Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası

Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası ya da ODGP (İngilizce: Common Foreign and Security Policy) 7 Şubat 1992 tarihinde imzalanan Maastricht Antlaşması'yla Avrupa Birliği'nin üç sütunundan biri olarak kabul edilmiştir. 1 Mayıs 1999 tarihinde yürürlüğe giren Amsterdam Antlaşması bu politika üzerinde daha büyük yenilikler yapmış ve politikayı genişletmiştir. 2009 yılında yürürlüğe giren Lizbon Antlaşması'yla sütun özelliği sona ermiştir. Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası, 1986 yılında Avrupa Tek Senedi'nin oluşturduğu Avrupa İş Birliği Kurumu'nun yerini almıştır.

Avrupa Birliği'nin 1993-2009 yılları arasında varlık gösteren üç sütunu (tıklanabilir)

Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası, Avrupa Birliği'nin topraklarının korunmasından NATO'yu sorumlu görür. Ancak 1999 yılından bu yana barış gücü askerliği ve yapılan antlaşmaların korunması gibi hususlar Avrupa Birliği tarafından yapılmaktadır.

Geçmişi
Javier Solana

Ortak Ticaret Politikası uyarınca, uluslararası ticaret görüşmelerinde iş birliği esası 1957 yılında Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu olarak birliğin temellerinin atıldığı döneme dayanır.[1] Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası'nın ise kökleri 1970 yılında başlatılan Avrupa Politik İş Birliği kurumuna dayanmaktadır.[2] Avrupa Politik İş Birliği, üye ülkeler arasında dış politika konularında ortak bir çizgi yaratarak, hem üye ülkelerin kendi çıkarlarını hem de Avrupa Birliği'nin çıkarlarını gözetmesini amaçlayan bir gayriresmî danışma birimi gibi işlev görmüştür. Bu iş birliği uyarınca insan haklarına, demokrasiye ve hukukun üstünlüğüne saygı da öngörülmüştür.[3] Amsterdam Antlaşması'nda Avrupa Birliği'nin dış politikalarını yönetmesi amacıyla günümüzde Javier Solana tarafından yürütülen bir de Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi görevi oluşturulmuştur.[4]

Koşulları

Avrupa Birliği Antlaşması olarak da bilinen Maastricht Antlaşması'nın hükümleri gereğince Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası adında geçen alanlara ilişkin izlenecek tüm yolları belirler. Bu politikanın hükümleri şunlardır:

  • Birleşmiş Milletler Yasası ile birlikte ortak değerleri, temel çıkarları, bağımsızlığı ve Avrupa Birliği'nin bütünlüğünün korumak;
  • Her koşulda Avrupa Birliği'nin güvenliğini geliştirmek;
  • Birleşmiş Milletler Yasası ile birlikte barışı korumak ve uluslararası güvenliği arttırmak, sınırları tutmak
  • Uluslararası alanda iş birliği geliştirmek
  • İnsan haklarına, demokrasiye, hukukun üstünlüğüne ve özgürlüklere saygı geliştirilmesi ve pekiştirilmesi.

Kaynakça
  1. "Qualified-Majority Voting: Common commercial policy". The European commission. 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2007.
  2. "European political co-operation (EPC)". Europa Glossary. The European commission. 30 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2007.
  3. Maastricht Antlaşması'nın 11. maddesi
  4. "Common Foreign and Security Policy (CFSP) - Overview". European Commission. 2002. 14 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2007.
Avrupa Birliği Kronolojisi Antlaşmaları ve Genişlemesi
1951/1952 1957/1958 1965/1967 1992/1993 1997/1999 2001/2003 2007/2009 ?
Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu (AKÇT)
Euratom (Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu)
Avrupa Ekonomik
Topluluğu (AET)		 Avrupa Topluluğu (AT)
...Avrupa Toplulukları: AKÇT, AET (AT, 1993), Euratom Adalet ve
İç işleri (AİŞ)		  
Güvenlik Güçleri ve Adalet Alanında İş Birliği
Ortak Dışişleri ve Güvenlik Politikası (ODGP)
A V R U P A   B İ R L İ Ğ İ   ( A B )
Paris Antlaşması Roma Antlaşması Brüksel Antlaşması Maastricht Antlaşması Amsterdam Antlaşması Nice Antlaşması Lizbon Antlaşması
"ÜÇ SÜTUN" - AT (AKÇT, AET/AT, Euratom), AİŞ, PJCC
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.