Friis denklemi

Friis denklemi, telekomünikasyonda alıcı anten çıkışındaki gücün verici anten girişindeki güce olan oranını veren denklemdir.[1] Denklem adını Danimarka asıllı Amerikalı radyo mühendisi Harald T. Friis’ten (1893-1976) almıştır.

${\displaystyle {\frac {p_{a}}{p_{v}}}=k_{a}\cdot k_{v}\cdot {\frac {\lambda ^{2}}{(4\cdot \pi \cdot d)^{2}}}}$

Burada;

${\displaystyle {p_{a}}}$ alıcı anten çıkışındaki güç

${\displaystyle {p_{v}}}$ verici anten girişindeki güç

${\displaystyle {k_{a}}}$ alıcı anten kazancı (çarpan olarak)

${\displaystyle {k_{v}}}$ verici anten kazancı (çarpan olarak)

${\displaystyle \lambda }$ radyo frekans sinyali dalga boyu

${\displaystyle d}$ iki anten arasındaki uzaklık (Denklem ${\displaystyle d}$ >> ${\displaystyle \lambda }$ koşullarında geçerlidir.)

Anten kazançlarında ısı kayıpları da dikkate alınmalıdır.