Şevket Dağdeviren

1906 yılında yayın yaşamına başlayan Yeni Edirne gazetesi Şevket Bey tarafından kuruldu. İmtiyaz sahibi ve sorumlu müdürlüğünü üstlendiği gazete, başlangıçta haftada 2 gün, sonraları ise haftada 3 gün yayın yaptı. Gazetenin yönetim yerinin önceleri Rüstem Paşa Hanı'nın üst katı, sonra hükûmet konağı ve en son da belediye karşısındaki özel bir yapı idi. Siyasal-ulusal bir Osmanlı gazetesi olan Yeni Edirne, yayın yaşamını 1913 yılına kadar sürdürmüş, geliri yoksul Endüstri Meslek Lisesi öğrencilerinin eğitiminde kullanılmıştır.[7][9][10][13]

Şevket Bey, Balkan Savaşı'nda esir düştü ve Sarayiçi'ne götürüldü. Edirne'nin Bulgarlar'dan geri alınmasından sonra 1918-1920 yılları arasında Edirne Belediye Başkanlığı yaptı.

Şevket Bey; 2 Kasım 1918'de Edirne Milletvekili Faik Kaltakkıran, Avukat Şeref Aykut, Tüccar Kasım Yolageldili ve bazı Edirneli yurtseverlerin katılımı ile İstanbul'da Küçük Kınaciyan Han'daki Kasım Yolageldili yazıhanesinde yapılan toplantıya katılmış ve bu toplantıda, Trakya'nın savunmasında ve geleceğinin belirlenmesinde çok önemli rol oynayacak olan Trakya Paşaeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin kurulmasına karar verilmiştir. 7 Kasım 1918 tarihinde yapılan ikinci toplantıda derneğin isminin Trakya Paşaeli Müdafaa Heyet-i Osmaniyyesi olması kararlaştırıldı ve 1 Aralık 1918'de Şevket Bey'in sekreterliği ve kongre başkanlığında dernek kuruldu.

16 Ekim 1919'da yapılan kongrede dernek başkanlığına getirilen Şevket Bey, Yunanlar tarafından Trakya'nın İşgali'ne kadar geçen dokuz buçuk aylık son derece sıkıntılı bir dönemde Trakya'nın geleceğini belirleyecek etkin çalışmalar yaptı. 1920 Mayıs'ında Naib Tahir Efendi Edirne valiliğini Şevket Beye bıraktı.[14] 25 Temmuz 1920 tarihinde Edirne'nin Yunanlar tarafından işgalinde dernek ileri gelenleri ve kolordu Bulgaristan'a geçerken, Şevket Bey Edirne'de kalarak yapılan anlaşmayı vali vekili sıfatıyla imzalamıştır.

İşgal sırasında, Yunanistan'da Venizelos'un yerine kralcılar iktidara geçince, Şevket Bey diğer vatanseverlerle birlikte başta Girit Ada'sında bulunan Hanya'ya olmak üzere 4 kere sürgüne gönderildi.[10][14][15][16][17][18]

İşgalin sona ermesi ile Edirne'ye dönen Şevket Bey, Trakya Tayyare Cemiyeti 'nin başına getirilmiş ve pek çok yararlı etkinliğe imzasını atmıştır. Daha sonra Türk Hava Kurumu adını alan bu derneğin Trakya Başmüfettişi iken rahatsızlanan Şevket Bey, tedavisi için gittiği İstanbul Erenköy'deki annesinin evinde 9 Şubat 1931 tarihinde yaşamını yitirdi. Cenazesi Erenköy Sahrayıcedit mezarlığına defnedildi.

Nebiye Hanım'la evli olan Şevket Bey Edirne Müzesi'nin kurucusu [19] tarihçi Arif Dağdeviren’in (1888 - 1979) babasıdır.[20][21] II. Mahmud tarafından Dağdeviren Ailesine verilen ancak büyük bir kısmı Bulgaristan sınırları içinde kalan Vaysal'daki Karapınar Çiftliği'nin sahibi ve yöneticisi olan Şevket Bey'in, Sabire Dağdeviren, Melahat Berk, Selçuk Dağdeviren, Zerrin ve Nermin Dağdeviren, Şevket Dağdeviren ve Oya Altınel isimlerinde 7 torunu olmuştur.

Tarihçi yazar Osman Nuri Peremeci, Şevket Bey'i; "Çok zeki, çok nazik, güzel sohbetli, herkese iyilik etmeyi sever, yurtsever bir adamdı." diye betimler.[10][14]

Şevket Bey'in 1892 yılında hazırladığı Edirne Salnamesi (Edirne İl Yıllığı) iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümü klasik benzerleri gibi düzenlenmiş olup, tüm ilde bulunan yönetim birimleri ve bu kadrolarda çalışanların isimleri ile şehre ait istatistiksel bilgileri içermektedir. İkinci bölümde ise; 1892 yılındaki, il sınırı Selanik'ten Çatalca'ya uzanan, Kırklareli, Tekirdağ, Gelibolu, Gümülcine, Dimetoka ve Dedeağaç'ı da içine alan büyük Edirne Vilayeti'ni konu olarak ele almıştır. Yapıt; Osmanlı-Türk alfabesi ile yazılmış, ağır bir Tanzimat Türkçesi dilindedir. Salname, Trakya Üniversitesi'nden Dr. Ratip Kazancıgil ve Öğr.Gör.Nilüfer Gökçe tarafından günümüz Türkçesine aktarılarak 2005 yılında yayınlanmıştır.[8][10]

1912-1913 Balkan Savaşları sırasında Şevket Bey Edirne'de kalmış ve 155 gün süren Edirne kuşatması ile ilgili günlüklerini tutmuştur. Bu günlükler Edirne savunmasının sivil yüzünü ve savaş ağırlıklı olayları anlatması açısından önemli bir belge niteliğindedir. Günlüklerin 1. bölümü, Şevket Bey'in ikinci kuşaktan torunu Behlül Cem Altınel tarafından Dr. Ratip Kazancıgil'e verilmiş ve günümüz Türkçesine aktarılarak Salname'nin son kısmına eklenmiştir.[8]

Aynı anılar yine Dr. Ratip Kazancıgil'in günümüz Türkçesi ile 2013 yılının Mayıs Ayı'nda "Savaşı Yaşayanların Kaleminden Edirne Balkan Savaşı Anıları Hafız Rakım Ertür M. Şevket Dağdevirenzade Dr. Rifat Osman" başlığı ile 2. baskısını yaparak Edirne Valiliği Kültür Yayınları tarafından yayınlanmıştır.[10][22]