Potasyum sülfür

Potasyum sülfür K2S formülüne sahip inorganik bileşiktir. Potasyum sülfür suyla kolayca reaksiyona girip potasyum hidrosülfür (KHS) ve potasyum hidroksit (KOH) verdiğinden dolayı renksiz katı nadiren görülür. Yaygın olarak, potasyum sülfür ifadesi susuz katıyı değil de genel olarak bu karışımı ifade eder.

Potasyum sülfür
IUPAC adı
Potasyum sülfür
Diğer adlar
Dipotasyum monosülfür,
Dipotasyum sülfür,
Potasyum monosülfür,
Potasyum sülfür
Tanımlayıcılar
CAS numarası 1312-73-8
PubChem 162263
RTECS numarası TT6000000
SMILES
ChemSpider 142491
Özellikler
Molekül formülü K2S
Molekül kütlesi 110.262 g/mol
Görünüm saf: renksiz
saf olmayan: sarı-kahverengi
Koku H2S
Yoğunluk 1.74 gr/cm3
Erime noktası

840 °C

Kaynama noktası

912 °C ((bozunur))

Çözünürlük (su içinde) KHS ve KOH'e dönüşür
Çözünürlük () etanol, gliserinde çözünür
eterde çözünmez
Yapı
antiFlorür
Tehlikeler
R-ibareleri R17, R23, R25, R31, R34, R50
G-ibareleri S24, S26
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa)
Bilgi kutusu kaynakları

Yapısı

"Antiflorür yapı" ya sahiptir. Bu kristal yapısında küçük K+ iyonları florür’deki tetrahedral (F−) boşluklarını ve daha büyük S2− merkezleri ise sekiz koordinat boşluğunu doldurur. Li2S, Na2S, and Rb2S benzer şekilde kristalleşir.[1]

Elde edilmesi ve reaksiyonları

K2SO4’ün karbonla (kok kömürü) ısıtılmasıyla üretilebilir:

K2SO4 + 4 C → K2S + 4 CO

Laboratuvarda saf K2S susuz amonyak içerisindeki potasyum ve kükürtün reaksiyonu ile hazırlanabilir.[2]

Potasyum sülfür oldukça baziktir. Bundan dolayı K2S aşağıdaki denkleme göre tamamen ve geri dönüşümsüz olarak hidrolize olur:

K2S + H2O → KOH + KHS

HS− ve OH− karışımı bir S2− kaynağı olarak davrandığından bu reaksiyon pek çok amaç için önemsizdir. Diğer alkali metal sülfürler de benzer şekilde davranırlar.[1]

Havai fişeklerde kullanımı

Potasyum sülfürler karabarut yandığında oluşur ve senko hanabi ve bazı parıltı formülasyonları gibi birçok piroteknik efektler için önemli ara maddelerdir.[3]

Ayrıca bakınız
  • Kükürt karaciğeri

Yararlanılan kaynaklar
  1. Holleman, A. F.; Wiberg, E. "Inorganic Chemistry" Academic Press: San Diego, 2001. 0-12-352651-5.
  2. Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, 2nd Ed. Edited by G. Brauer, Academic Press, 1963, NY. Vol. 1. p. 360.
  3. Shimizu, Takeo. "Fireworks: the Art, Science, and Technique." Pyrotechnica Publications: Austin, 1981. 0-929388-05-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.