arsenal'dan ayrılırsam oynayacağım kulüp Barcelona olurdu” iddiasını ileri sürdü.[34] Arsenal, kaptanının ayrılmasına karşın 2007-08 sezonuna çok etkili bir başlangıç yaptı ve Henry, eğer takımda kalsaydım takıma yardımcı olmak yerine engel olmaktan başka bir işe yaramazdım diye itirafta bulundu. Henry: “Topla göze batan oyun stilim, kaptan olmam, ve takımımın yaşça en büyük oyuncusu olmam nedeniyle futbolcular, ben en iyi pozisyonda olmasam bile topu bana vermek istiyorlardı, dolayısıyla bu açıdan takımdan ayrıldığım iyi oldu.” diye belirtmiştir.[35] Henry, ligde 174 gol ve Avrupa kupalarında 42 golle kulübünün tüm zamanlardaki en golcü oyuncusu olarak Arsenal’dan ayrıldı.[4] Haziran 2008'de Arsenal taraftarları Arsenal.com'un The Gunners'ın (Silahşörler'in) En İyi 50 Futbolcusu oylamasında Henry'yi Arsenal'ın en iyisi olarak seçtiler.[36]

Henry'ye Barcelona'da, Arsenal'da da aynısını giydiği 14 numaralı forma verildi. İlk golünü 19 Eylül 2007’de Lyon'a karşı 3-0 kazandıkları bir Şampiyonlar Ligi grup elemeleri karşılaşmasında attı[37] ve bundan 10 gün sonra Barça'yla ilk hat trickini Levante’ye karşı oynadıkları bir lig karşılaşmasında yaptı.[38] Ancak Henry sezonun genelinde çoğunlukla kanatta oynadı. Arsenal'la yakaladığı gol atma başarısını Barcelona'yla yakalayabilecek bir durumda değildi. Henry ilk yılında, Premier Lig'e dönüş söylentilerinin ortasında Barcelona'ya gerçekleşen transferinden olan hoşnutsuzluğunu belirtti. BBC Football Focus'tan Garth Crooks'la yaptığı bir görüşmede Henry eski evini ve hatta İngiliz basınını özlediğini belirtti.[39] Buna karşın Henry, ilk sezonunda 19 golle takımının en golcü oyuncusu oldu. Asist sıralamasında ise Messi'nin 10 asistine karşılık 9 asistle ikinci sırada yer aldı. Bu istatistiklerini 2008-09 sezonunda, 13 Mayıs 2009'da Athletic Bilbao'yu yendikleri Copa del Rey finalinde Barcelona'yla ilk lig kupasını kazanarak devam ettirdi. Barcelona kısa bir süre sonra Şampiyonlar Ligi ve ligi de birinci bitirdi. Fransız futbolcu, Samuel Eto'o, Lionel Messi gibi futbolcularla uyum sağladı ve o sezon bu uyumlu üçlü 100 gol atmayı başardı. Bu üçlü aynı zamanda 72 golle İspanya ligi tarihinde Real Madrid'in Puşkaş, Alfredo di Stéfano ve Luis del Sol üçlüsünün 1960-61 sezonunda 66 golle elde ettikleri rekoru geride bırakarak en çok gol atan üçlü oldu. 2009'un sonlarına doğru, Henry'li FC Barcelona eşi benzeri görülmemiş bir başarıya imza atarak aldığı diğer lig ve kupalar dışında Supercopa de España, UEFA Süper Kupası ve FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nı da kazanarak bir yılda 6 kupa birden kazanmış oldu.[40]

2009-10 sezonunda, Pedro Rodríguez'in ortaya çıkıp form grafiğini yükseltmesiyle ilk on bire girmekte zorluk çeken Henry, sadece 15 lig maçında forma giyebildi.[9] La Liga'nın 2009-10 sezonu bitmeden, Henry'nin kulübüyle kontratı devam ettiği hâlde, kulüp başkanı Joan Laporta, 5 Mayıs 2010'da yaptığı bir açıklamada Henry'nin yaz transfer döneminde isterse kulüpten ayrılabileceğini belirtti.[41] Henry, Dünya Kupası dönüşünde başka bir kulübe gitmesi konusunda kulübüyle anlaşarak, sözleşmesini feshetti.[42]

New York Red Bulls (2010-2014)
Henry, NY Red Bulls formasıyla topu kontrol ederken

Henry, Temmuz 2010'da ABD'nin Major League Soccer ligindeki New York Red Bulls kulübüyle çok yıllık bir sözleşmeye imza attı.[43] Red Bulls'la ilk maçına 22 Temmuz'da Tottenham Hotspur karşısında uluslararası hazırlık maçında çıktı ve maçı 2-1 kaybeden kulübünün tek, kulüp kariyerinin ilk golünü 25. dakikada kaydetti.[44] Henry, MLS'deki ilk golünü ise 28 Ağustos 2010'da San Jose Earthquakes karşısında attı.

Henry, 16 Aralık 2014 tarihinde aktif futbolculuk kariyerine son verdiğini açıkladı.[45][46]

Arsenal (2012)

Henry, 2011-12 sezonu devre arasında Gervinho ve Chamakh'ın 2012 Afrika Uluslar Kupası'na gidecek olması sebebiyle, iki aylığına eski takımı Arsenal'e kiralanmıştır. İlk golünü Leeds United maçında atmıştır.[47][48][49] Bu dönemde FA Cup'ta Leeds United karşısında 78. dakikada oyuna girerek bir gol atmıştır. Futbolculuk kariyerinden sonra The Daily Telegraph gazetesine verdiği röportajda, "Arsenal’e geri döndüğüm ilk maçta Leeds United’a attığım golü asla unutamam. Golden sonra yaşadığım sevinç, benden çok da görmeye alışık olmadığınız bir sevinçti."" açıklamasında bulunmuştur.[50][51]

Millî takım kariyeri
Ayrıca bakınız: Thierry Henry'nin attığı millî takım golleri listesi

Henry, Fransa millî takımında da başarılı bir kariyere sahip olmuştur. Uluslararası kariyeri Haziran 1997'de başlayan Henry'nin Monaco'da çizdiği iyi form grafiği karşısında Fransa U-20 Futbol Takımı'na çağrılmıştır. 1997 FIFA Dünya Gençler Şampiyonası'nda oynadığında, yanında gelecekte takım arkadaşları olacak; William Gallas ve David Trézéguet de vardı.[4] Dört ay içerisinde, Fransa teknik direktörü Aimé Jacquet Henry'yi Fransa millî takımına çağırmıştır. 20 yaşındayken millî takımıyla uluslararası sahneye ilk kez 11 Ekim 1997 tarihinde, Güney Afrika karşısında 2-1'lik bir galibiyet elde ettikleri maçta çıkmıştır.[52] Jacquet, Henry'yi 1998 FIFA Dünya Kupası kadrosuna dahil ettiğinde, daha 21 yaşındaydı. Henry, her ne kadar uluslararası seviyede tanınan nitelikli oyuncular içerisinde olmasa da, takımı için attığı 3 golle turnuvanın Fransa millî futbol takımı adına en çok gol atan oyuncusu oldu.[53] 1998 FIFA Dünya Kupası Finali'nde yedek olarak oyuna dahil edilmesi planlanmış olsa da, Fransa'nın Brezilya karşısında 3-0'lık galibiyeti sırasında Marcel Desailly'nin 68. dakikada oyundan atılması sonrası bir defans oyuncusunun, takımın savunma hattının korunması için yedekten oyuna girmesi gerekmiştir. 1998'de Légion d'honneur nişanıyla ödüllendirilmiştir. Bu nişan, Fransa'nın en büyük öneme sahip madalyasıdır.[54]

Henry, Euro 2000'de Fransa millî futbol takımı’nın bir parçasıyken, geçen turuvadaki gibi tekrar üç gol atmış, bu gollerin içerisinde Portekiz'e attığı ve takımına galibiyeti getiren gol aynı zamanda, ülkenin en çok gol atan futbolcuları arasına girmesini sağlamıştır.[55] Fransa'nın normal süresi 1-1 berabere biten final maçında uzatmalara gidildi. Penaltı atışından Zinédine Zidane'la yararlanamayan Fransa, İtalya millî takımını ek sürenin 103. dakikasında altın golle yenince Henry, millî takımla ikinci büyük uluslararası madalyasını kazanmış oldu.[56]

2002 FIFA Dünya Kupası'nın en hayret verici sürprizleri arasında gösterilen, son FIFA Dünya Kupası şampiyonu Fransa'nın grup maçlarında elenip şampiyonluk unvanlarını koruyamadan erkenden eve dönmesi, Henry ve Fransa'nın birçok gol girişiminde başarılı olamamasından da kaynaklanmıştır.[4] Fransa'nın grupta oynadığı ve kaybettiği ilk maç olan Senegal maçından sonra Henry, Uruguay maçında kırmızı kart görerek cezalı durumuna düştü.[2] Bu karşılaşmada Fransa, 0-0'lık bir skorla berabere kalmış ve gruptan çıkma şansını büyük ölçüde yitirmişti. Henry'nin cezası nedeniyle oynayamadığı son grup maçında Fransa, 2-0 ile Danimarka'ya kaybederek ve sadece 1 puan toplayarak turnuvaya erkenden veda etti.[2]

Henry, 2003 Konfederasyonlar Kupası'nda kendi formu ve ülkesiyle dünya arenasına geri döndü. Henry; Zinédine Zidane ve Patrick Vieira gibi iyi bir performans sergileyerek, Fransa'nın kupayı kazanmasındaki pay sahipleri arasında yer aldı. Henry'nin FIFA tarafından seçkin bulunan futbolu onun, Fransa'nın oynadığı 5 maçın 3’ünde "Maçın Adamı" unvanını kazanmasını sağladı.[4] Final maçında Kamerun millî futbol takımı’na karşı uzatmalarda altın golü atarak, takımına 1-0'lık bir Konfederasyonlar Kupası zaferi kazandırdı.[4] Henry bunun yanında, turnuvanın en güzel performansını sergileyen futbolcusuna verilen Adidas Altın Top ödülünü ve turnuvanın en çok gol atan futbolcusuna verilen Adidas Altın Ayakkabı Ödülü'nü turnuva boyunca attığı dört golle kazandı.[4]

Henry, Euro 2004'te Fransa'nın tüm maçlarında oynadı ve 2 gol attı.[5] Fransa, grup maçlarında İngiltere'yi yense de sonunda turnuva şampiyonu Yunanistan önünde, çeyrek finalde 1-0’lık skorla kaybetmekten kurtulamadı.[57] Henry, 2006 FIFA Dünya Kupası boyunca Fransa millî takımının değişmez isimlerinden biri oldu. Hep tek forvet olarak oynadı. Turnuvada vasat bir grafik çizse de, 2006 Dünya Kupası'nın en iyi oyuncuları listesinde kendine yer buldu.[58] 2006 Dünya Kupası'nda Zidane gibi toplamda üç gol kaydetti.[4] Halbuki Fransa, sonradan İtalya'ya finalde penaltılarda 5-3'lük skorla boyun eğdi. Henry, 107. dakikada küçük bir sakatlık sonucu oyundan çıktığı için penaltı atanlar içerisinde yer almadı.[59] Henry, Altın Top Ödülü için yarışan 10 adaydan biri olarak gösterilse de sonuçta ödül, takım arkadaşı olan Zidane'a verildi[60] 2006'da FIFPro Dünya XI takımına seçildi.[61]

Henry 13 Ekim 2007 tarihinde, Fransa millî futbol takımı forması altındaki 41. golünü Faroe Adaları karşısında kaydetti ve Michel Platini'nin Fransa'nın en çok gol atan oyuncusu unvanına ortak oldu.[35] Bundan dört gün sonra Stade de la Beaujoire'da, Litvanya karşısında attığı 2 gol sayesinde yeni bir rekor kırarak Fransa'nın gelmiş geçmiş en çok gol atan futbolcusu unvanına sahip oldu.[62] 3 Haziran 2008 tarihinde Henry, Fransa millî futbol takımındaki 100. maçına Kolombiya karşısında çıktı ve bu unvana sahip altıncı Fransız futbolcu oldu.[63]

Henry, Fransa'nın kısa süreli mücadele ettiği Euro 2008'de Romanya maçını kaçırsa da sonraki 2 maç olan Hollanda ve Romanya maçlarında forma giyip 1 gol attı ancak bu takımının grup maçlarında İtalya ile beraber elenmesini engelleyemedi.[64] Fransa'nın turnuvadaki tek golünü 4-1 kaybedilen Hollanda maçında atmıştır.[65]

Fransa, 2010 FIFA Dünya Kupası elemelerinde grubunu Sırbistan'ın arkasından ikinci tamamlamasından ötürü oynadığı play-off'ta 1-0 yendiği İrlanda'ya, 2. maçta aynı skorla kaybetti ve maç uzatma devrelerine kaldı. Rakip kalenin hemen yanında topu eliyle düzeltip William Gallas'a asist yapan Henry, Fransa'nın 2010 FIFA Dünya Kupası'na gitmesine büyük katkı sağladı. Bunun üzerine İrlandalı yetkililer FIFA'dan maçın tekrarlanmasını talep etse de, bu teklif kabul edilmedi ve Henry de bunun üzerine, adaletli bir sonuç için maçın tekrar oynanması gerektiğini belirtti.[66]

Henry, millî takımda 2010 FIFA Dünya Kupası boyunca ilk on birde yer alamadı. Fransa'nın 0-0 berabere kaldığı Uruguay maçında sonradan oyuna dahil olan Henry, oynamadığı ve Fransa'nın 2-0 kaybettiği Meksika maçından sonra Nicolas Anelka'nın idman sırasında takımından kovulmasıyla başlayan millî takım içerisindeki kargaşanın da içine girerek yeni kaptan olarak belirlenen Patrice Evra'yı reddeden takım arkadaşlarıyla birlikte protestoya katıldı.[67] Fransa, 2-1 kaybettiği Güney Afrika maçında da ikinci yarıda oyuna dahil olan Henry'nin çabaları yeterli olmadı ve Fransa galibiyet elde edemeden evine döndü. Eve dönüşten sonra, millî takımı bıraktığını açıklayan Henry, toplamda 123 kez millî olup Les Bleus adına 51 gol kaydetti.[68]

Futbolculuk sonrası yaşamı

Henry, futbolu bıraktıktan sonra Sky Sports kanalı ile yorumculuk anlaşması yaptı. 6 yıllık sözleşme imzalayan eski futbolcunun, yıllık kazancının 5 milyon € olacağı ve toplamda 30 milyon € kazanacağı açıklandı.[69] Ayrıca, UEFA B antrenörlük lisansı almak için, Galler'de kurs müracaatında bulundu.[70]

Thierry Henry, Şubat 2015'te Arsenal kulübünün Hale End futbol akademisinde antrenörlüğe başladı.[71] Ağustos 2016'da Belçika millî futbol takımında Roberto Martinez'in yardımcısı oldu.[72]

Oyun stili
Henry, Arsenal'ın birinci öncelikli serbest vuruş kullanan oyuncusu olmuştur.

Henry gençlik yıllarında ileri uçta forvet olarak oynamasına karşın[3], Monaco ve Juventus'ta kanatta oynadı. 1999'da Henry Arsenal'la anlaştığında, Wenger derhal Henry'yi gençlik yıllarında oynadığı yere koyarak, sıklıkla deneyimli oyuncu Dennis Bergkamp'la eşleştirdi.[7] 2004-05 sezonunda, Wenger takımının yerleşimini 4-5-1 olarak değiştirdi.[73] Bu değişiklik Henry'yi Arsenal takımına uyum sağlamaya zorladı ve Henry ileri uçta tek başına birçok karşılaşmaya çıktı.[7] Henry büyüleyici goller atarak Arsenal'ın ana saldırı gücü olmayı sürdürdü. Wenger bir keresinde Fransız golcü Henry hakkında “Thierry Henry orta sahadan topu alabilir ve Dünya'da kimsenin atamayacağı bir gol atabilir” benzetmesini yapmıştır.[74]

Henry'nin ileri uçtaki etkili oyununu kanıtlayan göstergelerden biri de bire-birlerde olan soğukkanlı gol atma becerisidir.[75] Olağandışı top sürüşü ve hızının bir araya gelmesi Henry'nin gol atmak için savunmanın arkasına düzenli olarak yeterince sızabilmesini sağlamıştır.[3][76]. Henry'nin ileri uçtayken ara sıra sol kanata geçtiği de bilinmektedir.[77][78] Bu durum onun 2002-03 ve 2004-05 sezonları arasında yoğun bir biçimde ve toplamda 50'ye yakın asist yapmasını sağlarken, bencil bir oyuncu olmadığını ve yaratıcı oynayabilidiğini göstermiştir.[21] Her ne kadar Arsenal'ın rakipleri için bir hava tehdidi yaratamasa da,[79] Henry savunma oyuncularını yanılgıya düşürmek için önce ofsayt çizgisini geçerek ofsayttaymış izlenimi verir ve sonra da oyun ofsayt olmadan, ofsayt çizgisinden çıkarak geri koşma gibi taktikler de uygulardı.[79] Orta sahanın solunda ve forvetteki çok yönlü oyun özellikleri göz önüne alındığında Fransız golcü bu anlamda ilk forvet oyuncusu değildir ama Avrupa'nın en üretken oyuncularından biri olarak sürekli ortaya çıkmıştır.[2] Henry Arsenal'dayken duran toplardan düzenli olarak gol kaydettiği için birinci öncelikli penaltı ve serbest vuruş kullanıcısı olmuştur.[80]

Kazandığı ödüller ve başarılar

Henry futbol kariyerinde birçok ödül ve takdir kazanmıştır. 2003 ve 2004 yıllarında FIFA dünyada yılın futbolcusu ödülü sıralamasında ikinci olmuştur.[10] İkinci olduğu iki sezonda da İngiltere'de Yılın Futbolcusu Ödülü'nü almıştır.[14] Henry Futbol Yazarları Derneği Yılın Futbolcusu Ödülü'nü üç kez (2003, 2004, 2006)[15] Fransa'da Yılın Futbolcusu Ödülü'nü 4 kez kazanan tek futbolcudur. Henry 2003'te 10 Yılın En İyi Yabancı Premier Lig Futbol Takımı Ödülleri için aday gösterildi,[81] 2004 yılında futbol efsanesi Pelé'nin yaşayan en iyi 125 futbolcu listesine girmeyi başardı.[82]

Attığı gollerdeki becerisinden dolayı Henry 2004 ve 2005'te (2005'te Villareal'li Diego Forlán'la birlikte paylaştığı) Avrupa Altın Ayakkabı Ödülü'nü kazandı ve ödülü korumayı bilen ilk oyuncu oldu.[17] Henry ayrıca Premier Lig'de 4 sezon (2002, 2004, 2005, 2006) gol kralı oldu.[4] 2006'da 5 sezon (2002'den 2006'ya kadar) üst üste 20 gol ve üzeri atan ilk oyuncu olmayı başardı.[83] Henry günümüzde Premier Ligi gol kralları listesinde Alan Shearer ve Andrew Cole'un ardından 3. sıradadır. Başarılarıyla kendisinden söz ettiren ve Fransa millî futbol takımının gelmiş geçmiş en golcü futbolcusu olan Henry, bugün Fransa'da birçok teknik direktör, spor yazarı ve dünyadaki birçok yıldız futbolcu tarafından takdir edilmektedir.[9][84][85][86] Kasım 2007'de Futbol İstatistikçileri Derneği tarafından yapılan "Gelmiş Geçmiş En İyi Futbolcular" incelemesinde 33. sırayı almıştır.[87] 2008 yılında Arsenal taraftarları eski oyuncuları Henry'nin Arsenal'in en iyi oyuncusu olduğunu açıklayıp onu onurlandırdılar.[36] Başka bir 2008 yılı anketinde Henry, 32.000 kişinin oylamaya katıldığı Barclays 2008 Küresel Taraftar Raporu'nda Premier Lig'in diğer futbolcuları arasında en gözde oyuncu olarak göze batmıştır.[88]

Monaco

Arsenal

Barcelona

New York Red Bulls

Fransa millî futbol takımı

Bireysel
Emirates Stadyumu'nun dış tarafında bulunan Thierry Henry heykeli

Nişanlar

Kariyer verileri
17 Eylül 2010 itibarıyla.[4][5][89][90]
Kulüp Sezon Lig Kupa[91] Avrupa Toplam
MaçGolAsistMaçGolAsistMaçGolAsistMaçGolAsist
Monaco 1994-95 831000000831
1995-96 18353011002236
1996-97 3698301914481013
1997-98 3049502971441112
1998-99 13131005021915
Toplam 1052026120424871412837
Juventus 1998-99 18321001002032
Toplam 18321001002032
Arsenal 1999-00 311795101282482611
2000-01 35173410144053223
2001-02 33245512117049327
2002-03 3724236101271553224
2003-04 373094421053513914
2004-05 322515201851423017
2005-06 32277210115245339
2006-07 1710631171027127
Toplam 25417477311068542937022692
Barcelona 2007-08 301297401032471911
2008-09 291981101264422612
2009-10 21423008013243
Toplam 803519115030971214926
New York 2010 10231000001123
Toplam10231000001123
Genel toplam 4672341275615101395923662308160

Uluslararası
19 Kasım 2010 itibarıyla.[92]
Millî takımSezonMaçGolAsist
Fransa 1997-981031
1998-99100
1999-001152
2000-01821
2001-02921
2002-0313107
2003-041256
2004-05721
2005-061573
2006-07633
2007-081061
2008-09931
2009-101232
Toplam1235129

Millî takım golleri
Ev sahibi olarak Fransa baz alınmıştır.

Kişisel ve ailevi yaşamı

Henry, 5 Temmuz 2003 tarihinde İngiliz bir model olan Nicole Merry ile evlendi. Tören Highclere Kalesi'nde yapıldı ve 27 Mayıs 2005 tarihinde çiftin ilk çocukları Téa doğdu.[93] Henry Téa'nın doğumundan sonraki ilk golünü bir Newcastle United karşılaşmasında attı ve parmaklarını bir "T" şekline getirip öperek bu golü kızına armağan etti.[94] Henry, Arsenal'de oynarken Kuzey Londra'nın Hampstead bölgesinde bir ev de aldı.[3] FC Barcelona'ya transferinden kısa bir süre sonra Henry ve karısının boşanacağı açıklandı; ancak belirli bir süre geçtikten sonra nihai hüküm haline gelen muvakkat boşanma hükmü Eylül 2007'de verildi.[95] Henry, Merry'ye Merry'nin istediği 10 milyon sterlinlik nafaka tutarını ödeyince boşanma kararı da Aralık 2008'de sonuca bağlandı.[96]

Bir ABD Profesyonel Basketbol Ligi (NBA) sever olarak Henry futbol oynamadığı zamanlarda arkadaşı Tony Parker ile oyunlarda sıkça görülmektedir. Henry bir röportajda futbol gibi hızlı ve coşkulu bir oyun olarak gördüğü basketbola hayran olduğunu belirtmiştir.[97] Geçmişte NBA Finalleri'ni düzenli olarak izlemeye giden Henry, 2007 NBA Finalleri'nde San Antonio Spurs'lu Parker'ı izledi[98] ve 2001 NBA Finalleri'nde de Philadelphia'ya giderek hem Fransız televizyonu için çalıştı, hem de en sevdiği basketbolculardan biri olarak belirttiği Allen Iverson'ı izledi.[97]

Toplumsal çalışmalara katkıları

UNICEF

Henry 2002 ve 2006 FIFA Dünya Kupaları boyunca diğer profesyonel futbolcularla yüzlerce milyon taraftar tarafından izlenen kısa reklam serilerinin çekildiği UNICEF-FIFA birliğinin bir üyesidir. Bu kısa reklamlarda oyuncular futbolun çocuklar adına oynanması gereken bir oyun olmasına önayak olmuşlardır.[53]

Stand Up Speak Up

Geçmişte ırkçılıkla karşı karşıya kalan Henry, Futbolda ırkçılığa karşı konuşmaktan kaçınmayan etkin bir bireydir. Henry'ye karşı yapılmış en göze çarpan ırkçılık olayı Henry'nin 2004'te İspanya'a karşı oynadığı bir karşılaşmada gerçekleşti.[99][100] Fenerbahçe'de bir dönem teknik direktörlük yapan Luis Aragones, İspanya millî takımını yönetirken Fransa ile oynadıkları maçta futbolcusu Antonio Reyes’e Fransız forvet Thierry Henry’i kastederek, “Çık o pis zenciyi sahadan sil” demişti.[101] Olay Britanya medyasında büyük yankı buldu ve Aragonés'in atılması için telefonlar yağdı.[102] Henry ve Nike bu olayın bir sonucu olarak futbolda ırkçılığa karşı Stand Up Speak Up seferberliğini başlattı.[103] Daha sonradan da 2007'de Time dergisi, Henry'yi "Time 100 listesi" 'nde "Kahramanlar ve Öncüler"den biri olarak gösterdi.[104]

Diğer çalışmaları

Diğer 45 futbolcunun beraberinde Henry 2002'de FIFA'nın "Live for Love United" çalışmasında yer aldı. Tekli, 2002 FIFA Dünya Kupası'yla birlikte eş zamanlı olarak çıktı ve gelirleri AIDS araştırmalarına aktarıldı. Oyuncu ayrıca Kistik Fibrozis Kurumu'nu da desteklemektedir.[105]

Reklam anlaşmaları

2006 yılında Henry'ye ticari olarak Dünya'nın en değerli 9. oyuncusu olarak değer biçildi.[106] Ayrıca 21 milyon İngiliz Sterlini'yle en zengin sekizinci Premier Ligi oyuncusu olarak sıralandı.[107]

Renault

Henry Renault Clio reklamlarında yer alarak "yaşam" ve "tutku" anlamındaki va-va-voom ifadesini halka sevdirdi. Reklamdaki duygusal kazancı o zamanki eşi Claire "Nicole" Merry oldu.[108] Daha sonraları "Va-va-voom" terimi "Öz Oxford İngilizce Sözlük" içerisinde yer aldı.[108]

Nike

2004'te Henry spor ayakkabı üreticisi Nike'la anlaştı. Reklamların birinde Henry, Claude Makélélé, Edgar Davids, Freddie Ljungberg gibi futbol yıldızlarından oturma ve yatak odası gibi yerlerde yaratıcılığıyla kurtulmaya çalışıyor. Reklam bölüm bölüm Henry'nin kendisi tarafından kurgulanmıştır. Bu kadar yaratıcı olması Henry'nin yakınlarında hatta evinde bile yanında her zaman futbol topuyla gezdiğini gözler önüne sermiştir.[109] Henry aynı zamanda kendisiyle birlikte Ljungberg, Ronaldinho, ve Francesco Totti gibi 24 dünya yıldızının da bulunduğu Nike'ın "Gizli Turnuva" reklamında da yer almıştır. Henry FIFA 2006'yla eş zamanlı olarak Nike'ın Portekizce "Joga Bonito" (Güzel oyna) kampanyasında da yer almıştır.[110]

Reebok

Henry'nin Nike'la olan anlaşması 2006 FIFA Dünya Kupası'ndan sonra Henry Reebok'la anlaşıp "Ben neysem oyum" kampanyasında yer aldığında sona erdi.[111] Reebok Entertainment'ın "Framed" serisinin bir parçası olarak Henry, İspanyol aktris Paz Vega tarafından yönetilen ve kendi başarılarının sırrını anlatan yarım saatlik bir reklam filminin yıldızı olmuştur. [112]

Gillette

Şubat 2007'de Henry Gillette'in “en iyi tanınmış, başarılı ve büyük çapta saygı gören sporculardan üçü bugün birbirlerine karşı” türünde bir kampanya olan “Şampiyonlar Programı”nda yer aldı. Ayrıca Tiger Woods, Kenan Sofuoğlu ve Roger Federer gibi sporcularla bir reklam filmi dizisinde oynadı.[17] Henry'nin yerini daha sonraki reklamlarda Derek Jeter aldı.[113] Henry'nin topa elle müdahalesinin yol açtığı tartışmaların hemen sonrasında Gilette; Aralık 2009'da Federer, Woods ve Henry'nin resimlerin bulunduğu fotoğrafın Fransa versiyonunda Henry'nin sol eliyle tuttuğu top yerine, elini cebine sokan fotoğrafı yayınladı.[114]

Pepsi

Henry, David Beckham ve Ronaldinho gibi futbolcularla birlikte Pepsi'nin “Daha Fazlasını İste” kampanyasının bir parçasıydı.[115] Reklamın 2008 sürümünde ise Henry; bu kez Ljungberg, Beckham, Cesc Fàbregas, Steven Gerrard ve Lionel Messi gibi futbolcularla “Pepsi Evreni” reklamında görüldü.

Notlar ve kaynaklar
  1. "Thierry Henry" (İngilizce). FCBarcelona.cat. 3 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2008.
  2. "Thierry Henry Bio" (İngilizce). jockbio.com. 29 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2008.
  3. Anthony, Andrew. "Thierry Henry, you're having a laugh" (İngilizce). The Observer. 13 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2008.
  4. "Profile: Thierry Henry (web archive)" (İngilizce). Goal.com. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2007.
  5. "Thierry Henry" (İngilizce). footballdatabase.com. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2007.
  6. "Soccerbase stats for AS Monaco Semi Final game" (İngilizce). soccerbase.com. 11 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2007.
  7. Clarke, Richard. "Henry - Why I must adapt to our new formation" (İngilizce). arsenal.com. 25 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  8. "Thierry Henry - France" (İngilizce). cbc.ca/sports. 26 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2007.
  9. "Thierry Henry" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 3 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2007.
  10. "Ronaldinho wins Fifa player award" (İngilizce). BBC Sport. 20 Aralık 2004. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2007.
  11. Bülent Kuzucanlı (2008). Dünyada 100 Ünlü Futbolcu. İstanbul: Morpa Kültür Yay. ss. sf. 107. ISBN 978-605-390-012-2.
  12. "Games played by Thierry Henry in 1999–2000" (İngilizce). soccerbase.com. 31 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2007.
  13. Freedman, Dan (17 Mayıs 2003). "Gunners take home Cup" (İngilizce). Futbol Federasyonu (İngiltere). 8 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2007.
  14. "PFA Players' Player of the Year Roll of Honour" (İngilizce). givemefootball.com. 13 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2007.
  15. "Henry to stay a Gunner until 2010" (İngilizce). BBC Sport. 19 Mayıs 2006. 18 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2007.
  16. Hughes, Ian (15 Mayıs 2004). "Arsenal the Invincibles" (İngilizce). BBC Sport. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  17. "Tiger Woods, Roger Federer and Thierry Henry Are Introduced As the Faces of the New Gillette Champions Program" (İngilizce). Procter and Gamble. 4 Şubat 2007. 2 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2007.
  18. "Games played by Thierry Henry in 2004-2005" (İngilizce). soccerbase.com. 31 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  19. "Henry set for golden shoe". BBC Sport. 24 Mayıs 2004. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2008.
  20. Lowem, Sid (22 Şubat 2006). "Wenger hopes Henry will stay and usher in new era" (İngilizce). The Guardian. 12 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  21. Winter, Henry (22 Ekim 2005). "Record-breaking Henry still a master of humility" (İngilizce). The Daily Telegraph. 20 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2007.
  22. "Thierry Henry eases to scoring record". China Daily (İngilizce). people.com.cn. 22 Ekim 2005. 11 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2007.
  23. "Arsenal 2-3 West Ham" (İngilizce). BBC Sport. 1 Şubat 2006. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2007.
  24. "MY LOVE AFFAIR WITH HIGHBURY - HENRY" (İngilizce). sportinglife.com. 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  25. "Henry Happy To End Career At Arsenal" (İngilizce). goal.com. 13 Kasım 2006. 30 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2008.
  26. "Arsenal rejected 50 million-pound bids for Henry, says Dein". people.com.cn (İngilizce). Xinhua News. 22 Mayıs 2006. 11 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  27. "Wenger: Henry staying with Gunners" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 6 Nisan 2007. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2007.
  28. Clarke, Richard (7 Mart 2007). "Wenger - The hidden benefits of having Henry" (İngilizce). arsenal.com. 4 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2007.
  29. Clarke, Richard (8 Mart 2007). "Henry ruled out for the remainder of season" (İngilizce). arsenal.com. 4 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  30. "Thierry Henry signs for Barcelona" (İngilizce). nationmultimedia.com. 23 Haziran 2007. 14 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2007.
  31. "Henry seals deal with Barcelona" (İngilizce). The Daily Express. 25 Haziran 2007. 28 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2007..
  32. "Thierry: Why I'm going" (İngilizce). The Sun. 23 Haziran 2007. 5 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2007.
  33. "Arsenal announce Henry departure" (İngilizce). BBC Sport. 23 Haziran 2007. 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2007.
  34. "Henry hoping Wenger remains Gunners' boss" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 26 Haziran 2007. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2008.
  35. "Fabregas was right about me, says Henry" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 14 Ekim 2007. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2008.
  36. "Gunners' Greatest Players - 1. Thierry Henry" (İngilizce). arsenal.com. 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2008.
  37. "Thierry Henry scores as Barcelona take charge" (İngilizce). The Daily Telegraph. 20 Eylül 2007. 23 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2007.
  38. "Levante 1-4 Barcelona" (İngilizce). soccernet.espn.gp.com. 29 Eylül 2007. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2007.
  39. "Thierry Henry Interview - Football Focus - 26/04/08 - BBC" (İngilizce). youtube.com. 19 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2009.
  40. "The year in pictures" (İngilizce). FIFA. 23 Aralık 2009. 2 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2010.
  41. "Barcelona happy for Henry to leave" (İngilizce). The Independent. 5 Mayıs 2010. 14 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2010.
  42. "Henry and Toure to leave Barcelona" (İngilizce). New York Red Bulls. 13 Temmuz 2010. 1 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2010.
  43. "New York Red Bulls sign international star Thierry Henry" (İngilizce). Reuters. 28 Haziran 2010. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2010.
  44. "Thierry Henry scores immediately for Red Bulls, pleases crowd in 2-1 loss to Tottenham Hotspur" (İngilizce). nydailynews.com. 22 Temmuz 2010. 26 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2010.
  45. "Thierry Henry aktif spor yaşantısına son noktayı koydu". Hürriyet. 16 Aralık 2014. 3 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2014.
  46. "Thierry Henry: Former Arsenal and France striker retires". BBC Sport. 16 Aralık 2014. 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2014.
  47. Kelly, Rob (30 Aralık 2011). "Wenger - Thierry's legacy is not at stake" (İngilizce). Arsenal.com. 16 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2011.
  48. "Arsène Wenger confirms Thierry Henry's return to Arsenal" (İngilizce). The Guardian. 30 Aralık 2011. 9 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2011.
  49. "Ve efsane geri dönüyor". Fanatik. 30 Aralık 2011. Erişim tarihi: 30 Aralık 2011.
  50. "Thierry Henry: 'Managing Arsenal would be a dream'". The Daily Telegraph. 16 Aralık 2014. 16 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2014.
  51. "Röportaj: Thierry Henry". Yarisaha.com. 17 Aralık 2014. 17 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2014.
  52. "A striking comparison" (İngilizce). Futbol Federasyonu (İngiltere). 13 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  53. "2006 FIFA World Cup - Thierry Henry, top scorer and role model" (İngilizce). UNICEF. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  54. "Décret du 24 juillet 1998 portant nomination à titre exceptionnel" (Fransızca). JORF. 25 Temmuz 1998. 13 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2009.
  55. "France 2-1 Portugal" (İngilizce). UEFA. 28 Haziran 2000. 6 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2007.
  56. "France 2-1 Italy" (İngilizce). UEFA. 2 Temmuz 2000. 2 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2007.
  57. "France 0-1 Greece" (İngilizce). BBC Sport. 25 Haziran 2004. 9 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  58. "2006 FIFA Dünya Kupası". Vikipedi. 17 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2008.
  59. Stevenson, Jonathan (9 Temmuz 2006). "Italy 1-1 France (aet)" (İngilizce). BBC Sport. 7 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2007.
  60. "Sent-off Zidane named best player" (İngilizce). BBC Sport. 10 Temmuz 2006. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2007.
  61. "Ronaldinho regains FifPro crown" (İngilizce). BBC Sport. 6 Kasım 2006. 7 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2007.
  62. "France 2-0 Lithuania: Henry smashes Platini record" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 17 Ekim 2007. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2007.
  63. "Henry reaches 100-cap milestone" (İngilizce). BBC Sport. 3 Haziran 2008. 21 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2008.
  64. "France 0-2 Italy: World champs dispose of French" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 17 Haziran 2008. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2008.
  65. "Thierry Henry, you're having a laugh" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2008.
  66. "HENRY: İrlanda Maçı Tekrar Oynanmalı". spor.haberler.com. 20 Kasım 2009. 22 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2009.
  67. "Domenech: Player protest was 'stupid'" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 21 Haziran 2010. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2010.
  68. "Thierry Henry retires from internationals to concentrate on New York mission - and gets ready for an Irish American backlash" (İngilizce). The Daily Mail. 16 Temmuz 2010. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2010.
  69. "Henry'den rekor transfer!". NTVSpor.net. 17 Aralık 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2014.
  70. "Thierry Henry'nin yeni mesleği belli oldu!". Acunn.com. 28 Ocak 2015. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2015.
  71. Sami Mokbel (17 Şubat 2015). "Thierry Henry working at Arsenal academy as ex-striker takes first steps into coaching". Daily Mail. 18 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2015.
  72. "Arşivlenmiş kopya". 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2016.
  73. Hatherall, Chris (30 Ekim 2006). "Henry defends Arsenal's pursuit of beautiful game" (İngilizce). The Independent. 25 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2007.
  74. Clarke, Richard. "Don't compare Eduardo to Henry" (İngilizce). arsenal.com. 29 Mart 2013 tarihinde Wenger kaynağından |url= değerini kontrol edin (yardım) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2007.
  75. Mike Woitalla (2004). More Than Goals: The Journey from Backyard Games to World Cup Competition (İngilizce). Human Kinetics. ISBN 0-7360-5171-6.
  76. Hansen, Alan (13 Mart 2006). "Alan Hansen's column" (İngilizce). BBC Sport. 21 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2007.
  77. Daniel Jakob (2004). The Complete Guide to Coaching Soccer Systems and Tactics (İngilizce). Reedswain Inc. ss. sf. 190. ISBN 0-7360-5171-6.
  78. "Papin: attack at the double" (İngilizce). BBC Sport. 12 Nisan 2002. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  79. "English Debate: Can Arsenal Lift Major Silverware This Campaign?" (İngilizce). Goal.com. 22 Eylül 2008. 8 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2008.
  80. "Henry ready to get ugly" (İngilizce). sportinglife.com. 28 Ağustos 2003. 3 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2007.
  81. "THIERRY HENRY" (İngilizce). premierleague.com. 26 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2007.
  82. "Fifa names greatest list" (İngilizce). BBC Sport. 4 Mart 2004. 8 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2007.
  83. "Thierry Henry: The wizard of Highbury" (İngilizce). abc.net.au. 25 Nisan 2006. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2008.
  84. Lacey, David (30 Ağustos 2003). "The best player in the world is wearing Arsenal's colours" (İngilizce). The Guardian. 16 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2008.
  85. Ingle, Sean (11 Temmuz 2006). "First half good, second half not bad either" (İngilizce). The Guardian. 27 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2008.
  86. "Wenger: Henry is the world's greatest". China Daily (İngilizce). people.com.cn. 7 Kasım 2005. 11 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2008.
  87. Raynor, Dominic (7 Kasım 2007). "Your Verdict: 100 greatest ever footballers" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2007.
  88. Brown, Oliver (11 Aralık 2008). "Cristiano Ronaldo pipped by Fernando Torres in Premier League popularity stakes" (İngilizce). The Daily Telegraph. 9 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2008.
  89. "Thierry Henry History" (İngilizce). soccernet.espn.go.com. 16 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2009.
  90. "FC Barcelona's player statistic for Thierry Henry" (İngilizce). www.fcbarcelona.com. 12 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2009.
  91. Coupe de France, Coupe de la Ligue, Coppa Italia, FA Kupası, League Cup, FA Community Shield ve Supercopa de España da dahil.
  92. "Thierry Henry" (İngilizce). national-football-teams.com. 15 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2009.
  93. "Thierry Va Va Vooms Away From Wife" (İngilizce). Sky News. 16 Temmuz 2007. 11 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2007.
  94. "FAMOUS FATHERS: THIERRY HENRY" (İngilizce). FQ magazine. 26 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  95. "Henry's wife is granted divorce" (İngilizce). BBC News. 3 Eylül 2007. 30 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2007.
  96. "Thierry Henry pays wife £8m divorce settlement" (İngilizce). The Daily Telegraph. 5 Aralık 2008. 30 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2008.
  97. "The Dish: Thierry Henry" (İngilizce). nba.com. Haziran 2001. 30 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2007.
  98. "Your Gripping NBA Champions" (İngilizce). deadspin.com. 15 Haziran 2007. 2 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2007.
  99. "Aragones fined for Henry remarks" (İngilizce). BBC Sport. 1 Mart 2005. 1 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2007.
  100. Richard Witzig (2006). The Global Art of Soccer (İngilizce). CusiBoy Publishing. ss. sf. 44. ISBN 0-9776688-0-0.
  101. "Irkçılık mağduru sadece Diyarbakır değil". NTV Spor. 4 Kasım 2009. 8 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2009.
  102. "Family urged Aragones to resign" (İngilizce). BBC Sport. 1 Ocak 2004. 21 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2007.
  103. "Caborn welcomes anti-racism stand" (İngilizce). BBC Sport. 9 Şubat 2005. 24 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2007.
  104. Parker, Tony. "Thierry Henry" (İngilizce). Time dergisi. 19 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2007.
  105. "Thierry Henry" (İngilizce). looktothestars.org. 26 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2009.
  106. "Ronaldinho's brand worth more than Beckham's" (İngilizce). Reuters. 30 Mayıs 2006. 29 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2007.
  107. "The Rich List top ten..." (İngilizce). The Daily Mail. 6 Aralık 2006. 26 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2007.
  108. "Va-va-voom is in the dictionary" (İngilizce). BBC News. 8 Temmuz 2004. 12 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2007.
  109. Bilinmeyen yazar (30 Mayıs 2004). "The Rich List top ten..." (İngilizce). mirror.co.uk. 20 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2009.
  110. Stevenson, Seth (17 Nisan 2006). "Keep Soccer Beautiful!" (İngilizce). slate.com. 18 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2007.
  111. Bond, David (12 Nisan 2006). "Henry drops bombshell by moving to Reebok" (İngilizce). The Daily Telegraph. 22 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2008.
  112. "Reebok Gets the Picture" (İngilizce). Reebok. 6 Aralık 2006. 17 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2008.
  113. "Smack Talkin' Tiger (with clips)" (İngilizce). GoToTennisblog.com. 13 Temmuz 2008. 5 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2008.
  114. "Boycott threat to Gillette products over Thierry Henry 'handball' row" (İngilizce). The Daily Telegraph. 21 Kasım 2009. 15 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2009.
  115. Mitchell, Susan (10 Nisan 2005). "Footballers kick off Pepsi campaign" (İngilizce). The Sunday Business Post. 14 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2007.

Dış bağlantılar
Sportif görevi
Önce gelen:
Patrick Vieira		 Fransa kaptanı
2008-2010		 Sonra gelen:
Günümüz
Önce gelen:
Patrick Vieira		 Arsenal FC kaptanı
2005-2007		 Sonra gelen:
William Gallas
Ödüller ve başarılar
Önce gelen:
Steven Gerrard		 Avrupa Yılın Futbolcusu üçüncülüğü
2006		 Sonra gelen:
Lionel Messi
Önce gelen:
Robert Pirès		 FIFA Konfederasyonlar Kupası şampiyonluğu
2003		 Sonra gelen:
Adriano
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.