Cüneyd Kosal

1931 yılında İstanbul'un Fatih ilçesinde doğdu. Meşhur bestekâr Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi'nin bir zamanlar yaşadığı mahallede doğup büyüdü. Babası Mehmet Vedat Kosal hukukçu bir noterdi. Müziğe ilgisi ise annesi annesi Sâcide Kosal'ın ilgisinden ve kanun ve ud çalma yeteneğinden tevarüs etmiştir.[2] Zonguldak Mehmet Çelikel Lisesi'nden mezun olup 1949'da tıp eğitimi almak maksadıyla tekrar İstanbul'a döndü. Başaldığı Tıbbiye'yi üçüncü sınıfta yarıda bıraktı. Arkadaşı Ayhan Sökmen'in vesilesiyle Emin Ongan ile tanıştı ve Üsküdar Musiki Cemiyeti'nin çalışmalarına katılmaya başladı. Lise son sınıfta kanun eğitimi sonrası Nevzat Atlığ'nın teşvikiyle 1952'den itibaren radyoda da icra etmeye başladı. Yıllar boyunca Münir Nurettin Selçuk, Perihan Altındağ Sözeri, Sabite Tur Gülerman, Bekir Sıtkı Sezgin, İnci Çayırlı, Niyazi Sayın, Ahmet Özhan, Ahmet Hatipoğlu, Cinuçen Tanrıkorur, Nezih Uzel, Ulvi Erguner, Aka Gündüz Kutbay gibi sanatçılarla çalıştı. Nevzat Atlığ kendisi hakkında :"Kosal, sağlam perdeleri ve ritim anlayışı itibarıyla, özellikle toplu icrada bir denge unsuru olarak her zaman ön sırada aranmıştır. Türk müziği nazariyatını çok iyi bilmesi ve araştırıcı tarafının kuvvetli olması itibarıyla, kendisine hevr zaman ihtiyaç duyulmuştur. Özenle toplayıp derlediği kütüphanesinin değeri de çok büyüktür." demiştir. İsim babası da olduğu "Klasik Türk Sazları Beşlisi" 'nin bir üyesi olan Cüneyd Kosal (Kanun) Doğan Ergin (ney), Nihat Doğu (Kemençe), Abdi Çoşkun (Tanbur) ve Vahit Anadol (Ritm) ile birlikte bir grup oldu ve pek çok kayıt yapıp icra sergiledi.[3] Yurtdışında da pek çok icra sergiledi ve kayıt yaptı.[4]

1 Ekim 1959 yılında Ayşe Fitnat Çelik (Kosal) ile evlenmiştir. Türkiye Diyanet Vakfı'nın İslam Araştırmaları Merkezi'ne Türk musikisi nota arşivini bağışlamıştır.[5] Kosal'ın ismi Üsküdar'da bir sokağa verilmiştir. TRT Müzik kanalında yayınlanan bir belgeselde de Kosal'ın hayatı anlatılmıştır.[6] Ayrıca TRT Nağme kanalındaki "Gönül Ustalarımız" programında kendisiyle bir bölüm hazırlanmıştır. 2016 yılında Beyoğlu Belediyesi'nce verilen Itri Türk Mûsikîsi Ödülleri'nde Hayat Boyu Başarı Ödülü takdim edilmiştir.[7]

Yunus Emre'nin "Ben dost ile dost olmuşam" ilahisine yaptığı beste ilk bestesidir. Nişabur makamında bir mevlevi ayini, üç saz eseri, ferahnâk-aşiran bestesi, ağır semai ve yürük semaiden oluşan bir takımı, bir durak, altı şarkı, iki köçekçe ve altmış sekiz ilahi ile toplamda 84 eseri mevcuttur.[5]