I. Leopold (Kutsal Roma imparatoru)

1648'de Vestfalya Barışından Sonra Avrupa

9 Haziran 1640'ta Viyana'da doğan Leopold, liberal sanatlar, tarih, edebiyat, doğa bilimleri ve astronomi alanlarında geleneksel eğitim programını aldı. Babası imparator III. Ferdinand gibi müzikle özellikle ilgileniyordu. Leopold, erken yaşlardan itibaren öğrenmeye yönelik bir eğilim gösterdi.[1] Latince, İtalyanca, Almanca, Fransızca ve İspanyolca dillerini akıcı konuşabilir hale geldi. Almancaya ek olarak, mahkemede en çok tercih edilen dil İtalyanca oldu.[1]

Aynı şekilde, başlangıçta yüksek din adamlarında bir kariyer için seçildiği için kapsamlı bir din eğitimi almıştır. Ancak bu plan, ağabeyi IV. Ferdinand'ın 1654'te ölmesi üzerine, Leopold'un varisi olduğu zaman düştü.[2] Yine de, Leopold'un ruhani eğitimi onun üzerinde açık bir etki yarattı. Leopold, hayatı boyunca dini eğitiminin ve Cizvit etkisinin büyüsü altında kaldı. Bir hükümdara göre teoloji, metafizik, hukuk ve bilimler hakkında alışılmadık derecede bilgiliydi. Cizvit öğretmenleri altında geliştirdiği astroloji ve simyaya olan ilgisini de sürdürdü. Son derece dindar ve sadık bir kişi olan Leopold, pietas Austriaca'yı veya evinin sadık Katolik tavrını kişileştirdi. Öte yandan, dindarlığı ve eğitimi, onu mezhepsel sorularda her zaman bir yöneticinin olumlu bir özelliği olarak görülmeyen tüm uzlaşmayı reddetme eğiliminde olan kaderci bir baskıya neden olmuş olabilir.[3]

Leopold'un, belirgin Habsburg alt çenesi gibi tipik Habsburg fiziksel özelliklerine sahip olduğu söyleniyordu. Kısa, zayıf ve hasta bir yapıya sahip olan Leopold soğuktu ve toplum içinde ve sosyal olarak beceriksizdi. Ancak yakın ortaklarla açık olduğu da söyleniyordu. Coxe, Leopold'u şu şekilde tanımladı: "Yürüyüşü görkemli, yavaş ve kasıtlıydı; havası dalgın, adresi tuhaf, tavrı kaba, mizacı soğuktu."[4] Spielman, din adamlığında uzun zamandır beklenen kariyerinin Leopold'un "kendisinden beklenen yoğun Katolik dindarlığını ve sadece destekleyici bir role uygun nazik tavırları erkenden benimsemesine neden olduğunu savunuyor. Arkadaşlarının çoğunu karakterize eden askeri hırs olmadan erkeklik haline geldi. Başından beri, hükümdarlığı savunmacı ve son derece muhafazakârdı. "[5]

1655'te Macaristan kralı seçildi, sırasıyla 1656 ve 1657'de Bohemya ve Hırvatistan'da aynı şeyi yaptı. Temmuz 1658'de, babasının ölümünden bir yıldan fazla bir süre sonra, Leopold, Fransız Kardinal Mazarin'e karşı Frankfurt'ta Kutsal Roma İmparatoru seçildi. Yeni seçilen İmparator, Ren Birliği sayesinde Almanya'nın meselelerinde önemli bir etkiye sahip olan Fransa'yı uzlaştırmak için, İspanya'ya yardım etmeyeceğine, sonra da Fransa ile savaşacağına söz verdi. Bu, Fransa ve kralı XIV. Louis ile süregelen rekabetle karakterize edilen yaklaşık 47 yıllık bir saltanatın başlangıcı oldu. Leopold, birliklerini Louis XIV'in yaptığı gibi bizzat yönetmese de, kamusal yaşamının büyük bir kısmının savaşların düzenlenmesi ve ilerletilmesine yönelik olduğu düşünüldüğünde, bir savaşçı-kral değildi.[6]

Leopold'un ilk savaşı, İsveç Kralı X. Karl Gustav'ın Transilvanya Prensi II. György Rákóczi de dahil olmak üzere müttefiklerinin yardımıyla Polonya Kralı olmaya çalıştığı İkinci Kuzey Savaşı (1655-1660) idi. Leopold'un önceli III. Ferdinand, 1656'da Polonya Kralı II. Jan Kazimierz Waza ile ittifak yapmıştı. 1657'de Leopold, bu ittifakı Avusturya birliklerini (Polonya tarafından ödenen) içerecek şekilde genişletti. Bu birlikler, Transilvanya ordusunun yenilmesine yardım etti ve Danimarka'ya kadar seferler düzenledi. Savaş 1660 yılında Oliwa Antlaşması ile sona erdi.[3][7]